แม้จะไม่ได้เป็นคนที่มีความหลังที่ไม่ดีกับบรรดาตุ๊ด กะเทย ทั้งหลายจนกลายเป็นปมที่จะต้องรู้สึกเกลียดโกรธคนเหล่านี้ แต่ครั้งแรกที่มีโอกาสได้ฟังเพลง "เกลียดตุ๊ด" ผมก็รู้สึกชอบวงดนตรีที่มีชื่อว่า "ซีเปีย" ขึ้นมาทันที
ใครที่มีอายุ 30 ปีขึ้นไป หรือคนที่โตพอที่จะทันยุคที่วงการเพลงบ้านเราเรียกกันว่า "อินดี้เฟื่องฟู" เชื่อว่าน่าจะรู้จักวงดนตรีวงนี้เป็นอย่างดี
ส่วนใครที่ยังไม่รู้จักก็ขอบอกเล่าให้ฟังพอสังขอบ เอ๊ย...สังเขต เอ๊ย...สังขรณ์ เอ๊ย...สังเขป เอ๊ย...ถูกแล้วว่า วงดนตรีวงนี้แรกเริ่มเดิมทีมีสมาชิก 2 คน หนึ่งคือ โอ๋ เจษฎา สุขทรามร และปาเดย์ ภานุ กันตะบุตร โดยชื่อวง ซีเปีย นั้นก็นำมาจากสีซีเปียซึ่งเป็นสีประจำคณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย สถาบันที่ทั้งสองศึกษานั่นเอง
หลังออกอัลบั้มชุดแรก "เกลียดตุ๊ด" ในปี 2537 จนเป็นที่รู้จักขึ้นมาในแวดวงเพลงใต้ดิน ซีเปีย มีสมาชิกเพิ่มเข้ามาอีก 2 คน นั่นคือ เอกพงศ์ เชิดธรรม และ ทวิพล สุดารา ซึ่งด้วยความที่ทั้งสองสมาชิกใหม่ต่างก็มีชื่อเล่นว่า "เอก" เหมือนๆ กัน นั่นเองจึงกลายเป็นที่มาของชื่ออัลบั้มชุดที่ 2 ของซีเปียภายใต้สังกัดเบเกอรี่ มิวสิค อย่าง "ทูเอกส์"
อัลบั้มชุดที่สองของซีเปียได้รับการวิพากษ์วิจารณ์ไปในทางที่ดีพอสมควรครับ ทว่ายอดขายกลับไม่ค่อยจะสดใสนัก ส่งผลให้ทางวงต้องยุติการทำงานกับต้นสังกัด สมาชิกแต่ละคนจึงแยกย้ายกันออกไป
ในปี พ.ศ. 2543 ซีเปีย กลับมาอีกครั้งกับอัลบั้มที่มีชื่อว่า "ไม่ต้องใส่ถุง" ในสังกัดใหม่ อินดี้คาเฟ่ โดยอัลบั้มชุดนี้มีเพลงฮิตมากมาย ไม่ว่าจะเป็น ไม่ต้องใส่ถุง, ไข่หงส์, ประเทศเทย ฯ รวมถึงเพลงช้า อยากอยู่กับเธอทั้งคืน ซึ่งได้นักร้องสาว ลูกหว้า พิจิกา จิตตะปุตตะ มาร่วมขับร้อง
อย่างไรก็ตาม นับตั้งแต่นั้นมาดูเหมือนว่าจะไม่มีเพลงใหม่ในนามของ ซีเปีย ออกมาอีกเลย แม้ในช่วงปี 2545 ทางโอ๋ ซีเปีย จะมีงานเพลงออกมาแต่ก็ใช้ในชื่อของ โอ๋ โมเดลลิ่ง ก่อนจะกลายเป็น โอ๋ ดูบาดู ในเวลาต่อมา
ช่วงแรกๆ สาเหตุของการชื่นชอบวง ซีเปีย นั้นต้องยอมรับครับว่ามาจากความรู้สึกที่คิดว่าเท่ห์ แปลก เพราะในขณะนั้นเพื่อนๆ ต่างก็ฟังเพลงป็อปของนักร้องจากค่ายอาร์เอสฯ และแกรมมี่ฯ กันซะเป็นส่วนใหญ่
แต่หลังจากที่ได้รู้จักกับวงๆ นี้มากขึ้น เหตุผลดังกล่าวนั้นหาใช่สาเหตุหลักอีกต่อไป กลายเป็นว่าที่ชื่นชอบวงนี้ก็เพราะเนื้อหาของบทเพลงมากกว่า
โดยเฉพาะลูกประชดประชันด้วยภาษาที่ตรงไปตรงมาถึงความเป็นไปที่ผิดเพี้ยนของสังคมประเภท ข้าราชการชั่วๆ นักการเมืองเลวๆ ที่น้อยวงดนตรีนักจะเลือกหยิบมานำเสนอ ซึ่งนอกจาก ซีเปีย แล้วก็มี "เฮฟวี่ มด" อีกหนึ่งวงที่เป็นขวัญใจ
บางเพลงของ ซีเปีย เช่น ไข่หงส์ หรือ ไม่ต้องใส่ถุง อาจจะฟังแล้วรู้สึกถึงความหยาบคาย ความลามกของภาษา แต่ถ้าตั้งใจฟังเราจะรู้สึกได้เลยว่ามันเป็นความหยาบที่มีชั้นมีเชิง เป็นความลามกที่การศึกษา หาใช่เป็นการหยาบโดยกมลสันดานหรือลามกแบบมีอารมณ์ดิบของตัวเองเป็นที่ตั้งเพื่อความสะใจส่วนบุคคลแต่อย่างใด
เขียนถึง ซีเปีย เพราะล่าสุดเห็นว่ามีซิงเกิ้ลใหม่ในชื่อของ ซีเปีย ออกมาแล้วกับเพลงที่มีชื่อว่า "เหี้ยครองเมือง" เนื้อหาว่าด้วเรื่องราวที่เเกิดขึ้นในปี 2554 ของประเทศที่มีชื่อว่าประเทศควาย ซึ่งตั้งอยู่ ณ ดวงดาวอันไกลโพ้น...
ใครที่ฟังเพลงที่บรรดานักร้อง-ศิลปินหลายต่อหลายคนทำออกมาในช่วงที่บ้านเราเกิดวิกฤติน้ำท่วมใหญ่ ประเภท น้ำใจมากกว่าน้ำท่วม, เราจะร่วมกันจับมือฝ่าวิกฤติไปด้วยกัน, เราจะสู้เพื่อวันใหม่, ฟ้าหลังฝนย่อมสดใส ฯลฯ จนรู้สึกเบื่อๆ เอียนๆ ลองฟังเพลงนี้ดูสักรอบสองรอบ รับรองอาการดังกล่าวจะหายไปทันที
ส่วนใครที่ฟังแล้วรับไม่ได้ รู้สึกว่าอี๋ หยาบคาย เพลงอะไรต่ำสิ้นดี ฯ ขอโทษครับ...
ผมว่าบรรดา นักการเมืองใส่สูท-ผูกไทด์ทั้งหลายที่เรียกตนเองว่าผู้ทรงเกียรติในคราบของ สส. รัฐมนตรี ตลอดจนข้าราชการหลายต่อหลายคนนั้น ต่ำ สถุล ถ่อย จัญไร และที่สำคัญคือเหี้ยกว่าเพลงนี้เยอะครับ
ใครที่มีอายุ 30 ปีขึ้นไป หรือคนที่โตพอที่จะทันยุคที่วงการเพลงบ้านเราเรียกกันว่า "อินดี้เฟื่องฟู" เชื่อว่าน่าจะรู้จักวงดนตรีวงนี้เป็นอย่างดี
ส่วนใครที่ยังไม่รู้จักก็ขอบอกเล่าให้ฟังพอสังขอบ เอ๊ย...สังเขต เอ๊ย...สังขรณ์ เอ๊ย...สังเขป เอ๊ย...ถูกแล้วว่า วงดนตรีวงนี้แรกเริ่มเดิมทีมีสมาชิก 2 คน หนึ่งคือ โอ๋ เจษฎา สุขทรามร และปาเดย์ ภานุ กันตะบุตร โดยชื่อวง ซีเปีย นั้นก็นำมาจากสีซีเปียซึ่งเป็นสีประจำคณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย สถาบันที่ทั้งสองศึกษานั่นเอง
หลังออกอัลบั้มชุดแรก "เกลียดตุ๊ด" ในปี 2537 จนเป็นที่รู้จักขึ้นมาในแวดวงเพลงใต้ดิน ซีเปีย มีสมาชิกเพิ่มเข้ามาอีก 2 คน นั่นคือ เอกพงศ์ เชิดธรรม และ ทวิพล สุดารา ซึ่งด้วยความที่ทั้งสองสมาชิกใหม่ต่างก็มีชื่อเล่นว่า "เอก" เหมือนๆ กัน นั่นเองจึงกลายเป็นที่มาของชื่ออัลบั้มชุดที่ 2 ของซีเปียภายใต้สังกัดเบเกอรี่ มิวสิค อย่าง "ทูเอกส์"
อัลบั้มชุดที่สองของซีเปียได้รับการวิพากษ์วิจารณ์ไปในทางที่ดีพอสมควรครับ ทว่ายอดขายกลับไม่ค่อยจะสดใสนัก ส่งผลให้ทางวงต้องยุติการทำงานกับต้นสังกัด สมาชิกแต่ละคนจึงแยกย้ายกันออกไป
ในปี พ.ศ. 2543 ซีเปีย กลับมาอีกครั้งกับอัลบั้มที่มีชื่อว่า "ไม่ต้องใส่ถุง" ในสังกัดใหม่ อินดี้คาเฟ่ โดยอัลบั้มชุดนี้มีเพลงฮิตมากมาย ไม่ว่าจะเป็น ไม่ต้องใส่ถุง, ไข่หงส์, ประเทศเทย ฯ รวมถึงเพลงช้า อยากอยู่กับเธอทั้งคืน ซึ่งได้นักร้องสาว ลูกหว้า พิจิกา จิตตะปุตตะ มาร่วมขับร้อง
อย่างไรก็ตาม นับตั้งแต่นั้นมาดูเหมือนว่าจะไม่มีเพลงใหม่ในนามของ ซีเปีย ออกมาอีกเลย แม้ในช่วงปี 2545 ทางโอ๋ ซีเปีย จะมีงานเพลงออกมาแต่ก็ใช้ในชื่อของ โอ๋ โมเดลลิ่ง ก่อนจะกลายเป็น โอ๋ ดูบาดู ในเวลาต่อมา
ช่วงแรกๆ สาเหตุของการชื่นชอบวง ซีเปีย นั้นต้องยอมรับครับว่ามาจากความรู้สึกที่คิดว่าเท่ห์ แปลก เพราะในขณะนั้นเพื่อนๆ ต่างก็ฟังเพลงป็อปของนักร้องจากค่ายอาร์เอสฯ และแกรมมี่ฯ กันซะเป็นส่วนใหญ่
แต่หลังจากที่ได้รู้จักกับวงๆ นี้มากขึ้น เหตุผลดังกล่าวนั้นหาใช่สาเหตุหลักอีกต่อไป กลายเป็นว่าที่ชื่นชอบวงนี้ก็เพราะเนื้อหาของบทเพลงมากกว่า
โดยเฉพาะลูกประชดประชันด้วยภาษาที่ตรงไปตรงมาถึงความเป็นไปที่ผิดเพี้ยนของสังคมประเภท ข้าราชการชั่วๆ นักการเมืองเลวๆ ที่น้อยวงดนตรีนักจะเลือกหยิบมานำเสนอ ซึ่งนอกจาก ซีเปีย แล้วก็มี "เฮฟวี่ มด" อีกหนึ่งวงที่เป็นขวัญใจ
บางเพลงของ ซีเปีย เช่น ไข่หงส์ หรือ ไม่ต้องใส่ถุง อาจจะฟังแล้วรู้สึกถึงความหยาบคาย ความลามกของภาษา แต่ถ้าตั้งใจฟังเราจะรู้สึกได้เลยว่ามันเป็นความหยาบที่มีชั้นมีเชิง เป็นความลามกที่การศึกษา หาใช่เป็นการหยาบโดยกมลสันดานหรือลามกแบบมีอารมณ์ดิบของตัวเองเป็นที่ตั้งเพื่อความสะใจส่วนบุคคลแต่อย่างใด
เขียนถึง ซีเปีย เพราะล่าสุดเห็นว่ามีซิงเกิ้ลใหม่ในชื่อของ ซีเปีย ออกมาแล้วกับเพลงที่มีชื่อว่า "เหี้ยครองเมือง" เนื้อหาว่าด้วเรื่องราวที่เเกิดขึ้นในปี 2554 ของประเทศที่มีชื่อว่าประเทศควาย ซึ่งตั้งอยู่ ณ ดวงดาวอันไกลโพ้น...
ใครที่ฟังเพลงที่บรรดานักร้อง-ศิลปินหลายต่อหลายคนทำออกมาในช่วงที่บ้านเราเกิดวิกฤติน้ำท่วมใหญ่ ประเภท น้ำใจมากกว่าน้ำท่วม, เราจะร่วมกันจับมือฝ่าวิกฤติไปด้วยกัน, เราจะสู้เพื่อวันใหม่, ฟ้าหลังฝนย่อมสดใส ฯลฯ จนรู้สึกเบื่อๆ เอียนๆ ลองฟังเพลงนี้ดูสักรอบสองรอบ รับรองอาการดังกล่าวจะหายไปทันที
ส่วนใครที่ฟังแล้วรับไม่ได้ รู้สึกว่าอี๋ หยาบคาย เพลงอะไรต่ำสิ้นดี ฯ ขอโทษครับ...
ผมว่าบรรดา นักการเมืองใส่สูท-ผูกไทด์ทั้งหลายที่เรียกตนเองว่าผู้ทรงเกียรติในคราบของ สส. รัฐมนตรี ตลอดจนข้าราชการหลายต่อหลายคนนั้น ต่ำ สถุล ถ่อย จัญไร และที่สำคัญคือเหี้ยกว่าเพลงนี้เยอะครับ
