ช่วงนี้บรรดาคนชอบร็อกคงจะชุ่มชื่นหัวใจกันขึ้นมานิดนึงเพราะท่ามกลางดนตรีป็อปหรือว่าฮิปฮอปที่เกลื่อนแผงเทปในบ้านเราตอนนี้ก็ยังมีงานที่ค่อนข้างจะใกล้เคียงกับรสนิยมของตนเองออกมาให้ได้ทดลอง
ชิ้นแรกที่อยากจะแนะนำและไม่อยากจะให้พลาดคือการนำเพลงของกลุ่มคนดนตรีระดับที่เรียกว่าเป็นตำนานของวงการเพลงบ้านเราอย่าง "บัตเตอร์ฟลาย" กลับมาคัฟเว่อร์ใหม่อีกครั้งในอัลบั้มที่ชื่อว่า "ดอกไม้ไปไหน : เดอะ บัตเตอร์ฟลาย เรโวลูชั่น"(THE BUTTERFLY REVOLUTION)
ผีเสื้อตัวนี้กับชื่อของนักร้อง - นักดนตรี อย่าง "จิรพรรณ อังศวานนท์" "อัสนี โชติกุล" "ดนู ฮันตระกูล" "สุรสีห์ อิทธิกุล" "อนุวัฒน์ สืบสุวรรณ" "อุกฤษณ์ พลางกูร" "สมชาย ขำเลิศกุล" "สินนภา สารสาส" และอีกมากมายซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของบัตเตอร์ฟลายคงจะไม่ต้องการันตีในเรื่องของชื่อเสียงหรือว่าระดับฝีไม้ลายมือกันอีกแล้ว
ไม่ใช่เพียงแค่การทำงานด้วยความตั้งใจ/ปราณีตและ "ฉีก" ไปจากแนวเพลงเดิมๆ ของบ้านเราเมื่อประมาณ 20 ปีที่แล้วด้วยรูปแบบของงานดนตรีโพรเกรสซีฟ ร็อกที่เน้นการบรรเลงโชว์ฝีมือ อินโทรยาว 7 - 8 นาทีจนได้ชื่อว่าเป็นกลุ่มดนตรีหัวก้าวหน้าเท่านั้น หากแต่ในเรื่องของภาคเนื้อร้องก็ล้วนแล้วแต่(เคย)มีสุดยอดของนักแต่งเพลงมาร่วมงานด้วยมากมายทั้ง "เขตต์อรัญ เลิศพิพัฒน์" หรือจะเป็นนักเขียนอย่าง "ประภัสสร เสวิกล" "จุ้ย ศุ บุญเลี้ยง" ฯลฯ ส่งผลให้งานที่ออกมานั้นเต็มไปด้วยความมีคุณค่า
เชื่อว่าใครหลายคนคงจะจำอัลบั้ม "แอ็กชั่น" หรือว่า "เรามาร้องเพลงกัน" ในนามของ "คีตกวี" ที่พวกเขาทำร่วมกันกับ "เต๋อ เรวัต พุทธินันทน์" รวมถึงเพลงอย่าง "เติมใจให้กัน" "วีณาแกว่งไกว" "ดอกไม้ไปไหน" "เพราะเรานั้นคู่กัน" ได้เป็นอย่างดี
ทั้งหมดนั้นล้วนแล้วแต่รวมอยู่ในอัลบั้มชุดนี้ด้วยเช่นกัน
แม้จะเป็นการคัฟเวอร์และนำเสนอในรูปแบบใหม่ที่เต็มไปด้วยความหลากหลายทางด้านรูปแบบทั้งร็อก ทั้งชิลล์ เอาท์(Chill Out) ฯ จากกลุ่มศิลปินในนามของ "craftsman records" ซึ่งแน่นอนว่าคงจะไม่ได้บรรยากาศหรือว่าฟังแล้วเต็มไปด้วยจินตนาการแบบของเดิมสักเท่าไหร่ ทว่าฝีมือของแต่ละคนแต่ละวงนั้นล้วนไม่ใช่ธรรมดาและน่าสนใจทั้งสิ้น
ยิ่งได้ชื่อของ "โอม ชาตรี คงสุวรรณ" ที่รับหน้าที่ดูแลงานชิ้นนี้อยู่ด้วยแล้ว คงจะไม่ใช่เรื่องยากนักในการที่คอเพลงจะได้ตัดสินใจควักเงินซื้ออัลบั้มชุดนี้ไปฟัง
ส่วนจะขายดิบขายดีถึงระดับแพลทตินัมเหมือนกับชื่อบริษัทนั้น เห็นทีคงจะยาก
*****
อีกหนึ่งงานที่ขากร็อกน่าจะเหล่ๆ มองๆ ไปบ้างก็คืองานที่ชื่อว่า "ฟาเรนไฮต์" ของกลุ่มศิลปินชื่อเดียวกับอัลบั้ม
ชื่อวงอาจจะฟังดูใหม่แกะกล่องทว่าสมาชิกของวงนั้นไม่ใช่คนใหม่แต่อย่างไร เป็นการรวมเอา 2 คน "โลโซ" อย่าง "ใหญ่ กิตติศักดิ์ โคตรคำ (กลอง)" "รัฐ อภิรัฐ สุขจิตร์ (เบส)" กับอีกหนึ่งมือกีต้าร์ชั้นเซียนจากวง "วายน็อตเซเว่น" "เชษฐ์ พิเชษฐ์ เครือวัลย์"
เปิดตัวกันด้วยเพลงจังหวะสนุกกระฉึกกระฉักกับเพลงทีชื่อว่า "ปาท่องโก๋" กับ "ขาดๆ เกินๆ" ส่วนที่เปิดกันจนติดหูไปแล้วในตอนนี้ก็คือเพลงช้าอย่าง "เงียบทำไม"...
โดยรวมทั้งอัลบั้มค่อนข้างจะฟังง่ายถึงขนาดที่ว่าดูจะง่ายเกินไปถ้าเอาระดับคุณภาพของงานที่ออกมาไปเปรียบเทียบกับระดับชื่อชั้นและฝีมือของแต่ละคนซึ่งน่าจะทำออกมาได้ "จัดจ้าน" และ "เข้มข้น" มากกว่านี้
อีกอย่างที่ดูแปลกๆ ก็คือ ในขณะที่ภาคดนตรีถูกดีไซน์ออกมาในแบบค่อนข้างจะใหม่ ทันสมัย ทว่าในส่วนของเนื้อร้องเองจะเดินสวนทางกันอย่างสิ้นเชิง ไม่นับไปถึงเสียงร้องของนักร้องหน้าใหม่ดีกรีนักร้องประจำวง TU แบนด์ของมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ "ทราย พิราพร พรานพนัส" ที่จะว่าไปแล้วก็ฟังดูมีพลังหนักแน่นแล้วก็เกือบจะมีเอกลักษณ์ถ้าไม่บังเอิญว่าเสียงของเธอจะไปคล้ายกับนักร้องรุ่นพี่อย่าง "อุ๊ หฤทัย" ราวกับแกะ
ไม่ถึงขนาดที่จะเป็นอัลบั้มที่ควรซื้อ แต่ถ้าเบื่อความซ้ำซากจำเจของเพลงแหล่จากบรรดาขาแร็พทั้งหลาย "ฟาเรนไฮต์" ก็น่าสนใจอยู่เหมือนกัน
