แทบจะไม่มีใครเชื่อว่าคนอย่าง “นายสมชาย วงศ์สวัสดิ์” ว่าที่นายกรัฐมนตรี(ซูเปอร์นอมินี) หรือ “นายกฯ นอกทำเนียบ” ที่เคยคร่ำหวอดกับวงการศาล และรั้งตำแหน่งปลัดกระทรวงยุติธรรมยาวนานมาตั้งแต่ 11 พ.ย.2542 – มี.ค.2547 แม้จะเปลี่ยนรัฐมนตรีเจ้ากระทรวงคนแล้วคนเล่า แต่ปลัดยังคงเป็นคนเดิม หน้าเดิม อาจจะด้วยเหตุผลการเป็นคนนิ่งๆ เฉยๆ ได้ทุกสถานการณ์ ไม่ว่าจะมีปัญหาประเด็นร้อนขนาดไหนก็ยังตอบคำถามสื่อได้เหมือนไม่มีอะไรเลย โดยเฉพาะบุคลิกที่ไม่หาเรื่องใคร จึงทำให้เป็นปลัดกระทรวงยุติธรรมมาได้ไม่ว่ารัฐบาลจะมาจากขั้วใดก็ตาม
แต่ใครจะรู้บุคลิกติ๋มๆ แถมเคารพเมีย มีพฤติกรรมที่เขาร่ำลือกันเป็นเช่นใด...
ในอดีตเมื่อไม่นานเท่าไร! มีเสียงร่ำลือของเหล่าข้าราชการเกิดขึ้นหนาหูว่า “นายใหญ่” แห่งกระทรวงยุติธรรมนั้นมักมีพฤติกรรมกุ๊กกิ๊กๆ น่ารักกับสาวๆ ในกระทรวงยุติธรรมเสมอ นอกจากนี้ก็เป็นที่รู้กันดีถึงความแตกต่างระหว่างรัฐมนตรีเจ้ากระทรวงกับปลัดกระทรวง ที่เห็นๆ กันชัดๆ แค่ห้องก็ต่างกันลิบลับ
ไอ้ที่ว่าไม่ใช่ห้องรัฐมนตรีเจ้ากระทรวงจะดีกว่าของปลัดนะ ขนาดห้องมองจากข้างนอกอาจไม่รู้ดูไม่ต่าง แต่หากได้มีโอกาสเข้าไปถึงห้องนอนที่มีไว้เอนหลังยามเที่ยง บ่าย หรือยามเหนื่อยอ่อน รวมไปถึงห้องน้ำแล้วจะรู้สึกถึงความต่างกันอย่างชัดเจน เนื่องจากถ้าเป็นห้องของรัฐมนตรีแล้ว หากจะเรียกว่าห้องเอนหลังก็ไม่แปลก แต่ถ้าเป็นห้องปลัดฯ ควรเรียกว่า “ห้องนอน” ที่มีการตกแต่งค่อนข้างงดงาม ... นัยว่าเป็น(คนชอบนอน) นั่นเอง
วีรกรรมถัดมา...ชวนตื่นเต้น เนื่องจากถึงเวลาเที่ยงวันปกติแล้วนายใหญ่ของกระทรวงก็มักเจียดเวลาออกไปรับประทานอาหารข้างนอกอยู่บ่อยๆ ซึ่งก็อาจจะมีผู้ติดตามที่เป็นผู้หญิงไปด้วย แต่วันเกิดเหตุผู้เห็นเหตุการณ์เล่าว่า นายใหญ่ที่ออกไปรับประทานอาหารนอกสถานที่กับผู้ติดตามที่เป็นผู้หญิง แต่คงยังไม่ทันถึง ปรากฏว่า มีปากมด ปากหมู โทร.ไปประจบเจ้านายที่บ้าน ทำให้เจ้านายที่บ้านต้อง (นวยนาด)โผล่มาที่กระทรวงยุติธรรมแบบที่เรียกได้ว่า“จู่โจมตรวจค้น”เลยทีเดียว ร้อนถึงหน้าห้องต้องโทร.ตามให้วุ่นวาย ทำให้นายใหญ่ต้องเผ่นกลับกระทรวงอย่างทันทีทันใด และนับจากนั้นเป็นต้นมา “เจ้านายที่บ้าน”ก็มาที่กระทรวงยุติธรรมในช่วงกลางวันทุกวันอยู่ระยะหนึ่ง กระทั่งเกิดความไว้วางใจและเลิกราไปเอง
อีกเหตุการณ์ที่ยังคงสร้างความคาใจให้กับผู้ที่ทราบเหตุการณ์ และยังคงเล่าขานจนทุกวันนี้ ... เมื่อมีเจ้าหน้าที่จากสำนักงานปลัดกระทรวงยุติธรรมคนหนึ่งผูกคอตายและได้ทิ้งจดหมายลาตายไว้ด้วย ผู้ที่เห็นจดหมายนั้นก็มีเพียงไม่กี่คน และไม่มีใครยอมเปิดเผย เพราะต่างก็รู้ว่าหากแพร่งพรายออกไป นั่นหมายถึง “ภัย” กำลังจะเข้ามาหาตัว แต่มีเสียงลือเสียงเล่าอ้างว่า เจ้าหน้าที่คนดังกล่าวก็มีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับนายใหญ่ แต่คุณนายที่บ้านมารู้เข้าจึงเกิดศึกกลางกระทรวงขึ้น จากนั้นเจ้าหน้าที่คนดังกล่าวก็ถูกกดดันต่างๆ นานาจากฝั่งอำนาจนอกระบบ จนไม่สามารถที่จะทำงานและมีชีวิตอยู่ต่อไปได้ ซึ่งสาเหตุดังกล่าวอาจเป็นชนวนเหตุให้ผูกคอตายก็เป็นได้
ส่วนจดหมายฉบับดังกล่าวที่ถูกเก็บเป็นความลับมาจนถึงทุกวันนี้ เนื้อหาใจความ บ่นน้อยอก น้อยใจ ในโชคชะตาและตัดพ้อ ต่อความรัก ที่ได้มอบให้ด้วยกายและใจ แม้กระทั่งสุดท้ายก็พร้อมที่จะยอมมอบชีวิตให้เพื่อเป็นอนุสรณ์แห่งความรัก ที่จบลงด้วยโศกนาฏกรรม กลายเป็น “วิญญาณสาวหน้าห้อง” ที่จะมาทวงถามหาความยุติธรรมให้กับตนเองบ้าง อยู่ที่ว่า เจ้าตัวจะ “สำนึก” มากน้อยแค่ไหน?
หลังเหตุการณ์ดังกล่าวเกิดขึ้นและผ่านพ้นไป เมื่อ “นายจรัญ ภักดีธนากุล” ขึ้นมาเป็นปลัดกระทรวงยุติธรรม ปัญหาเรื่องความสัมพันธ์ใกล้ชิดระหว่างผู้บังคับบัญชากับผู้ใต้บังคับบัญชาที่มีมาเป็นเวลานาน ก็ถูกตั้งกฎเหล็กจากนายจรัญ ขึ้นมาว่า “ห้ามมี” และถ้ามีก็จะจัดการขั้นเด็ดขาด โดยถือให้เป็นความผิดวินัยร้ายแรงทันที
ถามว่าเหตุไฉน นายจรัญ ที่มาดำรงตำแหน่งปลัดกระทรวงยุติธรรมในขณะนั้น จึงต้องตั้งกฏเหล็กนี้ขึ้นมา ก็เพราะว่า เรื่องเล่าขานที่กล่าวมาข้างต้น มันน่าจะมีมูล ส่วนพฤติกรรมดั่งว่าจะจริงหรือไม่ ตัวท่านเอง ย่อมรู้ดี แต่สำหรับวันนี้เป็นต้นไป เมื่อบุคคลใด ก็ตาม ที่เข้ามานั่งเป็นผู้นำสูงสุด เป็นบุคคลสาธารณะ คุณต้องพร้อมที่จะรับกับการตรวจสอบจากสื่อและจากสังคม ในทุกรูปแบบ เพื่อประโยชน์ของตัวท่านเอง นี่คือ กฎแห่งกรรม ที่ทุกคนหนีไม่พ้น เพราะหากไม่ปรับเปลี่ยนพฤติกรรม สักวันหนึ่ง อนาคตอาจจะจบด้วย ปมเหตุแห่ง “กลกาม” ที่ลุ่มหลง!!!
วิญญาณสาวหน้าห้อง ร้อง “นายกฯ นอกทำเนียบ” คุ้ยคดี “สมชาย” !?!
แต่ใครจะรู้บุคลิกติ๋มๆ แถมเคารพเมีย มีพฤติกรรมที่เขาร่ำลือกันเป็นเช่นใด...
ในอดีตเมื่อไม่นานเท่าไร! มีเสียงร่ำลือของเหล่าข้าราชการเกิดขึ้นหนาหูว่า “นายใหญ่” แห่งกระทรวงยุติธรรมนั้นมักมีพฤติกรรมกุ๊กกิ๊กๆ น่ารักกับสาวๆ ในกระทรวงยุติธรรมเสมอ นอกจากนี้ก็เป็นที่รู้กันดีถึงความแตกต่างระหว่างรัฐมนตรีเจ้ากระทรวงกับปลัดกระทรวง ที่เห็นๆ กันชัดๆ แค่ห้องก็ต่างกันลิบลับ
ไอ้ที่ว่าไม่ใช่ห้องรัฐมนตรีเจ้ากระทรวงจะดีกว่าของปลัดนะ ขนาดห้องมองจากข้างนอกอาจไม่รู้ดูไม่ต่าง แต่หากได้มีโอกาสเข้าไปถึงห้องนอนที่มีไว้เอนหลังยามเที่ยง บ่าย หรือยามเหนื่อยอ่อน รวมไปถึงห้องน้ำแล้วจะรู้สึกถึงความต่างกันอย่างชัดเจน เนื่องจากถ้าเป็นห้องของรัฐมนตรีแล้ว หากจะเรียกว่าห้องเอนหลังก็ไม่แปลก แต่ถ้าเป็นห้องปลัดฯ ควรเรียกว่า “ห้องนอน” ที่มีการตกแต่งค่อนข้างงดงาม ... นัยว่าเป็น(คนชอบนอน) นั่นเอง
วีรกรรมถัดมา...ชวนตื่นเต้น เนื่องจากถึงเวลาเที่ยงวันปกติแล้วนายใหญ่ของกระทรวงก็มักเจียดเวลาออกไปรับประทานอาหารข้างนอกอยู่บ่อยๆ ซึ่งก็อาจจะมีผู้ติดตามที่เป็นผู้หญิงไปด้วย แต่วันเกิดเหตุผู้เห็นเหตุการณ์เล่าว่า นายใหญ่ที่ออกไปรับประทานอาหารนอกสถานที่กับผู้ติดตามที่เป็นผู้หญิง แต่คงยังไม่ทันถึง ปรากฏว่า มีปากมด ปากหมู โทร.ไปประจบเจ้านายที่บ้าน ทำให้เจ้านายที่บ้านต้อง (นวยนาด)โผล่มาที่กระทรวงยุติธรรมแบบที่เรียกได้ว่า“จู่โจมตรวจค้น”เลยทีเดียว ร้อนถึงหน้าห้องต้องโทร.ตามให้วุ่นวาย ทำให้นายใหญ่ต้องเผ่นกลับกระทรวงอย่างทันทีทันใด และนับจากนั้นเป็นต้นมา “เจ้านายที่บ้าน”ก็มาที่กระทรวงยุติธรรมในช่วงกลางวันทุกวันอยู่ระยะหนึ่ง กระทั่งเกิดความไว้วางใจและเลิกราไปเอง
อีกเหตุการณ์ที่ยังคงสร้างความคาใจให้กับผู้ที่ทราบเหตุการณ์ และยังคงเล่าขานจนทุกวันนี้ ... เมื่อมีเจ้าหน้าที่จากสำนักงานปลัดกระทรวงยุติธรรมคนหนึ่งผูกคอตายและได้ทิ้งจดหมายลาตายไว้ด้วย ผู้ที่เห็นจดหมายนั้นก็มีเพียงไม่กี่คน และไม่มีใครยอมเปิดเผย เพราะต่างก็รู้ว่าหากแพร่งพรายออกไป นั่นหมายถึง “ภัย” กำลังจะเข้ามาหาตัว แต่มีเสียงลือเสียงเล่าอ้างว่า เจ้าหน้าที่คนดังกล่าวก็มีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับนายใหญ่ แต่คุณนายที่บ้านมารู้เข้าจึงเกิดศึกกลางกระทรวงขึ้น จากนั้นเจ้าหน้าที่คนดังกล่าวก็ถูกกดดันต่างๆ นานาจากฝั่งอำนาจนอกระบบ จนไม่สามารถที่จะทำงานและมีชีวิตอยู่ต่อไปได้ ซึ่งสาเหตุดังกล่าวอาจเป็นชนวนเหตุให้ผูกคอตายก็เป็นได้
ส่วนจดหมายฉบับดังกล่าวที่ถูกเก็บเป็นความลับมาจนถึงทุกวันนี้ เนื้อหาใจความ บ่นน้อยอก น้อยใจ ในโชคชะตาและตัดพ้อ ต่อความรัก ที่ได้มอบให้ด้วยกายและใจ แม้กระทั่งสุดท้ายก็พร้อมที่จะยอมมอบชีวิตให้เพื่อเป็นอนุสรณ์แห่งความรัก ที่จบลงด้วยโศกนาฏกรรม กลายเป็น “วิญญาณสาวหน้าห้อง” ที่จะมาทวงถามหาความยุติธรรมให้กับตนเองบ้าง อยู่ที่ว่า เจ้าตัวจะ “สำนึก” มากน้อยแค่ไหน?
หลังเหตุการณ์ดังกล่าวเกิดขึ้นและผ่านพ้นไป เมื่อ “นายจรัญ ภักดีธนากุล” ขึ้นมาเป็นปลัดกระทรวงยุติธรรม ปัญหาเรื่องความสัมพันธ์ใกล้ชิดระหว่างผู้บังคับบัญชากับผู้ใต้บังคับบัญชาที่มีมาเป็นเวลานาน ก็ถูกตั้งกฎเหล็กจากนายจรัญ ขึ้นมาว่า “ห้ามมี” และถ้ามีก็จะจัดการขั้นเด็ดขาด โดยถือให้เป็นความผิดวินัยร้ายแรงทันที
ถามว่าเหตุไฉน นายจรัญ ที่มาดำรงตำแหน่งปลัดกระทรวงยุติธรรมในขณะนั้น จึงต้องตั้งกฏเหล็กนี้ขึ้นมา ก็เพราะว่า เรื่องเล่าขานที่กล่าวมาข้างต้น มันน่าจะมีมูล ส่วนพฤติกรรมดั่งว่าจะจริงหรือไม่ ตัวท่านเอง ย่อมรู้ดี แต่สำหรับวันนี้เป็นต้นไป เมื่อบุคคลใด ก็ตาม ที่เข้ามานั่งเป็นผู้นำสูงสุด เป็นบุคคลสาธารณะ คุณต้องพร้อมที่จะรับกับการตรวจสอบจากสื่อและจากสังคม ในทุกรูปแบบ เพื่อประโยชน์ของตัวท่านเอง นี่คือ กฎแห่งกรรม ที่ทุกคนหนีไม่พ้น เพราะหากไม่ปรับเปลี่ยนพฤติกรรม สักวันหนึ่ง อนาคตอาจจะจบด้วย ปมเหตุแห่ง “กลกาม” ที่ลุ่มหลง!!!
วิญญาณสาวหน้าห้อง ร้อง “นายกฯ นอกทำเนียบ” คุ้ยคดี “สมชาย” !?!
