ท่ามกลางวิกฤตระลอกสามช่วงปลายปี 2564 ผู้เขียนอ่านข่าวบางข่าวจากโลกออนไลน์ และเมื่อทำให้หน้าจอเล็กลงด้านขวาของโน๊ตบุ๊คจะมีข่าวอื่นๆ หรืออะไรอื่นๆ มานำเสนอเพื่อคลิกเมาท์เข้าไปเยี่ยมชม
ความที่นิยมชมชอบในเพลงลูกทุ่ง จึงคลิกเข้าไปเพื่อลองดูตัวอย่างที่น่าสนใจ ณ มุมขวาของจอภาพ แล้วก็พบว่าสิ่งที่ได้ดูได้ฟังนั้น มันช่างคุ้มค่าเหลือเกิน
โดยเฉพาะอย่างยิ่งในมุมของความเป็นกันเอง
ภาพที่ได้ดูและเสียงที่ได้ฟังเป็นการนั่งเรียงแถวร้องเพลงลูกทุ่งของกลุ่มคน 4 คน อันได้แก่ แจ็ค – ธนพล เสธ. เบ๊นซ์ บูม และปลาค๊าฟ
ว่ากันประสาซื่อ ผู้เขียนคุ้นหน้าอยู่สองคน ได้แก่แจ็ค – ธนพล นักร้องลูกทุ่งคุณภาพที่ยืนหยัดอยู่ในวงการเพลงมาไม่น้อยกว่าสองทศวรรษ
อีกคนหนึ่งเป็นปลาค๊าฟ เชิญยิ้ม นี่ก็สารพัดฤทธิ์ทั้งตลกหน้าตาย นักร้องเพลงลูกทุ่งลูกคอไทยเดิม รวมทั้งฝีมือการเล่นดนตรีไทยที่เคยฝากฝีไม้ลายมือเล่นผสมวงกับเครื่องดนตรีสากลจนหลายคนปรบมือรัวๆ ให้มาแล้ว
ส่วนเสเบ๊นซ์ กับผู้หญิงชื่อบูม ไม่รู้จัก จนต่อเมื่อได้ฟังน้ำเสียงของทั้งคู่
อู้ฮู! ขนลุกซู่ทันที
ร้องเพลงดีและมีเสน่ห์เป็นของตัวเอง
จนเมื่อทั้งสี่ชีวิตมานั่งเรียงแถวแล้วร้องเพลงไลฟ์สด(ผู้เขียนดูย้อนหลัง) ถึงกับต้องนั่งราวถูกมนต์สะกด
เหนือยิ่งสิ่งใด เหมือนได้ฟังเพื่อนพ้องน้องพี่มาจับไมค์ร้องคาราโอเกะให้ฟังต่อหน้าต่อตา
ยอดยุทธ์ทั้งสี่ที่เอ่ยมา ร้องเพลงลูกทุ่งด้วยความเป็นลูกทุ่งแท้ แถมร้องในท่วงทำนองในความเป็นตัวของตัวเอง เป็นสุ้มเสียงแห่งตัวเอง จึงทำให้ผู้เขียนตราตรึงถึงขั้นไปตามหาตอนอื่นๆ มาละเลียด
เพิ่งรู้ว่าเสเบ๊นซ์ เป็นลูกชายแท้ๆ ของเสรี รุ่งสว่าง ส่วนบูม เป็นลูกสาวแท้ๆ ของชูษี เชิญยิ้ม
สำคัญที่สุด ทั้งแจ็ค-ธนพล เสธ. เบ๊นซ์ รวมทั้งบูม เป็นนักร้องในค่าย ‘ไผ่ร้อยกอ’ ที่มีพยัพ คำพันธ์ เป็นโต้โผใหญ่
หลายคนอาจยังไม่รู้ว่าเอกลักษณ์ – อัตลักษณ์ของค่ายเพลงไผ่ร้อยกอเป็นอย่างไร สัปดาห์หน้าจะสาธยายสรุปใฟ้อ่านกันครับ