เติบโตและพัฒนาขึ้นอย่างเห็นได้ชัดสำหรับวงดนตรีวงนี้
"บอดี้สแลม"
.....
2545 ภายหลังการแยกตัวกันของสมาชิกวง "ละอ่อน" ที่มีดีกรีเป็นถึงแชมป์จากการประกวด "Hot Wave Music Award" หนึ่งในสมาชิกของวง "ตูน อาทิวราห์ คงมาลัย" (ร้องนำ) ได้กลับเข้าสู่เส้นทางของการเป็นนักดนตรีอีกครั้ง พร้อมด้วยเพื่อนสมาชิกอีก 2 คน อย่าง "ปิ๊ด ธนดล ช้างเสวก (เบส) และ "เภา รัฐพล พรรณเชษฐ์"(กีตาร์) ในชื่อของ "บอดี้สแลม" สังกัด "มิวสิคบั๊กส์" กับอัลบั้มชุดแรกที่ชื่อว่า "bodyslam"
ชุดนี้มีเพลงที่คุ้นหูกันดี ทั้ง ทางของฉัน ฝันของเธอ, งมงาย และ อากาศ แต่ด้วยข้อจำกัดของค่ายในเรื่องของช่องทางและงบประมาณในการโปรโมต รวมทั้งรูปแบบของดนตรีที่ไม่คุ้นหูมากนัก(ในตอนนั้น)ป็อปก็ไม่ ร็อกก็ไม่ถึง ชื่อของบอดี้สแลมเลยยังไม่เป็นที่รู้จักกันในวงกว้างแต่อย่างไร
อย่างไรก็ตามในเดือนกันยายน 2546 งานเพลงชุดที่สองของพวกเขาที่ชื่อว่า "Drive" ก็ออกมาให้ได้ฟังกัน โดยมีเพลงความซื่อสัตย์ และ ปลายทาง เป็นเพลงฮิต ก่อนจะเกิดการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่เมื่อพวกเขาตัดสินใจย้ายบ้านจากมิวสิกบั๊กส์เข้าสู่ชายคา "genie records" ท่ามกลางเสียงวิพากษ์วิจารณ์ถึงเหตุผลที่เกี่ยวกับเรื่องเงินๆ ทองๆ ในขณะที่สมาชิกอย่าง "เภา" ก็ได้ขอแยกทางออกไปด้วยเช่นกัน
แต่ถึงแม้จะมีปัญหาและถึงแม้จะขาดมือกีต้าร์คนสำคัญไป ทว่าตอนนี้บอดี้สแลมก็มีงานชุดที่ 3 ที่ชื่อ “Believe” ออกมาจนได้โดยมีสมาชิกใหม่เข้ามาเสริม ทั้ง "ยอด ธนชัย ตันตระกูล" (กีต้าร์) และ "ชัช สุชัฒติ จั่นอี๊ด" (กลอง)
ชุดนี้ต้องบอกว่าบอดี้สแลมเติบโตขึ้นมาก ไม่ว่าจะเป็นในส่วนของคำร้องซึ่งแม้ว่าส่วนใหญ่จะยังคงเป็นเรื่องราวของความรัก แต่ก็เป็นแง่มุมของความรักที่มีสาระและให้แง่คิด ไม่ฟูมฟาย ภาษาที่ใช้ไม่ชวนรู้สึกอี๋ โดยในส่วนนี้คงต้องยกเครดิตให้กับ "ขจรเดช พรหมรักษา" นักแต่งเพลงฝีมือดีที่เคยเขียนเพลง "ชีวิตหลังความตาย" ให้กับ "บิ๊กแอส" กระทั่งได้รับรางวัลสีสันอะวอร์ดเพลงร็อกยอดเยี่ยมในปี 2546 มาแล้ว
ในขณะที่ส่วนของดนตรีก็มีความลงตัวกับส่วนของเนื้อหาของเพลงมากขึ้น ลูกหนักลูกเบามีอยู่อย่างครบถ้วน ไม่ได้สักแต่จ้องจะโชว์ฝีมือหรือว่าเอามันกันอย่างเดียวหากแต่เข้าใจในเรื่องของ "ภาพรวม" ของบรรยากาศมากกว่าเมื่อก่อน ส่งผลให้เพลงในอัลบั้มนี้ฟังแล้วได้อารมณ์ที่เป็นไปในทิศทางเดียวกัน
ทุกเพลงในอัลบั้มค่อนข้างจะโดนเกือบหมด ไม่ว่าจะเป็นเพลงโปรโมตอย่าง ขอบฟ้า, ชีวิตเป็นของเรา, ความรักทำให้คนตาบอด แต่ที่โดนสุดๆ "Recommended" ขอยกให้กับเพลง ความเชื่อ ที่ลงตัวมากๆ โดยเฉพาะการได้เสียงร้องของ "แอ๊ด คาราบาว" เข้ามาในท่อนฮุคนั้นเก๋ไก๋ไม่เบา ให้ทั้งความแปลกและความฮึกเหิมอยู่ในที (กระทั่งพาลคิดไปว่าถ้าคาราบาวจะมีอัลบั้มเป็นแนวร็อกดีๆ สักชุดก็คงจะเข้าท่าไม่หยอก)
ที่ไม่ดีจุดหนึ่งของอัลบั้มชุดนี้ก็คือเสียงร้องของหนุ่มตูนซึ่งดูเหมือนจะตั้งใจจะใส่เสียงสะอื้นที่เกิดจากจังหวะของการหายใจใส่เข้าไปในเพลงมากจนเกินไป ทำให้สำเนียงเสียงร้องที่ออกมาฟังดูเหมือนเป็นการร้องที่ออกจะดัดจริตไปนิด รวมไปถึงการออกเสียงอักษรไทยตัว ท ตัว ถ ตัว ฉ ไม่ชัดด้วยเช่นกัน
แต่ทั้งหมดก็ไม่ใช่เรื่องที่แก้ไขไม่ได้และใหญ่โตพอที่จะทำให้งานเพลงชุดนี้ไม่น่าหาซื้อมาฟังแต่อย่างไร