รายการ “ถอนหมุดข่าว” เผยแพร่ทางแอปพลิเคชั่น SONDHI APP และสถานีโทรทัศน์ NEWS1 โดย นพรัฐ พรวนสุข บก.ข่าวการเมืองและกระบวนการยุติธรรม เครือผู้จัดการ วันพฤหัสบดีที่ 17 มีนาคม 2565 นำเสนอรายงานพิเศษ บุหรี่เถื่อน-บุหรี่ปลอม ทะลักยึดตลาดทั่วไทย จนท.สุมหัวเป็นใจ !?
“เป็นเพียงหยดน้ำหยดหนึ่งในมหาสมุทรเท่านั้น” เสียงจากผู้บริหารบริษัทบุหรี่ยักษ์ใหญ่ของโลก “ฟิลิป มอร์ริส” วิจารณ์การจับกุมบุหรี่เถื่อนของเจ้าหน้าที่ไทยเที่ยวล่าสุด ด้วยการอุปมาอุปมัยอย่างเจ็บปวด
คือแม้ไทยจะจับกุมบุหรี่เถื่อน ได้ของกลางถึง 850,000 รายการ ที่จ.สงขลา แต่มันก็แค่เศษเสี้ยวของปริมาณบุหรี่เถื่อน ที่กำลังเป็นขาขึ้นอย่างแรง จนทำสถิติเติบโตสูงสุดในรอบ 10 ปีไปเรียบร้อยแล้ว เมื่อปี 2564 ที่ผ่านมา
จากการสำรวจซองบุหรี่เปล่า ที่เรียกว่า PMTT Empty Packs Survey ครั้งล่าสุด ทาง “ฟิลิป มอร์ริส” พบ 5 จังหวัดของภาคใต้ กำลังเป็นดินแดนที่บุหรี่เถื่อนเบ่ง บาน จนกฎหมายแทบไม่มีความหมายไปแล้ว
5 จังหวัดที่ว่า อันดับ 1 สงขลา ครองแชมป์บุหรี่เถื่อนไทย ที่ 84.5% อันดับ 2 สตูล หายใจรดต้นคอที่ 84.1% อันดับ 3 สุราษฎร์ธานี 57.7% อันดับ 4 พัทลุง 56.9% และอันดับ 5 นครศรีธรรมราช 46.9%
โดยบุหรี่เถื่อนทั่วประเทศไทยถึง 77% กระจายมาจาก 5 จังหวัดใต้ดังกล่าว
แค่บุหรี่เถื่อน ก็ทำลายเศรษฐกิจชาติพอแรงแล้ว แต่การตรวจสอบล่าสุดของได้พบตัวแสบตัวใหม่ที่โผล่มาป่วนชาติ
มันก็คือ บุหรี่ปลอม ปลอมกันแบบเกรดเอ ซองลอกเลียนแบรนด์ดังจนเหมือนเป๊ะ แถมยังมีข้อความและภาพเตือนโรคภัยจากบุหรี่ รวมถึงแปะแสตมป์อากรมาด้วย เรียกว่าปลอมกันหัวจรดเท้า เมด อิน ประเทศเพื่อนบ้าน ชายแดนตะวันออก
ลูกค้าไม่สามารถแยกออกได้ด้วยตาเปล่า ว่าบุหรี่จริงหรือบุหรี่ปลอม จะรู้ก็ต่อเมื่อจุดสูบเข้าไปแล้ว จะพบอาการระคายคอผิดสังเกต เรียกว่า กว่าจะรู้ ก็เสียรู้ไปแล้ว
บุหรี่เถื่อนและบุหรี่ปลอมในภาคใต้ ยังมีระบบการบริหารจัดการอันทันสมัย เทียบเท่าเครือข่ายร้านสะดวกซื้อ มีการใช้ระบบดิจิตอลในการเช็กสต๊อกสินค้า มีรถกระบะคอยวิ่งส่งบุหรี่เถื่อนให้ร้าน เพื่อให้การค้าขายไม่ขาดตอน
โดยเฉพาะที่หาดใหญ่ มีร้านขายบุหรี่เถื่อนบนถนนหลักแทบทุกสาย บางร้านเปิดขายตลอด 24 ชั่วโมง เช่นเดียวกับที่นราธิวาส ก็มีร้านบุหรี่ในแบบเดียวกับหาดใหญ่มากมาย
เหตุที่บุหรี่เถื่อน ได้รับความนิยมอย่างสูง เพราะราคาอันจูงใจ ขายกันแค่ซองละ 20-30 บาทเท่านั้น เทียบกับบุหรี่เสียภาษีถูกต้องที่มีราคา 66-70 บาท
ลองของผิดกฎหมาย ขายกันโจ๋งครึ่มขนาดนี้ เด็กประถมก็ตอบได้ ว่าเป็นเพราะเจ้าหน้าที่รัฐรู้เห็นเป็นใจ
บุหรี่เถื่อนจึงถูกลำเลียงขึ้นฝั่งทะเล หรือมาทางบกในแบบกองทัพมด อย่างสะดวกดาย แล้วก็ถูกส่งเข้าสู่ร้านค้า ผ่านระบบโลจิสติกส์อันเข้มแข็ง โดยไม่มีการกวาดล้างปราบปราม
อาจมีการจับกุมบ้าง ก็พอมีสถิติการจับกุม พอปรับเสร็จ ร้านก็เปิดขายบุหรี่เถื่อนต่อไปตามเดิม
เจ้าพ่อมาเฟียบุหรี่เถื่อนภาคใต้ เป็นใครกันแน่? ไม่ใช่โจทก์ที่เจ้าหน้าที่รัฐต้องการคำตอบ ทั้งที่สนธิกำลังกันหลายหน่วยอย่างขึงขัง ทั้งกรมศุลกากร กรมสรรพสามิต ตำรวจและทหาร มีการแถลงจับกุมให้เห็นเป็นระยะ
แต่ชาวบ้านในพื้นที่เอง ก็รู้ว่าการจับกุมพอเป็นพิธีเหล่านั้น มันได้ของกลางส่วนน้อยมาก ตรงกับที่ผู้บริหาร “ฟิลิป มอร์ริส” เปรียบเปรยว่า มันแค่หยดน้ำในมหาสมุทรเท่านั้นเอง
เหตุที่เจ้าหน้าที่รัฐเอาหูไปนา เอาตาไปไร่ สลับเล่นละครตบตา ก็เพราะกระทำทุจริต เรียกรับผลประโยชน์อันมิชอบ
หากยังกอบโกย ไม่เร่งปราบปรามขบวนการปล้นชาติพวกนี้ ด้วยการกำจัดเครือข่ายเชื่อมโยงประเทศเพื่อนบ้าน ทั้งแถวภาคใต้และภาคตะวันออก ไม่แคล้วเมืองไทยคงได้รับการขนานนามจากนานาชาติ
ยกย่องให้เป็น “เมืองหลวงของบุหรี่เถื่อน” ให้อับอายขายหน้าชาวโลก