“พ่อสงวน” ยอมรับยังทำใจไม่ได้ “ปอ ทฤษฎี” จากไปครบ 1 ปี บอกใจหวิว แค่คิดถึงน้ำตาก็ไหล เปิดใจปอมาเข้าฝัน เชื่อยังไม่ไปไหน เพราะผูกพัน ยันปอเสียสละตัวเองเพื่อให้ “มะลิ” ได้มีวันนี้ ภูมิใจแม้ตัวจะตาย แต่ยังได้ใจคน ศรัทธา และรักยังคงอยู่
แค่คิดถึงน้ำตาก็ไหล “พ่อสงวน” เปิดใจ “ปอ” ตายแต่ตัว ศรัทธาและรักยังคงอยู่ เสียสละตัวเองเพื่อให้ “มะลิ” ได้มีวันนี้
ครบรอบการจากไป 1 ปีแล้ว สำหรับพระเอกคนดี “ปอ ทฤษฎี สหวงษ์” ซึ่งวันนี้ผู้สื่อข่าวบันเทิง MGR Online บุกไปถึงไร่นาป่าสงวน จ. บุรีรัมย์ ซึ่งเป็นสมบัติของครอบครัวสหวงษ์ โดย “คุณพ่อสงวน สหวงษ์” ออกมาให้การต้อนรับพร้อมเปิดใจว่าถึงตอนนี้ยังฝันถึงลูกชาย ยังทำใจไม่ได้ และยังไม่กล้าดูละครลูก
“คิดถึงเขาครับ เหมือนเขาไม่ได้จากเราไป เหมือนเขาแค่ไปทำงาน และด้วยความคิดถึงพ่อก็จะฝันถึงเขาบ่อย บ่อยมากเลย ฝันว่าเขามาหาบ้าง ฝันว่าเขามาคุยบ้าง ซึ่งปกติถ้าหากเราฝันถึงคนที่เขาไปแล้วเขามักจะไม่พูด เขาจะแค่ยืนเฉยๆ แต่ว่าตอนนั้นที่ฝันเขากลับพูด คือเขามาหา เขาเดินเข้ามาทักพ่อ และก็บอกด้วยว่าดีใจมั้ยที่ปอมา ซึ่งพ่อก็ผลักไหล่เขาไปหาแม่ และเอาจริงๆ พ่อไม่เคยฝันอะไรขนาดนี้มาก่อน แถมพ่อยังถามเขาต่อด้วยนะว่าตอนนี้ปออยู่ที่ไหน เขาก็ตอบพ่อกลับมาว่า ตอนนี้ปออยู่หนองค่าย ซึ่งที่ดินตรงนี้เลยครับที่เป็น บ้านหนองค่าย เรียกได้ว่าครั้งนั้นคือฝันที่เป็นเรื่องเป็นราวที่สุด เป็นครั้งแรกเลยครับที่ได้พูดคุยกัน”
“ครั้งแรกที่ฝันเขาก็เดินเข้ามาแต่งตัวธรรมดา เดินมาทักทายเหมือนกัน มาหากันปกติเลย แต่ว่าเราได้พูดคุยกันแค่สั้นๆ เพราะหลังจากนั้นไม่นานพ่อก็ตื่น ส่วนแม่เขาจะไม่ค่อยฝันถึงเท่าไหร่ แต่แม่เขาจะเป็นคนที่ไปทำบุญบ่อย ไปทำบุญทุกวันพระ ไปทำความสะอาดเจดีย์ เอาดอกไม้ไปวางให้ แม่เขาทำเป็นประจำ และตลอดระยะเวลาที่ผ่านมาก็จะมีแฟนคลับเดินทางมาหาเขาเป็นประจำเลยนะ มีดอกไม้มาวางให้ตลอด และมีครั้งหนึ่งมาไกลมาก มากจากไต้หวัน มาจากจีน และก็ฮ่องกง คือ พวกเขาตั้งใจมาที่บุรีรัมย์เลย เขาบอกพ่อด้วยนะว่าเขาประทับใจที่ปอเป็นคนน่ารัก และก็ชอบการแสดงของปอมาตลอด เป็นแฟนคลับปอมานานแล้ว เขาพูดไทยได้ด้วยนะ เขาบอกว่าตั้งใจเรียนภาษาไทยเพื่อมาหาปอเลย ถามว่าพ่อรู้สึกยังไงบ้าง พ่อก็ดีใจสุดๆ ครับ ดีใจที่เขามีความผูกพันกับเรา และความผูกพันนี้มันคงเกิดจากความรักและความผูกพันที่เขามีต่อปอมันถึงได้ยั่งยืนขนาดนี้ ดีใจที่สุดเลยครับ”
บอกคนไม่เคยเจอปอตอนมีชีวิตแต่มาช่วยจัดสวนให้ ถึงตัวจะตาย แต่สร้างศรัทธาและรักได้มากมายขนาดนี้
“คนที่มาจัดสวนให้ที่บ้านหลังนี้เขาชื่อคุณหน่อย เป็นนักจัดสวนมืออาชีพ เขาก็มาหาตลอด ทั้งๆ ที่เขาไม่เคยได้พบกับปอตัวจริงเลยด้วยซ้ำ ไม่เคยได้เจอปอเลยในตอนที่ปอยังมีชีวิต แต่เขาก็เป็นแฟนคลับของปอ ซึ่งพ่อก็ได้ถามเขาเหมือนกันนะว่าทำไมเขาถึงมาจัดสวนให้ที่บ้านไร่ เขาก็บอกว่าเขาชอบปอ เขาเป็นแฟนคลับความดีของปอ”
“ภูมิใจครับ และพ่อก็รู้สึกด้วยว่าลูกเราคงมีดีอะไรที่คนอื่นเขามองเห็น เขาถึงได้รักลูกเราพอๆ กับเรา หรือรักลูกเราขนาดนี้ พ่อบอกได้แค่ว่าพ่อดีใจครับ พ่ออยากจะเล่าสักเรื่องหนึ่งนะ เป็นเรื่องเกี่ยวกับคนดี คือคนดีมันมีหลายแบบ ดีไม่กินเหล้าเมายา ดีไม่เที่ยวกลางคืน นั่นก็คือคนดี แต่คนที่จะได้ใจคนและทำให้คนศรัทธาและรักได้มากขนาดนี้ ต้องเป็นคนดีที่เกิดจากการให้ ซึ่งพ่อไม่อยากจะพูดในเชิงเปรียบเทียบนะครับว่า สมเด็จพระเจ้าอยู่หัวรัชกาลที่ ๙ เนี่ย ทำไมคนรักท่านอย่างที่ปรากฏ เคารพท่านอย่างที่ปรากฏ ไม่ว่าจะเป็นชาวไทย หรือคนทั้งโลกล้วนแล้วแต่ก็ยกย่องท่าน เป็นเพราะท่านให้ใช่มั้ย ความดีที่เกิดจากท่านให้ ท่านให้ด้วยความจริงใจ ให้ด้วยความรักความเมตตาจริงๆ ซึ่งผมก็ไม่รู้นะแต่ผมสรุปจากนี้”
เชื่อยังอยู่ในใจคนไทยเพราะเป็นดาราที่ไม่ใช่ดารา!
“ความเป็นดาราก็คือจุดหนึ่งครับ แต่ความเป็นดาราแบบไหนมากกว่า อย่างความเป็นดาราของปอ พ่อคิดว่าสิ่งที่ทำให้เขามีคนรักก็คือเขาเป็นดาราที่เข้าถึงง่าย เป็นดาราที่ติดดิน เป็นดาราที่ไม่ใช่ดารา เขามีความเป็นกันเอง และเขาก็มีความหวังดีกับคนอื่นอยากจะช่วยคนอื่น ซึ่งบางอย่างพ่อแม่ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเขาได้ช่วยใครเอาไว้ เพราะเขาไม่ใช่คนที่ชอบพูด อย่างข่าวต่างๆ ที่ออกมาว่าเขาไปช่วยคนนั้นคนนี้ตัวพ่อเองก็เพิ่งจะได้ทราบจากข่าวเหมือนกัน คือ ปอเขาเป็นคนที่ไม่พูดเลย และหลังจากนั้นพ่อถึงได้ทราบอีกว่าเวลาที่คนข้างบ้านไม่สบาย หรือมีคนเฒ่าคนแก่คนไหนเจ็บป่วย ปวดฟัน มาหาเขา มาขอความช่วยเหลือจากเขา เขาก็ช่วยเหลือโดยการให้เงินไปดูแลรักษาตัวเองหมด”
“หรือแม้กระทั่งงานวันเด็กในหมู่บ้าน ทุกๆ วันเด็กเลยนะครับ ปอเขาก็จะเป็นคนจัดหารางวัลมาเล่นเกมมาเล่นกิจกรรมกับเด็กๆ แต่เมื่อวันเด็กที่ผ่านมา ก็มีเด็กข้างบ้านเดินมาถามนะว่าเมื่อไหร่พี่ปอจะกลับมา เพราะไม่มีใครมาจัดงานวันเด็กให้ คือ ปอเขาก็จะเป็นคนแบบนี้แหละครับ นอกจากนั้นแล้วอีกสิ่งหนึ่งที่พ่อมีโอกาสได้เห็น ก็คือ ปอเขาจะมีความเป็นกันเองกับทีมงานทุกคน ทีมงานในกองถ่ายที่เขาทำงานด้วย สิ่งเหล่านี้แหละครับที่ผมได้มีโอกาสเห็นและก็มีโอกาสได้ทราบจากคนที่เขาเคยให้ความช่วยเหลือหรือเคยพูดคุยด้วย นำมาเล่าให้ฟัง”
“เราก็มองว่าเราไม่เสียใจที่อบรมสั่งสอนเขาได้แบบนี้ เพราะที่ผ่านมาพ่อก็จะบอกเขาตลอดว่าให้เขานอบน้อมถ่อมตน มีความเมตตา ช่วยเหลือคนอื่น เราก็สอนลูกของเราแบบนี้แหละครับ หรือแม้แต่การที่มีคนมาไหว้ พ่อก็จะบอกลูกทั้ง 3 คนของพ่อไว้เสมอเลยนะครับว่า ถ้าหากมีใครมาไหว้ ไม่ต้องให้พ่อบอกว่าเขาเป็นใคร ให้ลูกไหว้กลับไปทันทีเลย ไม่ต้องรอให้พ่อบอก ซึ่งเขาก็ปฏิบัติได้ทั้ง 3 คนเลย”
เผยเรื่องอัศจรรย์ “มะลิ” สื่อถึงพ่อ บอกลูกชายมาหาเพราะความผูกพัน
“ก็ไม่รู้เหมือนกันนะครับว่าจะด้วยอะไร แต่คือมันมีเหตุการณ์ให้เราเห็น เช่น อยู่ๆ เขาก็ชี้ไปที่จุดๆ หนึ่งและก็ตะโกนเรียกพ่อปอ พ่อปอ ทั้งๆ ที่เรามองไม่เห็นอะไรเลย หรือแม้กระทั่งตอนที่เขาไปถ่ายแบบที่ทะเล โบว์ (แวนดา สหวงษ์) ก็ยังบอกเลยว่าเขาเรียกพ่อปอ คือมันมีให้เห็นบ่อยๆ ครับสำหรับเหตุการณ์อะไรทำนองนี้”
“ผมคิดว่าเขาคงห่วงเรา และก็ผูกพันอยู่กับเรา ก็เลยมีความรู้สึกว่าเขาไม่ได้ไปไหน ความคิดถึง ความอาลัยอาวร ความเสียดาย คือ ถ้าใครไม่เกิดไม่รู้หรอกครับ อย่างอยู่ดีๆ มันก็วาบขึ้นมาในใจเรา ภาพความทรงจำต่างๆ ที่โผล่ขึ้นมา”
“แม่ก็บอกอยู่ตลอดครับว่าเราต้องอยู่กับปัจจุบันให้ได้ และเราก็มักจะบอกตัวเองอยู่เสมอว่าเขาไปดีแล้ว เขาไปสบายแล้ว ส่วนเราก็อยู่ดูแลกันไป พยายามนึกถึงความดีของเขาเอาไว้ให้มากๆ แต่ด้วยความที่ปอเขาเป็นลูกคนโต เขาก็จะมีความห่วงพ่อห่วงแม่รักพ่อรักแม่มาก คือ เห็นได้ชัดเลย อย่างตัวของพ่อเอง พ่อเป็นคนรักธรรมชาติ รักต้นไม้ ทั้งๆ ที่พ่อไม่ใช่ชาวนา ซึ่งพ่อเคยบอกเขานะว่าเราเป็นคนไทยทำไมเราถึงไม่มีผืนดินพอสมควรบ้าง จากนั้นเขาก็ให้พ่อหาที่เลย และสุดท้ายพ่อก็ได้ที่ผืนนี้มาโดยที่เขาเป็นคนซื้อให้ ปอเขาเอื้อครอบครัวได้เยอะมาก โดยที่ไม่เคยคิดถึงตัวเองเลย”
“มะลิ” เป็นมรดกที่ปอถ่ายทอดไว้ให้ ยอมเสียสละตัวเองเพื่อให้ลูกสาวได้อยู่
“เขาคิดถึงครอบครัว คิดถึงพ่อแม่พี่น้องของเขาตลอด ผมก็เลยคิดนะว่าบางทีปอเขาคงเป็นเหมือนคนต้นน้ำ คือ ถ้าเป็นต้นไม้เขาก็เป็นต้นไม้ต้นน้ำที่อยู่บนภูเขาใหญ่ และก็ไหลลงมาหล่อเลี้ยงจนกระทั่งเกิดสวนสหวงษ์ที่อุดมสมบูรณ์ พ่อมองอย่างนั้นนะครับ พ่อมองว่าพ่อกับแม่ที่ให้กำเนิดเขาเปรียบเสมือนเราได้ เพาะต้นไม้ขึ้นมาต้นหนึ่ง และพอจบจากชั้นมัธยมเขาก็เดินทางเข้ากรุงเทพฯ โดยมีอาน้ำอ้อยเป็นคนพาเขาเข้าไปในวงการ ดังนั้น ปอจึงเปรียบเสมือนต้นไม้ที่บุรีรัมย์ที่ถูกนำไปปลูกไว้ที่สวนในกรุงเทพฯ เป็นสวนช่อง 3 มีอาอ้อยเป็นคนรดน้ำพรวนดิน และเมื่อเขาโตขึ้นเขาก็จากเราไป แต่โชคดีที่เขายังมีกิ่งก้านแตกหน่อออกมาเป็นน้องมะลิ ฉะนั้นน้องมะลิถ้ามองจริงๆ แล้ว สิ่งที่เกิดกับมะลิ ผมคิดว่ามันเหมือนมรดก เป็นมรดกที่ปอได้ถ่ายทอดไว้ เหมือนกับเขาเสียสละตัวเองเพื่อให้มะลิมีวันนี้ พ่อคิดแบบนั้นนะ”
“พ่อคิดแบบนี้เพราะในวันที่เขาป่วยมะลิก็เกิดจากตรงนั้น มันเลยเป็นเหมือนมรดกที่เขาได้มอบเอาไว้ให้มะลิ หรือถ้าจะมองอีกแง่หนึ่งก็คือ เขาได้เสียสละตัวเองเพื่อให้มะลิได้อยู่ ให้มะลิได้มีอย่างนี้ ให้โบว์ได้มีอย่างนี้ พ่อมองว่ามันเป็นการเสียสละของเขา คือความละเอียดอ่อนบางอย่างคนอื่นอาจจะไม่เข้าใจ แต่ที่เราเห็นมันเป็นลักษณะแบบนี้ครับ”
“ถามว่ามะลิเหมือนปอมั้ย จริงๆ ปอเป็นคนห้าวนะครับ แต่ว่าไม่ค่อยเป็นข่าว เขาเป็นคนลุยมาก คือเป็นเด็กผู้ชายจริงๆ เลย ห้าวมาก เป็นดาราที่ไม่ค่อยใส่ใจเรื่องการดูแลตัวเอง จนพ่อต้องเตือนให้เขารักษาลุกส์ (หัวเราะ) เพราะเขาไม่ค่อยสนใจเรื่องการแต่งตัวเลย อาจเป็นเพราะว่าเขาโชคดีด้วยมั้งครับที่ธรรมชาติให้สิ่งดีๆ กับเขามา ทั้งผิว ทั้งจมูก ส่วนน้องมะลิที่พ่อมองว่าเหมือนปอตรงไหนบ้างนั้น พ่อมองว่าเขาสองคนมีตาเหมือนกัน เวลามองชอบมองเชิดๆ เหมือนกัน คือแววตาของเขาเหมือนปอมาก”
แค่เห็นรูปน้ำตาก็ไหล
“คิดถึงครับ คิดถึงเขา ก็…ผมมาอยู่ที่นี่เงียบๆ มาอยู่กับแม่เขา เวลานั่งมองภาพเขาก็จะเหมือนกับว่ามันไปกระตุ้นเนอะ กระตุ้นความทรงจำในอดีต โดยเฉพาะละครของเขาพ่อดูไม่ได้เลย หรือแม้กระทั่งเวลาเห็นเพื่อนรุ่นๆ เดียวกับเขา พ่อก็ยังใจหวิวๆ คิดถึงเขา ตอนแรกๆ น้ำตาเราก็ไหลนะเวลาคิดถึงเขา แต่พอเวลาผ่านไปนานเข้าเราก็เริ่มชิน หลายคนสงสัยว่าพ่อมาอยู่ที่นี่ไม่กลัวเหรอ พ่อบอกเลยได้เลยว่าพ่อไม่กลัว เพราะไม่รู้จะด้วยอะไรนะ แต่ว่าที่นี่ไม่เคยมีโจรขโมย ไม่เคยมีของหายเลย”
“ก็อยากจะบอกเขานะว่า ในเมื่อเขาไปดีแล้วก็อยากให้ครองสุขอยู่ในภพที่ปออยู่ และถึงแม้ปอจะไม่อยู่ที่นี่ แต่ก็ยังมีคนที่รักปออีกมากมายที่เขายังระลึกถึงปอ คิดถึงปอ และมาดูแลพ่อแม่ครอบครัวสหวงษ์แทนปอ ปอไม่ต้องเป็นห่วงนะ”
