สัปดาห์นี้มีผู้อ่านหน้าบันเทิงผู้จัดการออนไลน์ กรุณาส่งบทความอาลัยนักร้องลูกทุ่ง 3 คนที่เพิ่งล่วงลับไป ผู้เขียนเห็นว่า ‘กลอน’ ชิ้นนี้มีความเหมาะสม ที่สำคัญคือ ‘บูชาครู’ ได้อย่างมีชั้นเชิง โดยเฉพาะการเล่นสัมผัสอักษร จึงนำมาเผยแพร่ในคอลัมน์ครับ2กึ่งศตวรรษ มัดใจไว้ เสียงไหวแว่ว
หัวหน้าแถว แววเสียงทอง เสือสองถ้ำ
ด้วย ‘บุญทัน’ อันผุดผ่อง ‘อู่ทอง’ ธรรม
ยืนหนึ่งนำ ‘พาน’ นานหนุน 'สกุลณี'
ท่วงทำนอง ร้องคำเน้น ล้วนเป็นหนึ่ง
ฟังซาบซึ้ง ถึงไม่สู้ แต่สูสี
จวบปลายโค้ง ยังคงดัง ต่างเสียงดี
บารมี จ่าฝูงหมู่ คู่กันมา
หนึ่ง ‘พ.ส.’ ย่อ ‘เพชรสุ’ กุดั่นใส
อีกหนึ่งใส่ ‘ศ.พ.’ สับ ปรับภาษา
คือ ‘ไวพจน’ กับ ‘ศรเพชร’ เก็จนำพา
เพลงเร็ว –ช้า มารับใช้ ขวัญใจชน
ไวรัสโขก โลกป่วยไข้ อาศัยคลอ
ลำพังพอ ขอเพลงพึ่ง ซึ่งได้ผล
เหน็บหนาวไข้ ‘ใจจะขาด’ บาดใจคน
ฟากถนน ทนหนักหน่วง ‘พวงมะนาว’
บำบัดท้อ หมอเสียงทอง สองลูกทุ่ง
กล่อมนา – กรุง พุ่งเสียงเกริ่น เพราะเกินกล่าว
เอ้า! สองดวง ร่วงมืดดำ ตำนานดาว
หัวอกหนาว ราวโลกหน่าย ไร้ปรานี
สะท้านเศร้า เข้าเฟซส่อง สอง ‘พ.ส.’
เหนื่อยมากพอ ต่อทั้งผอง สอง ‘น้อง – พี่’
‘บุญทัน คล้ายละมั่ง’ ยังคงมี
‘สกุลณี’ ศรีจำนง น้อมส่ง ‘พาน’
1ย้อน ‘พ.ศ.’ ย่อ ‘พรศักดิ์’ สักแขนซ้าย
ส่งเสียงสาย สร้างสันสี จากอีสาน
ล่องลำนำ จำสำเนียง เสียงตำนาน
ฟ้าบันดาล ผ่านความดัง ยังต่างแดน
ปลายพ.ศ. ต่อพ.ศ. พิณซอเศร้า
สิ้นสามเสา เผาสามเสือ โศกเหลือแสน
เปิดเพลงฟัง นั่งมองฟ้า บรรดาแฟน
แว่วปี่ – แคน ยกแขนขึ้น ยืนไหว้ครู
