“โน้ต เชิญยิ้ม” เผยนาทีรถจมน้ำจนมิดคัน บอกนาทีนั้นนึกถึงในหลวงและลูกเมีย ต้องปีนออกทางช่องกระจกเพื่อหนีตาย ก่อนจะไปยืนบนหลังคารถขอความช่วยเหลือจนรถจมจนมิดคัน โชคดีคว้าเสาไว้รอดเลยรอดตาย แต่ยังเดินหน้าเข้าไปช่วยเหลือชาวบ้านที่น้ำท่วมต่อ บอกสุดคุ้มที่เสี่ยงตายเพราะเห็นชาวบ้านดีใจมีรอยยิ้มที่ได้รับความช่วยเหลือ
เกือบเอาชีวิตไปทิ้งซะแล้วสำหรับคาราวานช่วยน้ำท่วมของบริษัทเวิร์คพ้อยท์ที่ขนข้าวของมุ่งหน้าไปช่วยน้ำท่วมที่อำเภอนครหลวง จังหวัดอยุธยา โดยมีดาราร่วมเดินทางไปด้วยหลายคนอาทิเช่น โน้ต เชิญยิ้ม บำเรอ ผ่องอินทรกุล , ตั๊ก มยุราเศวตศิลา , กระแต ศุภักษร ไชยมงคล , บ็อบ บดินทร์ โกศลพิศิษฐ์ , ริว จิตสัมผัส ปาณรวัฐ ลิ่มรัตนอาภรณ์, เท่ง เถิดเทิง พงษ์ศักดิ์ พงษ์สุวรรณ , โหน่ง ชะชะช่า ชูศักดิ์ เอี่ยมสุข ,โบวี่ อัฐมา ชีวนิชพันธ์ ,หยอง ลูกหยี จงรวย สมจิตนา
แต่พอเดินทางไปถึงทางเลี้ยวเข้าอำเภอนครหลวงรถที่โน้ต เชิญยิ้ม , บ็อบ บดินทร์ , ริวจิตสัมผัส และหย๋องลูกหยี นั่งมากลับถูกกระแสน้ำพลัดตกคลอง ส่งผลให้รถจมมิดแทบจะหนีเอาชีวิตไม่รอด
“ผมไปงานโครงการน้ำใจท่วมของเวิร์คพ้อยท์กำลังจะไปช่วยน้ำท่วมที่พระนครศรีอยุธยาไปขบวนรถบัสกัน ไปที่อำเภอนครหลวง ตำบลบางระกำ ก็จอดรถเพื่อเปลี่ยนเป็นรถโฟร์วีลดาราที่ไปก็มีคุณตั๊ก มยุรา , ริว จิตสัมผัส , บ็อบ บดินทร์ ,หยอง ลูกหยี , กระแต ศุภักษร , เท่ง เถิดเทิง ,โหน่ง ชะชะช่า และโบวี่ ก็แยกรถกันนั่ง”
“ในรถที่ผมไปมีบ็อบ บดินทร์ หยองลูกหยี ริว จิตสัมผัส และก็มีน้องผู้หญิงที่เป็นทีมงานนั่งตรงกะบะ โดยที่ผมนั่งหน้าคู่กับคนขับและก็มีคนนั่งแค็บหลังอีก 2 คน พอมาถึงตรงโค้งสายเอเชียมุ่งหน้าอ่างทอง เลี้ยวขวาถนนเอเชียเข้าอำเภอนครหลวง รถโฟร์วีล 2 คันแรกก็ผ่านไปได้ พอมาถึงคันผมกระแสน้ำมาแรงมากพัดรถผมตกลงไปในคลอง รถมันก็หัวปักลงไปเลย”
“คนขับก็บอกไม่ไหวแล้วให้ลงจากรถ พวกที่อยู่ท้ายกะบะก็กระโดดหนี ส่วนผมโชคดีที่ไม่ได้ปิดกระจกไว้เพราะจะดูน้ำไม่งั้นก็คงจะออกมาไม่ได้ ผมก็พยายามออกมาทางช่องกระจกแต่ก็ออกลำบากเพราะผมตัวใหญ่และเสื้อชูชีพที่ผมใส่ก็ไม่ได้ติดกระดุมมันก็เลยเกะกะติดประตูออกลำบาก แต่ยังดีที่ใส่ตอนแรกว่าจะไม่ใส่ด้วยซ้ำ”
“ตอนนั้นรถมันยังไม่จมผมก็ขึ้นไปที่หลังคา ผมใส่เสื้อแดงหมวกแดงร้องช่วยด้วยๆ คนก็เห็นว่าเป็นไอ้โน้ตนี่หว่า พวกที่อยู่ริมฝั่งก็รีบโยนเชือกมาช่วย น้ำก็พลัดผมลอยไปพยายามคว้าเสาไว้ไม่รู้เสาอะไรคิดว่าเป็นเสาบอกทาง น้ำมันไหลแรงมากไม่น่าเชื่อว่าคนตัวใหญ่อย่างผมยังอ่อนแรงเกาะไว้แทบไม่อยู่ นี่ถ้าไม่ได้จับไว้คงออกป่าสักไปแล้ว”
“ส่วนบ็อบ บดินทร์เขาว่ายน้ำเป็นเขาก็พยายามช่วยเต็มที่มือนึงเกี่ยวพีอาร์ไว้ตีนก็ไปเกี่ยวริว จิตสัมผัส เด็กผู้หญิงอีกคนว่ายน้ำไม่เป็นหยองก็เกี่ยวไว้ มันทุลักทุเลจนน้องที่ถูกเกี่ยวไว้บอกว่าหนูไม่ไหวแล้วให้ปล่อยหนูเถอะ เพราะกลัวคนอื่นจะจมด้วยแต่ก็รอดกันมาได้”
“พอออกมาได้ผมก็รีบถามหาคนที่นั่งในแค็บเลยโชคดีที่เขาออกมาทัน เขาออกมาทางฝั่งคนขับ โชคดีที่เราสามารถรอดตายมาได้ หลุดขึ้นมาได้ผมตัวสั่นเหมือนเจ้าเข้าเลย กลัวตายก็กลัวนาทีนั้นผมนึกถึงในหลวงอย่างเดียว นึกถึงหน้าเมียหน้าลูกเต็มหน้าเต็มตาหมด กะว่าไม่รอดแล้วเพราะตอนที่รถมันเริ่มจมน้ำมันก็ดูดรถทำให้ตรงนั้นมันเป็นน้ำวน แต่สัญชาตญาณบอกว่าต้องรอดมันทำให้เราต้องเอาตัวรอดก็แข็งใจสู้กับน้ำ เกาะเสาอันเดียวจะหลุดเมื่อไหร่ก็ไม่รู้”
“ผมนึกถึงในหลวงอาจจะเป็นเพราะทานบารมีของท่านและเป็นเพราะเราจะมาช่วยคนที่ลำบากก็เลยทำให้รอดได้ พอรอดออกมาได้เราก็เดินทางไปต่อลึกเข้าไปอีก 30 กิโลเมตร เราไม่ถอยเพราะตั้งใจมาแล้วพวกที่กู้รถก็กู้ไป เราจะต้องเอาข้าวของไปช่วยชาวบ้านให้ได้”
“พอไปถึงเห็นประชาชนแล้วหายเหนื่อย เพราะมันคุ้มค่ากับการที่เราเสี่ยงชีวิตเข้ามา เขาไม่มีจะกิน เขาเห็นข้าวเห็นอาหารเขายิ้มเพราะไม่มีใครช่วยเขา เราผ่านเข้าไปเขาก็ร้องให้ช่วยเขาร้องไห้ดีใจที่เรามาช่วยเหลือเขา เห็นแล้วลืมไปเลยว่าเมื่อกี้เราเกือบเอาชีวิตไม่รอด”
“พอขากลับก็ออกมาผ่านเส้นทางเดิมแต่คราวนี้มารถทหาร คุณตั๊ก มยุราขนลุกเลยเพราะจำได้ว่า จุดที่รถจมไปนั้นเป็นจุดที่คุณตั๊กเคยประสบอุบัติเหตุรถคว่ำเมื่อสิบกว่าปีก่อน”
“ผมก็อยากจะฝากไปยังคนที่อยากจะเข้าไปช่วยเหลือว่าในบางพื้นที่มันอันตรายมาก นี่ขนาดเวิร์คพ้อยท์มีการเตรียมความพร้อมและวางแผนมาอย่างดี มีรถโฟร์วีลที่ชำนาญทางที่เข้าออกเป็นประจำมาเป็นคนนำทางให้ และมีหน่วยงานราชการประสานทุกอย่างให้ยังเป็นแบบนี้ ก็อยากจะให้วางแผนกันให้ดีๆ หรือติดต่อที่หน่วยราชการจะดีกว่า”
“และก็ฝากไปยังพวกขโมยขโจรด้วยว่าน้ำแห้งก่อนค่อยมาขโมยได้ไหม ชาวบ้านเขามาร้องไห้กับผมว่ามีขโมยมาขโมยข้าวของ แค่นี้มันยังทุกข์กันไม่พออีกเหรอ พูดไปก็ไม่รู้โจรมันจะมาอ่านไหมแต่คิดว่าสันดานอย่างมันคงไม่มาอ่านหรอก ยังไงก็อย่าซ้ำเติมความเดือดร้อนคนอื่นเลย”
