ผมได้อ่านข่าวชิ้นหนึ่งจากสำนักข่าวเอพีครับ ในข่าวนี้ พ่อแม่ผู้ปกครองและนักวิจัยแดนลุงแซมมาช่วยกันบอกว่า การห้ามวัยรุ่นคุยโทรศัพท์มือถือขณะขับรถด้วยแอปพลิเคชันสำหรับติดตั้งในโทรศัพท์นั้นมีช่องโหว่มากมาย อ่านแล้วก็ตลกดีครับ มีบางคนบอกว่า ซื้อโปรแกรมไปติดในเครื่องลูกสาวแล้ว พอลูกสาวคุยโทรศัพท์ระหว่างขับรถไม่ได้ ก็หันไปใช้ทั้งสองมือพิมพ์แมสเสจแล้วขับรถด้วยขาแทน
โปรแกรมขับห้ามคุยในปัจจุบันมีความเฉลียวฉลาดมากครับ บางโปรแกรมใช้เทคโนโลยี GPS มาตรวจจับว่าโทรศัพท์มือถือกำลังเคลื่อนที่ด้วยความเร็วสูงหรือไม่ ถ้าใช่ก็มีโอกาสที่เจ้าของเครื่องกำลังขับรถอยู่ ระบบจะตัดสายโทรเข้าอัตโนมัติแล้วส่งข้อความกลับไปบอกผู้โทรเข้าว่า ปลายสายกำลังขับรถอยู่ไม่ว่างรับสาย ซึ่งตรงนี้ก็มีการตั้งข้อสังเกตว่า แล้วถ้าเจ้าของเครื่องเพียงแค่นั่งในที่นั่งข้างคนขับ หรือนั่งบนรถไฟ โปรแกรมก็ทำงานผิดเจตนารมณ์แล้ว
บางบริษัทจึงพัฒนาตัวติดกุญแจรถขึ้นมา เมื่อติดเครื่องด้วยกุญแจนี้ ตัวกระจายสัญญาณไร้สายจะทำงานทันทีเพื่อความคุมการทำงานของโทรศัพท์มือถือที่เชื่อมต่อกัน แก้ปัญหาการตัดการรับสายกรณีเจ้าของเครื่องไม่ใช่ผู้ขับรถได้ แต่ก็มีจุดบอดตรงที่ ลูกหลานนักซิ่งอาจจะตั้งใจดึงกุญแจออกจากตัวกระจายสัญญาณก็ได้เหมือนกัน
พ่อแม่อเมริกันบางรายถึงกับบอกว่า ผู้ที่ซื้อโปรแกรมเหล่านี้จะบรรลุเป้าหมายให้ลูกหลานขับไม่คุยได้ก็ต่อเมื่อสามารถดัดนิสัยส่วนตัวของแต่ละคนด้วย ซึ่งผมเองก็เชื่อว่า โปรแกรมประเภทขับห้ามคุยที่ดีที่สุดก็คือตัวเขาเอง
..คุณว่าจริงไหมครับ..
