พ่อปลาไหล ตอนที่ 18
บทประพันธ์ : กนกเรขา บทโทรทัศน์ : จอมใจ และ ปัทม์
ข่าวเรื่องเอมกับเคนรู้ถึงหู คุณรอนกับคุณเนื้ออ่อนรู้เรื่องแล้ว สมบูรณ์นั่งร้องไห้เสียใจเหมือนคนใจจะขาดตาย ในขณะที่รอนคอยประคองเนื้ออ่อนให้ดมยาดมลมอยู่ที่โซฟา
“สมบูรณ์ไม่นึกเลยว่าคุณเคนจะชิงสุกก่อนห่าม ใจเร็วด่วนได้ จาบจ้วง ล้วง...ล่วงเกินคุณเอมได้” สมบูรณ์พูดตัดพ้อราวกับเป็นรอนและเนื้ออ่อน
จนรอนต้องปราม “นังสมบูรณ์”
“ปล่อยให้สมบูรณ์ได้พูดเถอะค่ะ”
“แกพูดหมดแล้วจะเหลืออะไรให้ฉันพูด” รอนด่า
“หยุดพูด หยุดร้องไห้” สมบูรณ์ว่า
เคน เอม รอน เนื้ออ่อน ณรงค์ เพ็ญ นั่งกันอยู่พร้อมหน้าที่ห้องรับแขก คุยกันเรื่องเอมกับเคน
“งั้นก็เริ่มได้เลยค่ะ” สมบูรณ์เอ่ยขึ้น
รอนขึงตามองดุใส่ สมบูรณ์ค่อยๆ ถอยร่นไป แต่ยังไม่ออกไปจากห้อง
เนื้ออ่อน “แม่ไม่นึกเลยว่าเอมจะกล้าทำเรื่องเสียหาย เสื่อมเสียวงศ์ตระกูลแบบนี้
“เอมยังไม่ได้ทำอะไรเสียหายเลยนะคะคุณแม่”
“นี่เอมกล้าเถียงแม่เหรอ แล้วที่นอนอยู่กับผู้ชายทั้งคืนล่ะไม่เสียหายเหรอ”
สมบูรณ์ทวนคำ “นอน”
“ใจเย็นคุณเนื้ออ่อน ยังไงผมก็เชื่อใจยายเอม” รอนเหลียวไปมองเคน “แต่...”
เพ็ญขัดขึ้นว่า “แต่ยังไงก็ได้ชื่อว่า อยู่ด้วยกันทั้งคืน หนูเอมเสียหาย ตาเคนต้องรับผิดชอบ ต้องจัดงานแต่งงานให้เร็วที่สุด”
“พ่อเห็นด้วยกับน้าเพ็ญ แกจะว่าไงเจ้าเคน”
ณรงค์ เพ็ญ เนื้ออ่อน รอน สมบูรณ์หันไปจ้องเอาคำตอบจากเคน เว้นเอมที่ไม่อยากจะฟังอะไรเลย
อีกฟากหนึ่ง ที่กองถ่ายแฟชั่นการกุศล พราวกับชาช่าถ่ายแบบร่วมกัน ทั้งคู่หน้าหงิกๆ โพสท่าไปงั้นๆ ใจไม่อยู่กับการถ่ายแบบ
“พอแล้วค่ะ” พราวบอก
ชาช่าหน้าบูด “ใช่ค่ะ ถ่ายต่อก็ไม่สวยกว่านี้หรอกค่ะ”
“ชุดต่อไปของพราว ให้คนอื่น ถ่ายต่อได้เลยนะคะ พราวมีธุระ”
“ช่าด้วยค่ะ”
“ไม่ได้ครับ”
แดนเสียงเข้มหนักแน่ และพูดด้วยท่าทางเอาจริง อย่างที่พราวกับชาช่าไม่เคยเห็นมาก่อน
“ผมรู้ว่าพวกคุณไม่ได้มีธุระอะไรหรอก นอกจากเรื่องผู้ชาย อย่าสวยใสไร้สมองกันนักสิครับ อ้อ ไม่ใสแล้ว”
พราวกะชาช่ากริ้วคำรามลั่น “ไอ้คุณป้อง”
ป้องไม่หยุด “หัดมีความรับผิดชอบบ้าง”
“คุณพราวกับคุณชาช่าอาจจะเหนื่อยน่ะค่ะ ให้พักก่อนดีมั้ยคะ ถ้าถ่ายต่อทั้งที่หน้าบึ้งๆ แบบนี้ จะเสียงานเปล่าๆ” นาตาลีบอก
พราวพอใจ “พูดได้ดี”
ชาช่าก็ด้วย “มีเหตุผล”
แดนเห็นแก่นาตาลี “ก็ได้ครับ งั้นคุณพราวกับคุณชาช่าไปพักก่อน”
พราวกับชาช่าลั้นลาคิดจะชิ่งหนี
แดนรู้ทันพูดดักคอเสียงดัง “พักนะครับ ถ้าคุณหนี เมื่อกี้ผมให้ทีมงานถ่ายไว้หมดแล้ว ผมเอาคลิปที่พวกคุณจะหนีงานโพสประจานแน่”
ชาช่าจ๋อย แต่พราวทำท่าไม่กลัว
“ส่วนคุณผมจะส่งให้คุณพ่อคุณ บริจาคมาซะเยอะ หน้าก็ไม่ได้ แถมคุณยังมาทำเสียอีก คุณมีปัญหากับพ่อแน่”
พราวกับชาช่าเดินออกจากเซ็ตหน้าหงิก แจ๊ดกับทิพย์เข้ามาหาพราวกับชาช่า
“ส่งข่าวให้ไอ้คุณเจตน์หรือยัง” ชาช่าถามเสียงขุ่น
“เรียบร้อยค่ะ แต่ว่าคุณเจตน์ยังนิ่งอยู่”
“จะคิดอะไรออก” พราวแดกดัน
“คุณพราวคิดออกแล้วเหรอคะ” ทิพย์ถามหน้าซื่อ
“คิดไม่ออก แต่ฉันไม่ได้โง่”
แดนกับป้องเข้ามานั่งดื่มกาแฟด้วยกันที่รถสวัสดิการ
“เป็นคุณนาตาลีค่อยโล่งใจหน่อย ไม่ต้องนั่งคุมเหมือนคุณพราว คุณชาช่า”
“พี่แดน พี่ว่าพี่เคนเขาพลาดหรือจงใจ ที่ประกาศให้ทุกคนรู้ว่า เขากับคุณเอมอยู่ด้วยกันทั้งคืน”
“ไม่รู้ว่ะ ไอ้เคนมันสับขาหลอกเก่งจนกูแยกไม่ออก งงไปหมดแล้วเนี่ย”
“แล้วแผนหลอกให้รักแล้วเทล่ะ”
“ไม่รู้มันเหมือนกันว่ะ”
แดนกับป้องลุกออกไป โดยไม่รู้ว่า พราว ชาช่า แจ๊ด ทิพย์ แอบฟังอยู่ที่หลังรถสวัสดิการนั่นเอง
พราวตาลุกวาว “แผนหลอกให้รักแล้วเททิ้ง”
ชาช่าดี๊ด๊า “ไปพี่แจ๊ดไปบอกนังเอมกันว่า เคนขาแค่หลอกให้มันรัก แล้วจะเทมันทิ้ง”
“อินี่ เมาโบ หรือแกโงจริง ไม่มีหลักฐาน แถมเมื่อกี้คุณป้องก็ได้พูดชื่อยายเอมออกมาเลย จะทำอะไรมันก็ต้องจับให้มั่นคั้นให้ตาย”
“แล้วจะเอาอะไรไปคั้นล่ะคะ” ทิพย์ถามพาซื่อเช่นเคย
“แกก็คิดสิ”
ทิพย์บอกพาซื่อ “มันไม่ใช่ธุระของทิพย์เลยนะคะ คุณเคนเนี่ยทิพย์ก็ไม่ได้อยากได้เลย”
พราวสุดทนเงื้อมือจะตบทิพย์ แต่แจ๊ดจับมือห้ามไว้
“หยุดค่ะ อย่าเพิ่งโบก พี่แจ๊ดคนสวยสมองไว คิดออกแล้วว่าจะใช้อะไรคั้น”
แจ๊ดยิ้มร้ายหน้าตามีแผนการชั่วในใจ
ส่วนที่ห้องรับแขกบ้านเอมิกา บรรยากาศยังมาคุ เต็มไปด้วยความอึดอัด ทุกคนเงียบนิ่งรอคำตอบจากเคน สมบูรณ์ทนไม่ไหวโวยวายขึ้น
“ไม่ไหวแล้ว สมบูรณ์จะไม่ทน เงียบแบบนี้มันอึดอัดคุณเคนจะเอายังไงก็บอกมาสิคะ”
เนื้ออ่อน เอ็ดเสียงเขียว “นังสมบูรณ์”
สมบูรณ์จ๋อย ถอยกรูดกลับไปนั่งที่เดิม เอามือถือออกมาสไลด์ดูข่าวในเน็ต
“ไม่ต้องเอายังไงทั้งนั้นค่ะ เอมกับคุณเคน แยกย้าย ต่างคนต่างไปชาตินี้ไม่ต้องเจอหน้ากัน ให้เอมอยู่กับผู้ชายแบบนี้เอมตายซะดีกว่าค่ะ จบนะคะ สวัสดีค่ะทุกคน”
เอมลุกขึ้นจะเดินหนีขึ้นชั้นบน เคนไม่พอใจลุกขึ้นกระชากแขนเอมไว้
“มันจะดูถูกกันมากไปแล้วนะคุณเอม ไม่เคยมีผู้หญิงคนไหน ปฏิเสธผมมาก่อน ทำแบบนี้ผมยิ่งไม่มีทางปล่อยคุณไป”
เสียงณรงค์ดังขึ้น “ไอ้เคน แกจะเอายังไง”
เคนสะดุ้งรู้สึกตัว ที่แท้ทั้งหมดที่ถูกเอมต่อว่า เขามโนไปเอง
เอมจะลุกหนีไปก่อนที่เคนจะตอบ
“ผมขอรับผิดชอบทุกอย่างที่เกิดขึ้นครับ”
“ไม่ต้องมารับผิดชอบอะไรฉันทั้งนั้น ขอพูดให้ชัดๆ ต่อหน้าทุกคนเลยนะคะ เอมรังเกียจผู้ชายคนนี้ อย่าให้เขามายุ่งกับเอมอีก”
เคนจับมือเอมไว้ “ผมทำให้คุณเสียหาย ผมต้องรับผิดชอบคุณ คุณน้ารอน คุณน้าเนื้ออ่อนครับ จะให้ผมหมั้น แต่งงาน หรือทำกิ๊ฟกับคุณเอม วันนี้พรุ่งนี้เลยก็ได้ครับ ผมยินดีทั้งนั้น”
“ทำกิ๊ฟ! แปลว่า... คุณเคน” เนื้ออ่อนตาเหลือกจะพูดว่าได้เสีย แต่กระดากปาก “...กับยายเอม... แล้วจริงๆ เหรอ”
เอมหงุดหงิด “คุณแม่คะ เอมบอกแล้วไงคะ เอมไม่ได้มีอะไรกับนายนี่ และก็ไม่ได้เสียหายอะไรให้เขาด้วย”
สมบูรณ์ สอดขึ้นว่า “ใครว่าไม่เสียหายค่ะ”
สมบูรณ์เอาข่าวเคนกับเอมที่ถูกแชร์ในโซเชียลให้รอนกับเนื้ออ่อนอ่าน
รอนรับมาอ่าน แต่มองไม่เห็นเพราะสายตายาว เนื้ออ่อนแย่งมาอ่านเอง แต่ก็อ่านไม่ได้เหมือนกัน
“ผมเองดีกว่ารับ” เคนรับมาอ่านโพสต์ “ทายาทเจ้าสัวทำดีไซเนอร์สาวป่องความแตกกลางงานแฟชั่นการกุศล ที่ดีไซเนอร์สาว เป็นเจ้าของคอลเล็กชั่น...”
ผู้ใหญ่ทุกคนหน้าเสีย สมบูรณ์เสริมว่า “ทีนี้เสียหายทุกส่วนแล้วนะคะ หน้าที่การงาน ชื่อเสียง คุณเอม พูดได้คำเดียวพินาศ”
คราวนี้เอมเริ่มเป็นฝ่ายเครียด ทรุดตัวลงนั่ง เคนมองเอมอย่างรู้สึกผิด
เนื้ออ่อนคิดปราดแล้วบอกขึ้นว่า “งั้นก็เอาเป็นว่า หมั้นกันไว้ก่อนก็แล้วกันค่ะ เดี๋ยวคนเห็นว่ายายเอมไม่ได้ป่องจริงๆ ก็เลิกเม้าท์กันไปเอง”
“คุณแม่” เอมตกใจและไม่พอใจ
เนื้ออ่อนตัดบทเสียงเข้ม “ตกลงตามนี้ ห้ามโต้แย้ง แล้วก็ไม่ต้องไปแล้วนะบ้านสวนหนะ เดี๋ยวจะมีการตามไปอยู่กันสองต่อสองอีก คราวนี้แม่จับแต่งเลยนะ”
“แต่งเลยก็ดีนะเนื้ออ่อน” เพ็ญว่า
“ไม่ดีกว่า ฉันเป็นฝ่ายหญิง ต้องมีเชิงนิดนึง”
“ไม่เห็นต้องมีเชิงเลย จะได้มีหลานให้อุ้มเร็วๆ” รอนบอก
เอมอ่อนใจที่ทำอะไรไม่ได้ แถมผู้ใหญ่เห็นงามตามกัน
“เมื่อไหร่คุณจะเลิกสร้างปัญหาให้ฉันคุณเคน”
สมบูรณ์วางมาดขรึม “เลิกเรียกคุณเคนว่าคุณเคนได้แล้วนะคะคุณเอม”
“ทำไม”
“ก็คุณต้องเรียกว่า คุณคู่หมั้นไงคะ”
ณรงค์ชอบใจ “ก็ดีนะ เข้าท่าดีนะหนูเอม ประกาศความเป็นเจ้าของเจ้าเคนดีด้วย ลุงชอบ เอ๊ย พ่อชอบ”
“พ่อเลยหรอ..งั้นนี่ก็ พ่อรอนสินะ” รอนยิ้มสุขใจ
รอน ณรงค์ เพ็ญ เนื้ออ่อน ตกลงกันได้ บรรยากาศเลยผ่อนคลายกลายเป็นคึกครื้น เคนก็พลอยระรื่นไปด้วย มีแต่เอมคนเดียวที่เครียด
บ่ายนั้นมิ้นกับกอล์ฟมาโรดโชว์ด้วยกันอีกวันหนึ่ง มิ้นนั่งคุยงานอยู่กับทีมงานท่าทางเครียดๆ จนเห็นกอล์ฟถือกาแฟเย็นเข้ามาให้
“มอคค่าเย็นครับคุณมิ้น”
“ขอบคุณค่ะ วันนี้คุณกอล์ฟก็เหนื่อยมากแล้ว ยังจะมาดูแลมิ้นอีก”
“อะไรที่ทำให้คุณมิ้น ผมไม่เคยเหนื่อยเลยครับ”
“ถ้ามิ้นไม่รู้จักคุณมาก่อน มิ้นต้องคิดว่า คุณกอล์ฟ เป็นคนเจ้าชู้ ปากหวานแน่ๆ”
“แสดงว่าคุณมิ้นดูออกว่าผมพูดจริง”
“ก็ดูออกมาสักพักแล้วละค่ะ” มิ้นค่อยยิ้มออก
“เห็นคุณมิ้นยิ้มออก ผมค่อยโล่งใจหน่อย คุณมิ้นมีปัญหาอะไรรึเปล่าครับ ผมช่วยได้มั้ย”
“ไม่ได้หรอกค่ะ ลูกค้าโทร.มาแคนเซิ่ลแบบที่มิ้นส่งให้ น้องม่อน ที่ไปแคสต์พร้อมน้องของคุณกอล์ฟไงค่ะ
“ทำไมล่ะครับ”
“เกิดโป๊ะแตกน่ะสิคะ ลูกค้าไปเที่ยว แล้วก็ไปรู้มาจากหมู่นักเที่ยวว่าน้องเขา ขาย...”
กอล์ฟเงียบไป นึกถึงวันที่เห็นม่อนขึ้นรถไปกับรอน
มิ้นแปลกใจ “คุณกอล์ฟมีอะไรรึเปล่าคะ”
“เปล่าครับ” กอล์ฟยังไม่อยากพูดเรื่องม่อนกับใคร
มิ้นส่งหลอดเจลล้างหน้าให้กอล์ฟ “ลูกค้าให้คุณกอล์ฟช่วยถือถ่ายไอจีค่ะ ให้ค่าตัวต่างหากนะคะ”
กอล์ฟหน้าเจื่อนๆ
มิ้นงง “มีอะไรรึเปล่าค่ะ”
“ผมไม่มีไอจีครับ เล่นไม่เป็น คุณมิ้น ถ่ายให้ สมัครให้ อัพให้ผมเลยได้มั้ยครับ” กอล์ฟมองหน้ามิ้น “ดูแลให้ผมทุกอย่างเลยได้มั้ยครับ”
มิ้นแซวว่า “รับค่าตัวให้ด้วยเลยมั้ยคะ”
“ครับ”
“มิ้นพูดเล่นค่ะ” เห็นกอล์ฟนิ่งไปอีกก็อดถามไม่ได้ “นี่คุณกอล์ฟเอาจริงเหรอคะ”
“ครับ”
“เอาแต่เรื่องไอจีก่อนดีมั้ยคะ มาค่ะ มิ้นถ่ายรูปให้”
มิ้นถ่ายรูปกอล์ฟคู่กับเจลล้างหน้า อัพลงไอจีให้ เพียงไม่นาน ก็มีคนมาฟอลโล่กอล์ฟเยอะมาก
“คุณกอล์ฟนี่ชักจะดังใหญ่แล้วนะคะ ดูสิแป๊บเดียวคนมาฟอลโล่เพียบ”
มิ้นเลื่อนๆ ดูข่าวในไอจี แล้วก็ต้องอึ้งไป เมื่อเห็นข่าวฉาวของเคนและเอม
“ยายเอม คุณเคน”
มิ้นเอามือถือให้กอล์ฟดูข่าวเอมกับเคน
ในบบรรยากาศชื่นมื่นของผู้ใหญ่ เนื้ออ่อน รอน และเอม เดินออกมาส่งณรงค์ เพ็ญ เคน ที่รถ
“กลับก่อนนะ แต่ว่าช่วงนี้คงได้มาหากันบ่อยๆ แน่เลย”
เนื้ออ่อนยิ้มร่า “จ้า ยินดีจ้า”
เนื้ออ่อนกับเพ็ญคุยกันอย่างมีความสุข
“คุณรอนคะ เห็นเนื้ออ่อนบอกว่าคุณรอนไปเฝ้าไข้ท่านพระครูที่อาพาธ แทบจะทุกวัน โมทนาบุญด้วยนะคะ”
เคนได้ยินก็สะดุดหู หันไปมองหน้ารอน
“ครับ”
เคนยิ้มเยือกเย็นให้รอน “วัดไหนเหรอครับ”
รอนยิ้มนิ่งๆ กลับ “วัดแถวชานเมือง คุณเคนไม่รู้จักหรอกครับ”
“อ๋อครับ”
เนื้ออ่อนยิ้มภาคภูมิใจ “ตอนนี้ลูกสาวก็จะมีคนดูแล คุณรอนก็เป็นพ่อเป็นสามีที่ดี ฉันละหมดห่วง”
เห็นเนื้ออ่อนดูมีความสุขเหลือเกิน รอนละอายใจนิดๆ
“เรากลับกันเถอะ คุณเนื้ออ่อนจะได้พักผ่อน คุณรอนจะได้ไปเฝ้าหลวงพ่อ” ณรงค์ว่า
เคนตอบเสียงเรียบ แต่มีเลศนัย “ครับ”
เคน เพ็ญ ณรงค์ ขึ้นรถ เคนขับรถออกไป
เนื้ออ่อนกับเอมเข้าบ้าน รอนจะตาม แต่มีเสียงไลน์ดังขึ้น รอนกดอ่านข้อความของม่อน
“ไม่มาหาม่อนหลายวันแล้วนะ ถ้าวันนี้ไม่มาม่อนจะฆ่าตัวตาย”
รอนหน้าเสีย
ส่วนที่ผับประจำคืนนั้น เคนนำชนแก้ว
“โชนนนน”
แดน กะป้อง ชนแก้วด้วย เคนดื่มอย่างเริงร่าสุขใจ ส่วนแดนกับป้องมองหน้ากัน งงท่าทีของเคน
“เป็นอะไรพวกมึง ทำหน้าเหมือนเมายากันยุง”
“กูเลิกนานแล้วยากันยุงอ่ะ กูขออนุญาตงงได้มั้ย นี่มึงฉลองที่จะหมั้นกับคุณเอม” แดนปรารภเชิงถาม
“เออ”
“แล้วการหมั้นมันไม่เป็นการลิดรอนอิสรภาพ ทำลายชีวิตโสดของพี่เหรอ แล้วไหนจะแผนหลอกให้รักแล้วเททิ้งของพี่อีก” ป้องสงสัย
“เหตุการณ์ในครั้งนี้ มันได้ทะลวงจุดหยินเต๊อะของกู จนกูบรรลุเคล็ดวิชาพ่อปลาไหลชั้นสูง ทำให้กูเข้าใจว่า อะไรคือ ขั้นกว่า ของความเจ็บปวดที่คุณเอมจะได้รับ เมื่อโดนกูเททิ้ง” เคนวางมาดบอก
“เอาละ กำลังภายในก็มา มึงอธิบายเลยเถอะ กูอยากรู้จนธาตุไฟจะแตกแล้วเนี่ย” แดนหมั่นไส้
“การหมั้นจะทำให้คุณเอมรู้สึกถึงความมั่นคง ที่มันจะดำเนินต่อไปถึงการแต่งงาน คุณเอมจะเกิดการไว้ใจ รู้สึกเป็นเจ้าของกู และหลงรักกูอย่างถอนตัวไม่ขึ้น พอถูกกูเทละมึงเอ๊ย มันจะเหมือนเข็มเป็นพันๆ เล่ม ทิ่มแทงที่ใจคุณเอม”
ป้องอึ้งไป สีหน้าไม่สบายใจนัก “ไม่โหดไปเหรอพี่ คนเอมนี่คนดีคนหนึ่งเลยนะ”
แดนเห็นด้วย “นั่นดิมึง ไม่ยุติธรรมกับคนดีปะวะ”
“นี่มันเกม ในเกมไม่มีคำว่ายุติธรรมหลอกมึง เอ้า โชนนนนน”
เคนนำชนแก้วสีหน้าร่าเริง แดน กะ ป้อง ชนแก้ว แต่สีหน้าเครียดทั้งคู่ ชักเริ่มไม่เห็นด้วย
ไม่นานต่อมา แดน ป้อง สนุกลั้นลากับสาวๆ โต๊ะข้างๆ เคนนั่งดื่มอยู่ที่โต๊ะอย่างมีฟอร์ม แต่สาวๆ โต๊ะข้างๆ กลับเป็นฝ่ายยกแก้วขึ้นชวนเคนดื่มเอง แดนกับป้องกลับมาหาเคนที่โต๊ะ
“ฟิโลโมนมึงนี่แผ่กลิ่นไปไพศาลเหมือนเดิมเลยนะมึง” แดนว่า
“ไอ้นี่ พูดซะยังกับกูไม่ใช่คน เขาเรียกเสน่ห์โว้ยมึง”
พนักงานเสิร์ฟเอากับแกล้มเข้ามาเสิร์ฟให้
“เดี๋ยวน้อง อะไรเนี่ย”
เคนหยิบของในจานมาดู พบว่าเป็นถุงอาหารหมา
“ก็เพื่อนพี่สั่ง” เด็กเสิร์ฟบอกหน้าจ๋อย
เคนหันไปถามแดนป้อง “พวกมึงสั่งเหรอ”
“เปล่า” สองหนุ่มบอก
เสียงกอล์ฟดังขึ้น “กูสั่งเอง”
พนักงานเสิร์ฟรีบออกไป กอล์ฟเดินเข้ามาจ้องหน้าเคนเอาเรื่อง
“ก็เหมาะกับนิสัยหมาๆ ของมึงไง กูเห็นข่าวก็นึกว่ามึงจะจริงใจกับคุณเอม ที่ไหนได้ หมาเหมือนเดิม กูจะบอกคุณเอม”
พูดจบกอล์ฟหันตัวจะเดินออกไป มีพริตตี้กลุ่มหนึ่งเดินเข้ามาที่โต๊ะเคนพอดี
พริตตี้1หัวหน้ากลุ่ม เดินนำเข้ามา “พี่เคน พี่แดน พี่ป้อง พี่กอล์ฟตำรวจเหล็กก็อยู่ด้วย”
พริตตี้อีกคนหนึ่งคล้องแขนกอล์ฟกลับเข้ามานั่งด้วย คนที่เหลือก็เข้าประกบเคน แดน ป้อง
เคนแปลกใจ “มายังไงกันเนี่ย”
“วันนี้วันเกิดโดนัทค่ะ” พริตตี้1อ้อน “พี่เคนอ่ะ จำไม่ได้อีกแล้วนะ”
“ขอโทษครับ พี่จะไถ่โทษยังไงดีน๊า คืนนี้พี่ดูแลให้ทั้งคืนดีมั้ย”
“ก็แล้วแต่พี่เคนสิคะ” พริตตี้1บอก
กอล์ฟโพล่งขึ้น “กูจะกลับ”
“ใครจับตัวพี่กอล์ฟไว้ได้พี่มีรางวัลให้นะ” เคน
พริตตี้คนอื่นๆ เข้าไปขวางกอล์ฟเอาไว้ กอล์ฟจะเดินออกไป พริตตี้นมโตแอ่นอกใส่กอล์ฟ
“เอาแว๊ว... ยังกับรถชนเสาไฟ้ฟ้า แอร์แบ็คดีดออกมาพึ่บพับ” แดนชอบใจ
“พี่กอล์ฟจะฝ่าค่ายกลแอร์แบ็คออกไปได้ยังไงเนี่ย” ป้องสงสาร
พริตตี้นมโตแอ่นอกเดินหน้าหากอล์ฟ เพราะรู้ว่ากอล์ฟสุภาพเกินกว่าที่จะถูกเนื้อตัวสาวๆ ได้
พริตตี้นมโตนางนั้นเกาะแขนกอล์ฟ “อยู่ด้วยกันก่อนนะคะพี่กอล์ฟ”
เคนเอามือถือถ่ายรูปกอล์ฟตอนถูกพริตตี้นัวเนียไว้ กอล์ฟตกใจ
“ไอ้เคนมึงถ่ายทำไม”
เคนยิ้มเจ้าเล่ห์ “ถ่ายไว้เป็นที่ระทึกไงมึง”
“กูไม่เชื่อ เอามานี่”
เคนเอามือถือหนีกอล์ฟ
“งั้นกูจะกลับ”
เคนส่งซิกให้พริตตี้นัวเนียกอล์ฟกว่าเดิม
“ไอ้กอล์ฟมึงนี่ก็เอ๊อ ไหนบอกว่าเป็นสุภาพบุรุษมีมารยาทน้องเขาชวนอยู่ฉลองวันเกิด มึงก็อยู่หน่อยสิว๊า”
พริตตี้ 2 นมโตอ้อน “แป๊บเดียวเองคร้าพี่กอล์ฟขา”
กอล์ฟถูกพริตตี้ยื้อให้ร่วมวง แต่กอล์ฟไม่วางตาจากโทรศัพท์ของเคน เพราะคิดจะแย่งมาลบรูปทิ้งให้ได้
ระหว่างนี้เจตน์แอบยืนมองกลุ่มของเคนอยู่ที่มุมหนึ่ง ยิ้มร้ายออกมา เหมือนมีแผนชั่ว
ทางด้านรอนเดินมาหยุดที่หน้าห้องพักม่อนด้วยสีหน้าหนักใจ ยิ่งเมื่อนึกถึงคำพูดของเนื้ออ่อนที่ชมตนต่อหน้าณรงค์ เพ็ญ และเคน
“ตอนนี้ลูกสาวก็จะมีคนดูแล คุณรอนก็เป็นพ่อเป็นสามีที่ดี ฉันละหมดห่วง”
รอนลังเลหนักไม่กล้าเข้าไปในห้อง นึกถึงตอนที่บิ๊กบอกให้ไปเลิกกับเนื้ออ่อนมารับผิดชอบม่อน
“คือพี่ไม่อยากโกหกนะน้องม่อน อายุปูนนี้แล้ว ถ้าไม่มีเมียมีลูกมันก็แปลกๆ แล้วนะ”
“งั้นก็ไปเลิกกับเมียมึงมา”
รอนหนักใจเหลือแสน ตัดสินใจหันหลังกลับ แต่แล้วก็ได้ยินเสียงโครมครามดังมาจากในห้องม่อน รอนจับๆ ลูกบิดประตูพบว่าไม่ได้ล็อค จึงเปิดผลัวะเข้าไป
รอนเข้ามาตรงมุมรับแขกไม่เห็นม่อนก็ตกใจ ร้องตะโกนเรียกหาเสียงดังลั่น
“น้องม่อน...น้องม่อนอยู่ไหน”
ไม่มีเสียงตอบใดๆ รอนยิ่งร้อนใจ แต่ได้ยินเสียงดังมาจากในห้องน้ำ รอนวิ่งเข้าไปในห้องน้ำ เห็นม่อนยืนถือขวดน้ำยาล้างห้องน้ำอยู่หน้ากระจก
“ม่อน”
รอนคว้าขวดน้ำยาล้างห้องน้ำออกจากมือ แล้วพาม่อนออกไปจากห้องน้ำ
สองคนนั่งอยู่ริมเตียง ม่อนทำสีหน้างอนๆ กระเง้ากระงอดใส่รอน
“นี่พี่รอนคิดว่าม่อนจะโง่กินน้ำยาล้างห้องน้ำฆ่าตัวตายจริงๆ เหรอคะ”
“ก็น้องม่อนเล่นส่งข้อความไปแบบนั้น”
“ไม่ขู่แบบนั้น พี่รอนจะมาหาม่อนเหรอ”
“พี่รอนก็มาแล้วนี่ไงคะ”
“แล้วเรื่องที่พี่บิ๊กให้พี่รอนไปจัดการล่ะคะ”
“พี่...” เห็นรอนอึกอักม่อนทำหน้าเศร้าตัดพ้อชีวิต
“ม่อนรู้ค่ะ ถึงเมียพี่จะแก่ เหี่ยว จืดชืด บางทีจับแล้วอาจมีเนื้อยุ่ยติดมือมา อารมณ์ปวนแปรซึมเศร้าน้อยใจ ตามประสาวัยทองที่เข้าสู่วัยชรา แต่พี่ก็คงรักเมียของพี่มาก ไม่เหมือนคนที่มาที่หลังอย่างม่อน”
“มาทีหลัง แต่ก็เป็นที่หนึ่งในใจได้นี่คะ”
ม่อนกอดอ้อนรอน
“จริงเหรอคะ”
“จริงสิคะ”
ม่อนหอมแก้มรอนเป็นการเปิดบิลก่อน รอนตาลุกวาว จากนั้นม่อนก็เริ่มซุกไซ้
รอนสยิวกิ้วคาดไม่ถึง “น้องม่อน แบบนี้ก็ได้เหรอ... พี่บิ๊กจะไม่ว่าเหรอ”
ม่อนยิ้มหวานออดอ้อนเอาใจเต็มที่ “พี่บิ๊กก็รู้แล้วนิคะ ว่าเราคบกัน”
จากนั้นม่อนก็ดันร่างรอนลงบนเตียง เสื้อผ้าของทั้งคู่ถูกถอดทิ้งโดยไม่ไยดี พริตตี้คนสวยก้มหน้าซุกไซ้พาชายสูงวัยคราวพ่อขึ้นสวรรค์
รอนตาเบิกโพลง แววตาเหมือนคนกำลังเข้าสู่ประสบการณ์อันตื่นตะลึงอีกครั้งในชีวิต
เวลาผ่านไป รอนนอนกอดม่อนอยู่บนเตียง นัยน์ตาวาบหวามฟินสุดๆ ไม่อยากจะเชื่อว่า ตัวเองได้กินสาวคราวลูกไปแล้ว
“นี่รึเปล่าที่เขาบอกว่ากินเด็กแล้วเป็นยาอายุวัฒนะ”
ม่อนรู้สึกตัวตื่น “อะไรนะคะ”
“เปล่าจ้า” รอนหอมม่อนอย่างหลงใหล “น้องม่อนอ่ะ จัดพี่รอนซะหนักเลยน๊าพี่รอนน่วมไปหมดแล้วเนี่ย”
“ก็พี่รอน น่ากินนี่คะ”
รอนได้ยิน ก็รู้สึกฮึกเหิมและหลงตัวเองมากขึ้น
“วันนี้พี่บิ๊กจะไม่มาขัดจังหวะเราใช่มั้ย”
“ไม่หรอกค่ะ พี่บิ๊กกำลังยุ่ง”
“เรื่องอะไร”
“ม่อนกับพี่บิ๊กต้องหาที่อยู่ใหม่ค่ะ เจ้าของห้องจะเอาห้องคืนก็ม่อนไม่ได้จ่ายค่าเช่ามาหลายเดือนแล้วนี่คะ งานที่ม่อนไปแคสมาก็เพิ่งถูกแคนเซิ่น เขาบอกว่าม่อนหน้าเด็กไป”
ม่อนกอดอ้อนรอน
“คอยดูนะ ถ้าม่อนได้งานพี่รอน ม่อนจะซื้อห้องนี้เลย”
“แล้วถ้าไม่ได้ล่ะ”
“อะไรนะคะ”
“หมายถึง งานพี่ยังคิดคอนเซ็ปต์ไม่ลงตัวเลย”
ม่อนกอดซุกหน้ากับอกรอนบอกเสียงเศร้าๆ
“งั้นม่อนก็คงจะไม่มีที่ซุกหัวนอน เว้นแต่ว่าจะมีใครใจดีซื้อคอนโดให้ม่อน นี่พูดลอยๆ นะคะ
รอนคิดหนักไม่รู้จะหาเงินที่ไหนมาซื้อคอนโดให้ม่อน
เคนออกมาหน้าผับโทรศัพท์หารอน แต่รอนไม่รับสาย กอล์ฟตามเคนออกมา กอล์ฟมองมือถือเคน เป็นเป้าหมายที่กอล์ฟจะแย่งมาลบรูปให้ได้
เคนบ่นบ้าอย่างขัดใจ “ทำไมน้องรอนไม่รับสาย หรือว่า...”
กอล์ฟได้ยินพอดี “หรือว่าอะไร”
เคนหันมาเห็นกอล์ฟยืนจ้องจะกินวิญญานอยู่
“มึงนี่ตามติดเป็นเมียกูเลยนะไอ้กอล์ฟ”
กอล์ฟตัดเสียงชะนี “ไม่เอาไม่ว่าเมียคะผัวขา ไหนโทร.หาใครขอดูโทรศัพท์หน่อยเมียหึงนะรู้มั้ย”
พร้อมกับว่ากอล์ฟคว้ามือถือเคนมาเปิดแกเลอรี่ แล้วกดลบรูปที่เคนถ่ายไว้
“ลบเลยจ้า เอาเลยจ้า”
กอล์ฟหันไปมองหน้าเคน เคนยิ้มร้าย กอล์ฟเซ็งรู้ตัวไม่มันเกมเคนอีกแล้ว
“กูเซฟรูปมึงไว้ในอีเมลเรียบร้อยแล้ว ถ้ามึงเอาเรื่องของกูไปแฉกับคุณเอม กูก็จะแชร์รูปมึงกับคุณมิ้นเหมือนกัน”
เคนยิ้มชั่วสะใจ
“มาวัดกันก็ได้มึง ระหว่างกอล์ฟจอมแฉ กับ เคนจอมแชร์ ใครจะแน่กว่ากัน”
“เออๆ”
“เออๆ ของมึงแปลว่า มึงจะหาทางเล่นงานกูทางอื่น กูรู้ และกูก็จะหาทางเล่นงานมึงเหมือนกัน กูพูดเลย”
เคนยิ้มเย้ยกอล์ฟ แล้วจะเดินกลับเข้าไปในผับ
กอล์ฟนึกได้ “ไอ้เคน เมื่อกี้มึงโทร.หาคุณน้ารอนรึเปล่า”
เคนชะงัก เอะใจว่าทำไมอยู่ๆ กอล์ฟก็ถามถึงรอนขึ้นมา
“ทำไม มึงมีอะไร”
รอนกลับไปพร้อมกับความอิ่มเอม ม่อนเพิ่งอาบน้ำสระผมเสร็จเดินออกมาจากห้องน้ำ บิ๊กเข้ามากอดเอาใจ
“เป็นไง”
“เช็คบิลไวมาก”
“ก็ดีแล้วไง คิดซะว่า เปิดน้ำฝักบัวไหลผ่าน”
“บ้า” บิ๊กมองที่เตียง ม่อนรู้ทัน “เปลี่ยนผ้าปูที่นอนแล้วน่า”
บิ๊กยิ้มหื่น “แหม รู้ใจ”
ม่อนหันกลับมาหาบิ๊ก
“ไม่ต้องมาพูดมากเลย ยิ่งอารมณ์ค้างอยู่นะ” ม่อนผลักบิ๊กล้มไปที่เตียง
กอล์ฟคุยซีเรียสอยู่กับเคน
“กูกำลังสงสัยว่า คุณน้ารอนติดเด็ก”
เคนฟังกอล์ฟอย่างอึ้งๆ คาดไม่ถึง
“กูเจอคุณน้ารอน ไปรับเด็กที่มาแคสต์งานกับคุณมิ้น”
“ชื่ออะไรวะ”
เคนถามแล้วก็ลุ้นไม่อยากให้เป็นม่อน เพราะเขาเป็นคนแนะนำให้รอนรู้จักกับม่อน
รอนกลับถึงบ้าน ขึ้นห้องมา พบว่าเนื้ออ่อนหลับแล้ว
รอนมองดูสภาพเนื้ออ่อนที่ใส่ชุดนอนแก่ๆ ที่หัวมีโรลม้วนผม ที่หน้าปะแป้งไว้ อย่างสังเวชใจ
“เคยได้ยินบ้างมั้ยคุณเนื้ออ่อน ผู้หญิงอย่าหยุดสวย”
เนื้ออ่อนพลิกตัวมา รอนสะดุ้ง คิดว่าเมียตื่น แต่เนื้ออ่อนกลับไม่ตื่น แถมกรนเสียงดัง
“นั่น เสียงกรนก็มา”
เสียงไลน์รอนดัง เห็นว่าม่อนไลน์มารอนเปิดดู เห็นว่าเป็นลิงค์คอนโด ราคาประมาณ 3 ล้าน รอนปาดเหงื่อ
รอนพิมพ์ไลน์กลับไป “แบบนี้เหรอที่อยากได้”
ม่อนตอบไลน์กลับมาว่า “ส่งผิดน่ะค่ะ จะส่งให้เพื่อน”
รอนโล่งใจ
ม่อนไลน์มาอีก “แต่ถ้าได้คอนโดขนาดนี้ พี่บิ๊กคงไฟเขียวทุกอย่าง”
รอนอ่านข้อความแล้วเครียดจัดหนักใจเหลือแสน
“เด็กคนนั้นชื่อม่อน...ลูกค้าของคุณมิ้นเพิ่งแคนเซิ่ลงานเด็กคนนี้เพราะจับได้ว่า เด็กคนนี้ขายตัว”
เคนได้ฟังกอล์ฟแล้วหน้าเสีย
“ไอ้กอล์ฟ”
กอล์ฟเห็นหน้าเคนตอนนี้แล้วเดาได้ว่า เรื่องทั้งหมดเป็นฝีมือเคน
“มึงใช่มั้ยที่แนะนำให้คุณน้ารอนรู้จักผู้หญิงคนนี้”
“กูไม่ได้แนะนำ ก็แค่สอนให้คุณน้ารอนล่าบอส ตีบอสเสร็จก็กลับจุดเซฟ แต่คุณน้ารอนไม่กลับ”
“งั้นก็ต้องช่วยกันหาทางบอกความจริงกับคุณน้ารอน”
“นี่มึงไม่อยากด่ากูก่อนเหรอ”
“ใครว่ากูไม่อยาก แต่ตอนนี้กูคิดคำที่หยาบคายเหมาะสมกับความชั่วของมึงไม่ออก และเรื่องช่วยคุณน้ารอนสำคัญที่สุด กูไม่อยากให้ครอบครัวคุณเอมมีปัญหา”
เคนอึ้งกับคำพูดแทงใจของกอล์ฟ เขาทำให้ครอบครัวของเอมมีปัญหา และยังเป็นคนดึงปัญหามาให้
“มึงนี่อย่างหล่อเลยไอ้กอล์ฟ”
เคนเริ่มเครียด คิดหนัก
ป้องดื่มไม่หยุด เต้นอย่างสนุกสนานอยู่กับกลุ่มสาวๆ พริตตี้1 นั่งคุยและชวนดื่มจนแดนเริ่มเมา
“พี่เคนกับพี่กอล์ฟหายไปไหนนานจังคะ”
“ปล่อยไปเหอะ ผัวเมียเขาคงมีเรื่องคุยกัน”
“เม้าท์”
“ล้อเล่น”
“เล่นแบบนี้พิซซ่าไม่ขำนะคะ ยิ่งอกหักอยู่ เห็นข่าวพี่เคนจะหมั้นแล้วมันแซด”
“ไม่ต้องแซดๆ ไอ้เคนมันหมั้นแป๊บเดียว”
ป้องชะงัก ดูออกว่าแดนเมาหนัก
“พี่แดน”
“อย่ายุ่งน่ามึง” แดนดุป้องแล้วหันมาคุยต่อ “ไอ้เคนน่ะมันวางแผนหลอกคุณเอมให้รักแล้วเทคุณเอมทิ้ง”
“ทำแบบนั้นทำไมอ่ะค่ะ”
“ก็ไอ้เคนมันอยากจะเอาชนะคุณเอม มันเป็นเกม หนุกๆ อ่ะ”
ป้องขัดอีก “พอเลยๆ พี่แดน เมาแล้วมึงอ่ะ”
“อ้าวไอ้นี่ กูกินเหล้าไม่ได้กินน้ำเปล่า กูก็ต้องเมามะ เดี๋ยวกูต่อยคว่ำเลย”
แดนเงื้อมือจะต่อยจริงๆ ป้องหลบ เป็นตัวแดนเองที่คว่ำไปกับโซฟา เคนกับกอล์ฟกลับเข้ามา
“มันเป็นอะไรวะ”
“เมาอ่ะพี่ เละเลย”
“ปกติ กินยังไงมันก็ไม่ค่อยเมานี่หว่า”
เคนมองแดนอย่างสงสัยว่าทำไมแดนเมาเร็ว
“พี่เคน พวกน้องขอตัวกลับก่อน พรุ่งนี้มีงานเช้า” พริตตี้1 บอก
พริตตี้คนอื่นๆ กลับด้วย “ใช่ๆ มีงานเช้า”
“จ้า แฮปปี้เบิร์ธเดย์นะ”
“ขอบคุณค่ะ”
พริตตี้1หอมแก้มเคนแล้วเดินนำออกไป กลุ่มพริตตี้ตามไป
ป้องมองตามกลุ่มพริตตี้อย่างกังวล ที่แดนเพิ่งจะเล่าเรื่องเคนให้กลุ่มพริตตี้ฟัง
เคนแปลกใจ “ไอ้ป้อง มึงเป็นไรวะ”
“เปล่าพี่”
เป็นผลงานของเจตน์นั่นเอง เวลานี้กำลังจ่ายเงินให้กับกลุ่มพริตตี้ที่เอาคลิปคุยกับแดนมาให้ตามแผน
“มีงานเบาๆ ได้เงินง่ายๆ แบบนี้ เรียกหนูอีกนะพี่”
“จ้า”
กลุ่มพริตตี้ออกไปแล้ว
เจตน์ส่งคลิปเสียงที่ได้มาจากพริตตี้ให้ พราว กับ ชาช่า
ชาช่าเปิดฟังคลิปเสียงที่เจตน์ส่งมาให้แล้วยิ้มสมใจ
“เชื่อหรือยังล่ะคะ ว่าล้วงความลับจากคุณเคนต้องใช้พริตตี้”
แจ๊ดสะใจกับความคิดของตัวเองมาก หันไปเห็นชาช่าที่อยู่ๆ ก็ดราม่า
“อิน้องช่า จุดไหนที่ทำให้แก ดึงดราม่า”
“ล้วงความลับจากเคนต้องใช้พริตตี้ แปลว่า นอกจากนังพราวนังเอมที่มันคอยล้วงเคน ยังมีนังพวกนี้ด้วยเหรอที่ช่าต้องสู้รบด้วย”
“ฟังพี่นะน้องช่า” แจ๊ดจะปลอบ
แต่จู่ๆ ชาช่าก็ฮึดขึ้นมา “ไม่เป็นไร กำจัดนังพราว นังเอมได้ คนอื่นก็แมงหวี่แมลงวัน หึๆๆ”
“ถ้าแกมีกระบวนการปลุกปลอบตัวเองได้แล้ว ต่อไปฉันก็จะไม่ยุ่ง”
“แล้วพี่แจ๊ดไปพูดอีท่าไหน อีตาเจตน์ถึงยอมลงทุนหาพริตตี้ไปล้วงความลับให้เรา”
“ท่าไหน...พูดเลย พี่ก็แค่บอกว่า คงจะมีแต่คนรวยและฉลาดอย่างคุณเจตน์เท่านั้นค่ะ ที่จะจัดการเรื่องนี้ได้ เท่านั้นแหละสืบมาเลยจ้า ว่าพริตตี้กลุ่มไหนที่สนิทกับคุณเคน”
“ช่าว่าช่าบ้ายอแล้วนะ อีตาคุณเจตน์นี่อย่างหนักอ่ะ”
“และนี่ พี่มีของขวัญเล็กๆ น้อย จะมอบให้”
แจ๊ดให้ชาช่าดูคลิปที่ถูกตัดต่อจากตอนที่ทุกคนได้ยินเสียงเคนพูดว่าอยู่กับเอมทั้งคืน มีช่วงรับหน้าชาช่าตอนที่ได้ยินแล้วอึ้ง เศร้า และภาพตอนชาช่าต้องถ่ายแบบต่อหน้าตาแบบไม่ไหวแล้ว
“พี่แจ๊ด” ชาช่าปลื้มมาก
“มันเกิดจริงจ้า ไม่ได้เมค พี่แค่เรียงเรื่องใหม่ เมื่อคลิปนี้แชร์ไปสู่กลุ่มแฟนคลับของน้อง ทุกคนก็พร้อมจะโจมตีนังเอมไม่ยั้ง”
“นางฟ้าของน้อง รับคอร์สรีดไขมันภายใน1สัปดาห์มะ น้องซื้อให้” ชาช่ากอดแจ๊ดแล้วฮึกเหิมขึ้นมาอีก “หึๆๆ นังเอม ฉันจะดูซิว่าแกจะทนกระแสสังคมไหวมั้ย”
แจ๊ดมองชาช่าอย่างเอือมๆ “อยู่กับอินี่ บางทีก็เหมือนอยู่กับคนบ้าน”
ด้านพราวอยู่ที่คอนโด คุยสายอยู่กับทิพย์
“คุณพราวคะ เว็บประมูลแฟชั่นการกุศลเปิดให้คนเข้าไปประมูลแล้วนะคะ ทิพย์จัดการให้คนของเราเข้าไปปั่นกระแสโจมเรียบร้อยแล้วนะคะ”
“ดีมาก”
พราววางสายจากทิพย์อย่างพึงพอใจ
“คอลเล็กชั่นการกุศล ที่ดีไซเนอร์แย่งแฟนคนอื่น จนมีคนเข้าไปด่าขอให้ขายออกก็แล้วกันนะ”
พราวยิ้มร้ายพอใจที่เล่นงานเอมได้ และจะสู้ยิบตาไม่ให้เคนกับเอมได้หมั้นกัน
เคนกลับมาจากเที่ยว เห็นผลิตภัณฑ์นมวางอยู่บนหัวนอน ก็รู้ว่าณรงค์ต้องเป็นคนเอามาวางไว้
“พ่อนะพ่อ จะให้ตื่นยันหลับหายใจเป็นงานเลยใช่มั้ยเนี่ย”
แต่เคนก็อดไม่ได้ที่จะจ้องที่หลอดนม
แล้วเปลี่ยนมาเป็นนอนมองเพดานเอามือก่ายหน้าผากด้วยสีหน้าครุ่นคิด
ที่ออฟฟิศแดนกะป้องเช้าวันใหม่ เคนเดินเข้ามาวางนมมะลิลงบนโต๊ะมุมคุยงาน
“เมื่อคืนพ่อกูเอาไปวางไว้ที่หัวนอนกู กูคิดว่าพ่อกูกำลังแสดงปริศนาธรรม ให้กูคิดได้ว่า ควรจะสร้างอีเว้นอะไรขึ้นมา ให้คนได้สัมผัสกับสินค้าของพ่อกู”
“ไม่ยากเลย จ้างบริษัทโฆษณา หาสาวขาวเนียนเนื้อนวลเหมือนสินค้าแกมาเป็นพรีเซ็นเตอร์”
“แล้วก็จัดอีเว้นให้ยิ่งใหญ่อลังการ เอาสินค้ามาอาบมากินกันห้างสรรพสินค้ารับรองยอดขายพุ่ง”
“ไอ้ที่พวกมึงว่ามากูคิดไว้หมดแล้ว แต่ยังคิดไม่ออกว่าเรื่องราวในโฆษณาควรสร้างแบบไหนให้คนดูประทับใจ”
“ดรามา” แดนเสนอ
“เครียด เอาตลกๆเฮๆขำๆ คนจำง่ายกว่า” ป้องแย้ง สองคนความคิดไม่ลงรอยกัน
“ดราม่าดิคนจำง่าย มันซาบซึ้งกินใจ”
“เดี๋ยวคนก็ลืมเพราะคนชอบจำเรื่องที่มีความสุขมากกว่าความเศร้า” ป้องเถียง
“ไอ้เคนเชื่อกู ดรามา”
“เชื่อผม เอาขำ”
“ดรามา”
“ขำ”
แดน กะป้อง เถียงกัน เคนปิดปากทั้งคู่
“ไม่ต้องเถียงกันให้กูปวดหัว เดี๋ยวกูคิดเอง”
กอล์ฟเดินเข้ามา
“ยังไงครับคุณตำรวจ มาตรวจความเรียบร้อยพวกผมแต่เช้าเลยเหรอครับ” แดนทักล้อๆ
“กูอัญเชิญคุณกอล์ฟมาเอง”
แดนกะป้องมองหน้ากันว่าเคนเรียกกอล์ฟมาทำไม
เคน กอล์ฟปรึกษาแดนป้องเรื่องรอน กอล์ฟ แดน ป้อง นัดแนะแผนการกันเหมือนแผนการบุกโจมตี
“เอางี้ เราก็ย้อนกลับไปที่คอนโดที่กูกับไอ้ป้องไปรับคุณน้ารอน” แดนเอ่ยขึ้น
“ใช่ จับให้ได้คาหนังคาเขาว่า น้องม่อนของคุณน้ารอนซุกหลัว และจะต้องมีแผนหลอกเงินคุณน้ารอนแน่” ป้องเห็นด้วย
“ถ้าจะทำแบบนั้นก็ต้องพาคุณน้ารอนไปด้วยจะได้เห็นกับตา” กอล์ฟเสนอ
“ดี ตามนี้จัดการเลย”
“ยังไม่ใช่ตอนนี้” เคนบอก
แดนกะป้องร้อง “อ้าว”
กอล์ฟเข้าใจทันทีว่าเพราะอะไร “คนเห็นแก่ตัวอย่างไอ้เคน ก็ต้องรอให้งานหมั้นผ่านไปก่อน เพราะถ้าเกิดคุณน้ารอนหลงเด็กคนนั้นมาก จะโกรธ ไม่ยอมให้ไอ้เคนหมั้นกับคุณเอม”
“สาวๆ กี่คนกี่คนของกู ก็ไม่มีใครรู้ใจกูเท่ามึงเลยไอ้กอล์ฟ”
“แล้วคุณเอมจะยอมหมั้นกับพี่เคนเหรอ”
“อ้าว ไอ้ป้อง ทำไมอยู่ๆ มึงก็เห่าแบบนี้ล่ะ”
“นี่พี่ไม่ได้ติดตาม” ป้องพูดสำนวนอีสาน “โซเซี่ยน บ้างบ้อ”
เคนเอะใจรีบเอามือถือขึ้นมาเช็คความเป็นไปในโซเชียล
อีกฟาก สมบูรณ์เข้ามาด้อมๆ มองๆ หาเอม ท่าทีลับๆ ล่อๆ คุยโทรศัพท์กับเคนอยู่
“คุณเอมเห็นโพสต์ในโซเชียลตั้งแต่เมื่อคืนแล้วค่ะ ทั้งที่แฟนคลับคุณชาช่ารุมด่าคุณเอมว่าแย่งแฟนคนอื่น แล้วก็ที่มีคนเข้าไปโจมตีคอลเล็กชั่นของคุณเอมในเว็บประมูล”
เคนหน้าเสีย
“แล้วคุณเอมพูดอะไรบ้าง”
“เงียบกริ๊บ ไม่พูดอะไรเลย แต่ดู So Sad มากค่ะ”
“เหรอ”
“คุณเคนจะทำอะไรก็ทำเถอะค่ะ เมื่อเช้าสมบูรณ์เห็นคุณเอมเช็คไฟล้ท์ไปต่างประเทศด้วยนะคะ”
“ขอบใจมากสมบูรณ์”
“ไม่เป็นไรค่ะ ถือซะว่าช่วยคนรักเก่าให้สมหวังค่ะ”
“จ้าที่รัก”
สมบูรณ์วางสายจากเคน ฟินเฟร่อร์กับความปากหวานของเคน
เคนวางสายจากสมบูรณ์ สีหน้าร้อนใจหนัก
“สมบูรณ์บอกว่าคุณเอมเห็นข่าวโจมตี แล้วก็เช็คไฟล้ท์ไปต่างประเทศ”
กอล์ฟลอบยิ้มมุมปากสะใจ และเคนดันเห็น
“ไอ้กอล์ฟ กูเห็นมึงแอบยิ้มมุมปาก มึงแช่งกูใช่มั้ย”
“คนอย่างมึง ไม่ต้องถึงมือกูหรอก คนแช่งมึงเยอะแยะ”
“แล้วมึงจะเอาไงวะ” แดนถามขึ้น
“คงต้องรวบหัวรวบหางคุณเอม” เคนบอก
“เถื่อนอ่ะพี่เคน กล้าพูดว่าจะรวบหัวรวบหางผู้หญิง ต่อหน้าตำรวจ” ป้องติง
“ไอ้เคนมึงนี่ชั่วจริงเดี๋ยวกูต่อย”
“กูหมายถึงต้องรีบหมั้น ไอ้นี่ก็ยุขึ้นจริง เอะอะเป็นต่อย มึงเป็นญาติกับบัวขาวหรือไง ให้กูจัดการเรื่องคุณเอมก่อน แล้วกูจะกลับมาจัดการกับมึง ไอ้กอล์ฟ”
เคนเดินออกไป
“ทำไมมึงต้องขวางไอ้เคนด้วยวะ”
“ไม่ได้ขวาง กูแค่ไม่เห็นด้วย”
“พวกมึงนี่ก็ชอบพูดให้กูงง”
“เขาไม่ได้พูดให้งงหรอก แต่พี่โง่เอง พี่กอล์ฟเขาหมายถึง เขาไม่ได้ขวางถ้าพี่เคนรักคุณเอมจริงๆ แต่เขาไม่เห็นด้วยที่พี่เคนจะหลอกให้คุณเอมรักแล้วเท”
แดนมองหน้ากอล์ฟเหมือนถามว่าที่ป้องพูดถูกมั้ย
กอล์ฟบอก “เออ”
แดนงง “มึงรู้ได้ไงวะ”
“เอาไว้พี่มีหัวใจ พี่ก็จะเข้าใจความรัก ง่อออ เป็นไงล่ะอย่างหล่อ”
พูดจบป้องก็เก็กหล่อ ยื้มยืด ภูมิใจกับตัวเองมา กอล์ฟกับแดนมองเอือมๆ
ด้านมิ้นกับนาตาลีเห็นข่าว รีบพากันมาหาเอมที่บ้านทันทีด้วยความเป็นห่วง สามสาวคุยกันอยู่ที่ศาลาท่าน้ำ
“เอมเป็นไงบ้าง” นาตาลีถามขึ้น
“เรื่องไหนล่ะ”
“ก็ทุกเรื่อง เรื่องงาน เรื่องคุณเคน” มิ้นบอก
“เรื่องคุณเคนช่างหัวมันเถอะ แต่เรื่องงานนี่สิ”
“ฉันเช็คฟีดแบ็คดูแล้ว มันก็ได้รับผลกระทบไม่มากหรอก ส่วนใหญ่คนที่เข้ามาประมูลชุด ก็อยากจะทำบุญจริงๆ กันทั้งนั้น” นาตาลีบอก
“แล้วชื่อเสียงของฉันล่ะนาตาลี กว่างานของฉันจะเป็นที่ยอมรับแล้วมันก็ต้องมาพังเพราะ”
“ยายพราว ยายชาช่า แล้วก็นายเคนด้วย ฉันว่าถึงเวลาที่เธอต้องสู้แล้วเอม” นาตาลีว่า
“ยังไง” มิ้นแปลกใจ
“ก็ถ้าเป็นฉัน ใครมาทำลายสิ่งที่ฉันรักที่สุด ฉันก็จะตอบกลับไปแบบเดียวกัน สองคนนั้นรักอะไรล่ะ” นาตาลีอธิบาย
“คุณเคน” มิ้นบอก
“ก็ช่าย แต่ฉันหมายถึงงานของสองคนนั้นด้วย” นาตาลีแย้งอีก
“ไม่ใช่ ฉันหมายถึงคุณเคนมา” นาตาลีมองไปสองสาวมองตาม
เห็นเคนเดินตรงมาหาเอม คว้ามือเอมพาเดินออกไป
“อะไรของคุณ”
“ไปกับผมเดี๋ยวนี้”
“ไปไหน”
“เดี๋ยวก็รู้”
เคนดึงเอมออกไป มิ้น นาตาลี อึ้ง งง ที่อยู่ๆ เคนก็มาพาตัวเอมออกไป
เคนขับรถพาเอมออกจากบ้านมาที่ห้างดัง จูงมือเอมตรงไปที่ร้านขายแหวนเพชร เอมเห็นวิดีโอวอลในห้างเปิดข่าวช่อง 8 งานแถลงข่าวแฟชั่นโชว์เมื่อวาน
“ข่าวนี้เป็นควันหลงจากงานแถลงข่าวการประมูลแฟชั่นการกุศล”
ภาพประกอบข่าวเป็นตอนที่เคนคุยกับเอมแล้วคนแตกตื่นกันทั้งงาน เคนชะงักหันกลับไปมอง
“ที่อยู่ๆ ดีไซเนอร์ของงานก็ถูกแฟนหนุ่มประกาศถึงความสัมพันให้คนได้รู้กลางงาน”
เคนกับเอมมองหน้ากัน
ภาพประกอบข่าวเป็นคลิปชาช่าเศร้าจนเกิดเป็นดรามาว่าเอมแย่งแฟนชาช่าอันเป็นผลงานที่แจ๊ดแชร์ไปให้แฟนคลับนั่นเอง
“แต่ก็เกิดกระแสดรามาว่า ดีไซเนอร์สาวแย่งแฟนหนุ่มมาจากคุณชาช่านางเอกคนดัง รวมถึงกระแสโจมตี ที่เธอทำคอลเล็กชั่นการกุศล แต่กลับแย่งแฟนคนอื่น แบบนี้คนประมูลผลงานของเธอไปจะได้บุญรึเปล่า”
เอมยืนดูข่าว เจ็บปวดจนตัวชา
เคนมองสงสาร ตัดสินใจพาเอมไปจากตรงนั้น
เคนพาเอมมาหยุดที่หน้าร้านขายแหวน เอมมองหน้าเคน
“ผมพาคุณมาเลือกแหวนหมั้นของเรา”
“แต่”
“ไม่มีแต่”
เคนพาเอมเข้าร้านไป
“ขอแหวนวงที่สวยที่สุด สำหรับว่าที่คู่หมั้นของผมครับ”
เอมได้ยินคำว่า คู่หมั้นของผม แล้วอดปลื้มไม่ได้
พนักงานเอาแหวนขึ้นมาให้เอมเลือก
“เลือกสิคุณเอม ชอบวงไหน”
“คุณเลือกก็แล้วกัน” เคนยิ้มกรุ้มกริ่ม เอมเห็น “ยิ้มอะไร”
“ก็คุณยอมให้ผมเลือกแหวนให้ แปลว่าคุณยอมรับผมแล้ว”
“รับแต่แหวนก็ได้มะ”
เอมยังปากแข็ง เคนยิ้มสุขใจ
ในขณะที่เคนมีความสุขกับการเลือกแหวนอยู่นั้น เสียงไลน์เอมดัง เมื่อเปิดดูพบว่ามีคลิปเสียงส่งมาจากพราว
เอมกดฟัง ได้ยินเสียงแดนคุยกับพริตตี้แต่ถูกตัดเหลือแค่คำพูดอแดนล้วนๆ
“ไม่ต้องแซดๆ ไอ้เคนมันหมั้นแป๊บเดียว” / “ไอ้เคนน่ะมันวางแผนหลอก คุณเอมให้รักแล้วเทคุณเอมทิ้ง” / “ก็ไอ้เคนมันอยากจะเอาชนะคุณเอม มันเป็นเกม หนุกๆ อ่ะ”
เคนอึ้งนิ่งงันไป เอมมองหน้าเคนอย่างต้องการคำตอบ เคนถือแหวนเพชรที่เลือกได้แล้วในมือ นิ่งเป็นสาก
แหวนเพชรในมือเคน ถูกโชว์ให้ผู้ใหญ่ทุกคนดู เนื้ออ่อนจ้องแหวนไม่วางตา
รอนกระซิบ “เบาๆ คุณ เดี๋ยวเขารู้หมดว่าอยากได้”
“ไม่ได้อยากได้ แค่ดูเฉยๆ”
“นี่แค่ดูนะคะ ยังจ้องซะขนาดนี้” สมบูรณ์เจ้าเก่าเจ๋อตามเคย
“พอเกิดเรื่องแบบนี้แล้ว ผมกับคุณเพ็ญก็เลยปรึกษากันว่าจะจัดงานหมั้นของเจ้าเคนกับหนูเอมให้เร็วที่สุด” ณรงค์ว่า
“จัดแบบให้ตั้งตัวกันไม่ติด” เพ็ญว่า
“จัดแบบเงียบๆ ไม่ต้องเชิญแขกมาก เพราะจะเป็นการเปิดโอกาสให้พวกก่อกวนแฝงตัวเข้ามา” เนื้ออ่อนเห็นด้วย
“แต่ต้องมีการส่งข่าวทำพีอาร์ให้ข่าวหมั้นดังกระหึ่ม ประกาศให้คนรู้ว่าเจ้าเคนมีเจ้าของแล้ว”
ณรงค์เสนออีก เพ็ญ เนื้ออ่อน พยักพเยิดเห็นด้วย สามคนวางแผนแต่งงานกันเป็นตุเป็นตะ
“ขอโทษนะครับ ไม่ได้ตั้งใจจะขัด แต่พอจะมีใครสังเกตมั้ยว่ายายเอมโกรธคุณเคนมาก แล้วยายเอมจะยังยอมหมั้นกับคุณเคนเหรอครับ”
สิ่งที่รอนท้วงมันจริงจนทุกคนห่อเหี่ยว โดยเฉพาะเคน
เอมนั่งครุ่นคิดอยู่ในห้องนอน ถึงเรื่องที่เกิดขึ้นจากข่าวที่ดูในห้าง
ภาพประกอบข่าวเป็นคลิปที่ชาช่าเศร้าจนเกิดเป็นดรามาว่าเอมแย่งแฟนชาช่า ที่แจ๊ดแชร์ไปให้แฟนคลับ
“แต่ก็เกิดกระแสดราม่าว่า ดีไซเนอร์สาวแย่งแฟนหนุ่มมาจากคุณชาช่านางเอกคนดัง รวมถึงกระแสโจมตี ที่เธอทำคอเล็กชั่นการกุศล แต่กลับแย่งแฟนคนอื่น แบบนี้คนประมูลผลงานของเธอไปจะได้บุญรึเปล่า”
เอมดึงความคิดออกมา แล้วนึกถึงที่มิ้นพูดตอนอยู่ศาลาท่าน้ำด้วยกัน
“ก็ถ้าเป็นฉัน ใครมาทำลายสิ่งที่ฉันรักที่สุด ฉันก็จะตอบกลับไปแบบเดียวกัน สองคนนั้นรักอะไรล่ะ”
เอมตัดสินใจแน่วแน่ลุกเดินออกจากห้องไป
ทุกคนยังเครียดไม่รู้จะคุยกับเอมยังไงดี จนเห็นเอมเดินลงบันไดมา หยุดมองทุกคน
“คุณเอม”
เอมมองทุกคนนิ่งๆ
“เรื่องการหมั้น เอมตัดสินใจได้แล้วนะคะ”
เคนมองลุ้นคำตอบตัวโก่ง เอมมองเคนตาแข็งกร้าว
หลายวันต่อมา เสียงณรงค์ดังขึ้นกลางวง
“เรื่องทั้งหมดมันเป็นความผิดของเจ้าเคนเอง ถ้าหนูเอมจะไม่รับหมั้นมัน ทางผมก็เข้าใจได้”
เคนนั่งหน้านิ่ง
“แต่ดีว่าหนูเอม ใจกว้างและยอมให้อภัย เลยทำให้เรามีงานวันนี้ได้”
เคนยิ้มอย่างมีความสุข
วันนี้บ้านเอมถูกตกแต่งจัดงานหมั้นระหว่างเคนและเอมิกา
แดน กะป้อง ทำหน้าที่ถ่ายภาพเพื่อเอาไว้ส่งทำข่าว
ณรงค์ เพ็ญ นั่งบนโซฟาข้างกัน รอน กับ เนื้ออ่อนนั่งอยู่อีกฝั่ง เคนนั่งรออยู่ใกล้ๆ พ่อ เบื้องหน้าเป็นพานใส่แหวนหมั้น ทุกคนรอเอมที่แต่งตัวอยู่ชั้นบน สมบูรณ์แต่งตัวสวย คอยดูแลเสิร์ฟน้ำให้แขก
“คุณเอมแต่งตัวนานจัง คุณเคนจะซ้อมสวมแหวนหมั้นให้สมบูรณ์ไปพลางๆ ก่อนมั้ยคะ” สมบูรณ์ว่า
“ไม่รบกวนดีว่าครับสมบูรณ์”
เนื้ออ่อนปราม “นังสมบูรณ์ พักหลังๆ นี่แกเล่นซะดูจริงจังเลยนะ”
“สมบูรณ์ก็เตะถ่วงเผื่อฟลุคไปงั้นแหละค่ะ”
เพ็ญมองไปที่บันได “หนูเอมมาแล้ว”
ทุกคนหันไปมองตาม เห็นนาตาลีกับมิ้นพาเอมในชุดไทยประยุกต์สวยสง่าเดินลงมา
เคนเห็นเอมถึงกับอ้าปากค้างอึ้งกับความสวยของว่าที่คู่หมั้น ณรงค์จับปากที่อ้าของเคนให้หุบลง
มิ้นกับนาตาลีพาเอมเข้ามาลงนั่งข้างๆ เคน
เคนมองเอมไม่วางตา แต่เอมไม่มองเคนแม้แต่นิดเดียว
“ถ้าพร้อมแล้ว เริ่มกันพิธีกันเลยดีกว่าครับ”
รอนรีบเร่งให้เริ่มพิธี เหมือนกังวลว่าจะเกิดอะไรขึ้น
“ก็ดีเหมือนกันครับ”
เสียงพราวแหลมเข้ามา “เดี๋ยวก่อนค่ะ”
ทุกคนชะงัก อึ้งกันทั้งแถบ
เมื่อเห็น พราว ชาช่า เจตน์ และแจ๊ดเข้ามาในงาน พราว กะชาช่ามองเอมราวกับฉีกเนื้อเป็นชิ้นๆ
เคนมองเอมด้วยความเป็นห่วง แต่กลับเห็นสายตาของเอม จ้องตอบพราวกับชาช่ากลับอย่างไม่สะทกสะท้าน
อ่านต่อตอนที่19
#พ่อปลาไหล #thaich8 #โชคดีมีสุข #ฟิล์มยีน #ยีนฟิล์ม #ทีมพ่อปลาไหล #ทีมเอม #lakornonlinefan #ละครออนไลน์ #ลมหายใจคือละคร
