“หนุ่มเสก” เผยชีวิตบ้าดีเดือด ลงทุนธุรกิจ 600 ล้านก่อนเจ๊งเป็นหนี้พันล้าน! เครียดคิดยิงปืนฆ่าตัวตายยกครัว แต่เปลี่ยนใจเพราะ “ป๋าเปรม” ยกเป็นผู้มีบุญคุณที่สุดในชีวิต เมินข่าวเมาท์ไม่ดี ลั่นผันตัวทำธุรกิจโรงหล่อพระ สถานการณ์โควิด บรรลัยกว่ายุคต้มยำกุ้ง ด้านสถานะครอบครัว อยู่กินกับนางงาม เคยประกวดมิสไทยแลนด์ยูนิเวิร์ส
หายหน้าหายตาจากหน้าจอไปนานมากๆ สำหรับ “หนุ่มเสก เสกสรร ชัยเจริญ” ที่วันนี้มาเปิดใจที่รายการคุยแซ่บshow เปิดเผยเส้นทางบันเทิงกว่า 34 ปี และประสบการณ์การทำธุรกิจจนล้มละลาย เป็นหนี้ 1,000 ล้าน อีกทั้งเคยเครียดจัดถึงขั้นยิงปืนฆ่าตัวตายมาแล้ว พร้อมเปิดเผยข้อสงสัยเป็นเด็กของ “ป๋าเปรม ติณสูลานนท์” จริงหรือไม่
“ผมว่าอย่างน้อยก็หลายสิบปี ถ้าประเภททางการแบบนี้ ผมว่าอย่างน้อยก็มี 20 กว่าปี คือจริงๆ ผมเป็นคนที่อาจจะมีโลกส่วนตัวนิดนึง เราคิดว่าคนอาจไม่สนใจเรื่องของเรา เราก็เลยคิดว่าเดี๋ยวไปพูด แล้วบางคนอาจจะหมั่นไส้ เราก็ทำตัวปกติ ก็ทำงานไปตามปกติ ผมอยู่ในวงการมาประมาณ 34 ปี ตอนนั้นเข้ามาในเรื่องเกมโชว์ คู่หูพลิกล็อก พอเล่นแล้วผมชนะได้แจ็กพอต ได้รถยนต์ พอเจ้าของบริษัทเขาเห็น เล่นสนุก ร้องเพลงได้ไหม ตอนแรกให้เล่นละคร เรื่องเทวดาตกสวรรค์ แต่ว่าช่วงที่ไปเล่นใหม่ ผมไม่ได้เทรนด์เลยว่าอารมณ์อย่างนี้ต้องพูดยังไง สุดท้ายเขาเปลี่ยนตัว
หลังจากนั้นเจ้าของบริษัทเหมือนสงสาร ถามว่าร้องเพลงได้ไหม ลองร้องให้ฟัง ตอนนั้นเขาเปิดค่ายเพลงคีตาพอดี ผมก็เลยได้เป็นศิลปินเบอร์แรกของคีตา
แต่ก่อนหน้านี้เป็นพ่อค้าขายผลไม้มาก่อน ด้วยความที่เราเป็นเด็กที่บ้านมีสวนมะม่วง สวนมะพร้าว เวลามะม่วงออกเราก็เอามะม่วงมาตั้งขายที่ตลาด ใส่ถุงไปขายที่โรงเรียน”
ถ่อมตนตอนเป็นนักร้องไม่ได้ดังมากมายแต่ก็พอมีแฟนคลับคอยติดตามไปที่ต่างๆ
“ผมก็ไม่ได้ดังมากมาย ทุกชุดออกมาก็ขายได้ เพลงฮิตทุกชุด เราก็ไปเล่นคอนเสิร์ต คืออย่างน้อยเราก็รู้ว่าเอฟซีเป็นยังไง แต่เอฟซียุคนี้หนักกว่ายุคก่อนนะ คือยุคก่อนเขาไม่ได้ตามแบบทวีคูณ เขาอาจจะรู้ว่าเราไปเล่นคอนเสิร์ตจังหวัดไหน เขาไป 10 คน อัดรายการไหน ไป 10 คน เราก็จะมีแฟนคลับประจำประมาณ 10-20 คนที่คอยเทกแคร์
ผมเคยเจอตอนผมไปเล่นคอนเสิร์ตต่างจังหวัด เข้าลิฟต์ปุ๊บเขาถกเสื้อเลย โชว์หน้าอก ผมกดเปิดลิฟต์หนีเลย มันมาไม่ทันตั้งตัว แต่โชคดีมีผู้จัดการกันไว้
ประสบความสำเร็จจากการลองถ่ายปกเซ็กซี่ในครั้งแรก
“อันนั้นมันตลกมาก เมื่อก่อนผมร้องเพลง ผมน้ำหนักสัก 40 กว่า ผอมมาก เราอยากจะเปลี่ยนตัวเองยังไง ผมก็ไปเล่นยิม เข้าฟิตเนส ก็เพิ่มมาเป็น 60 กว่ามีกล้าม คือจริงๆ มันไม่ใช่การถ่ายนู้ดหรอก มันใส่เสื้อผ้า เพียงแต่ว่าเขาให้เรามีกล้าม มีอะไร เขาก็โชว์เซ็กซี่ มีติดต่อมาให้ผมแก้ผ้าเลยก็มี แต่ผมไม่ถ่าย มันไม่ใช่ทางเรา เราก็ไม่รู้ทำเพื่ออะไร แต่อย่างนี้มันขึ้นปกเล่มแรก ผมก็เลยลอง
เมื่อก่อนมันจะมีปัญหาเรื่องเราเปิดตัวแฟนก็ไม่ได้ เปิดตัวอะไรก็ไม่ได้ แต่จริงๆ ผมเป็นคนเดียวที่ไม่ปิดเลย ตั้งแต่ออกเทปมา ผมบอกผมมีแฟนแล้ว คือผมอาจจะมีความเป็นตัวของตัวเองสูงว่าเรายืนอยู่บนความจริง ผมบอกมีแล้ว แต่เราจะไม่พูดซ้ำ ไม่พามาย้ำอะไร สมัยก่อนมันไม่มีโซเชียล มีแต่ออกทีวี ออกปุ๊บคุยแล้วหาย”
จากนั้นผันตัวเองมาทำธุรกิจ ลงทุนไป 600 ล้าน
“มันคือเอ็นเตอร์เทนเมนท์คอมเพล็กซ์ ชื่อว่า คาสิโน มิวสิกสไตล์ สตูดิโอ มิวสิกสไตล์ มันจะมีดิสโก้เทก มีคาราโอเกะ 50 ห้อง มีผับ มีร้านอาหาร มีอะไรอยู่ในนั้นทั้งหมดประมาณ 10 ไร่ ตอนนี้ก็เป็นคอนโดหมดแล้ว คือผมเป็นศิลปินคนแรกที่บ้าดีเดือด ซึ่งเจอด่าก็เยอะ เราคิดอีกสไตล์นึงว่าศิลปินเราต้องหาอะไรทำให้มันงอกเงย
ที่เลือกทำเพราะคิดว่าเราถนัด เราจะไม่ทำอะไรที่เราไม่ถนัด พอทำแล้วมันสนุกนะ 1.ผมได้รู้จักกับนักดนตรี ศิลปิน ผมมีดิสโก้เทก ผมก็จ้างเขามาเล่นคอนเสิร์ต มันก็เป็นคอนเนกชั่นที่มันสานต่อกัน ถามว่าประสบความสำเร็จมากน้อยแค่ไหน ก็ดังมา 5 ปี พอเริ่ม 40 มันเป็นยุคฟองสบู่ จากค่าเงิน 25 บาทไป 50 บาท คือมันไม่ใช่ธุรกิจเราธุรกิจเดียว ธนาคารปิดเพียบ เราก็เหมือนกู้ธนาคารมา เราก็ล้มเป็นโดมิโน่”
รับที่ตนสามารถเปิดคอมเพล็กซ์ที่มันใหญ่ขนาดนั้นได้เพราะบารมี “ป๋าเปรม” เล่าวินาทีธุรกิจมีปัญหาจนเกือบตัดสินใจยิงตัวตายยกครัว
“ใช่ครับ บอกได้เลยว่าในชีวิตผมนอกจากคุณพ่อ คุณแม่ ผมคิดว่าป๋าเปรมเป็นผู้ที่มีบุญคุณอีกคนในชีวิต ที่ให้การสนับสนุน ให้การช่วยเหลือ ซัปพอร์ตทุกอย่าง เพราะผมรับใช้ป๋ามา รับใช้ยังไง เวลาป๋ามีงาน ผมก็ไปร้องเพลงให้ป๋าทุกงาน
จริงๆ ตอนสมัยเด็ก ตอนผมเรียนอยู่ที่สามเสน วันเด็กเขาจะเอาเด็กนักเรียนไปพบป๋าเปรมที่บ้าน ผมเป็นตัวแทนโรงเรียนไปพบป๋าที่บ้าน หลังจากนั้นพอผมโตขึ้น ผมได้เป็นนักร้อง และได้ไปที่หอสมุดแห่งชาติ ผมก็ไปคัดหนังสือพิมพ์ลงหน้า1 นะ ไปขอซีล็อกเขามา แล้วมาใส่กรอบ แล้วมาหาป๋า บอกป๋าครับนี่ผมตอนเด็ก นี่ผมได้เป็นศิลปินแล้ว ผมจะมาร้องเพลงรับใช้ป๋า มันก็เริ่มผูกพัน ป๋าก็ดีใจ เขาบอกนึกไม่ถึงเลย แล้วเขาก็ซัปพอร์ตทุกอย่าง ตอนธุรกิจเจ๊งผมก็เซเหมือนกันนะ พอล้มไปปุ๊บผมเป็นหนี้ขึ้นมา 1,000 เลย พอมันหยุดปุ๊บ ดอกเบี้ยมันเพิ่ม ตอนแรกผมกลับไปบ้าน ผมคิดจะฆ่าตัวตาย หยิบปืนแล้วผมคิดว่าผมจะยิงทั้งบ้านเลย คือมันสุดๆ แล้วแต่ว่ามันชั่ววูบ ผมหยิบมาคิดว่าไปเลยมันจะได้จบหมด แต่เผอิญผมหันไปเห็นรูปป๋าที่แตะไหล่ผม
เล่าต่อจากนั้นก็โทร.ไปคุยกับ “ป๋าเปรม” ท่านให้กำลังใจ จากนั้นตนก็บวชทดแทนบุญคุณป๋าซึ่งถือเป็นที่สุดในชีวิตตน
“ก็โทร.ไปหา ป๋าก็บอกว่าเสกไม่เป็นไร อายุเสกยังน้อย ไปเริ่มต้นใหม่ ถ้าวันนั้นไม่เห็นรูปป๋า ผมคงไม่ได้มานั่งคุยในวันนี้ ที่เอามาพูดในวันนี้ผมคิดว่า จริงๆ ผมก็ไม่อยากพูดเรื่องนี้เยอะๆ แต่อยากจะบอกให้มันเป็นอุทาหรณ์ คนเราทุกคนมันมีปัญหา แต่อยู่ที่สติ ถ้าเรามีสติ ผมย้อนกลับมานะ วันนั้นถ้าเราทำไป มันดัง เพราะฆ่าตัวตาย ปิดชีวิตตัวเอง จบ เจ๊ง 1,000 ล้าน แต่ปัญหาที่ตามมามันก็จบวันนั้น แต่พอวันนี้เราย้อนกลับไป มันเป็นเรื่องที่ไม่น่าทำ เราเข้าใจคนเวลาคนคิดสั้น ชั่วโมงนั้นแค่จับปืน ทุกอย่างมันสั่นหมด เพราะสติมันไม่มี
ณ ตอนที่ป๋าพูด ผมอายุยังน้อย มันไม่ได้มีผมคนเดียวนะที่เจอแบบนี้ ก็ร้องไห้เลย แบบป๋าไม่โกรธนะ บอกป๋าไม่เคยโกรธลูกเลย ไม่เป็นไรเสกมันล้มไป เราก็เริ่มต้นใหม่ เรายังมีความสามารถ เสกยังร้องเพลงได้ มีความสามารถเยอะแยะ ไปทำเถอะ สักวันมันก็จะขึ้นมาใหม่
พอผมคิดได้แล้ว ผมก็ไปกราบท่าน แล้วผมบวชให้ท่านนะผมบอกป๋าครับลูกไม่มีอะไรจะตอบแทน ขอบวชทดแทนพระคุณป๋าแล้วกัน ผมบวชให้ป๋า แล้วป๋าก็ได้ใส่บาตรผมด้วย นี่คือสิ่งที่ผมสุดๆ แล้ว อย่างน้อยตอบแทนพระคุณของป๋าด้วยการบวชให้ป๋า”
รับรู้มาตลอดถึงความสัมพันธ์ของตนกับ “ป๋าเปรม” ที่กลายเป็นข่าวลือออกมาในสังคม
“ผมเป็นคนนึง ที่บางคนไม่เคยรู้จักผมเลย แต่คุยเรื่องผมเหมือนรู้จักเลย แล้วนั่งอยู่ข้างๆ ผมบอกพี่หยุดได้แล้ว เขาพูดแบบผมเป็นลูกป๋าต้องแบบอะไร คิดในทางที่ไม่ดี คือคุณไม่รู้จักผม คุณก็ไม่รู้จักป๋า เพราะฉะนั้นสิ่งที่คุณพูดไม่ใช่ความจริง ถ้าผมทำอะไรอย่างที่คุณพูด ผมจะบอกเลยว่ามันใช่ แต่นี่มันไม่ใช่ ผมเจอป๋าผมก็กอดป๋า ผมเป็นลูก ผมลาป๋าผมก็กราบเท้าเหมือนพ่อ แม่ แต่สิ่งที่เขาพูด เขาอาจจะไม่ชอบผมก็ได้ แต่ผมก็บอกพี่ไม่ชอบผม พี่ไม่ต้องเขียนเชียร์ผมก็ได้ไม่เป็นไรหรอก เพราะว่าสิ่งที่พี่พูด พี่รู้ไม่จริง
นิสัยผม ถ้าอยู่อย่างนั้นผมจะเคลียร์เลย พี่ไม่ชอบก็อย่าเขียนเชียร์ผมเลย เพราะพี่รู้ไม่จริง ผมเจ๊ง บอกผมไปโกงแบงก์มา คือคนเราไปโกงแบงก์ได้เหรอ เวลาพูดมันก็ไม่ใช่แล้วไง เพราะฉะนั้นเรื่องแบบนี้ถ้าอยู่ใกล้ๆ แล้วได้ยินจะเคลียร์เลย ผมก็บอกว่าไม่เป็นไรผมไม่โกรธพี่ สิ่งที่พี่พูดมันไม่ใช่เรื่องจริง แล้วมันมีผลกระทบกับป๋า ผมเลวไม่เป็นไรแต่แตะต้องป๋าผมไม่ได้
ผมถือว่าผมปกป้องป๋า คือผมจะเลวยังไง นักข่าวมันก็มีทั้งชอบและไม่ชอบ ผมก็บังคับไม่ได้ แต่คนเราต้องพิสูจน์ คนพูดบางที ผมไม่ได้ไปกู้เงินเขามา รู้เรื่องดีกว่าผมเป็นคนกู้อีก”
กับหนี้สินทั้งหมด เจ้าตัวบอกบางส่วนตนได้เคลียร์ให้ บ้างก็โดนยึดทรัพย์ บ้างก็ฟ้องให้ตนเป็นบุคคลล้มละลาย
“ตอนนั้นแบงก์ก็ฟ้องอะไรต่างๆ สุดท้ายหนี้สินก็เคลียร์ไปได้บางส่วน ส่วนที่เคลียร์ไม่ได้เขาก็ฟ้องล้มละลาย โดนยึดทรัพย์ ทรัพย์มันก็ทรัพย์ในโครงการ อยากได้อะไรก็เอาไป ส่วนที่เหลือถ้ามันไม่พอขาก็ฟ้องล้มละลายเรา ซึ่งผมอยากจะบอกว่าการล้มละลายด้วยการเป็นหนี้เยอะๆ ไม่ใช่สิ่งที่น่ากลัว แต่ว่าไม่ได้สอนให้ไปล้มละลาย แต่มันจะเป็นการล้มจากวิกฤตให้ชีวิตมันดีขึ้น สมมติเราเป็นหนี้อยู่ 500 เราใช้ไม่ได้ เราล้มไปหนี้ก็เป็นศูนย์ แต่ในช่วงเป็นศูนย์เนี่ยเราก็สามารถไปทำอย่างอื่นได้ แต่เราทำนิติกรรมไม่ได้”
แม้จะถูกให้เป็นบุคคลล้มละลายแต่ก็ยังทำงานใช้ชีวิตได้ตามปกติ ลั่นไม่เสียดายกับสิ่งที่เคยทำผิดพลาดไป
“ล้มละลาย หนึ่งเราไปทำนิติกรรมอะไรไม่ได้ อย่างเช่นไปกู้ธนาคารก็ไม่ได้ ไปผ่อนบ้าน ผ่อนรถไม่ได้หมดเลย ผมล้มละลาย ผมก็ไปทำงานอย่างอื่นได้ คือเลี้ยงตัวเองได้ เพียงแต่ว่าเราทำงานแบบเขาไม่ต้องมายึดเรา เราใช้ชีวิตได้ตามปกติ หลังจาก 3 ปีเขาก็ปลด คุณก็จะมีชีวิตใหม่
ผมไม่เสียดายนะเพราะว่ามันเป็นประสบการณ์ ตอนนั้นผมอายุประมาณ 30 ปี ผมจับเงิน 1,000 ล้าน แต่มันไม่ได้เกิดจากฝีมือเราเต็มๆ มันเกิดจากวิกฤต ส่วนนึงผมทำธุรกิจที่มันสุ่มเสี่ยง อาจจะเป็นเอ็นเตอร์เทนเมนต์ ซึ่งมันมีระยะเวลาเมกมันนี่ อาจจะช็อตเทอม แต่มันมาประดังกัน มันทำให้เราไม่สามารถใช้หนี้ได้ เราต้องยอมรับความเป็นจริง
หลังจากฟื้นตัวได้ก็มาเริ่มงานที่โรงละครอักษราคิงเพาเวอร์ แล้วก็กลับไปทำธุรกิจของตัวเอง
“ไม่นานหรอก จริงๆ ช่วงที่ผมล้มไป ผมได้มีโอกาสเข้าไปทำงานที่คิงพาวเวอร์ นี่ไงถึงบอกว่าเราก็ทำงานได้ตามปกติ ตอนนั้นผมเป็นผู้อำนวยการ ฝ่ายโรงละคร โรงละคร อักษรา คิงเพาเวอร์ นั่นแหละ ผมก็ไปดูแลโรงละคร ดูแลอักษราหุ่นละครเล็ก ผมว่าเจ้าของคิงเพาเวอร์เป็นคนที่มองการไกล แล้วโรงละครคิงเพาเวอร์เป็นโรงละครที่ในหลวง รัชการที่ 9 บอกเจ้าของคิงเพาเวอร์ให้ช่วยสร้างให้หุ่นละครเล็กเล่นในนั้น มันเป็นจุดกำเนิดซึ่งไม่มีใครรู้ ผมทำงานเกือบ 10 ปี ผมเป็นพนักงานแบบต่อสัญญา ปีต่อปีนะ ไม่ได้เป็นพนักงานประจำ แล้วผมก็ตัดสินใจออกมาจากคิงเพาเวอร์ มาทำธุรกิจอีกครั้ง ตอนนั้นผมทำเกี่ยวกับพวกโรงหล่อพระ”
โอดสถานการณ์โควิด-19 บรรลัยยิ่งกว่ายุคต้มยำกุ้งที่ตนเคยล้มมา
“คือตอนแรกเราก็เตรียมตัวดี แต่พอ 2-3 มันเริ่มจะบรรลัยมากขึ้น คือชีวิตผมก็เจอมาหนักๆ แล้วนะ พอมาเจอโควิดรอบ2 รอบ3 ก็เซเหมือนกันนะ (โควิดรอบ2 รอบ3 หนักกว่า 1,000 ล้านอีกเหรอ?) ผมว่าหนัก ผมเทียบกับภาวะนะ ร้านอาหาร ลองไปดูทั่วประเทศปิดเยอะมาก ของผมมันเจอภาวะฟองสบู่มันก็เป็นเจ้าๆ ไป แต่นี่มันทั่วโลกนะ งานอาร์ตของผมที่หล่อเสร็จส่งไปท่าเรือประเทศนี้มันขึ้นไม่ได้ เงินก็ไม่ได้”
ตอนนี้ธุรกิจโรงงานหล่อพระของตนยังปิด แต่ลดจำนวนพนักงานลง
“ไม่ปิด แต่ว่ามีการลดพนักงานลง 100 คนเหลือสัก 20 คน คือหมายความว่าเราให้เขาพักก่อน เราจ่ายเงินเดือนเขานิดหน่อย ถ้าทุกอย่างเป็นเหมือนเดิม พนักงานก็กลับมา ถามว่าทำพวกหล่อพระได้กำไรเยอะไหม ก็ตอบว่าได้ คืองานอาร์ตราคามันขึ้นอยู่กับศิลปิน อย่างเช่นศิลปินเมืองนอก อย่างเช่น ดิสนีย์ เขามาข้างโรงงานกลุ่มเพื่อนผมหล่อพวกต้นแบบ คือมาจากเมืองไทยทั้งนั้นแล้วก็ส่งไปสิงคโปร์ ส่งไปจีน”
ส่วนชีวิตครอบครัวแต่งงานมาแล้ว 2 ครั้ง
“ใช่ คนแรกเป็นแอร์โฮสเตส อยู่การบินไทย แต่เสียไปแล้วนะครับ เขารถชนที่อเมริกา ประมาณสัก 3-4 ปี คนที่สองเขาอยู่ในแวดวงนางงาม เขาเป็นนางงาม มิสไทยแลนด์ยูนิเวิร์ส เป็นนางงามมิตรภาพ ตอนนี้คบกันได้ 16-17 ปีแล้ว มีลูกคนนึง ชื่อ น้องดิสนีย์
ผมกับ แฟนอายุห่างกัน 21 ปี ตอนนั้นเราเล่นละครด้วยกัน ผมก็เอ๊ะ ดาราคนนี้นิสัยดี พูดเพราะ ก็ไปสวัสดีแม่เขา ก็จีบเขา จริงๆ ก็จีบไม่นานหรอก ผมชอบ ผมก็บอกแม่เขาเลย ตอนแรก พ่อ แม่เขากังวลมาก เพราะเรามีครอบครัวแล้ว เขากลัวเราจะดูแลลูกสาวเขาไม่ได้ แต่เราก็เสมอต้น เสมอปลาย เป็นเรานี่แหละ และจริงๆ งานไม่ได้แต่ง ผมขอพ่อแม่ก็อยู่เลย”
