ผอ.โรงเรียนคณะราษฎร์บำรุงปทุมธานี นำครู นักเรียน รวม 2,360 คน ร่วมแสดงความอาลัยและสำนึกในพระมหากรุณาธิคุณในพระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช ด้วยการร้องเพลงสรรเสริญพระบารมี และแปรอักษรเป็นเลข ๙ อยู่ภายรูปหัวใจ
วันที่ 7 พ.ย. 59 นายไพฑูรย์ จารุสาร ผู้อำนวยการโรงเรียนคณะราษฎร์บำรุงปทุมธานี นำคณะครูอาจารย์ เจ้าหน้าที่จำนวน 160 คน นักเรียนจำนวน 2,200 คน ร่วมแสดงความอาลัยถวายแด่พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช แปรอักษรเป็นเลข ๙ อยู่ภายรูปหัวใจ พร้อมตัวอักษร ค.ป. ภายในลานอเนกประสงค์โรงเรียนคณะราษฎร์บำรุงปทุมธานี ต.บ้านกลาง อ.เมือง จ.ปทุมธานี
โดยนักเรียนและครูอาจารย์ได้แปรอักษรเป็นเลข ๙ อยู่ภายในรูปหัวใจ หมายถึง พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช พระผู้เสด็จสู่สวรรคาลัย ได้อยู่ในใจของพสกนิกรชาวไทยทุกคน รวมถึงตัวอักษร ค.ป.หมายถึงอักษรย่อชื่อโรงเรียนคณะราษฎร์บำรุงปทุมธานี และบนอัฒจันทร์ได้แปรอักษรภาพพระบรมฉายาลักษณ์รัชกาลที่ ๙ และยืนไว้อาลัยเป็นเวลา 89 วินาที ร่วมร้องเพลงสรรเสริญพระบารมี เพลงภูมิแผ่นดิน นวมินทรมหาราชา ซึ่งทุกคนต่างตั้งใจร่วมกิจกรรมอย่างสวยงามและพร้อมเพรียง ด้วยความสำนึกในพระมหากรุณาธิคุณของพระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช อย่างหาที่สุดมิได้
ด้าน น.ส.จิตริณี ศรีเสวกร์ อายุ 31 ปี อาจารย์นาฏศิลป์ไทย โรงเรียนคณะราษฎร์บำรุงปทุมธานี กล่าวว่า ตั้งแต่เกิดมาก็ได้เห็นพระองค์ท่านทรงงานหนักตลอดเวลา และในวันนี้ได้ทำหน้าที่เป็นคุณครูโดยจะตั้งใจน้อมนำคำสอนของพ่อหลวง ร.๙ มาปรับใช้ในชีวิตประจำวันและสอนนักเรียนที่มีพระองค์เป็นแบบอย่างที่ดีที่สุด
ส่วน น.ส.ปราณปรียา บำรุงผล อายุ 16 ปี นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 กล่าวว่า ตนเองประทับใจมีส่วนร่วมในกิจกรรมและเป็นส่วนหนึ่งในพิธีการครั้งนี้ โดยจะน้อมรำลึกในพระมหากรุณาธิคุณของพระองค์ท่าน และจะนำพระราชดำรัสและพระบรมราโชวาทที่พระองค์เคยให้ไว้มาปรับใช้ในชีวิตประจำวัน
ทางด้าน น.ส.บุณยวีร์ ปิตินานนท์ อายุ 18 ปี นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 กล่าวว่า ดีใจมากที่ได้มีส่วนร่วมในการสำนึกในพระมหากรุณาธิคุณของพระองค์ท่านที่มีต่อประชาชนชาวไทยทุกคน พวกเราได้เกิดมาบนแผ่นดินที่พระองค์ท่านได้สร้างความอุดมสมบูรณ์ไว้หมดแล้ว เมื่อพระองค์ท่านเสด็จสวรรคต พวกเราทุกคนขอมอบใจและน้อมนำพระราชดำรัสของพระองค์มาปรับใช้ในชีวิตประจำวัน ทั้งนี้ ที่พระองค์ท่านเคยให้พระบรมราโชวาท ว่าในบ้านเมืองนั้นมีทั้งคนดีและคนไม่ดี ไม่มีใครจะทำให้คนทุกคนเป็นคนดีได้ทั้งหมด การทำให้บ้านเมืองมีความปกติสุขเรียบร้อยจึงมิใช่การทำให้ทุกคนเป็นคนดี หากแต่อยู่ที่การส่งเสริมคนดี ให้คนดีได้ปกครองบ้านเมือง และควบคุมคนไม่ดีไม่ให้มีอำนาจ ไม่ให้ก่อความเดือดร้อนวุ่นวายได้
