“ธัญญา” สารภาพ ใจง่ายตามใจ “เจ๊ไก่”
ไม่คิดเยอะเล่น “แค้นเสน่หา” เป็นผีโหดซาดิสต์
เล่นละครมาก็เยอะ ผู้จัดนักแสดงขายฝีมือรุ่นเดอะ “แดง-ธัญญา วชิรบรรจง” ยอมใจอ่อนรับคำชวนผู้จัดคนเก่ง “ไก่-วรายุฑ มิลินทจินดา” มาเล่นละครบทแรงสุดชีวิตเรื่อง “แค้นเสน่หา” ในบท “ผีเฟือง” ผีร้ายกาจคอยช่วยนางเอกคนดัง “หลิว-ลลิตา ศศิประภา”
ซึ่งจะเคียดแค้นขนาดไหน ถึงขนาดเล่นแล้วเหยียบยอดอกพระเอกตลอดกาล “นก-ฉัตรชัย เปล่างพานิช” ในเรื่องกันเลยทีเดียว ลองอ่านความรู้สึกกัน
“จริงๆ ด้วยความที่เชื่อใจกันมากกว่า เพราะพอไก่บอกพี่ก็ไม่เกี่ยงหรอก ก็มีแรกๆ เช็คคิวกันให้วุ่นวายนิดหน่อย เพราะว่าช่วงนั้นต้องแบ่งคิวตัวเองว่างจากดูกองละคร คุณชายรัชชานนท์ ด้วยแล้วพอเวลาทีเหลือก็ถึงได้มาเล่นให้ไก่เขา”
ความอยากตอนนั้นคืออะไร
“คืออ่านบทแล้วมันใช่นะ แล้วไก่เขาก็คงเห็นแล้วว่าไม่มีใครเล่นได้ เพราะมันต้องมีความอาฆาตท่านชายรังสิโยภาส (ฉัตรชัย เปล่างพานิช) ต้องมีความเคียดแค้นกับทุกคนที่มาเข้าใกล้ ซึ่งความเจ็บปวดตรงนี้ตัวละครอย่างผีเฟืองเขาเคยลั่นวาจาไว้ด้วยไง ว่าจะปกป้องท่านหญิงแขไขเจิดจรัส (หมิว ลลิตา) จริงๆ ตัวละครตัวนี้มีความซับซ้อนอยู่ภายใต้จิตใจอยู่เหมือนกัน”
ถือว่าเป็นคาแร็คเตอร์ปราบเซียนมั้ย
“ก็พอตัวนะ เพราะนอกจากการแสดงที่ต้องส่งจากอินเนอร์จากข้างในแล้วยังต้องมีความซับซ้อนที่เหมือนเดี๋ยวผีเข้าผีออก มีความจิตป่วยก็ไม่เชิงอยู่ในตัวละครตัวนี้ ก็ถือว่าอายุปูนนี้แล้วยังได้เล่นบทที่ยากๆ และท้าทายตัวเองก็ถือว่าสมน้ำสมเนื้อที่ยอมเหนื่อยและหลวมตัวมาเล่นให้”
ที่หนักสุดคือเรื่องเทคนิคแต่งหน้าตา
“ใช่ที่สำคัญนะเป็นความยากด้วยที่จะต้องนัดมากองถ่ายก่อนเวลาเพื่อที่จะแต่งหน้าใส่เทคนิคสีผม ทาฟันขาวให้ดำๆ ตาขอบตาให้แดงกร่ำสิ่งเหล่านี้แหละคือ ความประณีตและไม่ยอมให้สิ่งเล็กๆ น้อยของตัวละครจากงานของไก่ผ่านไป ซึ่งพี่เองในฐานะของคนที่เป็นผู้จัดก็เห็นตรงนี้นะถ้าอะไรไม่ดี ไม่ใช่ก็ไม่ปล่อยให้ผ่านไปหรอก ยิ่งทรงผมการแต่งตัวใสจูงกระเบนแค่นี้ก็กินเวลาก่อนเข้าฉากไปหลายชั่วโมงแล้ว ซึ่งไก่เองพี่ก็ว่าไม่ค่อยเท่าไรหรอก แต่ที่เยอะสุดๆ แอบเม้าท์หน่อยก็ผู้ช่วยผู้กำกับเนี่ยแหละตัวดีทีเดียว” (หัวเราะ)
เรื่องนี้บทก็เด่น ดาราดังก็คับจอ เรื่องบทที่ถูกเฉลี่ยกันล่ะ
“อันนั้นไม่เป็นปัญหาสำหรับผีเลยนะ เพราะรู้อยู่แล้วว่าบทของไก่เขาจะเฉลี่ยตัวเองละครอย่างไง เพราะทุกตัวมีความสำคัญเท่ากันหมด ซึ่งตรงนี้ไม่ได้สนเลยแค่ทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีที่สุด ซึ่งพี่เชื่อว่าเวลาคนดูจะเห็นภาพเองว่าตัวละครตัวไหนมีพัฒนาการ จะเรียกว่ามีของก็ได้นะ ซึ่งตรงนั้นพอตอนนี้ละครออกคนดูก็มองเห็นแล้ว”
มุมพี่แดงกับความน่าสนใจของ “ผีเฟือง”
“พี่ว่าเขาน่าสงสารนะแทนที่จะมีความสุขกับสิ่งที่เป็นอยู่บนโลกนี้เขาเองก็ต้องทนทุกข์ทรมานแทนคนอื่นซึ่งไม่ใช่พ่อแม่ แต่เป็นเสมือนผู้มีพระคุณแต่แล้วผลลัพธ์ออมาก็ไม่ได้เป็นผลดีกับตัวเองเขาเลย ซึ่งตรงนั้นต่างหากที่น่าเป็นห่วงสำหรับชีวิตของคนๆหนึ่ง หรืออย่างตอนที่เข้าต้องเหยียบยอดอกท่านชายสิโยภาส ก็เพราะความแค้นที่สุมอกจริงๆ”
เล่นเรื่องนี้ใช้พลังเยอะเตรียมตัวไงบ้าง
“ก็เหนื่อยแหละ แถมช่วงที่ถ่าย เป็นตอนที่เมืองไทยอากาศร้อนตับแลบจริงๆ แต่โชคดี “กระทรวงพลังงานที่พี่ไก่” ใช้ถ่ายเป็นโลเคชั่นมีแอร์ไว้คอยบริการให้นักแสดง ซึ่งถือว่าผ่อนไปได้เยอะ แต่หลังจากนั้นตัวพี่เองก็ต้องมาทำสมาธิกับการท่องบท ซึ่งตรงนั้นไม่ยาก แต่จะบิ้วท์อารมณ์อย่างไงให้เสถียรไม่ตก แล้วต้องจำอารมณ์ความรู้สึกตอนนั้นๆ ให้ได้ด้วย ก็พอตัวนะกับละครแนวนี้”
อยากให้ฝากถึงละครหน่อย
“ละครเรื่องนี้พี่ว่าให้อะไรกับคนดูเยอะนะ แต่อาจจะต้องใช้ใจมองมากกว่าตา เพราะการใช้ใจมองบางทีอาจจะเห็นอะไรที่ไม่ถูก ซึงกว่าสละไปได้ก็ไม่ใช่เรื่องง่ายๆ ติดตามความสนุกของละครเรื่องนี้ได้ทุกวันจันทร์-อังคาร หลังข่าวช่อง 3”
