เพราะอากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย : หนังดีที่ไม่มีอะไรติดหัว?

น่าจะไปได้ดีทีเดียวสำหรับภาพยนตร์ไทยเรื่อง "SEASONS CHANGE : เพราะอากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย" ฝีมือการกำกับของ “ต้น นิธิวัฒน์ ธราธร” 1 ใน 6 ผู้กำกับจาก ”แฟนฉัน” ที่กำลังลงโรงฉายอยู่ในขณะนี้

แรงบันดาลใจของหนังเรื่องนี้ ว่ากันว่าเกิดขึ้นมาจากความประทับใจของตัวผู้กำกับที่ได้มีโอกาสเข้าไปสัมผัสกับบรรยากาศในวิทยาลัยดุริยางคศิลป์ มหาวิทยาลัยมหิดล และคำพูดของ “อาจารย์สุกรี เจริญสุข” ผู้อำนวยการโรงเรียนต่อคำถามที่ใครหลายคนซึ่งมักจะเป็นกังวลต่อการเรียนของบุตรหลาน(โดยเฉพาะที่เกี่ยวกับดนตรี)ที่ว่าจบออกมาแล้วจะหางานได้หรือไม่ ด้วยคำบอกเล่าของอาจารย์ที่ว่า

"ที่นี่ไม่สอนให้ให้คุณไปหางาน แต่จะสอนให้ไปสร้างงาน"

หนังบอกเล่าเรื่องราวของ "ป้อม" (วิทวัส สิงห์ลำพอง) เด็กหนุ่มผู้มีพรสวรรค์ทางด้านการตีกลอง(ชุด)และมีความใฝ่ฝันอยากจะเป็นนักดนตรีร็อก ที่ได้ตัดสินใจเลือกศึกษาต่อวิทยาลัยดุริยางคศิลป์ที่ตนเองไม่เคยรู้จักมาก่อนหลังเรียนจบชั้นมัธยมที่ 3 อันเนื่องมาจากสาวที่ตนเองแอบมองมาตลอด 3 ปีอย่าง "ดาว" (ยุวะนาถ อาระยานิมตสกุล)ผู้ที่มีความสวย เรียบร้อย เรียนเก่ง และมีพรสวรรค์ทางด้านการสีไวโอลินซึ่งเป็นที่หมายปองของหนุ่มๆ ทั้งโรงเรียนได้เลือกเข้าไปศึกษา ณ ที่นั่น

อาจจะห่วยในเรื่องของทฤษฎี ทว่าด้วยพรสวรรค์ทางด้านการปฏิบัติทำให้ป้อมสอบติดตามที่ต้องการ และเรื่องวุ่นๆ ก็เกิดขึ้นเมื่อเขารู้ว่าผู้เป็นพ่อไม่ค่อยจะชื่นชอบในอาชีพของนักดนตรีที่ถูกมองว่าเป็นการเต้นกิน รำกิน เป็นเหตุให้เขาต้องโกหกผู้มีพระคุณว่าการเรียนที่สถาบันดังกล่าวเป็นการเรียนเพื่อเตรียมตัวจะเรียนต่อการเป็นหมอ (เรื่องจริงๆ ก็ยังมีผู้ใหญ่หลายๆ คนที่เข้าใจเช่นนี้อยู่)

ที่โรงวิทยาลัยฯ ชีวิตของเด็กหนุ่มค่อนข้างจะไปได้ดีกับบรรยากาศต่างๆ โดยรวม จากนั้นไม่นานเขามีโอกาสได้รู้จักกับ "อ้อม" (ชุติมา ทีปะนาถ) หญิงสาวขี้เล่น อารมณ์ดี ที่ค่อนข้างจะแม่นในเรื่องของทฤษฎีแต่การปฏิบัตินั้นตรงข้าม

แม้จะมีฝีมือทางด้านตีกลองชุดทว่าป้อมก็ตัดสินใจที่จะเข้าไปเป็นมือกลองทิมปะนีในวงออเคสตราเพียงเพราะอยากอยู่ใกล้ๆ ดาว ทว่าคนที่เขาได้มีโอกาสใกล้ชิดว่ากลับเป็นอ้อมผู้ซึ่งถูกลดชั้นในการเล่นเครื่องดนตรีมาเรื่อยๆ ตั้งไปแต่ไวโอลินจนมาจบด้วยการนั่งตีฉาบอยู่ข้างๆ เขา และถึงแม้จะเริ่มมีความผูกพันกับอ้อมมากขึ้นเรื่อยๆ ทว่าเด็กหนุ่มก็ไม่เคยลืมความต้องการแต่แรกเริ่มของตนเองในการต้องการทำความรู้จักกับดาว

และมันก็เป็นจริงขึ้นมาจนได้

ความสนิทของป้อมกับดาว(ที่ดูเหมือนจะ)มีมากขึ้นเรื่อยๆ นำมาซึ่งความน้อยใจของอ้อมผู้ที่เริ่มคิดจริงจังกับฝ่ายชาย

เด็กหนุ่มหวนกลับมาเล่นกลองชุดอีกครั้งอย่างเอาจริงเอาจังเพื่อหวังจะสอบชิงทุนไปเรียนต่อที่ต่างประเทศ แน่นอนมันเป็นเพราะดาวอีกเหมือนเดิม และจากจุดนี้เองที่กลายเป็นจุดเริ่มต้นทำให้เขาต้องเกิดความเข้าใจผิดกับอ้อมถึงขั้นมีปากเสียง แต่ท้ายที่สุดความเข้าใจผิดที่ว่าก็ได้รับการเปิดเผยความจริงออกมา

พร้อมๆ กันนั้นป้อมก็ได้เรียนรู้กระทั่งที่พอจะรับรู้ความต้องการที่แท้จริงแห่งหัวใจของเขาด้วยเช่นกัน...

การรู้ว่าตนเองชอบอะไร และได้ทำในสิ่งที่ตนเองชอบอย่างเต็มที่ การค้นพบในพรวสรรค์(ความสามารถ ) และได้ใช้มันออกมาน่าจะเป็นบทสรุปของสาระที่ดีของหนังเรื่องนี้

หากจะหยิบยกเอาหนัง 2 เรื่อง อย่าง "แฟนฉัน" และ "เพื่อนสนิท" เข้ามาเกี่ยวข้องเหมือนกับที่หนังหยิบขึ้นมาใช้ในการโปรโมตว่า "รักครั้งแรก หรือ เพื่อนสนิท" ก็คงจะต้องบอกว่า "SEASONS CHANGE : เพราะอากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย" คือความ "พอดี" ที่อยู่ตรงกลาง ไม่เด็กและไม่แก่เกินไป

เป็นห้วงระยะเวลาในการเรียนรู้ และค้นหาตนเองของวัยรุ่น ผ่านผู้หญิง ดนตรี และฤดูกาล

การผสมผสานที่กลมกล่อม ทุกอย่างที่อยู่ในหนังผู้กำกับสามารถนำเสนอได้ลงตัวของความ "น่ารัก" และ "กลมกลืน" ทั้งบท ตัวนักแสดงที่เล่นได้ตามบทบาทของตนเองอย่างเป็นธรรมชาติ อารมณ์ของหนังที่ดึงความรู้สึกให้อยากติดตาม บรรยากาศของเพลง โทนของภาพ และมุกตลกที่ดูเป็นธรรมชาติ เป็นไปตามสถานการณ์ของอารมณ์และเหตุผลที่เป็นตัวส่ง ซึ่งค่อนข้างหาได้ยากจากหนังไทยที่ส่วนใหญ่ในระยะหลังๆ ที่มักจะเป็น "มุก" ประเภทยัดเยียด

แม้จะใช้เงื่อนไขของการตัดสินใจ ทั้ง "ดนตรี-ความรัก" "ร็อก-คลาสสิก" "รักครั้งแรก-เพื่อนสนิท" แต่หนังก็ไม่ได้ทำให้คนดูรู้สึกเครียดหรือต้องเกิดความลำบากใจในการดู ทุกอย่างถูกพูดถึงโดยใช้สัญลักษณ์ และการที่คลี่คลายง่ายๆ อย่างนิสัยที่ไม่ชอบกินผักของตัวพระเอก ความชอบและพรสวรรค์ในเรื่องของแนวดนตรีที่ควบคู่กันไปกับบุคลิกของผู้หญิงสองคน และอารมณ์บรรยากาศในแต่ละฤดูกาลของเพลงคลาสสิก The Four Seasons ของ "วิวาลดี" ที่เข้ากันอย่างเหลื่อเชื่อกับ Seasons Change ของ "บอย โกสิยพงษ์" ซึ่งถ้าหนังเรื่อง "โหมโรง" ทำให้เด็กสนใจไปเรียนดนตรีไทยกันเยอะมากขึ้น Seasons Change ก็น่าจะมีส่วนที่ทำให้เด็กที่ชื่นชอบในเสียงเพลงลุกขึ้นมาหยิบจับเครื่องดนตรีสากลสักชิ้นหนึ่ง

"เพราะอากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย" อาจจะไม่ได้ให้อะไรที่ติดหัวหลังหนังจบ แต่สิ่งที่จะได้จากหนังเรื่องนี้อย่างแน่นอนก็คือความประทับใจ