หลวงพี่ดิจิตอล ตอนที่ 24
บรรยากาศหมู่บ้านยามเช้า ริซซี่ควงแขนไทออกมาจากในร้าน หมากเดินตามออกมาด้วย
ริซซี่อ้อน
"นี่ถ้าน้องไทไม่มาเปลี่ยนหลอดไฟให้พี่ คืนนี้พี่คงกลัวจนนอนไม่หลับ"
"ก็เจ๊เล่นเอากระจกมาไว้ในห้อง ส่องเห็นหน้าตัวเองที ก็ตกใจที อะดิ" หมากบอก
ริซซี่เคลิ้ม "ใช่ยิ่งตอนไม่แต่งหน้า หน้ากลัวมั๊ก" แล้วนึกได้ "ไอ้หมาก แฮ่!"
ริซซี่หันมาทำท่าข่วนหน้าหมาก
"เดี๋ยวข่วนหน้าลายเลย" แล้วหันไปหาไท "น้องไทจะไม่ให้พี่ตอบแทนอะไรหน่อยเหรอ"
"ไม่เป็นไรครับพี่เล็กๆ น้อยๆ มีอะไรให้ช่วยบอกได้เลย"
เสียงเหมยดังเข้ามา
"คนหรือขยะเปียกเนี่ย ไปไหนมาไหนแมลงวันก็อยากเข้าใกล้"
สายตาไทมองไปเห็นเหมยกับเจนนี่เดินเข้ามา เหมยทำท่าเชิดๆ ใส่ ไทยิ้มเดินไปหา
"แล้วคุณไม่อยากลองดมขยะเปียกดูบ้างเหรอ เผื่อจะติดใจ"
"ไอ้บ้าไปไกลๆ เลย เหม็น"
"ผมฉีดฟอร์มารีนมาแล้วไม่ต้องกลัวคุณ"
"คนหรือศพคะนั่น น้องไทอย่าไปแกล้งน้องเหมยเลยคะ มาพี่ดมเองของเหม็นๆ พี่ชอบ"
"มิน่าละเห็นดึกๆ ดื่นๆ ชอบเข้าไปในส้วมหาของกิน" หมากบอก
"คนไม่ใช่กระสือไอ้หมากเดี๋ยวตบปากฉีก" ริซซี่บอก
"ขอโทษนะคะ วัดไปทางไหนคะ"
ทุกคนหันไปมองเห็นสาวสวยชื่อ หนูนาที่ยิ้มให้กับทุกคน
บนศาลาวัด มัคนายกแมวยิ้มหวานปากละห้อย สัปเหร่อมั่นที่ยืนอยู่ข้างๆ เอามือปาดน้ำลายแมว
แมวยิ้มเพ้อ
"ไอ้มั่นแปลกว่ะ ข้าตกจากที่สูงแต่ทำไมข้าไม่เจ็บวะ"
"ตกนรกเหรอ"
แมวหงุดหงิดใส่
"ตกหลุมรักโว้ย" แมวมองไปที่หนูนา "ครูหนูนาน่ารักอ่ะ"
"จะยืนอยู่อีกนานมั้ย ข้าเข้าไปก่อนนะ เผื่อหลวงพ่อมีอะไรให้ช่วย"
พูดจบมั่นเดินเข้าไป เห็นหนูนานั่งคุยกับหลวงพ่อ หลวงพี่ มุมใกล้ๆ มีไทกับหมากนั่งอยู่ด้วย
"พานักศึกษามาออกค่ายสร้างโรงเรียนให้เด็กๆ หมู่บ้านข้างๆ ดีจังเลยนะครับ" ไทบอก
"ค่ะ พรุ่งนี้ก่อนกลับ อยากให้หลวงพี่กับหลวงพ่อช่วยเทศน์ให้เด็กๆ ฟังหน่อยได้มั้ยคะ"
หลวงพ่อบอก
"ยินดีโยม ว่าแต่จะมากันกี่โมง แล้วมากันเยอะมั้ยละ"
"มากัน15คนค่ะ เดี๋ยวมากันหลังเพลก็ได้ค่ะ หลวงพ่อ"
"ได้โยม"
"ขอบคุณค่ะหลวงพ่อ งั้นหนูนากลับก่อนนะคะ"
"เจริญพรโยม หมากไปส่งครูเค้าหน่อย"
"ครับหลวงพ่อ"
แมวบอก
"ไม่ต้องไอ้หมาก เดี๋ยวข้าไปส่งครับ"
"ขอบคุณค่ะลุง"
"แหมเรียกลุง เดี๋ยวแมวก็ตะปบหนูนาซะเลย"
แมวยิ้มกัดริมฝีปากทำท่าเซ็กซี่ใส่ครูหนูนา หนูนามองๆ
"ปากแตกเหรอคะกัดใหญ่เลย ว่างๆ เอาน้ำมันพืชราดปากบ้างช่วยได้นะคะ"
"ปากคนไม่ใช่กระทะทอดไข่จะได้เอาน้ำมันราด"
หนูนายิ้มรับแมว ก่อนหันมายกมือไหว้หลวงพ่อกับหลวงพี่แล้วเดินออกไป
"หลวงพ่อจะเทศน์เรื่องอะไรดีครับ" หลวงพี่ถาม
"นั่นสิพวกนักศึกษาวัยรุ่นซะด้วย"
"พวกวัยรุ่นก็เทศน์เรื่องความรักดีมั้ยครับ" ไทเสนอ
"เป็นความคิดที่ดีนะ งั้นเรื่องฝากหลวงพี่เป็นหัวเรือใหญ่ก็แล้วกันนะ"
หลวงพี่พยักหน้ารับ ทำหน้าครุ่นคิดว่าจะเทศน์เรื่องอะไรดี
ภายในซาลอน ริซซี่กำลังจัดๆ ทรงผมให้เหมยอยู่เหมือนเพิ่งทำผมเสร็จ
"เดี๋ยวทำผมให้น้องเหมยเสร็จ ฉันทำด้วย" เจนนี่บอก
ริซซี่แบมือหน้าเจนนี่
"จ่ายสด งดเชื่อ เบื่อทวง"
เจนนี่บอก
"เออรู้แล้วน่า ทำผมให้ฉันดีๆนะ พรุ่งนี้ฉันต้องไปวัด"
"ไปทำบุญเหรอ" ริซซี่ถาม
"ไปอ่อยเด็กที่จะมาวัดต่างหาก"
ริซซี่ทำท่านึกออก
"จริงด้วยลืมไปเลยเด็กๆ มหาวิทยาลัยกรุ๊บกรอบ เขี้ยวง่ายไม่ติดคอ"
"เด็กเดี๋ยวนี้เค้าฉลาดเลือกนะคะ" เหมยบอกแล้วหันไปมองเจนนี่กับริซซี่
"จะมาทำลายฝันกันทำไม" เจนนี่ว่า
"ฉันมาถึงก่อนปล่อยๆ ฉันก่อน"
เม้งกับชดช้อยเบียดกันเข้ามา กุ๊กไก่ช่วยแม่เบียดอยู่ เหมย เจนนี่ ริซซี่ ทำหน้าเซ็ง
"นังริซซี่ฉันมาตัดเล็บเท้า" เม้งบอก
"สระผมให้ฉันก่อน" ชดช้อยว่า
"ตัดเล็บเท้าให้ฉันก่อน"
"หยุดเลยคะ ถามจริงนะคะ นัดกันรึเปล่ามาพร้อมกันทุกที"
เม้งกับชดช้อยต่างตอบ "ไม่"
เจนนี่กับเหมยทำท่าเซ็งๆ
"งั้นเหมยไปก่อนนะคะ"
"จะไปไหนมาช่วยพ่อทะเลาะกับคุณนายชดช้อยก่อนสิ"
"พรุ่งนี้จะมีนักศึกษามาฟังเทศน์ที่วัด เหมยจะไปซื้อของมาขายค่ะ"
เฮียเม้งคิด
"มีคนที่ไหนขายของได้ที่นั่น ฉลาดหลักแหลมมากลูกสาวพ่อ"
เม้งลูบหัวลูกอย่างชื่นชม กุ๊กไก่มองอยากเอาใจแม่บ้าง
"แม่จ๋า กุ๊กไก่อยากขายของบ้าง รับรองของร้านเราต้องขายได้มากกว่าชัวร์"
"ทำไมละลูก"
"เพราะแม่ค้าสวยกว่าไงแม่"
พูดจบชดช้อยจ้องหน้าเม้ง กุ๊กไก่จ้องหน้าเหมยเอาชนะ เจนนี่กับริซซี่มองหน้ากันเซ็งๆ
ในห้องคอมพิวเตอร์ หลวงพี่นั่งหน้าเครียดอยู่หน้าจอคอมฯ ไทกับหมากเดินเข้ามา
"นั่งคิ้วชนกันเลยนะครับหลวงพี่" ไทบอก
"นั่นสิ โทร.เรียกประกันไปนานแล้วไม่เห็นมาเลย" หลวงพี่บอก
"คิ้วไม่ใช่รถครับหลวงพี่ จะได้ชนแล้วเรียกประกันมาเคลียร์ ตลกใหญ่แล้วนะครับ"
ไทยิ้มรับ
"ทำอะไรอยู่ให้ผมช่วยมั้ยครับ"
"กำลังคิดอยู่ว่าพรุ่งนี้จะเทศน์หัวข้ออะไรดี ให้วัยรุ่นฟังแล้วเข้าใจง่ายๆ"
"แล้วเรื่องความรักที่พี่ไทเสนอไม่โดนเหรอครับ" หมากถาม
"ใช้ได้ แต่หลวงพี่อยากได้ประเด็นอื่นด้วย"
"ก็ดีนะครับ หัวข้อเดียวน่าเบื่อแย่" ไทบอก
"นั่นสิ ไหนๆ พวกนักศึกษาก็มาแล้ว หลวงพี่อยากให้เค้าได้อะไรกลับไปบ้าง"
"งั้นก็เก็บพริกหลังวัดแจกให้พวกเค้ากลับบ้านคนละถุงสิครับ" หมากบอก
ไทปราม
"หมาก! อย่าตลกกับหลวงพี่"
หลวงพี่ทำท่าคิดๆ ต่อว่าจะเทศน์เรื่องอะไรดี
"เอางี้ครับ เดี๋ยวผมกับหมาก ช่วยหลวงพี่เต็มที่" ไทบอก
"ถามผมสักคำว่าผมอยากทำมั้ย" หมากบอก
"เลือดเด็กวัด ทำอะไรต้องทำด้วยกัน"
ไทหันไปจ้องหน้า หมากพยักหน้ารับเซ็งๆ
"เอาก็เอา ให้ผมช่วยยังไงบอกมาได้เลยครับหลวงพี่"
"ในฐานะที่ทั้งสองคนเป็นวัยรุ่น บอกหลวงพี่หน่อยว่า มีความคิดยังไงกับธรรมะ"
ไทกับหมากทำท่าคิดๆ
หลวงพี่มองอย่างรอคำตอบจากทั้งสองคน
หนูนายืนอยู่หน้าร้านขายของชำ มองไปในร้านเห็นแมวที่กำลังซื้อน้ำอยู่ แล้วหันมายิ้มให้หนูนา อีกด้านโต้งกับเผือกเดินมา เผือกเห็นหนูนายืนอยู่ ก็บอกโต้ง
"พี่โต้งเหยื่อว่ะพี่ หน้าใหม่ไม่ใช่คนแถวนี้รับรองพี่จีบติดชัวร์ป๊าบ"
"ทำไมต้องให้ฉันจีบคนหมู่บ้านอื่นวะ"
"ก็คนหมู่บ้านนี้เค้ารู้นิสัยถาวรพี่หมดแล้ว ใครเค้าจะไปเอา"
"ปากเสียนะแกไอ้เผือก" โต้งมองหนูนายิ้มๆ "เดี๋ยวคอยดูฝีมือการจีบสาวขึ้นสุดของฉัน"
โต้งเดินมาหา หนูนามองอย่างรู้ทัน
"น้องสาวขยับซ้ายหน่อยสิจ๊ะ"
"ใจเราจะได้ตรงกันเหรอจ๊ะ"
เผือกกระซิบโต้ง "เค้ารู้ทันพี่ว่ะ"
โต้งมองหน้าเผือกคิดๆ แล้วเริ่มใหม่
"น้องสาวยกขาซ้ายขึ้นหน่อยได้มั้ย"
"ฉันเหยียบหัวใจพี่อยู่เหรอจ๊ะ"
"ตรงๆ เลยนะมีเบอร์มั้ย" เผือกบอก
"ก็มีบ้างเวลานอนน้อยคะ"
"ฮ่าๆๆ ไอ้โต้ง ไอ้ไก่อ่อนน้องเค้าไม่สนแกหรอกโว้ย" แมวบอก
"ฉันก็ไม่สนซะหน่อย ไปเผือก หาไรกินดีกว่า"
เผือกกับโต้งเดินเข้าร้านไป แมวกับหนูนามองตามโต้งไป
หมวดกาแฟเดินมาจากด้านหลังของหนูนา หนูนาหันหลังมาชนกับกาแฟอย่างจัง กาแฟรับไว้ในอ้อมแขน สองคนมองหน้าสบตากันไปมา
"พอแล้วมั้งมองขนาดนี้ เดี๋ยวครูก็ท้องหรอกหมวด"
กาแฟยกตัวหนูนาขึ้น แมวเห็นสองคนมองหน้ากันไปมาเลยช่วยแนะนำตัวให้
"หมวดนี่ครูหนูนา เธอมาขอให้หลวงพ่อเทศน์ให้นักศึกษาฟังพรุ่งนี้"
"สวัสดีครับ มิน่าผมว่าหน้าไม่คุ้น ไม่น่าใช่คนแถวนี้"
"ตอนนี้ไม่ใช่ ถ้าผมจีบติดเมื่อไหร่รับรองหมวดเห็นหน้าทุกวันแน่" แมวบอก
"ระวังแฟนเค้ายิงละน้า ... มีอะไรให้ผมช่วยบอกได้เลยนะครับ"
หนูนาพยักหน้ารับก่อนมองหน้ากาแฟ
"หน้าหมวดเค้าเหมือนคนที่บ้านรึเปล่าครับครู มองจัง"
"เปล่าค่ะ"
หนูนาเดินออกไป แมวเดินตาม
บริเวณลานวัด หลวงพ่อทำหน้าเครียดๆ มั่นยืนอยู่ข้างๆ ชดช้อย เม้ง เหมย เจนนี่ กุ๊กไก่ยืนรอฟังคำตอบอยู่
"ตกลงจะสัมปทานที่วัดให้ใครขายของในวันพรุ่งนี้เจ้าคะหลวงพ่อ" กุ๊กไก่ถาม
"ให้เม้งเถอะ เม้งจ่ายไม่อั้น"
"ให้ช้อยเถอะเจ้าคะ"
"จริงๆ ที่วัดก็ใช้เพื่อประกอบกิจสาธารณะอยู่แล้ว ก็แบ่งๆ กันขายดีมั้ย"
"แต่ว่าเม้งอยากได้สิทธิ์ขาด"
"ช้อยก็เหมือนกัน"
ชดช้อยกับเฮียเม้งมองหน้ากันทำท่าขู่กันไปมาเหมือนหมา
"น้ามั่นมีน้ำร้อนมั้ย" เจนนี่ถาม
"มีเยอะเลยแหละ เดือดปุดๆๆๆ"
"รีบไปเอามาสาดเลย จะได้แยกกัน"
"นังเจนเดี๋ยวเถอะ"
ชดช้อยกับเม้งแยกกัน
หลวงพ่อบอก
"หลวงพ่อจะให้คนตั้งซุ้มขายของ ให้เฮียเม้งหน้าโบสถ์ฝั่งซ้าย คุณนายฝั่งขวา"
"ช้อยจะเอาฝั่งซ้ายเจ้าคะ เพราะเค้าว่าขวาร้ายซ้ายดี"
"ไม่ให้โว้ย" เม้งบอก
"พอแล้วพ่อ ให้คุณนายขายของฝั่งซ้ายตามนั้นเลยจ้ะ"
เฮียเม้งทำท่าจะไม่ยอม เหมยดึงไว้ ชดช้อยยิ้มอย่างผู้ชนะ
อ่านต่อหน้าที่ 2
หลวงพี่ดิจิตอล ตอนที่ 24 (ต่อ)
เวลาต่อมา หลวงพี่กำลังกดส่งไลน์ของที่ต้องซื้อให้ไท
เสียงไลน์ไทดัง
"เดี๋ยวหลวงพี่รบกวนไทไปซื้อของให้หน่อยนะ"
"ได้ครับ"
"ขอบคุณไทกับหมาก มากๆ ที่ให้มุมมองเกี่ยวกับวัยรุ่นสมัยนี้ ทำให้หลวงพี่คิดออกว่าจะเทศน์เรื่องอะไร"
หมากยกมือท้วมหัว
"สาธุบุญกุศลที่หมากทำในวันนี้ ขอให้ชีวิตหมากพบเจอแต่สิ่งดีๆ ประสบความสำเร็จ เรียนหนังสือเก่งๆ มีแฟนสวยๆ ร่ำรวยๆ"
"พอแล้วมั้งขออะไรเยอะแยะ เก็บพรไว้ให้คนอื่นบ้าง" ไทบอก
"นานๆ ฉันจะทำความดีซะที"
"ความดีทำได้ตลอดแหละ ขึ้นอยู่กับว่าเราจะทำมั้ย" หลวงพี่บอก
ไทฟังหลวงพี่พูดจบแล้วบรรยากาศก็เงียบๆ ไทมองหน้าหลวงพี่ไปมาเหมือนรออะไร
"ไปได้แล้วเดี๋ยวมืด"
ไทยิ้มอายๆ
"หลวงพี่ลืมอะไรรึเปล่าครับ"
หลวงพี่ทำท่าคิดๆ
"อ๋อใช่ นึกออกแล้ว หลวงพี่ลืมเก็บจีวรที่ตากไว้"
"แฮ่!! ไม่ใช่ครับหลวงพี่ หลวงพี่ลืมมันนี่ครับ" หมากบอก
"อ๋อ แล้วก็ไม่บอก"
"ไม่มีเงินจะซื้อของยังไงละครับ" หมากบอก
หลวงพี่ยิ้มๆ ก่อนเดินไปหยิบเงินมาให้หมาก
บริเวณหน้าร้านขายของชำ ริซซี่กับเจนนี่กำลังช่วยกันยกลังน้ำมาวางคนละลัง
ที่วางอยู่มีประมาณสามลังอยู่ก่อนแล้ว เหมยยืนอยู่กับคนขาย
"ตกลงจะเลิกปล่อยเงินกู้มาทำธุรกิจขายน้ำแล้วเหรอคะ" เจนนี่ถาม
"เหมยต้องเตรียมไว้พี่เจน ใครจะไปรู้เกิดพรุ่งนี้ขายดี ของไม่พอขายก็แย่สิ"
"ยกจนกล้ามขึ้นแล้วคะน้องเหมย เลี้ยงน้ำพีสักขวดสิคะ" ริซซี่ว่า
"ได้สิเดี๋ยวกลับไปกินที่บ้านเหมยแช่ไว้หลายขวดเลย"
"หลังๆ นี่น้องเหมยเค็มขึ้นเยอะเลยนะคะ" เจนนี่ว่า
เหมยมองเจนนี่
"ถ้าไม่เค็มจะมีเงินจ่ายค่าจ้างพี่เจนมั้ยละ" เหมยมองริซซี่ "หนี้ก็เก็บไม่ได้"
เจนนี่กับริซซี่รีบหลบสายตา ไทกับหมากเดินเข้ามา
"ใครจะจัดงานอะไร ซื้อของเยอะแยะ" ไทถาม
"ก็งานแต่งเราสองคนไงคะน้องไท ทำเป็นลืม"
ริซซี่หยิบกระดาษในร้านตีหัวเจนนี่เบาๆ
"ตื่นรึยังนังเจน ถ้าไม่ตื่นฉันจะช่วยปลุกอีกที"
ริซซี่ทำท่ายกเท้าจะถีบ เจนนี่รีบหลบ
"นิดๆ หน่อยๆ ความสุขของฉันนังริซซี่"
"ตกลงซื้อของไปทำไรกัน"
"ก็เอาไปขายให้นักศึกษาพรุ่งนี้น่ะสิ" เหมยบอก
"สุดยอด" ไทบอก
"ขยันใช่มั้ยละ"
"งก"
"เค้าเรียกว่าขยันทำมาหากินยะ ปะพี่เจนพี่ริซซี่กลับ"
"กลับยังไงของเยอะแยะโทร.เรียกสิบล้อมาขนมั้ย"
"อย่าเวอร์"
ริซซี่บอก
"ให้พี่ยกขนาดนี้ริซซี่แตกของพี่ค่ะน้องเหมย"
"เดี๋ยวผมไปส่งให้ รอผมซื้อของแป๊บ"
"ไม่ต้องยุ่ง"
หมากบอก
"คิดดีๆ นะพี่เหมยถ้าให้คนอื่นช่วยต้องใช้ตังค์ แต่ฉันสองคนใช้แค่ใจพอ"
เหมยมองกล่อง 5 กล่อง ก่อนมองหน้าไทคิดๆ
บริเวณศาลาท่าน้ำ หลวงพี่นั่งอยู่ เปิดไอแพดสีหน้าตั้งใจ พิมพ์คำว่า “รักทางธรรม” มีหัวข้อหลายหัวข้อแสดง หลวงพี่เลื่อนๆ ดูก่อนกดเข้าไปที่หัวข้อแรกคือ พุทธธรรมนำใจ “รักแบบทางโลกและทางธรรม” หลวงพี่เอามือเลื่อนๆ อ่านดู อย่างตั้งใจ
หลวงพ่อเดินเข้ามา
"เป็นยังไงบ้างท่านเตรียมพร้อมสำหรับวันพรุ่งนี้รึยัง"
"เรียบร้อยครับท่าน"
"มีอะไรให้หลวงพ่อช่วยมั้ย"
"ท่านมีอะไรจะแนะนำสำหรับการเทศน์ครั้งแรกของผมมั้ยครับ"
หลวงพ่อทำหน้าจริงจังเดินลงมานั่งข้างๆ หลวงพี่
"นานๆ ที่วัดเราจะมีโยมมารอฟังเทศน์กัน ถือเป็นโอกาสที่ดีที่เหล่าภิกษุอย่างเราจะได้ทำหน้าที่เผยแผ่พระธรรมคำสอน"
"ครับท่าน"
"ท่านจำฉายาทางธรรมของท่านได้มั้ย"
"จำได้ครับ ฉายาผมคือปัญญาวุโธ"
"ใช่ ชื่อนี้แปลว่าผู้มีปัญญาเป็นอาวุธ ในวันที่หลวงพ่อบวชให้ท่าน หลวงพ่อบอกท่านว่ายังไงนะ"
"ให้ผมใช้ปัญญาเป็นอาวุธในการเผยแผ่พุทธศาสนาครับ"
หลวงพ่อหันมายิ้มให้หลวงพี่
"ตอนนี้ท่านจะได้ทำหน้าที่นั้นแล้ว จงใช้ปัญญา หัวใจ และพระธรรมคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าที่ท่านได้เรียนรู้มาให้เกิดผลสำเร็จให้วันพรุ่งนี้เถิด"
หลวงพี่พยักหน้ายิ้มๆ
ทุกคนช่วยกันเตรียมงาน หน้าโบสถ์ไท หมาก แมว มั่น ช่วยกันยกโต๊ะเล็กๆ มาตั้งเป็นซุ้มขายน้ำหน้าประตูสองฝั่ง ยกกันอย่างทุลักทุเล เอามือปาดเหงื่อ หมากชี้ให้มั่นกับแมวย้ายโต๊ะไปมา จนสองคนไล่เตะหมาก
ในโบสถ์ ไท หมาก มั่น แมว ช่วยกันทำความสะอาด หลวงพี่มองดูทุกคน ก่อนเปิดไอแพดแล้วนั่งพิมพ์ “หัวข้อในการพูด”
ไทมาช่วยหลวงพี่พิมพ์ หลวงพี่ทำท่าพูดๆ ไทพิมพ์ตาม
แมวเอามือปาดขอบโบสถ์หรือพื้น ไม่มีฝุ่นสักเม็ด ทำมือโอเค ไท แมว มั่น มาก ยกมือเย้ดีใจ
หน้าประตูโบสถ์หลวงพ่อมองยิ้มๆ
พระอาทิตย์ขึ้นเป็นเช้าวันใหม่ หลวงพี่ตื่นมาดูความเรียบร้อย ไม้กวาดวางเกะกะก็จัดเข้าที่ ไทเดินผ่านมาเจอ
"เรียบร้อยสมใจมั้ยครับหลวงพี่"
หลวงพี่พยักหน้ารับ
"ถูกใจมากไท ต้องขอบคุณไทกับทุกคนจริงๆ"
"แค่นี้ยังเล็กน้อยเมื่อเทียบกับที่หลวงพ่อกับหลวงพี่ดูแลให้เราอาศัยอยู่ที่นี่ครับ"
หลวงพี่พยักหน้ารับ ก่อนมองออกไปหน้าวัด เห็นกาแฟ ริซซี่ เจนนี่ และเหมยถือน้ำอัดลม ขนม มากันคนละไม้ละมือ ทุกคนวางกล่องก่อนยกมือไหว้หลวงพี่
"เจริญพรโยม มากันแต่เช้าเลยนะ"
"ขยันจริงๆ เลยนะครับ" ไทบอก
"ก็ไม่ได้ขยันหรอกค่ะ ถ้าไม่ตื่นโดนหักตังค์" เจนนี่บอก
"ส่วนพี่ถ้าไม่มาโดนปรับดอกเบี้ย" ริซซี่บอก
"ส่วนผมขอให้เหมยสั่งผมทำได้หมด" หมวดกาแฟบอก
"สั่งให้เป็นแมว" เหมยว่า
กาแฟร้อง "เหมี๊ยวๆๆ"
"สั่งให้เป็นนก"
"จิ๊บๆๆ"
ริซซี่บอก "สั่งให้ไปคาบกระดูกมาเดี๋ยวนี้"
กาแฟหันมาหาริซซี่ทำท่าจะงับ
"เล่นอะไรให้เกียรติยศผมด้วยครับพี่ริซ"
"ริซซี่ค่ะ ริซอย่างเดียวดูแมนไป ก็เห็นน้องเหมยสั่งเลยอยากสั่งบ้าง"
เหมยบอก
"ไปตั้งร้านกันเถอะ เดี๋ยวบ้านคุณนายมาจะวุ่น"
"ให้ผมช่วยอะไรบอกเลยนะครับ" ไทบอก
"น้องเหมยมีหมวดกาแฟอยู่แล้ว ถ้าน้องไทว่างมาดูแลหัวใจให้พี่หน่อยมันว้าเหว่" เจนนี่บอก
"จะยืนจีบกันหรือจะมาช่วยงานเหมย"
เจนนี่กับริซซี่ทำท่าเซ็งๆ เหมยเดินออกไปกับกาแฟ ริซซี่กับเจนนี่เดินตาม
อ่านต่อหน้าที่ 3
หลวงพี่ดิจิตอล ตอนที่ 24 (ต่อ)
ซุ้มร้านเหมยแต่งเป็นสีฟ้า ประดับด้วยมะพร้าวเป็นลูกๆ ในบรรยากาศท้องทะเล ชดช้อย โต้ง และ เผือกเดินมาดูร้านเฮียเม้ง
"เห็นแล้วนึกถึงฮาวายว่ามั้ยเผือก" โต้งว่า
"เคยไปเหรอ" ริซซี่ถาม
"เคยดูในหนังสือท่องเที่ยวโว้ย" โต้งว่า
"อ่านหนังสือออกเหรอ" เจนนี่ถาม
"อ่านไม่ออกดูภาพเอา" โต้งบอก
"พอเลยนะแกสองคน ลูกฉันไม่ได้โง่ขนาดนั้น" ชดช้อยบอก
"เจนนี่ ริซซี่เต้นระบำชาวเกาะหน่อยสิ" เผือกบอก
ริซซี่กับเจนนี่เต้นจริงๆ ท่าหมุนเอวไปมาแบบฮาวาย
"แกสองคนบ้าจี้ทำมันไปได้ มาก่อนกวนทำไมมิทราบ" เฮียเม้งว่า
"ก็ไม่ได้จะมากวน แค่จะมาดูว่าที่แต่งร้านแบบนี้คิดดี.....แล้วใช่มั้ย" ชดช้อยบอก
"มาเที่ยวว่าร้านคนอื่นดูซุ้มร้านแกก่อนคุณนาย นึกว่ามีกฐินผ้าป่า"
ซุ้มของชดช้อยที่มีกุ๊กไก่ยืนอยู่
"ธงราวประดับเต็มหน้าร้าน" เฮียเม้งบอก
"ก็ขายในวัดอะไรๆ ก็ต้องเป็นวัดสิ" กุ๊กไก่บอก
"เรียกว่าไม่มีหัวคิดจะดีกว่า"
"แกว่าลูกฉันเหรอ"
"ก็ลูกปูมันก็ต้องเดินเอียงตามแม่ปูสินะ ฮ่าๆ"
ชดช้อยโมโหจะหยิบของมาปาใส่เฮียเม้ง
เหมยบอก
"หยุดก่อนจ้ะ ฉันว่าเราต่างคนต่างขายดีกว่านะจ้ะ ถือว่าเหมยขอ"
"ถ้าไม่หยุดผมจะจับไปสงบสติอารมณ์ที่โรงพักสักชั่วโมงโอเคมั้ยครับ" กาแฟบอก
"แม่ๆ นักศึกษามากันแล้ว" กุ๊กไก่ว่า
ทุกคนมองออกไป ยิ้มๆ
ทุกคนกำลังกราบพระประธานโดนการนำของแมว หลวงพี่ หลวงพ่อ ไท มั่น แมว หมาก นักศึกษา ครูหนูนานั่งอยู่ หน้าหลวงพี่มีแมคบุ๊ควางอยู่
ทุกคนพร้อมกัน "ธัมมัง สรนัง คัจฉามิ"
ทุกคนกราบ "สังฆัง สรนัง คัจฉามิ"
"เดี๋ยวรอให้พระกราบเสร็จก่อนนะ" แมวบอก
หลวงพ่อ กับหลวงพี่ในท่านั่งทับส้นเท้า กราบพระอย่างสำรวม แล้วหันมาหาโยมที่นั่งอยู่
"เอาละพร้อมกันนะ กราบสามครั้งระลึกถึงพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์"
แมวหันไปส่งยิ้มให้ครูหนูนา ก่อนกราบ ทุกคนกราบพร้อมกันสามครั้ง
"เชิญหลวงพ่อกล่าวเปิดงานเลยครับ" แมวบอก
"กรรไกรตัดริบบิ้นอยู่ไหน" มั่นถาม
"คนละงานแล้วไอ้มั่น ไม่เอาแชมเปญมาเปิดด้วยเลยนะ"
"อ้าวได้เหรอ ข้าไปซื้อแป๊บ"
"พอแล้วครับน้า" ไทบอก
สองคนทะเลาะกัน เด็กๆ นักศึกษามองอยู่ สองคนทำท่ารูดซิบปากพร้อมกัน
หลวงพ่อบอก
"ทางวัดธารธรรมของเรายินดีเป็นอย่างยิ่งที่ได้ต้อนรับโยมนักศึกษาทุกคน ขอบคุณครูหนูนาที่เห็นความสำคัญของการฟังเทศน์"
หนูนายกมือไหว้รับคำหลวงพ่อ
" หลวงพ่อจะมอบหน้าที่ในการเทศน์วันนี้ ให้กับหลวงพี่ดินนะ"
"ขอบคุณครับท่าน "
หลวงพี่ยิ้มๆ ก่อนมองหน้านักศึกษาทุกคนที่รอฟังอยู่อย่างตั้งใจ
สองร้านค้านั่งอยู่อย่างเหงาๆ ริซซี่กับเจนนี่นั่งตบแมลงวันอยู่
"แมลงวันนี่ก็ตอมจั๊ง เดี๋ยวก็จับกินซะหรอก" ริซซี่ว่า
"กินแมลงวันจะไปอิ่มอะไร คนจริงเค้ากินแมลงสาบต่างหาก" เจนนี่บอก
"แหวะ มิน่าหลังๆ แกมาร้านฉันแมลงสาบหายหมด"
"ฉันหยอกเล่น คนบ้าไรกินแมลงสาบ"
"สงสัยจะขายไม่ได้แน่เลย" เจนบอก
"รออีกนิดพี่เจนเดี๋ยวเค้าฟังเทศน์เสร็จออกมาก็หิว" เจนนี่ว่า
ชดช้อยโพล่งเสียงดัง "โว้ย!"
ชดช้อยยืนขึ้นอย่างหงุดหงิด
"คุณนายเป็นอะไรครับ หรือว่ามีใครขโมยของ" กาแฟถาม
"ขโมยอะไรหมวด ฉันหงุดหงิดขายไม่ได้สักขวดลงทุนไปตั้งเยอะ"
"นั่นสิแม่ เอาไงดีละ" กุ๊กไก่ว่า
"เราไปยื่นขายริมหน้าต่างเหมือนไก่ย่างตามรถไฟดีมั้ยแม่" โต้งว่า
"ฉลาดสุดๆ ลูกเพ่" เผือกบอก
"มะแหงกสิ ฉันจะไปคุยกับหลวงพี่ให้รู้เรื่อง ก็ไม่ได้จะไปกวนมาก แค่จะไปถามว่าจะให้นักศึกษาเบรกตอนไหน"
"เค้าเทศน์ไปไม่ถึงสามนาทีเคยนะครับ"
"ใครไม่ไปฉันไป ฉันไม่มีทางเสียเงินลงทุกแน่ๆ"
ชดช้อยเดินออกไป
"พ่อจะเป็นตัวแทนของร้านเราเอง" เม้งบอก
พูดจบเฮียเม้งเดินตาม เหมยมองตามก่อนถอนหายใจเหนื่อยๆ
หลวงพี่กำลังเทศน์เรื่องความซื่อสัตย์อยู่
"ความซื่อสัตย์เป็นลักษณะที่จะช่วยให้โยมเป็นคนที่ได้รับการยอมรับนับถือ ไหนลอง
บอกหลวงพี่ถึงพฤติกรรมของพวกโยมที่แสดงว่าซื่อสัตย์สิ"
นักศึกษา 1- 2 - 3 แสดงความเห็นต่างกัน
"ตรงต่อเวลาค่ะ / ไม่พูดปด / ไม่ลอกการบ้าน"
เพื่อนโห่ประมาณว่าแกนั่นแหละ เป็นประจำ
นักศึกษา 4 "ไม่นอกใจแฟนครับ" แล้วยิ้มให้ผู้หญิงที่อยู่ข้างๆ
ชดช้อยเดินเข้ามา
"หลวงพ่อเจ้าคะ ชดช้อยขอความเป็นธรรม"
"เม้งด้วยครับหลวงพ่อ"
ทุกคนหยุดแล้วหันไปมอง
"มีอะไรคุณนาย เฮียเม้ง" แมวถาม
"ช้อยขายของไม่ได้เลย"
มั่นถาม "อ้าว แล้วมาบอกหลวงพ่อทำไม"
"ชดช้อยอยากขอให้หลวงพี่พักเบรกให้น้องๆ เค้าได้พักซื้อน้ำซื้อขนมกินกันหน่อย"
"จริงด้วยครับ ถือซะว่ากระจายรายได้สู่ชุมชน" เม้งบอก
"คุณนายรออีกหน่อยได้มั้ยครับ" ไทบอก
"รอจนหน้าเหี่ยวหมดแล้วไอ้ไท" เม้งบอก
"ไอ้เม้งแกว่าฉันเหรอ"
"เอาละพอแล้วๆ" หลวงพ่อบอกพลางมองหลวงพี่ "เบรกสัก 10 นาทีนะ ไปดื่มน้ำปัสสาวะกัน"
"แฮ่ มันจะเค็มนะครับหลวงพ่อ" แมวบอก
หลวงพ่อ ไปปัสวะ แล้วก็ไปดื่มน้ำเถอะ
"ขอบคุณเจ้าคะหลวงพ่อ"
หนูนาบอก
"ถึงจะเบรกแต่น้องๆ ก็คงไม่มีเงินซื้อหรอกคะ เพราะนักศึกษากลุ่มนี้ที่มา มาด้วยใจเงิน
ที่เตรียมมาก็ได้ยกให้กับน้องๆ ในโรงเรียนที่เพิ่งไปสร้างมา เพื่อเป็นทุนการศึกษาหมดแล้วคะ"
"แต่น้ำขวดละ 10 บาทเองนะครู" เม้งบอก
"กี่บาทเด็กๆ ก็ให้น้องๆ ที่ด้อยโอกาสหมดแล้วคะ เพราะเรามาเพื่อให้ สิ่งที่จะรับกลับไปคือรอยยิ้มของน้องๆ ธรรมะเท่านั้น"
หลวงพ่อมองอย่างชื่นชมในตัวเด็กๆ และครู ชดช้อยกับเม้งหน้าเสีย
นอกโบสถ์ กุ๊กไก่นั่งเซ็งๆ อยู่กับโต้งและเผือก
"ที่นี่ไม่เหมาะกับเราเลยอะพี่โต้ง" เผือกบอก
"นั่นสิ นั่งหน้าโบสถ์แล้วร้อนๆ ยังไงไม่รู้"
"สงสัยบาปกรรมที่สะสมในตัวมันจะทำงานวิ่งพล่านจนร้อนไปหมด"
อีฝั่ง เหมยกับกาแฟไม่อยู่ เจนนี่กับริซซี่หิวน้ำ
"หิวอ่ะเจนนี่"
"ไปห้องน้ำดิ"
"ฉันไม่ใช่แกนะ จะได้ไปหาของกินในส้วม"
"กินน้ำรองท้องก่อนมะ" เจนนี่บอก
"ดีมาก แต่ฉันไม่มีตังค์นะ"
"แกไม่พูด ฉันไม่พูดน้องเหมยไม่รู้หรอก"
"หร๊า"
เจนนี่กับริซซี่หันไปเจอเหมยกับกาแฟทำท่าตกใจ
"เผลอไม่ได้เลยนะ ไม่ได้ยินใช่มั้ย หลวงพี่เทศน์เรื่องความซื่อสัตย์อ่ะ"
"ได้ยิน แต่มันหิ๊ว"
"เดี๋ยวก็โดนจับหรอก ริอาจขี้ขโมย"
"จับพี่สองคนไปก็เปลืองพื้นที่คุกเปล่าๆ คะหมวด"
"เอาละๆ เอาไปกินคนละขวดได้" เหมยบอก
เจนนี่/ริซซี่บอก "ขอบคุณค่า"
สองคนกินน้ำอยู่ ชดช้อยกับเม้งเดินหงุดหงิดเข้ามา
"พวกเรากลับ"
"อ้าว ไม่ขายแล้วเหรอแม่" กุ๊กไก่ถาม
"ไปคุยกันที่บ้าน เก็บของ"
โต้ง เผือก กุ๊กไก่ช่วยกันเก็บของ
"มีไรจ้ะพ่อ" เหมยถาม
เฮียเม้งทำหน้าเศร้าๆ
"ก็นักศึกษาที่มาเนี่ย เค้าไปออกค่ายสร้างโรงเรียนให้เด็ก แถมยังใจดีบริจาคเงินทั้งหมดเป็นทุนการศึกษาจนไม่มีเงินซื้อของร้านเรานะสิ"
เหมยมองหน้าพ่อคิดๆ
นักศึกษาฟังหลวงพี่อย่างตั้งใจ หลวงพี่กำลังเทศน์เรื่องความรัก
"เรื่องสุดท้ายวันนี้คือเรื่องความรัก ไหนใครไม่เคยมีความรักบ้าง"
นศ.ชายชี้เพื่อน "คนนี้ครับไม่เคยมีแฟน"
เพื่อนๆ ก็โห่
"ความรักไม่ได้จำกัดที่รักจากหนุ่มสาว แต่มีความรักจากครอบครัว จากเพื่อน คนรอบข้าง และที่สำคัญที่สุดคือจากพ่อแม่"
นักศึกษาทุกคนมองๆ
"รักที่จากพ่อแม่เป็นความรักที่ไม่ต้องพยายาม ไม่ต้องบังคับให้ได้มา ท่านก็รักลูกอย่างไม่มีข้อแม้"
นักศึกษาตั้งใจฟัง
"อย่ามัวไปมองหาความรักจากทุกคนบนโลก จนลืมที่จะรักษาและทะนุถนอมความรักที่มีอยู่ให้มันเจริญงอกงาม"
หลวงพี่หันหน้าไปหาหลวงพ่อ เหมือนให้หลวงพ่อพูด
"และอย่าลืมรักตัวเองโดยการเป็นคนดี ตั้งใจเรียน ทำประโยชน์เพื่อสังคม และสวดมนต์ปฏิบัติธรรมเมื่อมีโอกาสเพราะทำธรรมจะช่วยให้เรามีสติและเป็นคนดีเจริญพร" หลวงพ่อกล่าวสรุปท้าย
ทุกคนกล่าว "สาธุ"
แมวบอก "เดี๋ยวให้ทุกคนไปพักได้คนละ 10 นาที"
"เดี๋ยวกลับมาจะถึงช่วงตอบคำถามกัน" มั่นบอก
ทุกคนแยกย้ายกันออกไป
ไทหันไปมองหน้าหลวงพี่กับหลวงพ่อยิ้มให้กัน
อ่านต่อหน้าที่ 4
หลวงพี่ดิจิตอล ตอนที่ 24 (ต่อ)
นักศึกษาแยกย้ายกันออกไป ไทเดินออกมาเห็น เหมย กาแฟ เจนนี่ ริซซี่ ยังอยู่
"อ้าวพี่เหมยยังไม่กลับอีกเหรอ" หมากถาม
"ยังอ่ะ"
เจนนี่ถาม "น้องไทจะไปไหน"
"ไปเตรียมน้ำเปล่าให้น้องๆ เค้าครับ"
เจนนี่บอก "ไปทำไม เอาน้ำในถังนี้แจกสิ"
"ผมไม่มีเงินซื้อหรอกครับ เจ้าของเค้าคงคิดแพงแน่ๆ"
กาแฟบอก
"เลิกว่าเหมยเหอะ เหมยเค้าอยู่รอแจกน้ำให้น้องๆ ทุกคนกิน"
ริซซี่ย้ำ "ฟรีด้วยค่ะ"
หมากไม่เชื่อหู"อะไรนะ"
"ฉันให้กินฟรี ตอบแทนพวกเค้าที่ทำเพื่อคนอื่น" เหมยยืนยัน
ไทมองเหมยยิ้มๆ
"อ้าวเร็วค่า น้ำขนมแจกฟรี อยากได้มารอรับกันเลยคะ"
นักเรียนที่นั่งอยู่มารอรับน้ำแจกจากเหมยกับทุกคน
ทุกคนช่วยกันหยิบน้ำหยิบขนมแจก ไทกับหมากมองอยู่มุมหนึ่ง
"พี่ไทฉันไปนะ"
"ไปไหน"
"ไปรับของกินฟรีอะเซ่ ถ้าเป็นไปได้อยากเวียนรับแล้วเอาไปเก็บไว้กิน"
"ไม่ต้องเลย ให้น้องๆ เค้ากินโน้น"
"พี่ไทไปรับด้วยสิ ไม่กินเอามาให้ฉัน"
"ไม่เอา ไม่หิว"
"ไม่หิวหรืออายพี่เหมย"
"อายอะไร จะไปก็รีบไปเดี๋ยวของหมด"
หมากวิ่งไปต่อแถว ไทมองตามยิ้มๆ ก่อนหันไปมองเหมยยิ้มๆ มีความสุข
เหมยเดินมาจากห้องน้ำ มีนักศึกษาสองคนยืนรออยู่
"พี่เหมยครับ"
"ค่ะว่า"
"ผมขอไลน์ได้มั้ยครับ"
เหมยมองซ้ายขวา
"พี่ไม่เล่นไลน์"
"เฟสบุ๊กก็ได้พี่"
ไทเดินมาจากมุมหนึ่งข้างหลังเหมย
"เฟสพี่ก็ไม่เล่น"
"บ้านเลขที่ก็ได้พี่เดี๋ยวผมเขียนจดหมายหา นะพี่นะ"
ไทเดินเข้ามา
"แอดไลน์พี่ไปแทนก็ได้นะ"
พูดจบไทเอามือไปโอบไหล่เหมย เหมยมองไท พยายามสะบัดออก ไทกะซิบข้างหู
"อยากโดนเด็กจีบรึไง"
เหมยทำท่าขู่ไทก่อนหันไปยิ้มกับนักศึกษา
"แฟนพี่เหรอ"
"ใช่ พี่ขอนะคนนี้" ไทบอก
นักศึกษาพยักหน้ารับ ทำหน้าเศร้าๆ แล้วเดินออกไป
เหมยมองตามก่อนสะบัดออก
"ปล่อยเลย ไอ้บ้า"
"แทนที่จะขอบคุณ คนอุตสาห์ช่วยเห็นทำท่ากลัวๆ เด็กมาจีบ"
"ไม่ได้กลัวซะหน่อย"
"งั้นเดี๋ยวผมไปตามเด็กกลับมาให้"
"อย่านะ แค่ช่วยโกหกไม่กี่คำลำบากอะไรนักหนา"
พูดจบเหมยหันหลังให้ไท
"ไม่ได้โกหก ผมพูดจริง"
เหมยหยุดยิ้มสักครู่ก่อนเดินออกไปอายๆ
ผ่านเวลา ภายในโบสถ์ เหลือหลวงพ่อ หลวงพี่ แมว มั่น ครูหนูนา
"ขอบคุณหลวงพ่อ กับหลวงพี่มากนะคะที่ช่วยเทศน์ให้เด็กๆ ฟังวันนี้" หนูนาบอก
"ยินดีมากโยม ไว้โอกาสหน้าพานักศึกษามาอีกนะโยม" หลวงพี่บอก
"ค่ะหลวงพี่ งั้นหนูลากลับนะคะเดี๋ยวถึงกรุงเทพช้า"
"เจริญพร เดินทางโดยสวัสดิภาพนะ" หลวงพ่อบอก
"ฝากหมวดช่วยไปส่งนักศึกษากับครูหน่อยนะครับ"
"ครับหลวงพี่" หมวดกาแฟรับคำ
หนูนากราบลาหลวงพี่กับหลวงพ่อ
"ครูหนูนามีโอกาสมาอีก ผมอยากให้มาอยู่ที่นี่ ผมปลูกกุฏิรอหลายหลัง" แมวว่า
มั่นบอก
"นั่นมันกุฏิวัดไอ้แมว"
"ก็มีเยอะแยะจะงกทำไม ให้เป็นเรือนหอฉันสักหลัง"
"ขี้กากจะกินหัวเดี๋ยวเถอะ"
หนูนายิ้มรับก่อนพูดกับแมว
"หนูนามีแฟนแล้วคะ"
แมวทำท่าเจ็บหน้าอกด้วยความเจ็บปวด
"เหมือนฟ้าผ่ากลางใจ ร่างกายชาไปทั้งตัว"
"เป็นอัมพาตรึเปล่าปะเดี๋ยวพาไปหาหมอ" มั่นบอก
"คนกำลังอกหักไอ้มั่น"
"แฟนหนูนา หน้าเหมือนหมวดเนี่ยแหละคะ แต่หล่อกว่านิดหน่อย เค้าเป็นนักร้อง"
"ผมร้องเพลงไม่ได้ครับ"
"ลองหน่อยมั้ยหมวด" มั่นว่า
"จะดีเหรอครับ"
"ซะหน่อยน่า"
"ครับ" กาแฟร้องเพลง "ช่วยมาจีบๆ ฉันที มาจีบๆ ฉันที ชะเง้อรอนานแล้ว จีบมาจีบ
มาจีบฉันที มาจีบ มาจีบ ฉันสักที ฉันทอดสะพานรอนานแล้ว"
กาแฟหยุดร้องหนูนาปรบมือให้
"เสียงเพราะดีค่ะ แต่แฟนหนูนาร้องเพราะกว่า"
แมวฟูมฟาย
"ใช่สิ ฉันมันไม่ใช่แบงค์ แบล็ควนิลานี่"
แมวทำท่าฟูมฟาย เอาหัวซุกอกมั่น ให้มั่นปลอบ
หลวงพ่อมองสายหน้า
บริเวณถนนหน้าวัด ไท หมาก เจนนี่ ริซซี่ ยกกล่องโฟม น้ำที่เหลือเล็กๆ น้อยๆ กลับ
"เซ็งไม่ได้อะไรเลย" เจนนี่บอก
"ก็เราทำบุญพี่เจนจะหวังเงินทองทำไม"
"พี่หมายถึงเบอร์นักศึกษานะคะ ไม่ได้เลย"
ไทมองหน้าเหมยยิ้มๆ นึกถึงตอนที่โดนนักศึกษาขอเบอร์
"โธ่น่าสงสาร เอาเบอร์ฉันไปแทนมั้ย ฉันก็นักศึกษาอย่าลืมสิ" หมากบอก
"เบอร์แกมีแล้ว แล้วก็ไม่อยากโทรหาด้วย"
"เด็กๆ สมัยนี่ก็น่าชื่นชมนะคะ รู้จักทำประโยชน์เพื่อสังคม"
"ใช่แล้วครับ รู้จักให้ รู้จักเสียสละ ถือว่าเป็นพื้นฐานของคนดี" ไทบอก
"แบบนี้น้องเหมยก็เป็นคนดีนะสิ เลี้ยงน้ำน้องๆ" เจนนี่ว่า
"แน่นอน" เหมยบอก
"ก็ผลแห่งความดีทำให้มีหนุ่มๆ วัยขบเผาะมาขอเบอร์น้องเหมยของพี่เจนงัยครับ"
"จริงรึเปล่าคะน้องเหมย"
เหมยทำท่าอายๆ
"ก็นิดนึงอะคะ ทำไงได้หน้าเหมยมันสวยล้ำ นำเทรน ใครเห็นเป็นต้องหลง"
ริซซี่บอก "เริ่มหลงตัวเองไปใหญ่โตแล้ว"
"แล้วพี่เหมยให้เบอร์ไปป่าวครับ" หมากถาม
"ไม่อ่ะ ไม่ชอบเด็ก"
"ผมเป็นผู้ใหญ่แล้วนะ"
เหมยหันมามองหน้าไท
"อย่างน้องไท พี่เจนนี่จอง"
"ฉันจองโว้ย เมื่อกลางวันเพิ่งไปฉี่รดหน้าห้องน้องไทมา" ริซซี่ว่า
"โว้ย นังริซซี่คนหรือหมากันแน่"
ริซซี่กับเจนนี่มายื้อแย่งไทแล้วเดินไป ไทมองๆ หน้าเหมยยิ้มให้
พระอาทิตย์เริ่มตกดิน หลวงพี่กำลังยืนมองไปที่ท่าน้ำ หลวงพ่อเดินมายืนข้างๆ
"ขอบคุณท่านมากนะวันนี้"
"ขอบคุณท่านที่ให้โอกาสครับ ผมคิดว่าวันนี้ผมยังทำไม่ดีเท่าที่ควร"
"ผิดพลาดอะไรก็เก็บไว้เอามาพัฒนาให้มันดีขึ้น แต่วันนี้ถือว่าท่านทำได้ดีแล้ว"
"ขอบคุณครับท่าน"
"มีคนมาเข้าวัดฟังเทศน์ ฟังธรรมแล้วมันชื่นใจ"
"นั่นสิครับ ความสุขของคนเป็นครูคือได้สอนนักเรียน สุขของคนเป็นพระคือได้
เผยแผ่ศาสนา"
"แต่อย่าลืมละ สุขเดี๋ยวมันก็ผ่านไป"
หลวงพี่หันมามองหน้าหลวงพ่อ
"และความทุกข์เดี๋ยวมันก็ผ่านไปเช่นกันครับ"
หลวงพี่กับหลวงพ่อยิ้มบางๆ ให้กันก่อนมองทอดยาวไปที่แม่น้ำตรงหน้า
อ่านต่อตอนที่ 25
