ช่วงกลางสัปดาห์ที่แล้ว ผมมีโอกาสไปที่จังหวัดนครศรีธรรมราชมาครับ เป็นการเดินทางไปกับเที่ยวบินปฐมฤกษ์ของสายการบิน "ไทย - แอร์ เอเชีย" ที่ได้เปิดเส้นทางการบินภายในสายใหม่สายนี้ขึ้นมา
ก่อนหน้านี้ก็มีสายการอื่นๆ บินมาลงที่ จ.นครฯ มานานและหลายสายการบินพอสมควรแล้ว แต่ผู้บริหารของสายการบินสายนี้เขาก็ยังมั่นใจว่าน่าจะมีลูกค้ามาขึ้นเครื่องของพวกเขาอย่างแน่นอนด้วยจุดเด่นในเรื่องของราคาที่สวนทางกับความสะดวกสบายของการบริการที่จะได้รับไป
ส่วนจะสวนทางกันแบบไหนนั้น ตรวจสอบและลองใช้บริการกันตามสะดวกตามแต่ความต้องการเลยครับ ผมเองคงไม่กล้ายืนยันการันตีว่าเป็นเช่นไร เพราะไม่ค่อยจะได้ใช้บริการสักเท่าไหร่
แต่ถ้าถามเรื่องรูปร่างหน้าตาแอร์ฯ ของสายการบินสายนี้(เท่าที่เห็นจากเที่ยวที่บินไปด้วยกันนะครับ) บอกยืนยันได้เลยว่าน่ารักครับ
.....
ที่นครฯ ในตอนนี้แม้จะผู้คนส่วนใหญ่ทั้งในพื้นที่และผู้ที่ไปเที่ยวเยือนจะยังหายใจเข้า หายใจออก มองไปทางไหน ก็เห็นแต่ป้ายโฆษณาองค์พ่อจตุคามก็จริงอยู่ แต่กระแสในความนิยมและอัตราแลกจ่ายเงินตราในการเช่าหานั้นค่อนข้างจะตกลงไปเยอะชนิดที่ต้องวงเล็บไว้ว่ามากๆ
อาศัยช่วงระยะเวลาระหว่างที่พี่แอ๊ด ยืนยง โอภากุล พาเพื่อนๆ สมาชิกวง "คาราบาว" นำจตุคามรุ่น "ดอนเศรษฐี" ที่เขาเป็นโต้โผในการจัดสร้างไปทำพิธีปลุกเสกเดินสำรวจแผงเชาพระบริเวณรอบๆ องค์พระธาตุฯ มีแม่ค้าพ่อค้าหลายรายบ่นให้ฟังว่าเดี๋ยวนี้มีแต่คนมาปลุกเสก มาเที่ยวกันซะมากกว่า
ส่วนคนที่ตั้งใจจะมาเช่าหาจตุคามจริงๆ นั้นน้อยมาก ที่ขายได้บ้างก็เช่นพวกสร้อยแขวนแล้วก็ในส่วนที่ทำเป็นของที่ระลึก
"โอ๊ย...ใครเขาอยากจะเช่า เดี๋ยวนี้ปลอมกันเยอะจะตาย..."
พ่อค้าคนหนึ่งบอกกับผม ก่อนจะกล่าวชักชวนให้เลือกดูจตุคามรุ่นชื่อคุ้นหูรุ่นหนึ่งที่มีป้ายติดราคาค่าเช่าไว้องค์ละ 75 บาท (หากเช่า 3 องค์จะลดเหลือเพียง 200 บาท)
ถัดไปที่กองๆ อยู่เป็นจตุคามรุ่นอะไรก็ไม่ทราบ ติดราคาเช่าไว้ในราคาองค์ละ 5 บาท ทำเอาผมไม่กล้าจะถามว่า แล้วนี่ของจริงหรือของปลอม
.....
ความหมายของคำว่า "ปลอม" ในส่วนที่เกี่ยวข้องกับพระเครื่อง เครื่องราง ของขลัง นอกจากจะหมายถึงการทำเลียนแบบของจริงแล้ว ยังผูกโยงไปถึงเรื่องของของพิธีกรรม การปลุกเสก รวมถึงความเชื่อความศรัทธาเข้ามาเกี่ยวข้องอีกด้วย
จตุคาม 2 องค์ ที่แม้จะออกมาจากบล็อกเดียวกัน พิมพ์เดียวกัน ทำโดยคนๆ เดียวกัน ในเวลาเดียวกัน แต่ก็ใช่ว่าทั้งหมดจะเป็นของจริงก็หาไม่ หากไม่ผ่านกระบวนการที่ว่า
เช่นเดียวกับที่ว่าของแท้ในความรู้สึกของคนๆ หนึ่ง ก็อาจจะไม่ใช่ของแท้ของคนอีกคนๆ หนึ่งก็ได้
อย่างหนึ่งที่ผมชื่นชอบกับการที่คนๆ หนึ่งพยายามขวนขวายแสวงหาพระเครื่อง เครื่องรางของขลังที่เป็นของแท้มาสวมใส่(ในความรู้สึกของคนๆ นั้น)เพราะผมรู้สึกว่าคนเหล่านั้นมิใช่มองแค่รูปลักษณ์ของภายนอกหากแต่มองไปถึงคุณค่าที่อยู่ภายในเป็นสำคัญ
แต่หลายครั้งคนเหล่านี้ก็ทำให้ผมเกิดความสงสัย?
สงสัยว่าอะไรที่ทำให้คนเหล่านี้เกิดความรู้สึกถึงคำว่า "ศรัทธา" ขึ้นมา ระหว่างการให้ราคาต่อคุณค่าแห่งกรรมวิธีของกระบวนการผลิต พิธีกรรม ความชื่นชอบ ความเคารพต่อตัวเกจิพระอาจารย์ หลวงพ่อที่ปลุกเสก หรือความคาดหวังจากสรรพคุณแห่งความศักดิ์สิทธิ์ภายหลังจากการผ่านกระบวนการผลิตที่คิดว่าจะดลบันดาลสิ่งต่างๆ ให้เกิดกับตนเองได้
และการลดลงของกระแสความนิยมต่อองค์จตุคามเช่นนี้ จะหมายถึงความศรัทธาในคุณงามความดี ความศักดิ์สิทธิ์ของตัวท่านที่ลดลงไปด้วยใช่หรือไม่?
.....
นอกจากบรรดานักข่าว สมาชิกวงคาราบาว ผู้บริหารสายการบินแอร์เอเชียรวมถึงแอร์โฮสเตจแล้ว อีกส่วนหนึ่งที่ร่วมเดินทางไปจังหวัดนครศรีธรรมราขในครั้งนี้ด้วยก็คือสาวงามจากเวทีมิสไทยแลนด์เวิลด์ในปีนี้ นำโดย น้องส้ม กนกกร ใจชื่น กับเพื่อนๆ อีก 3 คน
ทุกครั้ง ทุกเวลา ไม่ว่าพวกเธอทั้ง 4 จะเดิน จะขึ้นรถไปที่ไหน ทางไหน โดยมีสะพาย-มงกุฎ ล้วนแล้วแต่มีผู้คนให้ความสนใจจ้องมอง ส่งยิ้ม ยกมือบ๊ายบาย เข้ามาขอลายเซ็น ถ่ายภาพด้วยอยู่ตลอดเวลา
ผมเชื่อว่า มีความรู้สึก อารมณ์ และความคิดที่แตกต่างกันอย่างแน่นอนในความหมายของสายตาและรอยยิ้มที่มอบให้กับพวกเธอ จากในส่วนของเด็กเล็กๆ วัยรุ่นหนุ่ม - สาว ลุง - ป้า พ่อค้า แม่ขาย บรรดาหนุ่มๆ วินมอเตอร์ไซค์ ฯลฯ ซึ่งก็คงจะไม่ต่างอะไรไปจากความรู้สึกที่แท้จริงที่แฝงอยู่ในรอยยิ้ม(รับ)ของพวกเธอ
เห็นปฏิกิริยาของคนทั่วไปที่มีต่อคณะนางงามแล้ว แว่บหนึ่ง ผมคิดไปถึงเรื่องของกระแสความนิยมต่อองค์ท่านท้าวจตุคามรามเทพ
ฟากหนึ่งอาจจะทำให้เรารู้สึกถึงความศักดิ์สิทธิ์เพราะความเข้มขลังจากพิธีกรรม วิธีการปลุกเสก ขณะที่อีกฟากหนึ่งดูสวย สง่า มีคุณค่าอยู่ในตัวก็เพราะผลจากการตัดสิน และการการันตีจากมงกุฎ - สายสะพายที่สวมใส่อยู่
เรื่องที่น่าเสียดายก็คือ แทนที่ความศักดิ์สิทธิ์ ความงาม(อย่างมีคุณค่า) ความดี ที่ถูกทำให้เชื่อว่ามีอยู่ทั้งในจตุคามและสาวงามเหล่านี้ จะเป็นเครื่องไม้เครื่องมือในการขัดเกลาจิตใจของคนที่มีความชื่นชอบหลงใหลศรัทธาให้มีความสะอาดบริสุทธิ์มากยิ่งขึ้น
ความงาม ความดี ความศักดิ์สิทธิ์ที่ว่า กลับถูกคนเห็นแก่ตัวใช้ให้เป็นสารกระตุ้นของการปลุกกิเลส ความโลภ และราคะให้เกิดขึ้นมาซะอย่างนั้น
ก่อนหน้านี้ก็มีสายการอื่นๆ บินมาลงที่ จ.นครฯ มานานและหลายสายการบินพอสมควรแล้ว แต่ผู้บริหารของสายการบินสายนี้เขาก็ยังมั่นใจว่าน่าจะมีลูกค้ามาขึ้นเครื่องของพวกเขาอย่างแน่นอนด้วยจุดเด่นในเรื่องของราคาที่สวนทางกับความสะดวกสบายของการบริการที่จะได้รับไป
ส่วนจะสวนทางกันแบบไหนนั้น ตรวจสอบและลองใช้บริการกันตามสะดวกตามแต่ความต้องการเลยครับ ผมเองคงไม่กล้ายืนยันการันตีว่าเป็นเช่นไร เพราะไม่ค่อยจะได้ใช้บริการสักเท่าไหร่
แต่ถ้าถามเรื่องรูปร่างหน้าตาแอร์ฯ ของสายการบินสายนี้(เท่าที่เห็นจากเที่ยวที่บินไปด้วยกันนะครับ) บอกยืนยันได้เลยว่าน่ารักครับ
.....
ที่นครฯ ในตอนนี้แม้จะผู้คนส่วนใหญ่ทั้งในพื้นที่และผู้ที่ไปเที่ยวเยือนจะยังหายใจเข้า หายใจออก มองไปทางไหน ก็เห็นแต่ป้ายโฆษณาองค์พ่อจตุคามก็จริงอยู่ แต่กระแสในความนิยมและอัตราแลกจ่ายเงินตราในการเช่าหานั้นค่อนข้างจะตกลงไปเยอะชนิดที่ต้องวงเล็บไว้ว่ามากๆ
อาศัยช่วงระยะเวลาระหว่างที่พี่แอ๊ด ยืนยง โอภากุล พาเพื่อนๆ สมาชิกวง "คาราบาว" นำจตุคามรุ่น "ดอนเศรษฐี" ที่เขาเป็นโต้โผในการจัดสร้างไปทำพิธีปลุกเสกเดินสำรวจแผงเชาพระบริเวณรอบๆ องค์พระธาตุฯ มีแม่ค้าพ่อค้าหลายรายบ่นให้ฟังว่าเดี๋ยวนี้มีแต่คนมาปลุกเสก มาเที่ยวกันซะมากกว่า
ส่วนคนที่ตั้งใจจะมาเช่าหาจตุคามจริงๆ นั้นน้อยมาก ที่ขายได้บ้างก็เช่นพวกสร้อยแขวนแล้วก็ในส่วนที่ทำเป็นของที่ระลึก
"โอ๊ย...ใครเขาอยากจะเช่า เดี๋ยวนี้ปลอมกันเยอะจะตาย..."
พ่อค้าคนหนึ่งบอกกับผม ก่อนจะกล่าวชักชวนให้เลือกดูจตุคามรุ่นชื่อคุ้นหูรุ่นหนึ่งที่มีป้ายติดราคาค่าเช่าไว้องค์ละ 75 บาท (หากเช่า 3 องค์จะลดเหลือเพียง 200 บาท)
ถัดไปที่กองๆ อยู่เป็นจตุคามรุ่นอะไรก็ไม่ทราบ ติดราคาเช่าไว้ในราคาองค์ละ 5 บาท ทำเอาผมไม่กล้าจะถามว่า แล้วนี่ของจริงหรือของปลอม
.....
ความหมายของคำว่า "ปลอม" ในส่วนที่เกี่ยวข้องกับพระเครื่อง เครื่องราง ของขลัง นอกจากจะหมายถึงการทำเลียนแบบของจริงแล้ว ยังผูกโยงไปถึงเรื่องของของพิธีกรรม การปลุกเสก รวมถึงความเชื่อความศรัทธาเข้ามาเกี่ยวข้องอีกด้วย
จตุคาม 2 องค์ ที่แม้จะออกมาจากบล็อกเดียวกัน พิมพ์เดียวกัน ทำโดยคนๆ เดียวกัน ในเวลาเดียวกัน แต่ก็ใช่ว่าทั้งหมดจะเป็นของจริงก็หาไม่ หากไม่ผ่านกระบวนการที่ว่า
เช่นเดียวกับที่ว่าของแท้ในความรู้สึกของคนๆ หนึ่ง ก็อาจจะไม่ใช่ของแท้ของคนอีกคนๆ หนึ่งก็ได้
อย่างหนึ่งที่ผมชื่นชอบกับการที่คนๆ หนึ่งพยายามขวนขวายแสวงหาพระเครื่อง เครื่องรางของขลังที่เป็นของแท้มาสวมใส่(ในความรู้สึกของคนๆ นั้น)เพราะผมรู้สึกว่าคนเหล่านั้นมิใช่มองแค่รูปลักษณ์ของภายนอกหากแต่มองไปถึงคุณค่าที่อยู่ภายในเป็นสำคัญ
แต่หลายครั้งคนเหล่านี้ก็ทำให้ผมเกิดความสงสัย?
สงสัยว่าอะไรที่ทำให้คนเหล่านี้เกิดความรู้สึกถึงคำว่า "ศรัทธา" ขึ้นมา ระหว่างการให้ราคาต่อคุณค่าแห่งกรรมวิธีของกระบวนการผลิต พิธีกรรม ความชื่นชอบ ความเคารพต่อตัวเกจิพระอาจารย์ หลวงพ่อที่ปลุกเสก หรือความคาดหวังจากสรรพคุณแห่งความศักดิ์สิทธิ์ภายหลังจากการผ่านกระบวนการผลิตที่คิดว่าจะดลบันดาลสิ่งต่างๆ ให้เกิดกับตนเองได้
และการลดลงของกระแสความนิยมต่อองค์จตุคามเช่นนี้ จะหมายถึงความศรัทธาในคุณงามความดี ความศักดิ์สิทธิ์ของตัวท่านที่ลดลงไปด้วยใช่หรือไม่?
.....
นอกจากบรรดานักข่าว สมาชิกวงคาราบาว ผู้บริหารสายการบินแอร์เอเชียรวมถึงแอร์โฮสเตจแล้ว อีกส่วนหนึ่งที่ร่วมเดินทางไปจังหวัดนครศรีธรรมราขในครั้งนี้ด้วยก็คือสาวงามจากเวทีมิสไทยแลนด์เวิลด์ในปีนี้ นำโดย น้องส้ม กนกกร ใจชื่น กับเพื่อนๆ อีก 3 คน
ทุกครั้ง ทุกเวลา ไม่ว่าพวกเธอทั้ง 4 จะเดิน จะขึ้นรถไปที่ไหน ทางไหน โดยมีสะพาย-มงกุฎ ล้วนแล้วแต่มีผู้คนให้ความสนใจจ้องมอง ส่งยิ้ม ยกมือบ๊ายบาย เข้ามาขอลายเซ็น ถ่ายภาพด้วยอยู่ตลอดเวลา
ผมเชื่อว่า มีความรู้สึก อารมณ์ และความคิดที่แตกต่างกันอย่างแน่นอนในความหมายของสายตาและรอยยิ้มที่มอบให้กับพวกเธอ จากในส่วนของเด็กเล็กๆ วัยรุ่นหนุ่ม - สาว ลุง - ป้า พ่อค้า แม่ขาย บรรดาหนุ่มๆ วินมอเตอร์ไซค์ ฯลฯ ซึ่งก็คงจะไม่ต่างอะไรไปจากความรู้สึกที่แท้จริงที่แฝงอยู่ในรอยยิ้ม(รับ)ของพวกเธอ
เห็นปฏิกิริยาของคนทั่วไปที่มีต่อคณะนางงามแล้ว แว่บหนึ่ง ผมคิดไปถึงเรื่องของกระแสความนิยมต่อองค์ท่านท้าวจตุคามรามเทพ
ฟากหนึ่งอาจจะทำให้เรารู้สึกถึงความศักดิ์สิทธิ์เพราะความเข้มขลังจากพิธีกรรม วิธีการปลุกเสก ขณะที่อีกฟากหนึ่งดูสวย สง่า มีคุณค่าอยู่ในตัวก็เพราะผลจากการตัดสิน และการการันตีจากมงกุฎ - สายสะพายที่สวมใส่อยู่
เรื่องที่น่าเสียดายก็คือ แทนที่ความศักดิ์สิทธิ์ ความงาม(อย่างมีคุณค่า) ความดี ที่ถูกทำให้เชื่อว่ามีอยู่ทั้งในจตุคามและสาวงามเหล่านี้ จะเป็นเครื่องไม้เครื่องมือในการขัดเกลาจิตใจของคนที่มีความชื่นชอบหลงใหลศรัทธาให้มีความสะอาดบริสุทธิ์มากยิ่งขึ้น
ความงาม ความดี ความศักดิ์สิทธิ์ที่ว่า กลับถูกคนเห็นแก่ตัวใช้ให้เป็นสารกระตุ้นของการปลุกกิเลส ความโลภ และราคะให้เกิดขึ้นมาซะอย่างนั้น