กังฟูเส้าหลิน หนึ่งในศาสตร์การต่อสู้ของจีนที่หยั่งรากลึกในปรัชญาเซน ไม่ได้มุ่งเน้นเพียงพลังการโจมตีที่รวดเร็วและได้ผลในสถานการณ์จริงเท่านั้น แต่ยังเน้น “จิตที่สงบ” และ “วินัย” เป็นแก่นสำคัญของการฝึกฝน วัดเส้าหลินซึ่งตั้งอยู่ในมณฑลเหอหนาน ถือเป็น “ต้นกำเนิดแห่งวิทยายุทธจีน” ที่ได้รับการยอมรับทั่วโลก ในศาสตร์กังฟูเส้าหลิน “เฒ่าลู่” คือ ชุดท่าที่ร้อยเรียงเป็นลำดับ เพื่อจำลองการต่อสู้กับคู่ต่อสู้สมมติ โดยทั่วไปจะใช้เวลาไม่ถึงหนึ่งนาที ท่าเหล่านี้ช่วยเสริมสร้างกำลัง ความสมดุล พลังภายใน และทักษะการเคลื่อนไหวของผู้ฝึก
ในสารคดี “The Spirit of Shaolin” ของ China Global Television Network (CGTN) ปรมาจารย์สือ เหยียนเสวียน แห่งวัดเส้าหลิน ถ่ายทอดมุมมองเกี่ยวกับแก่นแท้ของศิลปะการต่อสู้อันเก่าแก่ของจีน อาจารย์สือ เหยียนเสวียน กล่าวว่า ปัจจุบันเส้าหลินมีถาวหลูมากกว่า 700 ชุด จุดเด่น คือ ท่วงท่าที่กระชับแต่ทรงพลัง แต่ละชุดก็มีชื่อเฉพาะ เช่น ท่าอุ้มจันทร์แนบอก ท่าเมฆขาวปกคลุมยอดเขา
การฝึกท่าแต่ละชุดให้ชำนาญต้องใช้ทั้งเวลาและความเพียร อาจารย์สืออธิบายว่าท่าต่างๆ เหล่านี้ พัฒนาเป็นลำดับตามกาลเวลา ในอดีตการต่อสู้คือ การสยบคู่ต่อสู้ด้วย 1 กระบวนท่า ต้องเร็วถึงขั้นที่มองไม่เห็นมือ มันคือ การสั่งสมทักษะรายท่าเหมือนการเรียนรู้ภาษา เริ่มจากตัวอักษร แล้วผสมเป็นคำ เป็นประโยค ก่อนจะก่อร่างเป็น ‘ท่า’ ที่สมบูรณ์ในที่สุด
อาจารย์สือยังอธิบายหลักคิดสำคัญของเส้าหลินว่า “หมัดหนึ่งสามารถปล่อยได้แม้ในพื้นที่ที่วัวนอน” ซึ่งหมายถึง ศาสตร์เส้าหลินสามารถใช้ได้แม้ในพื้นที่จำกัด
ที่วัดเส้าหลิน “เฒ่าลู่” หรือ กระบวนท่าต่างๆ นี้ได้รับการบันทึกและเก็บรักษาไว้อย่างละเอียดในเจดีย์คัมภีร์ศักดิ์สิทธิ์ เช่นเดียวกับพระไตรปิฎกและคัมภีร์พุทธศาสนาอื่นๆ อันเป็นสมบัติสูงสุดของวัด
ที่มา : China Media Group


