“ปู วิทยา” เปิดประสบการณ์เดินพรมแดงในไทย เผยถูกเจ้าหน้าที่สั่งให้เดินอ้อมหลังแบ็กดรอปเข้างาน ทั้งที่ตนไปในฐานะชิงรางวัลนักแสดงนำชาย รับทั้งอึ้งทั้งจุก บอกไม่ได้น้อยเนื้อต่ำใจ แต่อยากสะท้อนค่านิยมบางอย่าง ก่อนลั่นขอทำหน้าที่ให้ดีที่สุดในฐานะนักแสดงจากประเทศไทย หลังมีโอกาสเยือนเทศกาลหนังเมืองคานส์รอบสอง
ถือเป็นนักแสดงในประวัติศาสตร์ของวงการบันเทิงบ้านเราไปแล้วก็ว่าได้สำหรับ “ปู วิทยา ปานศรีงาม” หลังเจ้าตัวนั้นได้มีโอกาสไปเหยียบพรมแดงในงานเทศกาลหนังที่ยิ่งใหญ่อย่างเทศกาลหนังเมืองคานส์แล้วถึงสองครั้งด้วยกัน
โดยเมื่อปีที่แล้วเจ้าตัวไปร่วมงานในฐานะนักแสดงจากหนังเรื่อง Only God Forgives ขณะที่ในปีนี้เจ้าตัวก็มีโอกาสได้ไปเยือนเทศกาลหนังเมืองคานส์อีกครั้งในฐานะของหนึ่งในนักแสดงภาพยนตร์เรื่อง A Prayer Before Dawn ร่วมกับอีก 2 นักแสดงในเรื่องอย่าง “เก่ง ลายพราง” (ปัญญา ยิ้มอำไพ) และ “เฟรม พรชนก”
อย่างไรก็ตาม ก่อนหน้าที่จะเดินทางไปร่วมงานเทศกาลหนังที่ยิ่งใหญ่ในครั้งนี้ ปู วิทยา ก็ได้มีโอกาสโพสต์ข้อความผ่านเฟซบุ๊กส่วนตัวเปิดใจเล่าถึงประสบการณ์ครั้งหนึ่งที่ตนเองได้มีโอกาสร่วมงานแจกรางวัลของสถาบันหนึ่งในเมืองไทยในฐานะที่ถูกเสนอชื่อให้เข้าชิงรางวัลนักแสดงนำชาย แต่ปรากฏว่ากลับได้รับการปฏิบัติที่ไม่ค่อยจะดีนักจากเจ้าหน้าที่ในงาน
ซึ่งเกี่ยวกับเรื่องที่เกิดขึ้นนั้น ทางด้านของนักแสดงมากฝีมือ ยืนยันว่า ตนเองไม่ได้รู้สึกว่าน้อยเนื้อต่ำใจกับเรื่องที่เกิดขึ้นแต่อย่างใด ในทางกลับกันเรื่องที่เกิดขึ้้นยังได้เป็นแรงบันดาลใจให้ตนฝึกฝนฝีมือมากขึ้น และจะขอทำหน้าที่ในการมาร่วมงานในเทศกาลหนังครั้งนี้ในฐานะนักแสดงจากประเทศไทยให้ดีที่สุดด้วยเช่นกัน
ปูเปิดใจ! ครั้งหนึ่งสถาบันแห่งหนึ่งในเมืองไทย เขาจัดงานแล้วเสนอชื่อเราเข้าชิงรางวัลนักแสดงนำชายจากหนังที่เราแสดง เชิญให้เราไปร่วมงานเดินพรมแดง และงานประกาศรางวัลที่เขาจัด เราจึงตัดสินใจไปร่วม เพราะเขาอุตส่าห์ให้เกียรติเรา นั่งรถไฟฟ้าไปไกลโพ้น และเมื่อไปถึงงานก็เห็นผู้คนมากมาย ซึ่งตั้งตามาชมเหล่าซุปตาร์ขวัญใจของเขา สื่อมากมายรอถ่ายภาพ แฟนคลับและติ่งต่างตื่นเต้น
เมื่อเราไปถึงงาน เหล่าดาราเลิศหรูก็ลงมาจากขบวนรถลิโมซีนดูงดงามตระการตา ไอ้เราไปถึงหน้าพรมแดงยืนเก้ๆ กังๆ พอมีจังหวะจึงแทรกเข้าไปได้ พอเริ่มที่จะเดินพรมแดงเข้างาน เดินไม่ถึงสามก้าว มีเจ้าหน้าที่ของงานเดินมาสะกิดด้วยคำพูดประมาณว่า “เอ้อโทษนะคุณรบกวนเดินอ้อมพรมแดงหลังแบ็กดรอปไปเข้าประตูทางโน้นด้วยนะค่ะ”
ตอนนั้นเกิดความรู้สึกจุกและอึ้งขึ้นมาทันที จึงเดินถอยออกมา ความรู้สึกตอนนั้นคือ “กูกลับบ้านดีกว่า” น้องทีมโปรโมตหนังเราเห็นผิดปกติรีบวิ่งเข้ามาถามว่าเกิดอะไรขึ้น ผมว่าตอนนั้นน้องเขาก็รู้สึกแย่ไม่แพ้เรา จึงรีบไปแจ้งทางผู้จัดงาน จากนั้นจึงมีผู้พอรู้หน้าที่เข้ามาเคลียร์ ทำการขอโทษขอโพยพอเป็นพิธี ผมจึงตัดสินใจเข้าไปร่วมงานจนจบงาน
ที่มาเล่ามาแชร์นี่มิใช่โกรธแค้นหรือน้อยเนื้อต่ำใจในสิ่งที่เกิดขึ้น ซึ่งเชื่อว่าหากผมจะโวยวายทำให้มันเป็นเรื่องใหญ่โตก็คงไม่ยาก แต่ผมอยากจะสะท้อนให้เห็นค่านิยมบางอย่าง และการให้เกรียรติและความสำคัญของผู้ที่เป็นศิลปิน
เหตุการณ์ในคืนนั้นยิ่งเป็นแรงบันดาลใจให้ผมพยายามพิสูจน์ตัวเองให้มากขึ้น พัฒนาตัวเองให้ดีขึ้น ตั้งใจทำในสิ่งที่ได้รับมอบหมายให้เสร็จสมบูรณ์ ใครจะรู้จักหรือไม่รู้จักเรา ตอนนี้ไม่สำคัญ ที่สำคัญ เราต้องรู้จักตัวเอง คนจะให้เกียรติเราหรือไม่นั้นมันเป็นเรื่องของเขา แต่เราต้องให้เกียรติตัวเอง เราจะไม่อายกับความสำเร็จที่เราได้มาด้วยความเพียรพยายาม แต่เราจะอายถ้าเราไม่ได้พยายาม
คืนวันที่ 19 พ.ค. นี้ เราจะได้รับเกียรติเดินพรมแดงเปิดตัวหนังที่เราแสดงในเทศกาลภาพยนตร์คานส์ ครั้งที่ 70 ซึ่งถือเป็นครั้งที่สองในชีวิต เราจะเดินด้วยความภาคภูมิใจในฐานะนักแสดงไทย