เรื่องย่อ “วัลลัภ มหาราชรักสุดแผ่นดิน”

เรื่องย่อ “วัลลัภ มหาราชรักสุดแผ่นดิน”

ชื่อ Series อินเดีย : PrithviVallabh
ชื่อ Series ไทย :ปฤทวี วัลลัภ มหาราชรักสุดแผ่นดิน(ปริด-ทะ-วี-วัน-ลับ)
ฉายทางช่อง : Sony TV India พ.ย. 2017
นำแสดงโดย : Ashish Sharma, SonarikaBhadoria, Mukesh Rishi
กำกับการแสดงโดย :โซฮารับ โมดิ (SohrabModi)
ผู้อำนวยการสร้าง / ผู้ผลิต : Anirudh Pathak แห่ง Writer Galaxy House Production
อำนวยการผลิตโดย : อนิรุทธิ์ปาทัค (Aniruddh Pathak)
ดารานำแสดง อาชิสชาร์มา โซนาริก้า บาโดเรีย
วันเวลาออกอากาศ : ทุกวันจันทร์ - ศุกร์ เวลา 21.10-22.30 น. ทางช่อง 8
ระยะเวลาออกอากาศ :ตอนแรก วันจันทร์ที่ 4 กุมภาพันธ์ 2562

#วัลลัภมหาราชรักสุดแผ่นดิน #PrithviVallabh #thaich8 #lakornonlinefan #ลมหายใจคือละคร

บทนำ:

ซีรีส์อิงประวัติศาสตร์ เรื่องนี้ เป็นการนำเอาเรื่องราวของกษัตริย์ผู้ยิ่งใหญ่แห่งอินเดีย ปฤทวี วัลลัภ นำมาถ่ายทอดในรูปแบบซีรีส์Romantic Drama Action เต็มอิ่มทั้งเรื่องราวความรัก และการสู้รบของมหากษัตริย์ผู้เป็นที่รักยิ่งของชาวอินเดีย

PrithviVallabh (Earth’s Glory) ในภาษาฮินดีแปลว่า “ความรุ่งเรืองของแผ่นดิน” หรือ ให้ชื่อไทยว่า “ปฤทวี วัลลัภ กษัตริย์ชาตินักรบ” หรืออีกนัยหนึ่งคือ “วัลลัภ มหาราชรักสุดแผ่นดิน”เป็นซีรีส์อิงประวัติศาสตร์ อภิมหาโปรเจ็กต์ของช่อง Sony TV India ที่ต้องการสร้างความแปลกใหม่ในวงการทีวีอินเดียและยกระดับไปสู่มาตรฐานที่สูงขึ้นโดยจะมีการเล่าเรื่องแบบใหม่และมีการถ่ายทำแบบภาพยนตร์ซึ่งทางโซนี่ไว้ใจให้Anirudh Pathak เจ้าของบริษัท Writer Galaxy Studio เป็นผู้ผลิตซีรีส์เรื่องนี้เพราะมีผลงานที่ประสบความสำเร็จมากมายอาทิ Devon KeDevMahadev (พระศิวะมหาเทพ) SiyaKe Ram (สีดาราม) และอีกหลายเรื่องซึ่งฟิลลิ่งของซีรีส์จะคล้ายภาพยนตร์เรื่องบาฮูบาลีและในซีรี่ส์เรื่องนี้เทคนิคเอฟเฟคเต็มที่

ซีรีส์เรื่องนี้เป็นเรื่องราวที่เกี่ยวกับชีวิตของกษัตริย์สองพระองค์ นั่นคือกษัตริย์ ปฤทวี วัลลัภ ของแคว้นมัลวะ ซึ่งเป็นกษัตริย์ผู้ทรงความยุติธรรม ผู้ที่มีความอ่อนโยนเมตตารักความสันโดษ ชอบเล่นดนตรี เขียนบทกวี และศิลปะทุกแขนงฯ แต่ไม่ได้โปรดปรานการสู้รบในขณะที่เจ้าหญิงอีกพระองค์หนึ่ง มรีนาล วันตีที่อยู่ฝ่ายตรงข้ามกัน กลับเป็นผู้ที่มีความโหดเหี้ยม รักความรุนแรง และอยุติธรรม ผิดธรรมชาติ จุดมุ่งหมายในชีวิตของเธอคือการแก้แค้นเพียงอย่างเดียว

เรื่องย่อ :

เรื่องราวของความขัดแย้ง ที่มีมาอย่างยาวนานระหว่าง 2 แคว้นแห่งแดนภารตะ เมืองมัลลวะ (พระเอก) และ เมืองมันยาเขต (นางเอก) จนนำพาไปสู่สงคราม แย่งชิงความเป็นใหญ่ อำนาจ ความสูญเสีย และการแก้แค้น กำลังจะถูกแปรเปลี่ยนเป็นความรักจากปฤทวี วัลลัภ กษัตริย์ผู้ทรงความยุติธรรม
**********************
กษัตริย์สิงดันห์แห่งแคว้นมัลลวะ ได้ยกกองทัพไปโจมตีแคว้นมันยาเขต และสังหารกษัตริย์ศิวะทัตและรานีแห่งมันยาเขตอย่างโหดเหี้ยม ผู้รอดชีวิตคือเจ้าหญิงมรินาลผู้เป็นพี่สาวและเจ้าชายไทลัปผู้เป็นน้องชาย ความสูญเสียพ่อแม่ตั้งแต่วัยเด็ก ภาพพ่อแม่ถูกฆ่าต่อหน้าต่อตา เป็นฝันร้ายและความแค้นที่ฝังลึกอยู่ในหัวใจมรินาลอย่างไม่มีวันที่จะให้อภัยศัตรูได้

หลังการรบ กษัตริย์สิงดันห์และกัลลารีผู้เป็นแม่ทัพคู่ใจ ได้พบกับหญิงชราชาวป่า เธออุ้มทารกน้อยมามอบให้เขานำไปเลี้ยงดู และบอกว่าเด็กคนนี้จะช่วยล้างบาปที่ได้ทำไว้ และเขาจะเติบโตเป็นกษัตริย์ผู้ยิ่งใหญ่นำความเจริญรุ่งเรืองมาสู่มัลลวะซึ่งก็คือ ปฤทวี วัลลัภ เจ้าชายแห่งมัลลวะ ผู้เก่งกาจ ฉลาดทางการรบ และมีจิตใจอ่อนโยน รักความสงบ สันติภาพ รักบทกวีและเสียงดนตรี

มรินาลเติบโตเป็นเจ้าหญิงที่มีทั้งความสวย ฉลาด เป็นเจ้าหญิงนักรบผู้เก่งกาจกล้าหาญ มีอาจารย์ครุอทิตยา คอยเป็นที่ปรึกษาและเธอก็รักเขาเหมือนพ่อ ภายใต้ใบหน้าสวยนิ่ง มาดขรึม หัวใจเธอกลับคุกกรุ่นเต็มไปด้วยไฟแค้นและคิดทำสงครามแก้แค้นกับมัลลวะตลอดเวลา

ไทลัปได้ขึ้นเป็นมหาราชไทลัป ปกครองมันยาเขต แต่ทุกอย่างยังอยู่ในการควบคุมดูแล และการออกคำสั่งหรือขออนุญาตจากเจ้าหญิงมรินาล ซึ่งทำให้มหารานี จักกาลา ชายา ไม่ค่อยพอใจนัก ทำให้มีเรื่องทะเลาะกับไทลัปอยู่บ่อยครั้ง และเรื่องร้ายแรงที่สุดที่เกาะกินใจเธอมาตลอดก็คือ ไทลัปมีความสัมพันธ์กับหญิงคณิกา นางระบำที่ชื่อโกษาแอบไปหากันที่นอกวัง ทำให้เธอน้อยใจ โกรธแค้น หันไปดื่มหนักถึงขั้นติดเหล้า ยิ่งเป็นเหตุผลให้ไทลัปไม่สนใจมหารานีเช่นเธอมากยิ่งขึ้น ก่อเป็นความอิจฉาริษยา มหารานีจักกาลา จึงคิดวางแผนฆ่าโกษา สร้างสถานการณ์ให้เกิดเพลิงไหม้ที่หอคณิกา แต่โกษาหนีรอดไปได้ และซ่อนตัวในอุโมงค์ที่มีประตูลับเข้ามาในวังได้ เพื่อรอไทลัปกลับมา

ศตวรรษที่ 10 แห่งเมืองมัลลวะ มีการจัดงานเทศกาลศิลปะและดนตรี สุโรชนาทหารหญิงคนสนิทของมรินาลได้แจ้งข่าวนี้กับเธอ มรินาลเห็นเป็นโอกาสดีที่จะแฝงตัวเข้าไป เพื่อสังหารสิงดันห์ด้วยมือเธอเอง

มัลลวะเป็นเมืองที่ให้เกียรติและยกย่องศิลปิน การจัดงานนี้ทำให้มีนักกวี นักดนตรีเข้ามาทดสอบการแสดงดนตรีเป็นจำนวนมาก มรินาลและพรรคพวกสามารถแฝงตัวเข้ามาได้สำเร็จ ส่วนปฤทวี วัลลัภได้ออกมาต้อนรับแขกที่เข้ามาเที่ยวด้วยตัวเอง ระหว่างขึ้นท่าเรือ ปฤทวี วัลลัภ ยืนอยู่บนป้อมมองลงหาเห็นมรินาล ทันทีที่เห็นสายตาคู่สวยของมรินาล เขาก็ตกอยู่ในภวังค์ เป็นครั้งแรกที่ปฤทวี วัลลัภ ได้พบกับมรินาล ตามหาเธอและได้มีโอกาสพูดคุยกัน ปฤทวี วัลลัภ รู้ทันทีว่าเธอต้องเป็นเจ้าหญิง ด้วยท่าทางที่สง่างาม ดวงตาที่ซ่อนความรู้สึกบางอย่างไว้ ล้วนเป็นสัญลักษณ์ของเจ้าหญิง ซึ่งเธอก็ไม่ปฏิเสธ เขาพาเธอเข้ามาทดสอบแสดงดนตรี เธอเลือกเล่นเครื่องดนตรีวีณาหรือพิณอินเดีย ปฤทวี วัลลัภ สัมผัสได้ว่าเสียงดนตรีที่เธอเล่นบรรเลงแทนความรู้สึกเจ็บปวด เหมือนหัวใจที่แตกสลาย
บนถนนท่ามกลางฝูงชน กษัตริย์สิงดันห์เสด็จออกมาชมงาน มรินาลและพรรคพวกวางแผนให้เกิดระเบิดขึ้น แล้วจับตัวกษัตริย์สิงดันห์ไป ปฤทวี วัลลัภออกตามหาเสด็จพ่อด้วยความเป็นห่วง

มรินาลกำลังจะสังหารกษัตริย์สิงดันห์ เป็นจังหวะที่ปฤทวี วัลลัภและทหารมาทันพอดี มรินาลและสุโรชนาจึงยอมปล่อยตัว แล้วรีบหนีไป ปฤทวี วัลลัภควบม้าไล่ตาม หวังจะจับตัวให้ได้ แต่มรินาลกระโดดหนีลงหน้าผาน้ำตก หนีรอดไปได้ เธอว่ายน้ำไปขึ้นเรือที่สุโรชนาเตรียมไว้ ปฤทวี วัลลัภตามจนถึงยอดหน้าผา แล้วตัดสินใจพุ่งดาบไปที่เรือ ปักที่แท่นไม้อย่างแม่นยำ ซึ่งบนดาบมีอักษรแกะสลักเป็นบทกลอนไว้

เจ้าชายสินธุ ลูกแท้ๆของกษัตริย์สิงดันห์ ผู้มีความอิจฉา ไม่ชอบพี่ชายต่างสายเลือดอย่าง
ปฤทวี วัลลัภ แม้จะไม่ใช่สายเลือดแท้ๆแต่กษัตริย์สิงดันห์หมายมั่นจะให้ขึ้นเป็นกษัตริย์สืบต่อ ซึ่งเป้าหมายของเจ้าชายสินธุก็ต้องการเป็นกษัตริย์ปกครองมัลลวะเช่นกัน

มหาไกฉวยโอกาสยุให้เจ้าชายสินธุ โทษว่าเหตุการณ์ทั้งหมดเป็นความผิดของปฤทวี วัลลัภ ที่จัดงานขึ้นจนเกิดระเบิด สูญเสียทรัพย์สินและชีวิตทหาร ประชาชน ปล่อยให้ศัตรูเข้ามา จนกษัตริย์สิงดันห์เกือบถูกลอบทำร้าย และยังปล่อยให้ศัตรูหนีรอดไปได้อีก ซึ่งเป็นความตั้งใจของปฤทวี วัลลัภ ที่ปล่อยศัตรูไป

สินธุเอาเรื่องนี้ไปกดดันกับกษัตริย์สิงดันห์ กล่าวโทษและให้เอาผิดกับปฤทวี วัลลัภให้ได้
ในขณะที่สิงดันห์มั่นใจและไม่เชื่อว่าปฤทวี วัลลัภจะเป็นคนทรยศ ก่อการจราจลหรือจะเป็นกบฏได้
สินธุโกรธแค้นไม่พอใจที่เสด็จพ่อไม่เชื่อคำพูดตนซึ่งเป็นลูกแท้ๆ และรักปฤทวี วัลลัภมากกว่า

ผลการตัดสินในราชสภา ปฤทวี วัลลัภ ประกาศอย่างกล้าหาญ ยืนยันขอรับผิดและยอมรับบทลงโทษตามกฎมณเฑียรบาลที่สืบต่อกันมา เขาถูกปลดจากตำแหน่งผู้นำกองทัพ มหาไกยืนยันให้ปลดปฤทวี วัลลัภออกจากฐานันดรศักดิ์ และให้ขับไล่ออกจากอาณาเขตมัลลวะด้วย ซึ่งปฤทวี วัลลัภยอมรับทุกคำพิพากษา ยกเว้นสิ่งเดียวที่เขาขอคือ ขออย่ายกเลิกประเพณีเทศกาลงานศิลปะและดนตรี เพราะเขาเชื่อมั่นว่า การขยายอำนาจไม่จำเป็นต้องทำสงคราม แต่สามารถใช้ศิลปะ วัฒนธรรม ดนตรีเชื่อมความสัมพันธ์ระหว่างประเทศได้

กษัตริย์สิงดันห์รู้สึกผิดต่อมรินาลและมันยาเขต ไม่ยอมบอกเหตุผลกับปฤทวี วัลลัภ ว่ามรินาล
ต้องการสังหารเขาเพราะอะไร

กัลลารีแม่ทัพผู้เป็นทั้งอาจารย์และรักปฤทวี วัลลัภเหมือนลูก ก็เสียใจกับการตัดสินใจของ
ปฤทวี วัลลัภ และขอคำมั่นสัญญา เมื่อใดที่เกิดเหตุร้ายกับมัลลวะ ขอให้เขากลับมาทันที เหตุผลสำคัญที่ปฤทวี วัลลัภ เลือกไปจากมัลลวะ เพราะเขาทนไม่ได้ที่ต้องอยู่กับการแย่งชิงอำนาจ ชิงบัลลังก์และความเกลียดชังที่สินธุน้องชายต่างสายเลือดมีต่อเขา คิดว่าเขาจะมาแย่งทุกอย่างไป ปฤทวี วัลลัภอยากให้กษัตริย์สิงดันห์ให้โอกาสสินธุ ได้เข้ามาปกครองบ้านเมืองและได้ขึ้นเป็นกษัตริย์ แต่นั่นไม่ใช่สิ่งที่สิงดันห์ปรารถนาเลย ปฤทวี วัลลัภ บอกลากองทัพทหารที่เขารัก สอนทหารว่า มัลลวะต้องการมิตรภาพและสันติ มากกว่าการสู้รบ

ที่แคว้นมันยาเขต ข่าวปฤทวี วัลลัภถูกเนรเทศ เป็นช่วงที่มัลลวะกำลังอ่อนแอ มรินาลวางแผน
ให้มหาราชไทลัปน้องชายเป็นผู้นำทัพเตรียมการรบ พร้อมโจมตีมัลลวะ

เจ้าหญิงมรินาล ยังคงเก็บดาบของปฤทวี วัลลัภไว้เพื่อเตือนใจ จนกว่าจะถึงวันที่ทำลายมัลลวะได้สำเร็จ เมื่อองค์หญิงวิลาส เห็นดาบและบทกลอนที่แกะสลักบนคมดาบ ไปค้นหาความหมายทำให้รู้ว่าเป็นกลอนรักแทนความรู้สึกที่เจ้าของดาบกำลังตกหลุมรักใครสักคน และทุกครั้งที่พูดถึงชื่อปฤทวี วัลลัภและบทกลอนรักบนดาบต่อหน้ามรินาล เธอจะโกรธมาก สุดท้ายสั่งให้สุโรชนาเอาดาบไปทิ้งแม่น้ำ แต่วิลาสแอบขอเก็บดาบไว้ และให้สัญญาว่าจะไม่ให้เจ้าหญิงมรินาลรู้เรื่องนี้

สินธุได้รับการแต่งตั้งให้เป็นผู้นำกองทัพมัลลวะ วิสัยทัศน์ในการรบของเขาต่างจากพี่ชายอย่างสิ้นเชิง คิดว่า ดินแดนใกล้เคียงเป็นศัตรู แผ่ขยายอำนาจต้องโจมตีก่อน กษัตริย์สิงดันห์และกัลลารีแม่ทัพ ไม่เห็นด้วยกับความคิดสินธุ เพราะมีความเชื่อเช่นเดียวกับปฤทวี วัลลัภ ที่ว่า มัลลวะจะไม่ทำสงครามเพื่อขยายดินแดน

ในขณะที่ 2 แคว้นเตรียมทำสงคราม ปฤทวี วัลลัภ ได้เดินทางท่องไปในป่า ชื่นชมดื่มด่ำกับธรรมชาติ เขาตั้งใจมาหาหญิงชราชาวป่าผู้ที่เจอเขาถูกทิ้งไว้ เขาอยากรู้ที่มาถิ่นกำเนิดของตน จริงๆแล้วเขาเป็นใคร มาจากไหน หญิงชราาบอกว่าในกายเขามีสายเลือดของคชเกสรี โลกนี้ต้องการเขา
คชเกสรีจึงส่งเขามา เป้าหมายการมีชีวิตอยู่ของเขาคืออะไรกันแน่ แต่สิ่งเดียวที่นางมั่นใจคือ
เขาต้องกลับไป เพื่อเป็นกษัตริย์มัลลวะ

กองทัพมันยาเขตเข้ามาประชิดมัลลวะ มหาราชไทลัปผู้นำทัพ ในหัวคิดกังวลแต่เรื่องนางระบำโกษา มากกว่าคิดเรื่องการรบ ในขณะที่กษัตริย์สิงดันห์ล้มป่วยเพราะเสียใจที่ปฤทวี วัลลัภเลือกที่จะไป

สินธุนำทัพทำสงครามโดยใช้กองทัพของตน ไม่ไว้ใจกองทัพที่รับใช้ปฤทวี วัลลัภและแม่ทัพกัลลารี ม้าแสนรู้ของปฤทวี วัลลัภตามหาตัวเขาจนเจอ ทำให้รู้ว่ามัลลวะกำลังตกอยู่ในอันตราย เขาต้องรีบกลับไป

สงครามเริ่มขึ้น สินธุต่อสู้และเสียท่าไทลัปปฤทวี วัลลัภมาช่วยชีวิตสินธุไว้ และช่วยกู้เกียรติ ปกป้องมัลลวะจนชนะสงคราม สิงดันห์ใช้โอกาสนี้ประกาศให้ปฤทวี วัลลัภ ขึ้นเป็นกษัตริย์องค์ใหม่แห่งมัลลวะ และความหวังสุดท้ายในชีวิตของสิงดันห์ก็คือให้ปฤทวี วัลลัภสัญญาว่า จะช่วยยุติความแค้น ความเกลียดชังระหว่างมัลลวะและมันยาเขตให้ได้ สิงดันห์รู้สึกผิดต่อมรินาลและเข้าใจดีว่าการแก้แค้นเป็นเป้าหมายเดียวในชีวิตมรินาล และวิธีแก้ที่ถาวรคือ ปฤทวี วัลลัภจะทำให้มรินาลลบความเกลียดชัง ความเคียดแค้นและยอมสยบต่อเขาด้วยความรักได้หรือไม่ ซึ่งไม่มีทางเป็นไปได้เลย

มหาราชไทลัปถูกจับตัวเป็นเชลย แต่ได้รับการปฎิบัติดูแลอย่างมีเกียรติ ซึ่งสร้างความไม่พอใจให้กับมหาไก ที่อยากให้ไทลัปได้รับโทษประหาร โทษฐานที่เข้ามารุกรานมัลลวะ แต่ปฤทวี วัลลัภไม่คิดเช่นนั้นเขากลับเสนอความเป็นมิตรให้กับศัตรู โดยเสนอให้มันยาเขตจ่ายค่าชดเชยความเสียหายทั้งหมดที่ได้ทำไว้กับมัลลวะ แลกกับการปล่อยเชลยศึก ซึ่งมรินาลยินยอมจ่ายให้ แต่เธอรู้สึกแค้นใจ ที่ไทลัปยอมโดนจับมากกว่าจะสู้จนตายในสนามรบ ไทลัปเดินทางกลับไปมันยาเขต ในขณะที่มรินาลและสุโรจนาเดินทางไปดินแดนแอฟริกา เพื่อว่าจ้างทหารยักษ์และนักรบชนเผ่ามาไซมาช่วยแก้แค้นทำสงครามโจมตีมัลลวะอีกครั้ง

แม่ทัพกัลลารีคาดการณ์ไม่ผิด คิดว่าหลังมันยาเขตแพ้สงคราม จะต้องกลับมาโจมตีอีกและเตือนปฤทวี วัลลัภให้แยกความรู้สึกส่วนตัวที่มีต่อมรินาล โดยเขาไม่รู้ตัวเลยว่า ในคืนหนึ่งมรินาลได้ฝันถึงเขา มรินาลตกใจตื่นรีบขอพรอย่าให้เพลิงแค้นต้องมอดดับลง

มรินาลเตรียมยกกองทัพพร้อมทหารยักษ์และนักรบชนเผ่ามาไซมามัลลวะ โดยไม่ให้ไทลัปออกรบด้วย ในขณะที่ปฤทวี วัลลัภเตรียมวางแผนการรบ และให้เรียกตัวเจ้าชายพจน์ ซึ่งเป็นลูกชายของสินธุกลับมาร่วมรบในสงครามครั้งนี้ด้วย เพื่อเรียนรู้และเตรียมเป็นกษัตริย์ต่อไป

เจ้าชายพจน์บุตรแห่งมัลลวะ เด็กหนุ่มผู้มีจิตใจดี มีรอยยิ้มเสมอ เขาเคารพรักนับถือและยึดปฤทวี วัลลัภเป็นแบบอย่าง ฝึกการสู้รบ แต่งกลอน วาดรูป ส่วนสินธุยังทำตัวไม่เอาไหน เอาแต่เมา ไม่สนใจครอบครัวและบ้านเมือง ปฤทวี วัลลัภคอยเตือนสติเขาในฐานะพี่ชายที่มีความรักต่อน้องชายอย่างจริงใจ

กองทัพ 2 แคว้นเผชิญหน้ากัน ปฤทวี วัลลัภ ยกธงสันติภาพ ขอเจรจากับมรินาล ขออภัยกับเรื่องร้ายในอดีตที่มัลลวะทำต่อมันยาเขต แต่มรินาลยืนยันที่จะทำสงครามเพื่อแก้แค้น เขาจึงขอให้มรินาลมาต่อสู้กับเขาตัวต่อตัว ถ้าเขาแพ้พร้อมที่จะยกมัลลวะให้ ทันใดนั้นทหารยักษ์ 1 ตนวิ่งจะบุกเข้ามา
ปฤทวี วัลลัภแก้แผนรบ เพื่อลดความสูญเสีย ให้กองทัพหลบเข้าประตูเมือง แล้วจัดการฆ่าทหารยักษ์ลงได้อย่างง่ายดายโดยใช้ไฟจุดถังน้ำมันเผา มรินาลจึงยอมถอนทัพกลับไปตั้งหลักใหม่ คืนวางแผนการรบ ทั้งปฤทวี วัลลัภและมรินาล ต่างฝ่ายต่างรู้เท่าทันกันและหวังจะเป็นผู้ชนะทั้งคู่ แต่ปฤทวี วัลลัภรีบชิงจัดการฆ่าทหารยักษ์ทั้งหมดได้สำเร็จก่อนสู้รบในวันรุ่งขึ้น

เช้าวันต่อมาสภาพอากาศแปรปรวน มรินาล ท้าดวลกับ ปฤทวี วัลลัภ ท่ามกลางฝนตกหนัก
มรินาลต่อสู้ด้วยความโกรธเกลียดชัง จนเธอหมดสติ เขาทิ้งดาบเข้าประคองร่างเธออย่างทะนุถนอม
สินธุจะให้สังหารเธอ แต่เขาคิดว่าการปลิดชีพศัตรูที่หมดสติ เป็นการผิดกฎการรบ มรินาลตกเป็นนักโทษ กองทัพถอยทัพกลับไป

มรินาลยังคงหมดสติ ปฤทวี วัลลัภ เฝ้าดูแลอย่างดี สร้างความไม่พอใจให้กับสินธุและมหาไก ที่ให้ที่พักแก่ศัตรู ในขณะที่กษัตริย์สิงดันห์เข้าใจดี ว่าปฤทวี วัลลัภต้องการสร้างสัมพันธ์อันดีระหว่าง 2 แคว้นเพื่อยุติความบาดหมางที่มีมายาวนาน วันหนึ่งสิงดันห์เข้ามาเยี่ยมมรินาล ต้องการขอโทษเธอ เกิดเหตุร้ายขึ้น มรินาลทำร้ายสิงดันห์จนได้รับบาดเจ็บสาหัส สิงดันห์ออกคำสั่งห้ามไม่ให้ฆ่านาง เธอถูกนำไปขัง ถูกจับล่ามโซ่ดังนักโทษสงคราม และปฤทวี วัลลัภ ระบายความเจ็บแค้นที่มรินาลทำร้ายเสด็จพ่อด้วยการระบายสีวาดภาพ คิดทบทวนเรื่องราวที่เขาได้พบกับเธอครั้งแรก จนมาเป็นศัตรูกัน เขาเข้าใจความรู้สึกที่ต้องเจ็บปวดคับแค้นใจที่พ่อแม่ถูกฆ่า และสัญญากับตนเองว่าจะทำให้เธอมองข้ามความเกลียดชังในใจ แทนที่ด้วยความรักที่เขามีให้เธอ

มหาไกหว่านล้อมสินธุให้ร่วมมือวางแผนชั่ว สั่งฆ่ามรินาล และใส่ร้ายปฤทวี วัลลัภเป็นกบฏ แต่
ปฤทวี วัลลัภตามมาช่วยเธอได้ทัน เขาปลอมตัวเป็นโจรป่าลักพาตัวมรินาลไปเรียกค่าไถ่ สายสืบของมหาไกสืบจนรู้ว่ามรินาลอยู่ในถ้ำ กลางป่า มหาไกวางแผนให้จุดไฟเผาปิดทางเข้าออกในถ้ำ แล้วสังหารเธอ เพื่อโยนความผิดให้ปฤทวี วัลลัภ

ในถ้ำกลางป่า มรินาลหมดสติไปหลายวัน และได้พบโจรป่าตาเดียวในชื่อ ทานติซิง จอมโจร
เจ้าเล่ห์ ยียวนกวนประสาท เป็นคนคอยดูแลเธอ แต่พฤติกรรมบางอย่าง เธอรู้สึกเหมือนกับใครบางคน

ต่อมาวันหนึ่งมีกองทัพแมลงป่องจำนวนมากจะรุมเข้ามาทำร้ายเธอ ทานติซิงเข้ามาช่วยไล่แมลงปล่องได้ทันเวลา และแกล้งหลอกว่ายังมีอีกตัวอยู่ที่เท้าเธอ มรินาลเผลอกระโดดกอดโจรป่าด้วยความกลัว ทันใดนั้นก็มีธนูไฟยิงเข้ามาในถ้ำ ทั้งคู่หนีรอดไปได้

มรินาลคิดจะกระโดดแม่น้ำที่กำลังไหลเชี่ยว แต่โจรป่าจับข้อมือเธอไว้ มรินาลก็รู้สึกแปลกใจ
นึกเห็นภาพที่ปฤทวี วัลลัภ เคยจับมือเธอแบบนี้ เขาพาเธอมาพบหญิงชราชาวป่า ได้พักอยู่ชั่วคราว
หญิงชราสอนให้มรินาลเปิดใจปลดปล่อยความแค้นที่แบกไว้ ละทิ้งความเกลียดชัง แล้วเธอจะเห็นความ
สวยงามของโลกใบนี้และสนุกกับการใช้ชีวิต ภาพฝันร้ายพ่อแม่ถูกฆ่าหวนกลับมา ทำให้เธอร้องไห้ โผกอดหญิงชราสัมผัสได้ถึงความอบอุ่นเหมือนมีแม่อีกคน

โจรป่าพามรินาลออกเดินทางต่อ เป็นช่วงเวลาสั้นๆ ได้อยู่ใกล้ชิดกันในป่า แต่เธอก็รู้จนได้ว่า
ทานติซิงก็คือปฤทวี วัลลัภ หัวใจของมรินาลยังลุกโชนด้วยความแค้น ท้าให้เขาต่อสู้กับเธอ ทันใดนั้นก็มีงูเลื้อยมาที่ตัวเธอ เขาค่อยๆจับมือเธอให้หายกลัว งูเลื้อยผ่านมือที่จับกันไว้กลับคืนสู่ธรรมชาติ ใต้ต้นไม้มีดอกไม้ร่วงโปรยลงมา ทั้งสองคนตกอยู่ในภวังค์ มรินาลนึกถึงบทกลอนรักบทดาบ

“ หางนกยูง ทองกวาว กรรณิการ์ งามหนักหนาเบ่งบานและร่วงหล่น
ดุจสายฝนยามราตรีอันมืดมน ราวหยาดฝน วสันตฤดู
ได้พบพักต์นางจำฝังจิต เฝ้าคอยคิดจับจิตรอนางอยู่
ยามเวลาผลัดเวียนเปลี่ยนฤดู ข้าจักอยู่ทนสู้รอนางมา”

ไทลัปกลับมามีความสุขอีกครั้งเมื่อเขาได้พบกับโกษา และพาเธอเข้ามาอยู่ในวัง ภาพบาดตา
บาดใจเห็นสวามีตนเองอยู่กับหญิงอื่น สร้างความเจ็บแค้นให้กับมหารานีจักกาลา คิดหาทางจะฆ่าโกษา
ให้ได้ และดื่มหนักจนล้มป่วย ไทลัปกลับมาทำหน้าที่สวามีที่ดีคอยดูแลห่วงใยทำให้นางมีกำลังใจที่ดีขึ้น
เกิดเหตุร้าย ไทลัปขณะอยู่กับโกษา มีคนเข้ามาลอบทำร้าย ไทลัปบาดเจ็บ โกษาก็หายตัวไป
คนบงการก็คือมหารานีจักกาลา ที่โกรธแค้นโกษาโกษาถูกจับขังคุกและรู้ว่านางกำลังตั้งครรภ์

ปฤทวี วัลลัภพามรินาลมาถึงค่ายพักของเจ้าหญิงอัมฤชา เธอเป็นเพื่อนที่แสนดีและแอบรักเขามานานแล้ว นางยินดีช่วยเหลือให้ที่พักเพื่อความปลอดภัยของมรินาล และยินดีอย่างจริงใจที่เป็นทั้งคู่มีความรักต่อกัน ปฤทวี วัลลัภรู้มาตลอดว่าอัมฤชารู้สึกกับเขายังไง และขอโทษเธอที่ไม่อาจรับความรักที่มีให้ได้ และยังคงเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันตลอดไป เขาสอนให้มรินาลได้รู้ว่า ความรัก มิตรภาพ ซื่อสัตย์ มีอยู่จริง แต่ช่วงเวลาความสุขสั้นๆ กำลังจะหมดไป เพราะมรินาลรู้แก่ใจดี ว่าเธอกำลังแกล้งหลอกเขา ยอมรับความรักของปฤทวี วัลลัภ เพื่อรอวันแก้แค้น ได้เข้าถึงตัวกษัตริย์สิงดันห์ ในขณะที่หัวใจเขามีแต่ความรักมอบให้มรินาลหมดใจ

สิงดันห์ดีใจและชื่นชมปฤทวี วัลลัภ ที่รักษาสัญญา สามารถทำให้ 2 ดินแดนรวมกันเป็นหนึ่งด้วยความรักได้ ในขณะที่มหาไกและสินธุรวมหัวกันมีแผนร้ายเพื่อชิงบังลังก์มัลลวะคืน ถ้าสิงดันห์ยังมีชีวิตอยู่ สินธุก็ไม่มีทางขึ้นเป็นกษัตริย์ได้ สินธุหลงเชื่อและยอมทำตามแผน โดยมารับมรินาลกลับไปมัลลวะอ้างเป็นคำสั่งของพี่ชาย แล้วให้นางได้พบกับสิงดันห์ โดยก่อนหน้านั้นตัวเขาได้ลงมือฆ่าพ่อตัวเอง แล้วโยนความผิดให้มรินาลและปฤทวี วัลลัภ

ปฤทวี วัลลัภและกัลลารีถูกจับขัง ข้อหาอยู่เบื้องหลังการลอบปลงพระชนม์ และเสียใจมากเมื่อรู้ว่าสินธุร่วมมือกับมหาไกด้วย ส่วนมรินาลถูกจองจับและเตรียมรับโทษประหารชีวิต มหาไกหว่านล้อมให้
ทุกคนยอมรับและเสนอให้ตั้งสินธุขึ้นเป็นกษัตริย์องค์ใหม่

วันพระราชพิธีเผาศพกษัตริย์สิงดันห์ปฤทวี วัลลัภและกัลลารี หนีคุกออกมาร่วมงาน น้ำตาลูกผู้ชายไหลรินที่ไม่สามารถทำฝันของเสด็จพ่อให้สำเร็จได้ ก่อนพิธีเผาจะเริ่ม พระราชมารดานึกถึง
คำพูดสิงดันห์ ระหว่างความถูกต้องกับสายเลือด ให้เลือกความถูกต้อง นางจึงประกาศด้วยน้ำตาให้ทุกคนรู้ว่า คนที่สังหารสิงดันห์คือสินธุ ลูกแท้ๆของนาง เจ้าชายพจน์นำคบเพลิงมาให้ปฤทวี วัลลัภได้เป็นคนแรกที่หน้าที่เผาศพบิดาตามขนบธรรมเนียมมัลลวะ พระราชมารดาสั่งคุมตัวสินธุรอการรับโทษ ส่วนมหาไกชิงฆ่าตัวตายไม่ยอมโดนจับ

ในเวลาเดียวกัน มรินาลถูกนำตัวไปแดนประหาร เธอก้าวขึ้นแท่นสถานที่แขวนคออย่างไม่กลัวตาย ปฤทวี วัลลัภตามมาช่วยทันเวลา พระราชมารดาได้อ่านจดหมายของสิงดันห์ได้รับรู้ความตั้งใจที่อยากให้ปฤทวี วัลลัภเป็นสะพานเชื่อมความสัมพันธ์ของ 2 แคว้น และคนที่เห็นว่าสินธุเป็นคนฆ่าก็คือชายาของสินธุเอง

ในราชสภา สินธุสารภาพผิด ที่ทำเพราะโกรธแค้นที่เสด็จพ่อขัดขวางเขาตลอด และอิจฉาที่พี่ชายได้ทุกอย่างไป ขอโทษตายให้ตนเอง ปฤทวี วัลลัภ บอกว่าสิงดันห์เคยสอนว่าไม่มีโทษใดที่ร้ายแรงถึงขั้นต้องลงโทษตาย เขาจึงตัดสินให้อภัยสินธุ แต่นี้ต่อไปสินธุต้องทำหน้าที่ลูก พ่อ สามี น้องชายให้สมบูรณ์ที่สุดเป็นการไถ่โทษ สินธุสำนึกผิดและยอมรับในตัวพี่ชายอย่างไม่มีข้อแม้ใดๆอีก

ปฤทวี วัลลัภ เดินทางมามันยาเขต เชิญมาผูกมิตรและสร้างสันติภาพร่วมกัน มรินาลไม่เชื่อคิดว่า ทุกอย่างเป็นแผนการของมัลลวะ แต่เธอก็สั่งการให้ดูแลต้อนรับอย่างดี แต่เกิดเรื่องขึ้น เมื่อเจ้าชายพจน์ถูกวางยาพิษในอาหาร โชคดีหมอหลวงช่วยไว้ได้ทัน มรินาลให้เพิ่มรักษาความปลอดภัยให้กับแขกทุกคน ขออภัยกับสิ่งที่เกิดขึ้น อยากได้สิ่งใดขอให้บอก ปฤทวี วัลลัภ จึงขออนุญาตสร้างงานแกะสลักหินเพื่อสัมพันธภาพของ 2 แคว้น ความเกลียดชังของมรินาลลดลง ยอมให้ทำและไม่ขัดขวาง ที่ผ่านมาดินแดนมันยเขตมีข้อห้ามไม่สนับสนุนการทำงานศิลปะมานานแล้ว ใครทำจะถูกลงโทษถึงขึ้นถูกตัดมือทิ้ง

มรินาลให้ไทลัปสืบว่าใครทำแผนสกปรกนี้จนรู้ว่าเป็นฝีมือของเจ้าชายสัตยาชัย ลูกของไทลัปและมหารานีจักกาลา ซึ่งเป็นคู่หมายกับวิลาส เขาโดนสั่งเฆี่ยนต่อหน้าทุกคน สัตยาชัยเคียดแค้นโกรธและเกลียดมรินาลมากขึ้นเรื่อยๆ

ช่างแกะสลักหินทำงานหามรุ่งหามค่ำ วิลาสมารายงานความคืบหน้ากับมรินาลด้วยความตื่นเต้น อยากรู้ว่าจะสลักเป็นรูปอะไร มรินาลไม่สนใจเพราะสุดท้ายรูปแกะสลักก็ต้องถูกทำลายลงอยู่ดี
องค์หญิงวิลาสมาเยี่ยมเจ้าชายพจน์ที่ค่ายพัก ทั้งคู่รู้สึกดีต่อกัน คุยกันถูกคอ ความสัมพันธ์ที่ดีเริ่มก่อตัวขึ้น วิลาสมีเจ้าหญิงมรินาลเป็นแบบอย่าง ในขณะที่เจ้าชายพจน์ก็ยึดปฤทวี วัลลัภเป็นแบบอย่าง
วิกรมจิตนำทหารมาขัดขวาง จับช่างแกะสลักไปขัง ปฤทวี วัลลัภมาเจรจา แต่วิกรมจิตพยายามบีบ
บังคับให้เขาต่อสู้แต่ไม่สำเร็จ

ถึงวันเปิดรูปปั้นแกะสลัก ปรากฏเป็นรูปชายและหญิงยืนเคียงข้างกัน ปฤทวี วัลลัภประกาศให้รูปแกะสลักเป็นตัวแทนของความรักที่มีต่อเจ้าหญิงมรินาลเขาเชื่อมั่นในความรักและพร้อมจะรอจนถึงวันนั้น ปฤทวี วัลลภถูกสั่งขัง เขาคิดถึงทุกช่วงเวลาที่ได้อยู่ใกล้ชิดมรินาล ในขณะที่สุโรชนามาเตือนสติ
เจ้าหญิงเพราะเธอรู้จักเจ้าหญิงดี ว่าภายใต้ใบหน้าเย็นชานั้นมีใจที่อ่อนโยน อ่อนไหวและเปราะบาง
อย่าให้ความแค้นมาทำลายให้ต้องอยู่อย่างโดดเดี่ยว แต่ให้ระวังศัตรูจากภายในให้ดี มรินาลยืนหน้านิ่งสงบ แต่น้ำตาไหลเป็นทางโดยไม่มีคำพูดใดๆ

การกระทำของปฤทวี วัลลัภ ถือเป็นการหมิ่นเกียรติของมันยเขต โทษคือแขวนคอ เขารับฟังด้วยใบหน้านิ่งแต่มีรอยยิ้มอบอุ่น เดินเข้าสู่แท่นแขวนคออย่างกล้าหาญ และคำขอสุดท้ายก่อนตาย เขาขอให้
มรินาลเป็นคนคล้องเชือกแขวนคอให้กับเขาด้วยตัวเอง มรินาลนิ่งมอง คิดถึงความอ่อนโยน การเสียสละ
ชีวิตที่เขาช่วยเหลือเธอหลายต่อหลายครั้ง ช่วงเวลาสั้นๆที่ได้อยู่ใกล้ชิดกันในป่า จิตวิญญาณลึกๆของทั้งคู่ต่างรู้ดี ว่าคิดและรู้สึกต่อกันอย่างไร มิตรภาพและความรักที่เขามีให้ เธอจะยอมปล่อยให้จากไปแบบนี้หรือ

มรินาลเหมือนตกอยู่ในมนต์สะกด มือค่อยๆแกะโซ่ตรวนให้เขา เห็นน้ำตาไหลเป็นทาง
แล้วปฤทวี วัลลัภก็จุมพิตมรินาลท่ามกลางสายตาของทุกคน เพียงชั่วอึดใจปรากฏว่าเขาถูกมีดแทงด้วย
น้ำมือของมรินาล ร่างล้มลงหมดสติ ทันใดนั้น มุนีเหมราชได้เข้ามาขวาง พาเขาไปรักษาใช้ยาและพลังแห่งการภาวนาช่วยชีวิตไว้ได้ และบอกให้ทุกคนรู้ว่า ปฤทวี วัลลัภ คือ คชเกสรี ถ้าใครสังหารเขาจะเป็นคำสาปแช่งทำให้มันยาเขตหายไปจากดินแดนภารตะ

ปฤทวี วัลลัภ ถูกขังและได้รับการลงโทษจากมรินาลอย่างทารุณ ทั้งโดนเฆี่ยนตี ตอกหมุดที่มือ
มีบาดแผลเต็มตัว แต่เขาก็ยังมีอารมณ์มาเล่นเครื่องดนตรี เพราะสำหรับเขาแล้วมันคือยารักษาแผลใจ
ความโกรธของมรินาลทวีความรุนแรงมากขึ้นทุกวัน ถึงขั้นทำเครื่องทรมาน และเธอคิดจะตอกลิ่มที่หัวใจเขาให้สมกับความแค้น แต่ท่านอาจารย์ครุอทิตยามาห้ามไว้ทัน และห้ามเธอสังหารเขาถ้าไม่อยากให้เกิดความหายนะขึ้น จากเหตุการณ์ที่เขาจุมพิตมรินาล กลายเป็นเรื่องท็อฟออฟเดอะทาวน์ ให้ชาวเมืองดูถูกเหยียดหยามเธอ เขาไม่ได้มีเจตนา แต่มันคือจิตใต้สำนึกของคนที่กำลังจะตาย เขารู้สึกผิดและเห็นสมควรแล้วที่ได้รับการทรมานลงโทษจากเธอเช่นนี้

คำสั่งทรมานปฤทวี วัลลัภยังไม่สิ้นสุด เขาถูกนำมาประจานต่อหน้าประชาชน ให้ขว้างก้อนหินใส่ โทษฐานที่เป็นลูกชายของกษัตริย์สิงดันห์ผู้ที่ฆ่ากษัตริย์แห่งมันยาเขต เขายอมรับโทษแต่โดยดี

เกิดเหตุเมืองโจละเข้ารุกรานมันยาเขต วิกรมจิตยุยงไทลัปให้ตัดสินใจเรื่องการเมืองโดยไม่ต้อง
ปรึกษามรินาล เพราะเขาคือมหาราชไทลัปแห่งมันยาเขตและยุให้ส่งสัตยาชัยไปออกรบเพื่อพิสูจน์ตนเอง ผลสุดท้ายทหารมันยาเขตแพ้ สัตยาชัยโดยจับ ต้องขอทหารจากเมืองอื่นไปช่วยแต่มีเงื่อนไขว่า มรินาลต้องถูกปลดออกจากทุกตำแหน่ง หรือไม่ก็ต้องเข้าพิธีวิวาห์กับปฤทวี วัลลัภ ไทลัปไม่มีทางเลือกเพื่อช่วยลูกชาย จึงตัดสินใจบอกให้มรินาลไม่ให้เข้ามายุ่งเรื่องการเมือง

ตอนนี้มรินาลรู้แล้วว่า คนที่สร้างความเจ็บปวดให้เธอ คือคนในครอบครัวของเธอเอง ไม่มีใครอยู่เคียงข้างแม้แต่น้องชายเธอเอง ถูกหลานชายและมหารานีเกลียดชัง ในขณะที่คนเป็นศัตรูอย่าง
ปฤทวี วัลลัภ กลับเป็นผู้ที่มอบความรักให้เธอมากมาย ยอมเสียสละทุกอย่างแม้แต่ชีวิต

ไทลัปช่วยสัตยาชัยกลับมาอย่างปลอดภัยพร้อมกับชัยชนะ ทำให้มรินาลตัดสินใจจะเป็นอิสระจากทุกอย่างแล้วออกจากวังไป ไทลัปดีใจที่พี่สาวจะวางมือจากการเมือง มหารานีและสัตยาชัยก็เช่นกัน
แต่อาจารย์ครุอทิตยามาห้ามไว้ไม่ให้เธอไป

วิลาสแอบได้ยินแผนการร้าย วิกรมจิตกับสัตยาชัยคิดวางยาพิษปฤทวี วัลลัภ เธอรีบมาบอกให้
มรินาลรีบไปช่วยเขา และมรินาลก็รู้ใจตัวเองแล้วว่าเธอรักปฤทวี วัลลัภ เช่นกัน

หมอหลวงถูกบังคับให้วางยานอนหลับ ปฤทวี วัลลัภ และวิกรมจิตเตรียมวางยาพิษ โชคไม่เข้าข้างเพราะมุนีเหมราช อาจารย์ครุอทิตยาและมรินาลมาช่วยทันเวลา

ถึงเวลาแล้วที่ทุกคนต้องรู้เรื่องความลึกลับของคชเกสรี “คชเกสรี” คือ มนุษย์ที่สามารถรับรู้และใช้พลังแห่งเทพ เป็นผู้พิทักษ์และปกป้องแผ่นดินภารตะ และยังเป็นผู้ปกป้องวิหคทองคำ ซึ่งเป็นสมบัติของแผ่นดิน ตราบใดที่มีวิหคทองคำ ความเจริญและสันติภาพก็จะคงอยู่ นับพันปีมาแล้ว มีคนพยายามขโมยไป ทุกครั้งคชเกสรีจะถือกำเนิดขึ้นมาเพื่อปกป้องวิหคทองคำ แต่เหมือนเป็นคำสาป เพราะจะมีช่วงเวลาที่คชเกสรีพลังอ่อนแอลง ปกป้องตนเองไม่ได้เลย ทำให้ถูกศัตรูเข้ามาทำร้ายได้ง่าย และเหมราชก็คือ ผู้พิทักษ์คชเกสรีทุกคน

เมื่อ 30 ปีก่อน ดินแดนภารตะประสบปัญหา สุบัคติกินบุกโจมตี คิดจะขโมยวิหคทองคำ
ตามธรรมเนียมที่ถือปฎิบัติกันมา คชเกสรีต้องเป็นผู้นำทัพเท่านั้น รวบรวมกองทัพจากทุกแคว้นขับไล่
ผู้รุกรานออกไปจากดินแดนภารตะ และคชเกสรีในตอนนั้นก็คือ มหาราชศิวะทัตเสด็จพ่อของมรินาลและไทลัป และเมื่อพลังอ่อนแอลง กษัตริย์สิงดันห์จึงใช้โอกาสนี้สังหารมหาราชศิวะทัตได้ สุบัคติกินยกกองทัพจะมาขโมยวิหคทองคำอีกครั้ง ถึงเวลาที่ คชเกสรีคนใหม่ต้องทำหน้าที่ปกป้อง ซึ่งก็คือ ปฤทวี วัลลัภ มรินาลตัดสินใจเข้าร่วมรบด้วยเพราะเธอทนไม่ได้ที่จะเห็นคนที่เธอรักต้องตายไปต่อหน้าต่อตา เหมือนเสด็จพ่อของเธอพร้อมจะอยู่เคียงข้างและคอยช่วยเขาในยามที่พลังอ่อนแอลง

ตอนนี้ปฤทวี วัลลัภได้รู้เป้าหมายของชีวิตแล้ว ว่าเขาเกิดมาเพื่อทำหน้าที่สำคัญ ศึกครั้งนี้มีผลต่อทุกแคว้น กษัตริย์ทุกพระองค์ต้องร่วมมือกันทำสงคราม

สุบัคติกินได้ประกาศแต่งตั้งศุลต่านคนใหม่ เลือกระหว่าง มามุส และ อิสมาอิว บุตรชายต่างแม่
ผลคืออิสมาอิวได้รับเลือก สร้างความไม่พอใจให้มามุส เพราะทั้งคู่อยากจะเป็นกษัตริย์

มหายุทธกำลังจะเกิดขึ้น กองทัพแห่งภารตะออกเดินทาง มีผู้นำกองทัพคือปฤทวี วัลลัภ ต้องเจอกับสภาพอากาศที่ไม่คุ้นชิน หนาวจัด หิมะตกมรินาลนอนไม่หลับ เธอออกไปหาฟืนเพิ่ม เกิดลื่นล้มหมดสติ ท่ามกลางหิมะ ปฤทวี วัลลัภไปช่วยเธอไว้ อุ้มกลับที่พักเฝ้าดูแลด้วยความรักและห่วงใย สภาพอากาศยังเลวร้าย เขาตัดสินใจนำนักรบที่เก่งกาจนำทัพไปสืบข่าวก่อนโดยแฝงตัวเป็นทหารเข้ามาในค่าย

มรินาลแสร้งเป็นแม่ค้าขายเหล้า โปรยเสน่ห์ให้สุบัคติกินรู้สึกพอใจ แต่ในที่สุดเธอก็ถูกจับได้ ถูกมัดเป็นเชลย ปฤทวี วัลลัภตามมาช่วยได้ทัน เขายังได้จับตัวอิสมาอิว แล้วก็พาเขากลับมาคืนที่ค่าย มามุสตามหาน้องชายจนเจอและสวมรอยจัดการฆ่าเขาทิ้งอย่างเลือดเย็น ไม่มีใครรู้

ในที่สุดกองทัพสุบัคติกินก็พ่ายแพ้ เขาถูกสังหาร มามุสผู้เป็นบุตรสาบานจะไม่มารุกรานอีก
แล้วถอยทัพกลับไป ส่วนปฤทวี วัลลัภได้ทำหน้าที่คชเกสรี ใช้พลังส่งคืนวิหคทองคำลงกลับคืนสู่ผืนดิน
แล้วพลังของเขาก็อ่อนแอลงทันที มีมหาราชเมืองอื่นๆคิดจะสังหารเขาแต่ทำไม่สำเร็จ เพราะมรินาลคอยอยู่เคียงข้าง เฝ้าปกป้องรักษาความปลอดภัยให้เขาตลอดเวลาที่เขาหมดสติ

ในขณะที่สินธุและกัลลารีอยู่ดูแลปกป้องมัลลวะ วิกรมจิตคิดแผนร้ายยกทัพโจมตีมัลลวะ จนทำให้กัลลารีได้รับบาดเจ็บสาหัส ปฤทวี วัลลัภกลับมาดูใจได้ทันเวลา เขาได้สูญเสียคนที่รักเคารพไปอีกคน
แม้ครั้งนี้มัลลวะจะเป็นฝ่ายชนะมันยาเขตก็ตาม

ปฤทวี วัลลัภเดินทางมามันยาเขต ประกาศขอวิวาห์กับมรินาล เพื่อยุติสงครามทั้ง 2 แคว้น
มรินาลยินดีและเต็มใจที่จะหยุดความเป็นศัตรูด้วยมิตรภาพและความรักเช่นกัน และเปลี่ยนดินแดนแห่งความเกลียดชัง เป็นดินแดนแห่งความรักตลอดไป

นักแสดงนำชาย
ปฤทวี วัลลัภ : อาชิสชาร์มา (Ashish Sharma) พระเอกจาก SitaKe Ram หรือที่คนไทยรู้จักกันในซีรีส์เรื่อง “สีดารามศึกรักมหาลงกา” และ“ลิขิตแค้นแสนรัก”

นักแสดงนำหญิง
มรินาล : โซนาริก้า บาโดเรีย(SonarikaBhadoria) หรือ เทวีปาวารตี ในซีรีส์ชุดศิวะมหาเทพ