ขอเอาเรื่องเก่ามาเขียนถึงอีกที
ไม่ใช่เรื่องอะไรที่ไหน เป็นประเด็นที่เกี่ยวกับรายการเรียลลิตี้โชว์ "บิ๊กบราเธอร์" ของค่ายกันตนา
ช่วงเดือนพฤษภาคมที่ผ่านมา หลังภาพในลักษณะคลอเคลียของหญิงสาวและชายหนุ่มที่เป็นผู้เข้าแข่งขันคู่หนึ่งของรายการถูกนำเผยแพร่เป็นข่าวทางหน้าหนังสือพิมพ์ ดูเหมือนว่าบิ๊กบราเธอร์จะโดนวิพากษ์วิจารณ์อย่างหนักราวกับเป็นช่วงทักษิณขาลงอย่างไรอย่างนั้น
ไล่ไปตั้งแต่ทางกมธ.ศาสนาศิลปวัฒนธรรมออกมาระบุว่ารายการนี้เป็นรายการที่ไร้คุณค่ากับสังคมไทย ผู้จัดไร้จริยธรรม ถึงกับตั้งอนุกรรมการขึ้นมาสอบสวนพร้อมศึกษาผลกระทบกระทบจากรายการบิ๊กบราเธอร์รวมทั้งรายการอื่นๆ ที่มีเนื้อหาใกล้เคียงกันเพื่อควบคุมดูและการนำเสนอ
ด้านสถานกรมพินิจและคุ้มครองเด็กและเยาวชนก็ออกมาทำจดหมายเวียนไปยังสถานพินิจฯ ทั่วประเทศไม่ให้เปิดรายการบิ๊กบราเธอร์ให้เยาวชนในสถานพินิจฯ ดู เนื่องจากเห็นว่าไม่ใช่รายการที่เหมาะสม และอาจจะสร้างการเลียนแบบให้กับเยาวชน ในขณะที่ผอ.กลุ่มเฝ้าระวังฯ ก.วัฒนธรรมก็ออกมาระบุว่าได้มีผู้ปกครองโทร.เข้ามาเรียกร้องที่ศูนย์เกี่ยวกับรายการบิ๊กบราเธอร์หลายสิบรายด้วยกันโดยส่วนใหญ่ต่างบอกเหมือนๆ กันว่าน่าจะยุบรายการนี้ด้วยเหตุผลที่ว่าเป็นรายการที่ขัดต่อหลักอันดีของวัฒนธรรมไทย!!
เห็นความกระตือรือร้นของหน่วยงานต่างๆ ที่ออกมาแสดงความคิดเห็นและแสดงความรับผิดชอบในหน้าที่การงานที่ตนเองทำอยู่แล้ว ต้องบอกว่าน่าชื่นใจและอบอุ่นใจแทนคนที่มีลูกมีหลานทั้งหลายที่หน่วยงานเหล่านี้ทำหน้าที่เป็นบอดี้การ์ดเฝ้าบ้านระแวดระวังภัยอันตรายได้อย่างขยันขันแข็ง
ทว่าในขณะเดียวกันก็ให้รู้สึกน่าเห็นใจผู้ผลิตอย่าง "บริษัทกันตนา" อยู่ไม่น้อย โดยเฉพาะเสียงวิจารณ์ที่ดูจะ "แรงเกินไป"
รวมไปถึงความคิดที่ว่าการออกมาเคลื่อนไหวขององค์กรต่างๆ จนกลายเป็นข่าวเหล่านี้มีความ "เข้าใจ" ในสิ่งที่ตนเอง "ไม่ยอมรับ" รวมทั้งมีความ "จริงใจ" สักแค่ไหนในการที่จะแก้ปัญหาเหล่านี้(เพราะเห็นเรื่องเงียบๆ ไปหมดแล้ว)
ในความคิดเห็นของผู้เขียน นอกจากเรื่องของความ "ไม่สนุก" อันเนื่องมาจากความที่ไม่ค่อยจะเข้าใจในคอนเซ็ปต์รวมถึงการไร้คำอธิบายถึงเหตุผลที่ชัดแจ้งของแต่ละกิจกรรมที่ทางรายการกำหนดให้ผู้เข้าแข่งขันทำร่วมกัน รวมถึงคำพูดและภาพบางส่วนที่ค่อนข้างจะล่อแหลมอยู่บ้าง เรื่องอื่นๆ ภายในบ้านหลังนี้โดยส่วนตัวผู้เขียนเองไม่เห็นว่าจะมีเรื่องอะไรที่เสียหายร้ายแรงสักเท่าไหร่
โดยเฉพาะประเด็นที่มองกันว่านี่คือการทำลายวัฒนธรรมของชาติ
จริงอยู่ที่ว่าท่าทีและพฤติกรรมของผู้เข้าแข่งขันในบางครั้งอาจจะดูไม่เหมาะสม เป็นเรื่องที่ไม่น่าเอาเยี่ยงอย่าง รายการไร้สาระ มีแต่คนมานั่งทะเลาะกัน เถียงกัน นินทาว่าร้ายกันและกัน แต่อย่างหนึ่งที่ต้องไม่ลืมก็คือ ทั้งหมดนั้นคือ "เกม"
เพียงแต่เป็นเกมที่ค่อนข้างจะจริงจัง เพราะเล่นอยู่บนกติกาของอารมณ์และทัศนะของผู้เข้าแข่งขัน
จะว่าไปแล้วความแตกต่างของคนและเรื่องราวที่เกิดขึ้นภายในบ้าน "บิ๊กบราเธอร์" เองก็เหมือนๆ กับความหลากหลายของคน ความต่างกันในเรื่องของทัศนะคติ เรื่องราวต่างๆ ที่เกิดขึ้นในสังคมปกติของบ้านเรา แต่สิ่งที่น่าสนใจก็ในสิ่งเหล่านี้ก็คือระหว่างที่มี "ความต่าง" จนกลายและความ "ขัดแย้ง" เกิดขึ้นนั้น แต่ละคนมีวิธีการที่จะ "ลบ" หรืออย่างน้อยๆ ก็ "ลด" ปัญหาเหล่านั้นเพื่อให้อยู่ร่วมกันในความขัดแย้งได้อย่างไรโดยไม่มีอคติ โดยไม่เดือดร้อนซึ่งกันและกันได้ต่างหาก
พิจารณาความหมายของคำว่า "วัฒนธรรม" ที่หมายถึงสิ่งที่จะทำให้เกิดความงดงามในหมู่คณะ วิถีชีวิตของหมู่คณะแล้ว มองกันในแง่บวกต้องบอกว่าเป็นเรื่องที่ดีเสียด้วยซ้ำกับการมีรายการ "บิ๊กบราเธอร์" นี้ขึ้นมาเพราะมันได้กลายเป็น "มาตรวัด" ถึงระดับความคิดของคนในสังคมไปอย่างไม่รู้ตัว รวมทั้งยังเป็นตัวอย่างที่ใครต่อใครสามารถหยิบเอาพฤติกรรมของผู้เข้าแข่งขันมาสอนลูกสอนหลานแล้วชี้ให้เห็นว่ากระกระทำของคนไหนควรเอาเยี่ยง พฤติกรรมของคนไหนไม่ควรเอาอย่าง...
แต่ที่ต้องไม่ลืมก็คือการบอกเหตุผลรองรับด้วยว่าเพราะอะไร?
ตรงนี้แหละคือสิ่งที่ยากมากถึงมากที่สุดเหมือนกับที่สังคมเองบอกว่าการสูบบุหรี่เป็นเรื่องที่ไม่ดีได้อย่างเต็มปากเต็มคำ แต่กลับตอบได้ไม่เต็มปากสักเท่าไหร่ว่า ในเมื่อเป็นเรื่องที่ไม่ดีแล้วทำไมถึงยังมีการผลิตออกมาขาย และในเมื่อถ้าบุหรี่ไม่ดีแล้วแบบนี้ก็ต้องแสดงว่าคนสูบบุหรี่ก็เป็นคนไม่ดีด้วยใช่หรือไม่?
เหมือนกับปัญหาที่เกิดกับตัวรายการ แทนที่จะมองถึงตัว "เนื้อหา" ของรายการว่าตรงไหนมันมีปัญหา ตรงไหนมันไม่เหมาะ ตรงนี้แก้เป็นแบบนั้นได้มั้ยเพื่อให้เข้ากับวิถีของสังคมบ้านเรา หลายคนกลับไปตัดสินแบบ "เหมารวม" เอาว่า "รูปแบบ" ของรายการมันเลว มันไม่ดี ขณะเดียวกันพวกที่เชียร์รายการนี้สุดขั้วแทนที่จะมองว่าอีกฝ่ายทักท้วงด้วยความห่วงใย ทักท้วงเพราะอาจจะไม่คุ้นกับรายการในลักษณะนี้และเกรงว่าจะกลายเป็นสิ่งชั่วร้าย ก็กลับไปตัดสินเอาว่าพวกที่ไม่เห็นด้วยกับตนเป็นพวกหัวโบราณ เต่าล้านปี ไม่ยอมเปิดรับเรื่องใหม่ๆ
ถ้าเอา "เรื่อง" ที่หลายคนไปมองว่าเป็น "ปัญหา" ในรายการ "บิ๊กบราเธอร์" ไปเทียบกับ "เรื่อง" อื่นๆ ทั้งการโฆษณาชวนเชื่อในเรื่องเพศ, การปลูกฝังค่านิยมให้บูชาความมีฐานะมากกว่าความดี, การออกโปรโมชั่นโทรศัพท์ชวนให้คนโทรคุยกันเยอะๆ และอะไรต่อมิอะไรที่ดูไม่เป็นปัญหาสักท่าไหร่แล้ว ผู้เขียนว่ากรณีหลังดูจะเป็นอะไรที่น่ากลัวกว่าสิ่งที่ถูกมองว่าเป็นปัญหาในกรณีแรกเยอะทีเดียว
แต่น่าแปลก ที่ไม่เห็นจะมีใครหรือหน่วยงานไหนสนใจอยากจะมองว่าสิ่งเหล่านี้มันเป็นปัญหากันสักเท่าไหร่เลย
ไม่ใช่เรื่องอะไรที่ไหน เป็นประเด็นที่เกี่ยวกับรายการเรียลลิตี้โชว์ "บิ๊กบราเธอร์" ของค่ายกันตนา
ช่วงเดือนพฤษภาคมที่ผ่านมา หลังภาพในลักษณะคลอเคลียของหญิงสาวและชายหนุ่มที่เป็นผู้เข้าแข่งขันคู่หนึ่งของรายการถูกนำเผยแพร่เป็นข่าวทางหน้าหนังสือพิมพ์ ดูเหมือนว่าบิ๊กบราเธอร์จะโดนวิพากษ์วิจารณ์อย่างหนักราวกับเป็นช่วงทักษิณขาลงอย่างไรอย่างนั้น
ไล่ไปตั้งแต่ทางกมธ.ศาสนาศิลปวัฒนธรรมออกมาระบุว่ารายการนี้เป็นรายการที่ไร้คุณค่ากับสังคมไทย ผู้จัดไร้จริยธรรม ถึงกับตั้งอนุกรรมการขึ้นมาสอบสวนพร้อมศึกษาผลกระทบกระทบจากรายการบิ๊กบราเธอร์รวมทั้งรายการอื่นๆ ที่มีเนื้อหาใกล้เคียงกันเพื่อควบคุมดูและการนำเสนอ
ด้านสถานกรมพินิจและคุ้มครองเด็กและเยาวชนก็ออกมาทำจดหมายเวียนไปยังสถานพินิจฯ ทั่วประเทศไม่ให้เปิดรายการบิ๊กบราเธอร์ให้เยาวชนในสถานพินิจฯ ดู เนื่องจากเห็นว่าไม่ใช่รายการที่เหมาะสม และอาจจะสร้างการเลียนแบบให้กับเยาวชน ในขณะที่ผอ.กลุ่มเฝ้าระวังฯ ก.วัฒนธรรมก็ออกมาระบุว่าได้มีผู้ปกครองโทร.เข้ามาเรียกร้องที่ศูนย์เกี่ยวกับรายการบิ๊กบราเธอร์หลายสิบรายด้วยกันโดยส่วนใหญ่ต่างบอกเหมือนๆ กันว่าน่าจะยุบรายการนี้ด้วยเหตุผลที่ว่าเป็นรายการที่ขัดต่อหลักอันดีของวัฒนธรรมไทย!!
เห็นความกระตือรือร้นของหน่วยงานต่างๆ ที่ออกมาแสดงความคิดเห็นและแสดงความรับผิดชอบในหน้าที่การงานที่ตนเองทำอยู่แล้ว ต้องบอกว่าน่าชื่นใจและอบอุ่นใจแทนคนที่มีลูกมีหลานทั้งหลายที่หน่วยงานเหล่านี้ทำหน้าที่เป็นบอดี้การ์ดเฝ้าบ้านระแวดระวังภัยอันตรายได้อย่างขยันขันแข็ง
ทว่าในขณะเดียวกันก็ให้รู้สึกน่าเห็นใจผู้ผลิตอย่าง "บริษัทกันตนา" อยู่ไม่น้อย โดยเฉพาะเสียงวิจารณ์ที่ดูจะ "แรงเกินไป"
รวมไปถึงความคิดที่ว่าการออกมาเคลื่อนไหวขององค์กรต่างๆ จนกลายเป็นข่าวเหล่านี้มีความ "เข้าใจ" ในสิ่งที่ตนเอง "ไม่ยอมรับ" รวมทั้งมีความ "จริงใจ" สักแค่ไหนในการที่จะแก้ปัญหาเหล่านี้(เพราะเห็นเรื่องเงียบๆ ไปหมดแล้ว)
ในความคิดเห็นของผู้เขียน นอกจากเรื่องของความ "ไม่สนุก" อันเนื่องมาจากความที่ไม่ค่อยจะเข้าใจในคอนเซ็ปต์รวมถึงการไร้คำอธิบายถึงเหตุผลที่ชัดแจ้งของแต่ละกิจกรรมที่ทางรายการกำหนดให้ผู้เข้าแข่งขันทำร่วมกัน รวมถึงคำพูดและภาพบางส่วนที่ค่อนข้างจะล่อแหลมอยู่บ้าง เรื่องอื่นๆ ภายในบ้านหลังนี้โดยส่วนตัวผู้เขียนเองไม่เห็นว่าจะมีเรื่องอะไรที่เสียหายร้ายแรงสักเท่าไหร่
โดยเฉพาะประเด็นที่มองกันว่านี่คือการทำลายวัฒนธรรมของชาติ
จริงอยู่ที่ว่าท่าทีและพฤติกรรมของผู้เข้าแข่งขันในบางครั้งอาจจะดูไม่เหมาะสม เป็นเรื่องที่ไม่น่าเอาเยี่ยงอย่าง รายการไร้สาระ มีแต่คนมานั่งทะเลาะกัน เถียงกัน นินทาว่าร้ายกันและกัน แต่อย่างหนึ่งที่ต้องไม่ลืมก็คือ ทั้งหมดนั้นคือ "เกม"
เพียงแต่เป็นเกมที่ค่อนข้างจะจริงจัง เพราะเล่นอยู่บนกติกาของอารมณ์และทัศนะของผู้เข้าแข่งขัน
จะว่าไปแล้วความแตกต่างของคนและเรื่องราวที่เกิดขึ้นภายในบ้าน "บิ๊กบราเธอร์" เองก็เหมือนๆ กับความหลากหลายของคน ความต่างกันในเรื่องของทัศนะคติ เรื่องราวต่างๆ ที่เกิดขึ้นในสังคมปกติของบ้านเรา แต่สิ่งที่น่าสนใจก็ในสิ่งเหล่านี้ก็คือระหว่างที่มี "ความต่าง" จนกลายและความ "ขัดแย้ง" เกิดขึ้นนั้น แต่ละคนมีวิธีการที่จะ "ลบ" หรืออย่างน้อยๆ ก็ "ลด" ปัญหาเหล่านั้นเพื่อให้อยู่ร่วมกันในความขัดแย้งได้อย่างไรโดยไม่มีอคติ โดยไม่เดือดร้อนซึ่งกันและกันได้ต่างหาก
พิจารณาความหมายของคำว่า "วัฒนธรรม" ที่หมายถึงสิ่งที่จะทำให้เกิดความงดงามในหมู่คณะ วิถีชีวิตของหมู่คณะแล้ว มองกันในแง่บวกต้องบอกว่าเป็นเรื่องที่ดีเสียด้วยซ้ำกับการมีรายการ "บิ๊กบราเธอร์" นี้ขึ้นมาเพราะมันได้กลายเป็น "มาตรวัด" ถึงระดับความคิดของคนในสังคมไปอย่างไม่รู้ตัว รวมทั้งยังเป็นตัวอย่างที่ใครต่อใครสามารถหยิบเอาพฤติกรรมของผู้เข้าแข่งขันมาสอนลูกสอนหลานแล้วชี้ให้เห็นว่ากระกระทำของคนไหนควรเอาเยี่ยง พฤติกรรมของคนไหนไม่ควรเอาอย่าง...
แต่ที่ต้องไม่ลืมก็คือการบอกเหตุผลรองรับด้วยว่าเพราะอะไร?
ตรงนี้แหละคือสิ่งที่ยากมากถึงมากที่สุดเหมือนกับที่สังคมเองบอกว่าการสูบบุหรี่เป็นเรื่องที่ไม่ดีได้อย่างเต็มปากเต็มคำ แต่กลับตอบได้ไม่เต็มปากสักเท่าไหร่ว่า ในเมื่อเป็นเรื่องที่ไม่ดีแล้วทำไมถึงยังมีการผลิตออกมาขาย และในเมื่อถ้าบุหรี่ไม่ดีแล้วแบบนี้ก็ต้องแสดงว่าคนสูบบุหรี่ก็เป็นคนไม่ดีด้วยใช่หรือไม่?
เหมือนกับปัญหาที่เกิดกับตัวรายการ แทนที่จะมองถึงตัว "เนื้อหา" ของรายการว่าตรงไหนมันมีปัญหา ตรงไหนมันไม่เหมาะ ตรงนี้แก้เป็นแบบนั้นได้มั้ยเพื่อให้เข้ากับวิถีของสังคมบ้านเรา หลายคนกลับไปตัดสินแบบ "เหมารวม" เอาว่า "รูปแบบ" ของรายการมันเลว มันไม่ดี ขณะเดียวกันพวกที่เชียร์รายการนี้สุดขั้วแทนที่จะมองว่าอีกฝ่ายทักท้วงด้วยความห่วงใย ทักท้วงเพราะอาจจะไม่คุ้นกับรายการในลักษณะนี้และเกรงว่าจะกลายเป็นสิ่งชั่วร้าย ก็กลับไปตัดสินเอาว่าพวกที่ไม่เห็นด้วยกับตนเป็นพวกหัวโบราณ เต่าล้านปี ไม่ยอมเปิดรับเรื่องใหม่ๆ
ถ้าเอา "เรื่อง" ที่หลายคนไปมองว่าเป็น "ปัญหา" ในรายการ "บิ๊กบราเธอร์" ไปเทียบกับ "เรื่อง" อื่นๆ ทั้งการโฆษณาชวนเชื่อในเรื่องเพศ, การปลูกฝังค่านิยมให้บูชาความมีฐานะมากกว่าความดี, การออกโปรโมชั่นโทรศัพท์ชวนให้คนโทรคุยกันเยอะๆ และอะไรต่อมิอะไรที่ดูไม่เป็นปัญหาสักท่าไหร่แล้ว ผู้เขียนว่ากรณีหลังดูจะเป็นอะไรที่น่ากลัวกว่าสิ่งที่ถูกมองว่าเป็นปัญหาในกรณีแรกเยอะทีเดียว
แต่น่าแปลก ที่ไม่เห็นจะมีใครหรือหน่วยงานไหนสนใจอยากจะมองว่าสิ่งเหล่านี้มันเป็นปัญหากันสักเท่าไหร่เลย