กล่าวได้ว่าบทเพลงนี้เป็นเพลงรักชาติที่ชาวจีนคุ้นเคยกันดี ประพันธ์เนื้อร้องโดย "จัง หลี(张藜)" ประพันธ์ทำนองโดย "ฉิน หย่งเฉิง(秦咏诚)" ก่อนนั้นนักร้องมีชื่อเสียงอย่าง "หลี่ กู่อี(李谷一)" และ "หาน หง(韩红)" ล้วนเคยขับร้องเพลงนี้ ส่วนที่นำมาประกอบภาพยนตร์ ร้องโดย ศิลปินดีว่าแห่งเอเชีย "หวัง เฟย(王菲)" หรือในชื่อภาษาอังกฤษที่คุ้นหูชาวไทยเราว่า "เฟย์ หว่อง(Faye Wong)" นักร้อง นักแสดง และนางแบบสาวชื่อ ดังจากเกาะฮ่องกง ซึ่งเดิมทีเป็นสาวจีนจากแผ่นดินใหญ่ ถือกำเนิดที่ กรุงปักกิ่งในปี ค.ศ. 1969 ต่อมาได้ย้ายถิ่นฐานตามครอบครัวไปตั้งรกรากที่ฮ่องกงในปี ค.ศ. 1984 และมีผลงานเพลงชุดแรกของตัวเองสู่สาธารณะชนในปี ค.ศ. 1989 นอกจากงานเพลงที่หลายต่อหลายเพลงขึ้นหิ้งเป็นเพลงฮิตตลอดกาลแล้วก็ยังมีผลงานแสดงอีกนับไม่ถ้วน
ในด้านตัวภาพยนตร์ "หวั่วเหอหวั่วเตอจู่กั๋ว" ดำเนินเรื่องโดยแบ่งเป็น 7 เรื่องราวสำคัญในช่วง 70 ปีที่เกิดขึ้นในแผ่นดินจีน โดยได้กลุ่มผู้กำกับแถวหน้าของวงการ 7 คนอันประกอบด้วย "เฉิน ข่ายเกอ(陈凯歌)" "จัง อีไป๋(张一白)" "ก่วน หู่(管虎)" "เซียว์ เสี่ยวลู่(薛晓路)" "สีว์ เจิง(徐峥)" "หนิง เฮ่า(宁浩)" และ "เหวิน มู่เหยี่ย(文牧野)" มากำกับในแต่ละตอน โดย "เฉิน ข่ายเกอ(陈凯歌)" เป็นประธานผู้กำกับ ขณะที่ "จัง อีไป๋(张一白)" เป็นประธานอำนวยการสร้าง
ทั้งนี้เหตุการณ์สำคัญทั้ง 7 ในช่วง 70 ปีของการเป็นสาธารณรัฐประชาชนจีน ประกอบด้วย
ตอนที่ 1 前夜 กำกับโดย ก่วน หู่(管虎) ถ่ายทอดเรื่องราวในช่วงพิธีสถาปนาสาธารณรัฐประชาชนจีน เมื่อวันที่ 1 ต.ค. 1949
ตอนที่ 2 相遇 กำกับโดย จัง อีไป๋(张一白) ถ่ายทอดเรื่องราว ครั้งที่จีนทดลองระเบิดนิวเคลียร์ครั้งแรกในมณฑลซินเจียง เมื่อวันที่ 16 ต.ค. 1964
ตอนที่ 3 夺冠 กำกับโดย สีว์ เจิง(徐峥) ถ่ายทอดเรื่องราวความสำเร็จของวอลเลย์บอลหญิงทีมชาติจีน ที่คว้าเหรียญทองโอลิมปิกฤดูร้อน ปี 1984 ไปครองได้เป็นครั้งแรกเมื่อวันที่ 8 ส.ค. 1984
ตอนที่ 4 回归 กำกับโดย เซียว์ เสี่ยวลู่(薛晓路) ถ่ายทอดเรื่องราวครั้งที่ฮ่องกงคืนกลับมาอยู่ภายใต้การปกครองของจีนเมื่อวันที่ 1 กรกฎาคม 1997
ตอนที่ 5 北京你好 กำกับโดย หนิง เฮ่า(宁浩) ถ่ายทอดเรื่องราวครั้งที่ จีนเป็นเจ้าภาพจัดมหกรรมแข่งขันกีฬาโอลิมปิก ที่กรุงปักกิ่ง ช่วงวันที่ 8-24 สิงหาคม 2008
ตอนที่ 6 白昼流星 กำกับโดย เฉิน ข่ายเกอ(陈凯歌) ถ่ายทอดเรื่องราวของยานอวกาศเสินโจว 11 พร้อมด้วยนักบินอวกาศจีน 2 คนที่เดินทางกลับถึงโลกอย่างปลอดภัยเมื่อวันที่ 18 พ.ย. 2016
ตอนที่ 7 护航 กำกับโดย เหวิน มู่เหยี่ย(文牧野) ถ่ายทอดเรื่องราวช่วงวาระรำลึกครบรอบ 70 ปีชัยชนะเหนือญี่ปุ่นในสงครามโลกครั้งที่ 2 เมื่อวันที่ 3 ก.ย. 2015
我和我的祖国
wǒ hé wǒ de zǔguó
หวั่วเหอหวั่วเตอจู่กั๋ว
ฉันและมาตุภูมิของฉัน
一刻也不能分割
yīkè yě bùnéng fēngé
อีเค่อเหยี่ยปู้เหนิงเฟินเก๋อ
ไม่อาจแบ่งแยกจากกันแม้สักโมงยาม
无论我走到哪里
wúlùn wǒ zǒu dào nǎlǐ
อู๋ลุ่นหวั่วโจ่วเต้าหนาหลี่
ไม่ว่าฉันจะไปถึงแห่งหนใด
都流出一首赞歌
dōu liúchū yī shǒu zàngē
โตวหลิวชูอี้โส่วจั้นเกอ
หนึ่งบทเพลงสรรเสริญยังคงพรั่งพรู
我歌唱每一座高山
wǒ gēchàng měi yīzuò gāoshān
หวั่วเกอชั่งเหม่ยอีจั้วเกาซาน
บทเพลงของฉันถึงขุนเขาทุกลูก
我歌唱每一条河
wǒ gēchàng měi yītiáo hé
หวั่วเกอชั่งเหม่ยอีเถียวเหอ
บทเพลงของฉันถึงสายน้ำทุกสาย
袅袅炊烟小小村落
niǎoniǎo chuīyān xiǎo xiǎo cūnluò
เหนี่ยวเหนี่ยวชุยเอียน เสี่ยวเสี่ยวชุนลั่ว
ควันจากปล่องเตาเผาม้วนลอยสูง ณ หมู่บ้านน้อย
路上一道辙
lùshàng yīdào zhé
ลู่ซั่งอีเต้าเจ๋อ
รอยล้อเกวียนบนหนทาง
你用你那母亲的脉搏和我诉说
nǐ yòng nǐ nà mǔqīn de màibó hé wǒ sùshuō
หนี่ย่งหวั่วน่าหมู่ชินเตอไม่ปั๋วเหอหวั่วซู่ซัว
เธอใช้เสียงชีพจรแห่งมารดานั้นบอกเล่าเรื่องราวต่อฉัน
我的祖国和我
wǒ de zǔguó hé wǒ
หวั่วเตอจู่กั๋วเหอหวั่ว
มาตุภูมิของฉันและตัวฉัน
像海和浪花一朵
xiàng huǎ hé lànghuā yī duǒ
เซี่ยงไห่เหอลั่งฮวาอี้ตั่ว
เสมือนดั่งทะเลกับคลื่นลูกหนึ่ง
浪是海的赤子
làng shì hǎi de chìzǐ
ลั่งซื่อไห่เตอชื่อจื่อ
คลื่นคือบุตรแห่งท้องทะเล
海是那浪的依托
hǎi shì nà làng de yītuō
ไห่ซื่อน่าลั่งเตออีทัว
ทะเลคือที่พึ่งพิงของเกลียวคลื่น
每当大海在微笑
měi dāng dàhǎi zài wéixiào
เหม่ยตังต้าไห่ไจ้เวยเซี่ยว
ทุกคราที่ท้องทะเลแย้มยิ้ม
我就是笑的旋涡
wǒ jiùshì xiào de xuánwō
หวั่วจิ้วซื่อเซี่ยงเตอเสวียนวัว
ฉันคือระลอกของรอยยิ้มนั้น
我分担着海的忧愁
wǒ fēndānzhe hǎi de yōuchóu
หวั่วเฟินตันเจอะไห่เตอโยวโฉว
ฉันแบ่งเบาความทุกข์ของท้องทะเล
分享海的欢乐
fēnxiǎng hǎi de huānlè
เฟินเสียงไห่เตอฮวนเล่อ
และแบ่งปันเมื่อทะเลสุขสันต์
永远给我碧浪清波
yǒngyuǎn gěi wǒ bì làng qīng bō
หย่งหย่วนเก่ยหวั่วปี้ลั่งชิงปัว
มอบสีครามแห่งเกลียวคลื่นให้ฉันเสมอมา
心中的歌
xīnzhōng de gē
ซินจงเตอเกอ
บทเพลงในดวงใจ
永远给我碧浪清波
yǒngyuǎn gěi wǒ bì làng qīng bō
หย่งหย่วนเก่ยหวั่วปี้ลั่งชิงปัว
มอบสีครามแห่งเกลียวคลื่นให้ฉันเสมอมา
心中的歌
xīnzhōng de gē
ซินจงเตอเกอ
บทเพลงในดวงใจ
