ภาพหญิงสาวสวมชุดจีนโบราณที่ทำจากป่าน เดินทุ่งดอกไม้ ต่อโต๊ะเก้าอี้จากไม้ไผ่ และเข้าครัวเตาฟืน ต้มซีอิ๊วขาว ปรุงอาหารจีนรสชาติอร่อยทุกประเภท อาจฟังดูแปลก แต่คน ๆ นั้นมีอยู่จริงและชื่อของเธอคือ หลี่จื่อฉี (李子柒)
หลี่ เป็น #vlogger ผู้มีฐานแฟน ๆ มากกว่า 21 ล้านคนในแพลตฟอร์มเวยปั๋ว และผู้ติดตามเหนียวแน่นกว่า 7 ล้านคนบน YouTube สร้างชื่อให้ตัวเองในวิดีโอของเธอที่เน้นวิถีชีวิตแบบจีนดั้งเดิมในพื้นที่ชนบทของมณฑลเสฉวน
วิดีโอของเธอครอบคลุมการสาธิตงานฝีมือหลากหลายที่เกี่ยวข้องกับวัฒนธรรมจีนดั้งเดิม ด้วยวัสดุท้องถิ่นกระดาษและหมึกไปจนถึงผ้าทอ การทำผ้าห่มไหมสำหรับคุณยายของเธอ ไปจนถึงการสร้างเตาเผาขนมปังด้วยตนเอง ไม่มีอะไรเป็นไปไม่ได้เมื่ออยู่ในมือของหลี่ ซึ่งถ่ายทอดหัตถกรรมที่คนรุ่นใหม่มองข้ามไปหมดแล้วเหล่านั้น และที่สะดุดตาที่สุดของหลี่ คือการทำอาหาร
ถ้าหากเปรียบกับ vlogger หรือคลิปต่างๆ หลายร้อยล้านคลิปบนโลกโซเชียล หลี่แทบจะไม่พูดเลยสักคำในวิดีโอของเธอ วลีที่พบบ่อยที่สุดที่ออกจากปาก คือเธอเรียก อาม่า คุณยายให้มาทานอาหารร้อนๆ ฝีมือของเธอ
คลิปของ หลี่มุ่งเน้นไปที่วิธีการทำงานด้วยมือของเธอแทนการพูดคุย และการถ่ายทอดภาพก็เปลี่ยนจากการสาธิต เป็น "การใช้ชีวิต"
ความเงียบมักจะเป็นจุดที่คนทำวิดีโอวิตกกันเสมอ เพราะมันจะทำให้ผู้ชมในโลกที่เลื่อนนิ้วหน้าจอรวดเร็วมักจะผ่านไปทันทีที่ไม่ได้ยินเสียงอะไร แต่ความเงียบของหลี่กลับทำให้ชวนติดตาม สิ่งที่กำลังอยู่ตรงหน้า และที่กำลังจะเป็นไป
เสียงที่ปรากฏในคลิปของหลี่ มักมีแต่เสียงธรรมชาติ ณ ขณะนั้น หลายๆ เสียงเป็นเสียงที่เราคนดูไม่เคยสนใจ และหูไม่ทันมี สมาธิ รู้ตัวทั่วพร้อมที่ชัดพอจะได้ยินเลยด้วยซ้ำ อาทิ เสียงตัดกระดาษ เสียงมีดกระทบเขียง ไม้กระทบกัน เสียงน้ำไหล น้ำมันเดือด เสียงโยนเม็ดถั่วลงเตา ยังมีเสียงนกร้องที่ไม่ไกลเกินได้ยิน ฯลฯ
เนื้อหาของ วิดีโอแต่ละตอน อาจมีตัวอักษรเพียงนิดหน่อย เพื่อให้ทราบข้อมูลที่น่าสนใจ แต่ทั้งหมดนี้ยังคงความเรียบง่าย ไม่พูดมาก เช่นการเลือกส่วนผสมตามฤดูกาลจากสวนของเธอ (และบางครั้งในภูเขาและแม่น้ำใกล้กับที่อยู่อาศัย) ซุปอุ่น ๆ สำหรับฤดูหนาวชามก๋วยเตี๋ยวที่เบากว่าสำหรับฤดูร้อน และเปลี่ยนเป็นการทำอาหารหวาน ๆ บนเตากระทะที่ใช้ไม้ฟืน แบบครัวบ้านสมัยก่อน
ทั้งหมดนี้ สอดคล้องกับความรู้ในอดีตของปู่ย่าตายาย ที่ใช้ชีวิตงดงาม ผูกพันตามสี่ฤดูกาล ที่ชวนให้ผู้ชมได้สัมผัสถึงรสชาติพิเศษบางอย่างของชีวิตทั้งที่เคยมี และที่หลายคนต้องการเป็น
เสน่ห์ความนิยมของคลิปวิดีโอของ หลี่ นั้นมีถึงขนาดที่ สถานีโทรทัศน์แห่งประเทศจีน ต้องเข้ามาแสดงความเห็นชื่นชมใต้โพสต์ของหลี่ ในเวยปั๋ว
"หากไม่มีความรักคงไม่สามารถถ่ายทอดเรื่องราวได้เช่นนี้ หากปราศจากความหลงใหลชื่นชมชีวิต คุณก็คงไม่สามารถเข้าใจ หลี่"
"ความสำเร็จของคลิปต่างๆ มาจากความหลงใหลของเธอ - ความหลงใหลในชีวิตพื้นบ้านของเธอ และสำหรับวัฒนธรรมของเธอ เธอไม่ได้พูดอะไรมากมาย แต่เธอสามารถเล่าเรื่องวัฒนธรรมของจีนได้อย่างยอดเยี่ยม" สถานีโทรทัศน์แห่งชาติ โพสต์ในเวยปั๋วของหลี่ ซึ่งมีผู้อ่านมากกว่า 11 ล้านคน
หลี่ซึ่งเกิดในปี 2533 อาศัยอยู่กับปู่ย่าตายายของเธอในพื้นที่ชนบทของเหมียนหยาง มณฑลเสฉวนทางตะวันตกเฉียงใต้ของจีน ตั้งแต่อายุ 6 ขวบหลังจากที่พ่อของเธอเสียชีวิต หลี่ เริ่มทำงานฝีมือ ช่วยงานช่างไม้ของปู่และเข้าครัวกับคุณยาย
ชีวิตเป็นเรื่องยากสำหรับเธอในช่วงวัยเยาว์ เธอเริ่มทำงานในเมืองเมื่ออายุ 14 และเกือบจะไม่ได้กลับไปบ้านเกิดของเธอ ถ้าไม่ใช่เพราะคุณยายล้มป่วยในปี 2555
หลังจากกลับถึงบ้านหลี่ก็เปิดร้านค้าออนไลน์เพื่อขายสินค้า พร้อมกันนี้เธอหาทางเพิ่มยอดขาย ด้วยการทำหนังสั้นในปี 2559 เกี่ยวกับสินค้าที่ขาย และแน่นอนย่อมครอบคลุมชีวิตของเธอในพื้นที่ชนบทกับฉากหลังของความงามแบบจีนดั้งเดิม
"ฉันเริ่มต้นจากความที่ต้องการสร้างบางสิ่งบางอย่างสำหรับคนที่จะดูและผ่อนคลายได้ เราทุกคนแต่ละวันอยู่ภายใต้ความเครียด ฉันหวังเพียงว่าวิดีโอของฉันจะช่วยบรรเทาความวิตกกังวลและความกดดันของพวกเขา" หลี่กล่าว
แต่วิดีโอของเธอส่งผลมากกว่านั้น ผู้ชมจากทั้งในประเทศและต่างประเทศพากันเข้ามาชมครั้งแล้วครั้งเล่า คอมเมนต์ของผู้ชมที่มีผู้เห็นด้วยอย่างมากคือ "ฉันมีความสุขทุกครั้งที่ได้ดูเธอใช้สิ่งต่าง ๆ ที่พบได้ทั่วไปในชีวิต ที่ฉันไม่เคยทำ"
"เธอใช้สิ่งต่าง ๆ ที่พบได้ทั่วไปในชีวิต ที่ฉันมองข้ามการมีอยู่ของสิ่งเหล่านั้นด้วยซ้ำ ขอขอบคุณที่ให้โอกาสฉันได้รู้จักสิ่งต่างๆ รอบตัวมากขึ้น!" สมาชิกเวยปั๋ว คนหนึ่งแสดงความเห็นฯ ขณะที่อีกคนบอกกับหลี่ ว่า
"ฉันเพิ่งค้นพบวิดีโอของคุณเมื่อเดือนที่แล้ว ขอขอบคุณสำหรับวิดีโอที่สร้างแรงบันดาลใจและแสนจะผ่อนคลาย"
วิดีโอล่าสุดของเธอเกี่ยวกับการต้มซีอิ๊วซึ่งอัปโหลดบน YouTube ในวันที่ 4 ธันวาคม ได้รับการชมมากกว่า 3.4 ล้านครั้งในเวลาไม่ถึงหนึ่งสัปดาห์ วิดีโอเดียวกันมีผู้เข้าชมมากกว่า 35 ล้านครั้งในเวยปั๋ว
