xs
xsm
sm
md
lg

"ใบเฟิร์น" เหมาะควรด้วยประการทั้งปวง

เผยแพร่:   ปรับปรุง:   โดย: หนังเร่



บางท่านอาจผ่านตากับบทความในคอลัมน์เล็กๆ นี้ ที่ผู้เขียนได้แสดงทัศนะถึงหนังไทยเรื่องอ้ายคนหล่อลวง โดยตอนหนึ่งผู้เขียนบอกกล่าวตามตรงว่าไม่รู้จักดาราหลายคนที่ได้รับบทบาทสำคัญๆ ในอ้ายคนหล่อลวง

โดยเฉพาะอย่างยิ่งก็คือเจ้าของบทบาท ‘อินา’ ซึ่งเป็นตัวเอกฝ่ายหญิง

เนื่องจากวัยของผู้เขียนเองที่ห่างเหินจากดาราไทยรุ่นใหม่ๆ ในช่วงเวลากว่าสิบปีที่ผ่านมาจึงต่อไม่ติด หรือพูดอีกแบบคือแม้แต่ชื่อของดารานักแสดงดังๆ ยังไม่เคยผ่านหูมาก่อน

กระนั้นเมื่อดูอ้ายคนหล่อลวงตั้งแต่ฉากแรกๆ ไปจนหนังจบ ยอมรับเลยว่า ‘อินา’ ที่แสดงโดย "ใบเฟิร์น พิมพ์ชนก ลือวิเศษไพบูลย์" ยอดเยี่ยมที่สุด

ด้วยเหตุผลที่ว่าระหว่างดูนั้น เธอแสดงให้ผู้เขียนเหมือนกำลังนั่งดูเรื่องราวของเด็กสาวคนหนึ่งซึ่งซื่อใส แต่ก็แฝงนัยของความจริงใจ ไม่ใช่กำลังนั่งดูดาราสาวผู้มีชื่อเสียงระดับซูเปอร์สตาร์ตั้งหน้าตั้งตาโชว์ความเป็นตัวของตัวเองในทุกฉากทุกซีนที่ปรากฏกายออกมาในจอ

ต่อเมื่อได้อ่านข่าวว่า ใบเฟิร์น พิมพ์ชนก คว้ารางวัลนักแสดงนำหญิงยอดเยี่ยม ของชมรมวิจารณ์บันเทิง จากบท ‘อินา’ จึงทำให้ผู้เขียนลุกยืน โค้งตัว และปรบมือให้ในฐานะที่เธอควรค่ากับรางวัลนี้จริงๆ

เหนือยิ่งสิ่งใด โดยส่วนตัวอีกนั่นแหละที่ผู้เขียนนิยมยกย่องกับมาตรฐานของชมรมวิจารณ์บันเทิงต่อการตัดสินและมอบรางวัลให้กับวงการบันเทิงมาตั้งแต่เริ่มก่อตั้งกระทั่งปัจจุบัน

อย่างไรก็ตาม ต้องขอขยายความกับประเด็นที่เอ่ยอ้างถึงการแสดงของดาราที่บอกไปว่าซูเปอร์สตาร์ไม่ว่าจะต่างประเทศหรือวงการบันเทิงไทยเอง มีอยู่ส่วนหนึ่งซึ่งไม่ว่าจะแสดงหนังเรื่องอะไร รับบทเป็นใคร ดูไปดูมาก็เกิดความรู้สึกว่าเป็นตัวตน เป็นภาพลักษณ์ เป็นลายเซ็นของดาราคนนั้นๆ

ผิดกับนักแสดงบางคน พอได้รับบทบาทก็พร้อมที่ถอดตัวตนของตัวเองเพื่อผันไปสวมวิญญาณของตัวละครในหนังหรือละครที่ตัวเองได้รับการคัดเลือกให้เป็นตัวแทน คิดเร็วๆ ถึงดาราไทยคงต้องยก "สรพงษ์ ชาตรี" มาเป็นตัวอย่าง ไม่ว่าจะเล่นเป็นมือปืนขาเป๋ เล่นเป็นพระภิกษุ เล่นเป็นพ่อ เป็นเศรษฐี คนยากจน สรพงษ์แสดงให้เห็นว่าเขาเป็นคนนั้นๆ จริงๆ

ในวงการฮอลลีวู้ด ปราดเดียวที่นึกถึง ได้แก่ "ทอม แฮงส์" ดูทุกเรื่องที่เขาแสดง ทอม แฮงส์ กลายเป็นมิสเตอร์คนนั้นคนนี้ไปได้เรื่อยๆ แม้แต่ทำตัวให้ผอม อ้วนยังสามารถทำได้ แบบนี้เรียกว่าร้ายกาจและสมควรโค้งคารวะอย่างมิพักต้องสงสัย

จากนี้ไปผู้เขียนต้องจดจำชื่อ "ใบเฟิร์น พิมพ์ชนก ลือวิเศษไพบูลย์" ไปจนกว่าอัลไซเมอร์จะมาเยือนในฐานะที่เธอสามารถแสดงฝีมือไปแตะสรพงษ์ ชาตรี กับทอมแฮงส์ ในระดับหนึ่งนั่นเอง



กำลังโหลดความคิดเห็น