ธุรกิจฌาปนกิจสัตว์เลี้ยงแสนรักในจีน สิ่งดี ๆ ที่ทำให้กันเป็นครั้งสุดท้าย

บริการรับเผาสัตว์เลี้ยงแสนรัก ที่ตายจากไปเหมือนทำพิธีเผาศพคน เป็นธุรกิจ ที่มีลูกค้ามาอุดหนุนคับคั่งในจีน สะท้อนถึงความรักความผูกพัน ที่มีให้กันอย่างลึกซึ้ง และเจ้าของอยากทำสิ่ง ที่คิดว่าดีที่สุด ให้เป็นครั้งสุดท้าย

หมัว ปี้อี๋ว์ เป็นอีกคนหนึ่ง ที่รู้สึกเช่นนี้

เจ้า “ปาตัด” ไซบีเรียนฮัสกี้เพศเมีย ที่เธอเลี้ยงดู ป่วยเป็นโรคร้ายเมื่อปี 2560 ไม่มีทางรักษา นอกจากรอวันตาย หมัวไม่อยากนึกถึงภาพของน้องหมาขนฟูขาวสะอาดถูกกลบฝังใต้กองดินอย่างง่าย ๆ และนี่เองเป็นจุดเปลี่ยนให้หญิงสาววัย 31 ปีผู้นี้ หันมายึดอาชีพสัปเหร่อ ให้บริการเผาซากน้องหมาน้องแมว เพื่อเป็นการเตรียมพร้อม สำหรับการจัดงานศพอย่างคนให้กับ “ปาตัด” ด้วยตัวเอง เมื่อมันจากไป

“ปาตัด” มีประวัติ ที่น่าสงสาร หมัวซื้อมาจากโรงขายสุนัข ในเมืองกุ้ยหลิน ราคา 300 หยวนเมื่อปี2554 ตอนนั้นยังไม่มีร้านขายสุนัขอย่างที่นิยมกันเหมือนในสมัยนี้ ลักษณะของโรงขายสุนัข ภายในจะมีกรงเล็ก ๆ เป็นแถวยาว 2 ข้าง มีเจ้าตูบให้เลือกมากมาย ส่วน“ปาตัด” ถูกล่ามด้วยโซ่สนิมเขรอะตรงหน้าประตู ตอนนั้นอายุแค่ 2 ขวบ

 ชื่อของมัน Patate แปลว่า มันฝรั่ง ในภาษาฝรั่งเศส เพราะเจ้าของคนแรกเป็นครูสอนภาษาฝรั่งเศส เมื่อกลับบ้านเมืองก็ไม่เอากลับไปด้วย ส่วนเจ้าของคนที่ 3 ขี่รถจักรยานยนต์ทับขาหลัง แล้วก็ทิ้งมันข้างถนน กระทั่ง “ปาตัด” ตกอยู่ในมือคนขายสุนัขในที่สุด

แม้ผ่านเรื่องราวเลวร้าย แต่น้องหมาตัวนี้มีนิสัยสุภาพอ่อนโยน และเป็นมิตร มันกลายเป็นเพื่อน ที่ทำให้ชีวิตของหมัวเปลี่ยนไป ไม่ใช่คนที่เคยอ่อนไหวและชอบเก็บตัวอีกต่อไป

ปัจจุบัน หญิงสาวทำงานอยู่ที่สถานฌาปนกิจสัตว์เลี้ยงในเมือง เสิ่นหยาง มณฑลเหลียวหนิง นอกจากทำหน้าที่ฌาปนกิจแล้ว เธอยังพูดคุยแบ่งปันประสบการณ์และปลอบโยนให้ลูกค้าคลายเศร้าอีกด้วย

เรียกได้ว่า ธุรกิจนี้ช่วยเยียวยาจิตใจคนรักสัตว์ได้ดีทีเดียว


ในเว็บไซต์ข้อมูลทางธุรกิจ QCC.com ระบุว่า มีธุรกิจให้บริการเผาสัตว์เลี้ยงกว่า 1,600 แห่งในจีนแผ่นดินใหญ่ กว่าร้อยละ 86 เพิ่งเปิดให้บริการเมื่อ 4 ปีก่อน อย่างไรก็ตาม ธุรกิจประเภทนี้ในจีน ยังไม่มีการวางกฎระเบียบข้อบังคับ หรือการกำหนดมาตรฐานในการประกอบกิจการ เช่น มาตรฐานด้านความสะอาด หรือ การดูแลรักษาของสัตวแพทย์ ที่ชัดเจน


สำหรับสัตว์ ที่เจ้าของนำมาเผามากที่สุดก็คือหมากับแมว แต่ก็มีลูกค้านำซากสัตว์เลี้ยงอย่าง เต่า ตุ๊กแก และกระรอก มาฌาปนกิจด้วยเช่นกัน ขณะที่รายงานประจำปี ของ iiMedia Research ซึ่งเป็นบริษัทวิจัยด้านธุรกิจ ระบุว่า มีผู้นำซากสัตว์น้ำ หรือจำพวกนก มาทำพิธีเผา ร้อยละ 10.5 และ ร้อยละ 5.5 ตามลำดับ ในปี 2564

มีอยู่วันหนึ่ง หมัวได้รับโทรศัพท์จากเด็กหญิงเล็ก ๆ ซึ่งอาศัยอยู่ในกรุงปักกิ่ง ขอให้ทำพิธีเผาแม่ไก่ ที่เด็กคนนี้เลี้ยง ตอนแรกเธอนึกว่า ล้อเล่น จนกระทั่งเด็กมาที่ร้าน อุ้มไก่สีขาวมาด้วย ใบหน้าโศกเศร้า แม่หนูบอกว่า ไก่ตัวนี้ออกไข่เป็นสีชมพู

พ่อแม่ของเด็กหญิงยังขอให้เก็บรอยตีนไก่ไว้ด้วย ซึ่งตามปกติแล้ว มักมีแต่เจ้าของหมา หรือแมว ที่ขอให้ทำเช่นนั้น

เจ้า “ปาตัด” จากไปเมื่อปี 2562


ทุกวันนี้ หมัวเลี้ยงแมวทั้งหมด 8 ตัว แต่ไม่เลี้ยงหมาอีกเลย เพราะไม่มีใครมาแทนที่ “ปาตัด” ได้


เถ้ากระดูกของ “ปาตัด” เก็บไว้อย่างดีที่บ้าน และหมัวหวังว่า เมื่อเธอสิ้นชีวิตจากโลกนี้ไปแล้ว จะมีคนนำอัฐิของเธอไปโปรยในทะเล พร้อมกับเถ้ากระดูกของไซบีเรียนฮัสกี้ตัวนี้

ข้อมูลจากPet funerals are big business in China, but they're a wild west for operators and customers –เซาท์ไชน่ามอร์นิ่งโพสต์