สำนักข่าวซินหัวซินรายงานการค้นพบอาหารจีนดั้งเดิมอย่างจ้งจื่อ หรือ “บ๊ะจ่าง”（粽子）เป็นพวง ซึ่งมีอายุมากกว่า 2,000 ปี ณ สุสานโบราณที่ขุดพบในเมืองซิ่นหยาง มณฑลเหอหนาน
สถาบันมรดกวัฒนธรรมและโบราณคดีมณฑลเหอหนาน ผู้แถลงการณ์ค้นพบดังกล่าว ระบุว่า คณะนักโบราณคดีขุดพบหลุมศพของขุนนางรัฐฉู่โบราณในช่วงกลางยุคจ้านกั๋ว หรือยุคสงคราม (475-221 ปีก่อนคริสต์ศักราช) และพบ “อาหารห่อใบไม้” ลักษณะคล้ายบ๊ะจ่างยัดไส้ธัญพืชในหลุมดังกล่าว จำนวน 40 ห่อ โดยบางส่วนมีสภาพเละมาก
“อาหารห่อใบไม้” ขนาดเส้นผ่านศูนย์กลางราว 10-15 เซนติเมตร ถูกห่อด้วยใบไม้กว้างและมัดด้วยเชือกหรือก้านไม้ โดยผลตรวจสอบผ่านกล้องจุลทรรศน์พบอาหารเหล่านี้ 39 จาก 40 ห่อ ถูกยัดด้วยข้าวดิบที่ยังมีเปลือกอยู่ ส่วนอีกห่อถูกยัดด้วยข้าวฟ่าง
คณะนักโบราณคดีระบุว่า ใบไม้ที่ใช้ห่อเป็นใบจากพืชสกุลโอ๊ก (Quercus) ซึ่งสอดคล้องกับธรรมเนียมปฏิบัติปัจจุบันในพื้นที่ทางตะวันตกและตอนใต้ของเหอหนาน ที่ห่อบ๊ะจ่างด้วยด้วยใบพืชสกุลดังกล่าว
หลานว่านลี่ นักโบราณคดีจากสถาบันกล่าวว่า อาหารห่อใบไม้สอดไส้ธัญพืชเหล่านี้ถือเป็นบ๊ะจ่างเก่าแก่สุดที่นักโบราณคดีเคยค้นพบ เมื่อพิจารณาจากการค้นพบทางโบราณคดีและธรรมเนียมปฏิบัติต่างๆ
อนึ่ง เทศกาลเรือมังกร หรือที่จีนเรียก ‘เทศกาลตวนอู่’ เฉลิมฉลองในวันที่ 5 เดือน 5 ตามตามปฏิทินจันทรคติจีน โดยมีจ้งจื่อ หรือบ๊ะจ่างเป็นอาหารสำคัญประจำเทศกาล
*‘เทศกาลตวนอู่’ （端午节）มีกำเนิดที่มาเกี่ยวเนื่องอย่างแนบแน่นกับเรื่องราวโศกนาฏกรรมของนักกวีแห่งนครรัฐฉู่ ผู้รักชาติยิ่งชีพปลายสมัยจ้านกั๋ว นามว่า ชีว์หยวน (屈原- 340-278 ปีก่อนคริสตศักราช) ชีว์หยวน ถูกขุนนางกังฉินใส่ร้ายป้ายสีจนถูกอ๋องรัฐฉู่เนรเทศออกจากแผ่นดิน ต่อมา รัฐฉินบุกโจมตีและยึดครองฉู่ได้สำเร็จ
ชีว์หยวนเมื่อรู้ว่าแผ่นดินฉู่ล่มสลายก็ตรอมใจถึงกับกระโดดน้ำฆ่าตัวตายที่แม่น้ำมี่หลัวเจียง เมื่อชาวบ้านรู้ข่าวขุนนางผู้ซื่อสัตย์กระโดดน้ำปลิดชีพตัวเองก็พากันนำเรือออกตามหา เมื่อหาร่างของชีว์หยวนไม่พบ ด้วยเกรงว่าปลาจะมาแทะร่างของเขาจึงคิดทำขนมข้าวเหนียวห่อใบไผ่โยนลงไปในแม่น้ำให้ปลากินแทน เรื่องราวนี้เป็นที่มาของประเพณีกินบ๊ะจ่าง และการแข่งเรือมังกรจวบจนปัจจุบัน
ที่มา รายงานข่าวของสำนักข่าวซินหัวซิน
