เล่นเอามึน “เดอะทอยส์” ทำตัวไม่ถูกกับความเป็นคนดัง อึ้งมีคนตามไปส่องยันโถฉี่ โอดความดังมันน่ากลัว ลั่นทำงานไม่ได้อยากดังแค่ได้ทำในสิ่งที่มีความสุขก็พอ
ดังข้ามประเทศไปแล้วหลังวางแผงอัลบั้มเพลง Sun และก็หอบเอาหน้าหล่อๆ พร้อมมินิฮาร์ทสไตล์ตนเองไปสร้างแลนด์มาร์คบนเวที Mnet Asian Music Award สาขา Best New Asian Artist Thailand ที่เกาหลี การันตีได้เลยว่าความดังของ “เดอะทอยส์” หรือ “ทอย ธันวา บุญสูงเนิน” และเพลงของเขาไม่ได้ดังเฉพาะที่เมืองไทยเท่านั้น แต่ความดังของเขาก้ทำให้ตัวเขาเองลำบาก เพราะขนาดจะเข้าไปทำธุระในห้องน้ำ ก็ยังมีคนตามไปถึงโถฉี่
"ความดังมันน่ากลัว ในแง่ที่เราเข้าห้องน้ำมันน่ากลัวเวลาที่เราไปห้างและอยู่ในห้องน้ำ จะเล่าเรื่องหนึ่งให้ฟัง ซึ่งผมอาจจะระแวงไปเองก็ได้ วันหนึ่งเราไปห้างแล้วไปเข้าห้องน้ำ ก็มีคนเข้าห้องน้ำมาด้วยแล้วเขาก็ถามว่า เดอะ ทอยส์ ใช่ไหม ซึ่งตอนนั้นผมทำธุระส่วนตัวอยู่ และเวลาไปห้างผมก็จะใส่แมสปิดหน้า เพราะผมรู้สึกว่าไม่อยากรบกวนคนอื่น ทุกคนจะได้ทำธุระของตัวเองแบบสบายๆ การออกไปข้างนอกสำหรับคนอื่นอาจจะไม่ลำบาก แต่ผมชอบความเป็นส่วนตัว เราชอบอยู่ในโซนของเรา ไปไหนมาไหนสบายๆ ก็เลยอาจจะไม่ชิน ถามว่าเราต้องปรับตัวกับความดังอย่างไร ก็เลือกที่จะไม่ออกไปไหน อย่างทุกวันนี้ดูหนังก็ดูอยู่ที่บ้าน ผมไม่ได้กลัวคนแต่ผมแค่ทำตัวไม่ถูก"
"ผมไม่เคยกลัวนะว่าเวลาที่คนเขามาเจอตัวเราจริงๆ แค่อยากจะบอกว่า อย่าหวังอะไรในตัวผมเลย ถ้าไม่ชอบไม่เข้าใจ หรือไม่ได้อินอะไรกับผม ผมอยากจะบอกว่ามีศิลปินเก่งๆ อีกมาก เขาสามารถเลือกดูได้ เพราะผมเองเป็นคนที่ท่องสคริปต์อะไรไม่ได้เลย ทำอะไรอย่างที่หลายๆ คนคาดหวังก็ไม่ได้ ผมไม่ใช่เอ็นเตอร์เทนเนอร์อย่างที่แม่ผมบอก สำหรับผมเป็นเรื่องที่สบายมากชิลๆ มีความสุขทุกครั้งที่ไปแล้วเจอเรื่องฮาๆ อย่างเวลาไปห้างหรือว่าไปที่ไหนแล้วเจอเรื่องตลกๆ เยอะแยะ บางครั้งมันก็เป็นสีสันในชีวิตผมเอง ใครจะไปคิดว่าวันหนึ่งจะมีคนมาแอบถ่ายตอนผมทำธุระอยู่ในห้องน้ำ ก็จะเจอเรื่องแปลกๆ แบบนี้อยู่เรื่อยๆ"
ไม่สนคนมองว่าดัง แต่ถ้าไม่ชอบกันก็ไม่เป็นไรรับได้ทุกคำวิจารณ์
"เอาจริงๆ เลยนะเรื่องความดัง เรื่องนี้อาจเป็นเรื่องเดียวที่ผมไม่สนเลยก็ได้ มันเป็นเรื่องเดียวที่ผมไม่มองเลยเพราะผมรู้สึกว่ามันไร้ประโยชน์ ความดังไม่ได้มีประโยชน์อะไรกับชีวิตผม ผมรู้สึกว่าคนจะชอบควรชอบที่ผลงาน ไม่ต้องชอบผมนะ ชอบที่ผลงานของผมดีกว่า แต่ถ้าคนจะไม่ชอบขอให้ตัดสินที่ผลงาน ผมอยากเป็นแค่ศิลปินที่วาดรูป เขาอยู่ข้างหลังรูปไม่เคยมีใครชมเขา ทุกคนชมแต่รูป รูปสวยคนเดินมาถ่ายรูป อยากให้เป็นแบบนั้น บางครั้งก็ไม่อยากให้มายึดติดที่เรา ขอแค่ชอบที่ผลงาน ซึ่งผมจะดีใจมากเลยถ้าเขาจะวิจารณ์งานเพลงผม ไม่ว่าจะเป็นการวิจารณ์เชิงบวกหรือเชิงลบ ผมดีใจและผมขอบคุณ ผมจะเอามาปรับใช้ในอนาคต"
"และผมไม่ได้มองว่าคนที่ตามเราเป็นแฟนคลับ แต่ผมมองว่าเขาเป็นเพื่อน สมมติว่าเวลาที่ไปงาน ถ้าเรามีเวลามากกว่านี้ เราก็อยากที่จะอยู่กับเขานานๆ แต่มันก็มีหลายปัจจัยที่ทำให้เวลาตรงนั้นมันสั้นลง"
"ต่อจากนี้ไปชีวิตก็คงจะชิลๆ ทำเพลงเหมือนเดิม ถามว่าผมวางแผนอนาคตไว้ไหม คือพรุ่งนี้ผมกินอะไร ผมยังไม่ได้วางแผนเลย อย่าว่าแต่กับอนาคตผมปล่อยให้มันเป็นไป โยนลูกบอลไปทางไหนลมก็พัดไปทางนั้น ถามว่าตัวเองประสบความสำเร็จหรือยัง อย่างที่ผมบอกมาตั้งแต่แรกว่า ผมประสบความสำเร็จตั้งแต่ผมเขียนเพลงประโยคแรกแล้วมีความสุข ไม่เกี่ยวกับชื่อเสียงเลยไม่เคยมอง ความสำเร็จของผมอยู่ที่ว่าผมทำอันนั้นแล้วผมมีความสุขเท่านั้นเอง แฮปปี้เอ็นดิ้งเลย"
เริ่มสนใจงานแสดง แต่ขอเวลาเรียนแอ็คติ้ง กลัวคนมองเล่นให้ตายยังไงคนก็ไม่เชื่อ
“สำหรับงานแสดงตัวผมตอนนี้ก็คงยังจำบทไม่ค่อยได้ แล้วเราก็แอ็กติ้งห่วยแตกมากไม่เก่งเลย เล่นให้ตายคนก็ไม่เชื่อ จะให้เป็นพระเอกก็คงไม่ได้ ก็มีงานละครติดต่อมาบ้างซึ่งผมก็จะบอกกับผู้ใหญ่และบอกกับทางค่ายเสมอว่า ขอบคุณมากๆ แต่ผมขอเวลาเรียนรู้กับการอยู่ตรงนี้ และก็มีสติมากขึ้นในการที่จะต้องจำบทหรืออะไรแบบนี้ ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน ก็คงต้องไปเรียนการแสดงอะไรแบบนี้ด้วยมั้ง แต่ก็อาจจะมีโอกาสได้ทำ น่าจะสนุก ถ้ามันทำนิดๆ หน่อยๆ แต่ตอนนี้เราสนุกกับแบบนี้อยู่ สนุกมาก"
