เรื่องย่อตอน “ดั่งดวงหฤทัย”
ตอนที่ 10 ออกอากาศวันพุธที่ 8 เมษายน 2563 เวลา 20.20 น. ทาางช่อง 3
ที่แคว้นกาสิก เจ้าหลวงรังสิมันต์อยากจะบอกทรรศิกาถึงความรู้สึกลึกซึ้งภายในใจที่เขามีต่อเธอ แต่อย่างไรเสีย ทรรศิกาก็มองว่าเขาเป็นคนโหดร้าย ราชิดกับเบนลีจึงยุให้เจ้าหลวงพูดเปิดใจกับทรรศิกาไปให้หมด
รุ่งขึ้น ทรรศิกาเตรียมตัวจะไปดูการแข่งขันชิงตัวประกัน แต่ยังไม่ทันที่เธอจะออกไปด้านนอก กระรอกน้อยก็ดื่มนมที่กระวานนำมาให้แล้วก็เสียชีวิต กระวานตกเป็นผู้ต้องสงสัย เธอปฏิเสธและเสียใจมากที่ถูกเข้าใจผิด
รังสิมันต์สืบจนรู้ความจริงว่าสภานี คนสนิทของพัชรธารเป็นคนวางยา สภานีออกรับแทนพัชรธาร แต่สุดท้ายพัชรธารสารภาพด้วยตนเองว่าเกลียดชังจนอยากให้ทรรศิกาตาย แต่กระรอกน้อยกลับเป็นผู้โชคร้าย รังสิมันต์พาตัวพัชรธารและสภานีไปที่ประตู นำสู่ลานประหาร เพราะชีวิตต้องแลกด้วยชีวิต
วายุและชยารพีพยายามหนีตาย เพราะพิษร้ายที่ใส่ลงไปในนมนั้นเป็นพิษของทานตะ ราชิดและเบนลีตามจับตัวทั้งสองคนไปขังไว้ในคุกของวังอิสินทร รังสิมันต์โกรธมากที่คนของทานตะทำเรื่องเลวร้ายเช่นนี้ ที่หน้าหลุมศพของกระรอกน้อย ทั้งรังสิมันต์และทรรศิกาต่างรู้สึกสูญเสียอย่างหาที่เปรียบไม่ได้ รังสิมันต์บอกกับทรรศิกาว่าโทษของพัชรธารนั้นก็คือต้องตายตกไปตามกันตามกฎของกาสิก แต่ทรรศิกากลับขอชีวิตของพัชรธารไว้ เพราะไม่ว่าจะทรรศิกาหรือพัชรธารตาย จะต้องเกิดสงครามระหว่างสองเมืองแน่นอน เมื่อไม่มีกระรอกน้อยอีกต่อไป ทรรศิกาจึงตัดสินใจไปจากกาสิกเสียที ทรรศิกาขออนุญาติรังสิมันต์กลับไปหาแม่ และสัญญาว่าปัญหาระหว่างองค์หญิงทานตะ พระคู่หมั้น จะคลี่คลายและลงเอยอย่างถูกต้อง เป็นที่พอใจทั้งสามแคว้น
วายุรีบพาชยารพีหนี แต่ราชิดกับเบนลีมาจับตัวไปที่คุกของอิสินทรไว้ได้ก่อน รังสิมันต์มาสอบสวนวายุกับชยารพีด้วยตนเอง และบอกว่าหมอหลวงพิสูจน์แล้วว่าผงพิษมาจากอ่าวของทานตะ
รังสิมันต์ไปพบพัชรธาร เธอคิดว่าเวลาแห่งความตายได้มาถึง สองพี่น้องคุยกัน นึกถึงวัยเด็กที่ต่างเป็นเพื่อนเล่นกันมาแต่เล็ก รังสิมันต์จึงบอกความจริงว่าทรรศิกาเป็นคนขอชีวิตของพัชรธารไว้ พัชรธารร้องไห้สำนึกผิดในทุกสิ่ง เจ้าหลวงกอดพัชรธารไว้ และให้อภัยในที่สุด ทรรศิกาขอให้รังสิมันต์ส่งตัววายุและชยารพีกลับไปทานตะ เพื่อรับโทษในบ้านเมืองของตน เพื่อไม่ให้เกิดความผิดใจและสงครามตามมา
ทรรศิกากับกระวานไปเล่นเกมชิงตัวประกันกับราชิดและเบนลี พร้อมๆ กับเหล่าทหาร ราชิดทำทีลักพาตัวกระวานและทรรศิกาไป แต่พอถึงชายป่า ราชิดก็นำตัวกระวานขึ้นม้าไป ส่วนรังสิมันต์ก็พาทรรศิกากลับมาที่วังอิสินทร
เมื่อทรรศิกาเปิดผ้าปิดตาออกมา จึงรู้ว่าตนได้กลับมาที่กาสิกอีกครั้ง แต่ครั้งนี้กลับมีงานต้อนรับอย่างใหญ่โต รังสิมันต์ยืนเด่นสง่าอยู่หน้าบัลลังก์ คณะเสนาบดีพร้อมหน้า กรมวังประกาศพิธีอุปภิเษกถวายพระยศแด่ทรรศิกากัญญาวดีแห่งกาสิก ดำรงพระยศเทียบเท่าเจ้าฟ้าหญิงแห่งกาสิกทุกประการ
ที่กาสิกเกิดแผ่นดินไหว ชาวบ้านเดือดร้อนล้มตายไม่มีที่อยู่อาศัย รังสิมันต์ไปช่วยเหลือชาวบ้านด้วยตนเอง โดยมีทรรศิกาติดตามไปช่วยเหลือด้วย ที่นั่น ทรรศิกาได้เห็นความมีน้ำใจที่รังสิมันต์มีต่อราษฎร เธอซึ้งใจ เขียนจดหมายถึงทยุติธรที่พันธุรัฐว่าตนเองได้รับการดูแลอย่างดี และรังสิมันต์นั้นเป็นคนดี ไม่ใช่คนโหดเหี้ยมเหมือนดังที่เล่าลือ ขอให้พี่ชายหยุดคิดเรื่องสงครามเสีย ทรรศิกาให้กระวานลอบนำจดหมายข้ามแดนไปที่พันธุรัฐ
ที่แคว้นพันธุรัฐ นับวันทยุติธรจะโปรดปรานโควินท์มากขึ้นทุกวัน เช่นตอนนี้โควินท์ต่อสู้กับธารเทพที่ลานฝึกต่อหน้าทหาร เขาต่อสู้อย่างเอาจริงเอาจังจนธารเทพเจ็บตัว แต่ทยุติธรกลับแต่งตั้งให้โควินท์เป็นผู้บัญชาการทหารทั้งหมด แล้วให้ธารเทพเป็นผู้ช่วยของโควินท์ ธารเทพไม่วางใจ เพราะรู้ว่าโควินท์เคยเป็นคนของเจ้าคุณกลาโหม เขาพยายามเตือนทยุติธรแต่ทยุติธรไม่ฟัง
มณิสรามาพบกับธารเทพ ขอร้องให้ธารเทพพาไปกาสิกเพื่อไปเจรจากับเจ้าหลวงรังสิมันต์ด้วยตนเอง ทยุติธรได้ยินข่าวเรื่องแผ่นดินไหวที่กาสิก จึงจะเดินทางไปชายแดนพร้อมกับโควินท์เพื่อไปพบรังสิมันต์ และให้ธารเทพคอยดูแลทุกคนที่พันธุรัฐแทนตนเอง
