“กานต์ วิภากร” โพสต์ถึง “เสือ” ยกเป็นอภิชาตบุตรที่เข้ามาซ่อมครอบครัว แต่แม่โง่เขลา ไม่สมกับเป็นแม่ ลั่นผิดต่อลูกครั้งแรก ทรมานไม่ได้เจอลูก ขอโอกาสแก้ตัวได้ไหม
เรียกว่ามีหลายอารมณ์เลยทีเดียว สำหรับ “กานต์ วิภากร ศุขพิมาย” หลังเปิดศึก “ดรีม” แฟนลูกชาย “เสือ เสฎกานต์” จนเรื่องราวบานปลาย เสือ และ กวาง กรกวี ลูกอีกคนออกจากบ้าน ร้องศาลขอคุ้มครองความปลอดภัย
ล่าสุด ท่าทีกานต์เริ่มอ่อนลงบ้างแล้ว หลังออกมาซัดเดือดลูกแรงอยู่ไม่น้อย โดยอินสตาแกรมกานต์ได้เผยว่าเสือคืออภิชาตบุตรที่เข้ามาซ่อมครอบครัว แต่แม่โง่เขลา ไม่สมกับเป็นแม่ ขอโอกาสแก้ตัวได้ไหม
“เผื่อว่าเสืออาจผ่านมาแถวนี้ แม่ไม่ค่อยกล้าหลับเลยตั้งแต่วันนั้นเพราะกลัวจะคลาดกับเสือถ้าเสือมา แม่นอนน้อยมาก ง่วงขนาดไหนก็พยายามไม่หลับ และจะรีบตื่น ไม่นอนแบบไม่รู้สึกตัวเหมือนเดิมแล้ว
- ขอบคุณมากค่ะลูกที่มาช่วยซ่อมครอบครัว ลูกเป็นอภิชาตบุตรที่แท้จริง แม่เป็นแม่ที่โง่เขลาไม่สมกับเป็นแม่ลูกเลย
- แม่จะทำให้ต้นไม้ของแม่ฟื้นสดใสเหมือนเดิมให้ได้
- แม่จะไม่ยอมขึ้นชื่อว่าทำลายชีวิตและอนาคตที่สดใสของลูกเด็ดขาด ถ้าเป็นเช่นนั้น แม่ก็ชั่วมากเกินไปแล้ว จะมีหน้าอยู่บนโลกนี้ได้ไง ละอายที่สุดถึงไม่มีใครรู้ก็ตาม
- แม่ผิดต่อลูกครั้งนี่เป็นครั้งแรกนะ ขอโอกาสให้แม่แก้ไขได้ไหมครับ ลูกแม่
#สุดแต่ใจเธอจะเห็นดีเพียงใดคิดแล้วน้อยใจทุกที
รวมทั้งโพสต์ว่า “แม่มีเรื่องสำคัญมากๆ เกี่ยวกับสิ่งที่เสือบอกแม่ถึงความรู้สึก..ก่อนอื่นเลยแม่ต้องขอโทษลูกในสิ่งที่แม่ลืมคิดไป
- แม่เกือบตัดใจไปแล้วนะ เพราะแม่มีสิ่งที่ต้องรับผิดชอบมากมาย เกือบพลาดเป็นครั้งที่2
- แม่ขอโทษที่แม่มันโง่ รู้สึกช้าขนาดนี้
- แม่เข้าใจในสิ่งที่เสือรู้สึกและกังวลแล้ว แม่รู้จักมันเมื่อวานซืนนี้เอง สิ่งนั้นมันไม่ควรจะเกิดขึ้นกับลูก แม่หาความรู้เกี่ยวกับมันมาประมาณ4 วันนี่ วันที่แม่รู้ แม่ร้องไห้หนักมาก สงสารลูกที่จิตใจจะบอบช้ำขนาดไหน
- และมันเป็นสิ่งที่แม่ยัดเยียดใส่ความทุกข์ให้กับคนที่แม่รักที่สุด ดวงใจและชีวิตแม่เองลูกเสือของแม่
- แม่เจ็บปวดเหลือเกินลูก แม่มันนิสัยไม่ดี ดื้อรั้น เอาแต่ใจตัวเอง ใจร้อนเกินไป ไม่รู้จักฟังความคิดเห็นและเหตุผลใครเลย จึงเท่ากับว่า แม่ทำร้ายชีวิตตัวเองอย่างจัง
- จะมีโอกาสบ้างไหมที่แม่จะขอไถ่โทษที่ร้ายแรงนั้น แม่เป็นเสือ แม่ก็คิดไม่ออกว่าจะให้โอกาสเขาได้ไหม
- แต่สิ่งสำคัญคือ ความรู้สึกนั้น ใครเป็นคนทำก็ต้องเป็นคนรับผิดชอบ ต้องแก้ไขโดยใช้ความรักและบริสุทธิ์ดูแลรักษาให้ต้นไม้ต้นนั้นด้วยจิตสำนึกที่แน่วแน่
- แม่เป็นคนรับผิดชอบปัญหาทุกอย่างที่แม่ก่อมาตลอด ไม่เคยหนีหรือทิ้งปัญหาไว้ให้คนอื่นเดือดร้อนโดยลักษณะนิสัยแม่อยู่แล้ว
- และสิ่งนี้กลับเกิดกับเสือ แม่รู้ถึงกับทรุด ร้องไห้เสียใจมาก ได้แต่โทษตัวเอง แม่ไม่มีวันให้อภัยตัวเองได้เลย
- จากลูกที่สดใส แววตาร่าเริง ไม่หมองคล้ำ เครียดแบบนี้ แม่จะขอร้องให้โอกาสแม่ได้ดูแลต้นไม้ของแม่ได้ไหม เป็นการขอจากเสือครั้งแรก ครั้งเดียวและครั้งสุดท้ายจริงๆ ให้แม่ใส่ปุ๋ยพรวนดินรดน้ำให้ต้นไม้นี้กลับมาเติบโตงอกงามแข็งแรงเหมือนเดิมได้ไหมครับ
- แม่สำนึกผิดแล้วจริงๆ มันเกินอภัย แม่รู้แต่แม่ขอนะ แม่ไม่เคยขออะไรเสือเลยนอกจากขนมวันนั้นที่เสือซื้อมาให้จากพารากอนครั้งเดียว
- เสือรู้ไหมว่าแม่พยายามกินขนมที่เสือซื้อให้แม่กินที่ละนิดเพื่อไม่อยากให้มันหมดไว จนเสือกลับมาหาแม่วันนั้น แม่ถึงกินหมดและเก็บกล่องขนมไว้
- อีกวันเสือเข้ามาหาแม่ในห้อง แม่คิดว่าเสือจะไม่ทิ้งแม่ไป แม่เลยเอากล่องขนมทิ้งและลบรูปกล่องขนมนั้นออกไปโดยไม่คิดว่าจะไม่มีโอกาสได้กินมันอีกแล้ว
- จริงๆวันนั้นแม่อยากจะกอดลูก อยากคุยกับลูกแต่แม่ขี้ขลาด แม่รอวันต่อมา จะให้เสือพาแม่ไปถวายน้ำส้มที่วัดออเงิน ก็จะคุยเหมือนเดิม จะอ่อนโยนกับลูกเหมือนเดิม จะสนุกจะยิ้ม หัวเราะ เรานัดกันไว้แล้ว แม่ก็เลยนอนหลับ แล้วแม่ก็ไม่พบลูกอีกเลยตั้งแต่ 27/12 จนถึงวันนี้ แม่สุดแสนทรมาน
- ไม่ค่อยได้ดูแลพ่อเต็มที่ทั้งๆ ที่พ่อต้องการแม่ แม่กลับมาขลุกอยู่บ้านเสือเพียงหวังว่าสักวัน”
