"ไป๋เกอ(白鸽)" ซึ่งแปลว่า พิราบขาว เป็นบทเพลงปี ค.ศ. 1999 ในอัลบั้มชื่อเดียวกันของ "อู๋ ไป่(伍佰)&CHINA BLUE" และเป็นบทเพลงที่ฮิตมากในสมัยคริสต์ศตวรรษที่ 20 ซึ่งกลั่นกรองออกมาจากประสบการณ์ที่ อู๋ ไป่ พานพบมาในระหว่างการเดินทางของเขา
อู๋ ไป่ เป็นนักร้อง นักแต่งเพลง โปรดิวเซอร์ และนักแสดงชาวไต้หวัน ปัจจุบันอายุ 50 ปี "การทำลาย" และ "การสร้างสรรค์" เป็นแนวคิดหลักที่ อู๋ ไป่ พยายามนำเสนอผ่านงานเพลงของเขาตลอดมา ในยุคที่เพลงรักไต้หวันกำลังครองตลาด เขากลับสร้างผลงานเพลงที่แตกต่าง อย่าง ไป๋เกอ ออกสู่ตลาด ทั้งเนื้อหาที่ไม่ได้พูดถึงความรักแบบหนุ่มสาว และทำนองที่แสนธรรมดากลับให้ความรู้สึกที่ควรค่าแห่งการจดจำ ความกล้าที่จะแปลก ทำให้เพลงของเขาติดชาร์ตเพลงฮิตมากมาย
เนื้อหาในอัลบั้ม ไป๋เกอ ล้วนกล่าวถึงความเป็นไปของสังคม ความทุกข์ของผู้คน โดยเฉพาะเพลงนี้ "แม้จะบาดเจ็บ เลือดไหลริน แต่จงโผบินต่อไป เพราะความพ่ายแพ้นั้นเกิดขึ้นได้ตลอดเวลา แต่จงค้นหาจิตวิณญาณเสรีของตนให้เจอและโบยบินข้ามผ่านไป" คือสารที่เขาส่งให้กับ จวง จยาฮุ่ย หญิงตั้งครรภ์ที่ถูกลูกหลงกระสุนปืน ขณะอยู่ ณ ห้าง ก่วงซานโซโก้(广三sogo) ไถจง ไต้หวัน เมื่อปี 1999 จนเธอกลายเป็นผู้ป่วยติดเตียง สมองพิการ และสูญเสียเด็กในครรภ์ ซึ่งตอนนี้ผ่านมา 19 ปีแล้ว บิดามารดาซึ่งเป็นผู้ดูแลของเธออายุมากขึ้นและเพิ่งตัดสินใจส่ง จวง จยาฮุ่ย ให้ไปรับการดูแลในบ้านพักคนชราตั้งแต่เดือนพฤษภาคม 2561 ที่ผ่านมา
แม้ว่าผ่านกาลเวลามาเกือบ 20 ปีแล้ว แต่เพลงนี้ยังคงเป็นหนึ่งในอมตะเพลงให้กำลังใจที่อยู่ในใจของใครหลายๆ คนเสมอมา
前方啊 没有方向
qian2 fang1 a1 mei2 you3 fang1 xiang4
เฉียนฟัง อา เหมยโหย่วฟังเซี่ยง
โอ หนทางข้างหน้า ไม่มีทางไป
身上啊 没有了衣裳
shen1 shang4 a1 mei2 you3 le yi1 shang
เซินซั่ง อา เหมยโหย่วเลออีซัง
โอ บนร่างกาย ไร้อาภรณ์ปกคลุม
鲜血啊 渗出了翅膀
xian1 xue4 a1 shen4 chu1 le chi4 bang3
เซียนเซี่ยว์ อา เซิ่นชูเลอชื่อปั่ง
โอ เลือดสีแดงสด ซึมออกมาจากปีก
我的眼泪 溼透了胸膛
wo3 de yan3 lei4 shi1 tou4 le xiong1 tang2
หวั่วเตอเหยี่ยนเล่ย ซือโท่วเลอซยงถัง
น้ำตาของฉัน ท่วมท้นในทรวง
飞翔著 强忍着伤
fai1 xiang2 zhe qiang2 ren3 zhe shang1
เฟยเสียงเจอะ เฉียงเหริ่นเจอะซัง
โบยบินต่อไป ข่มกลั้นความบอบช้ำ
逃离了 猎人的枪
tao2 li2 le lie4 ren2 de qiang1
เถาหลีเลอ เลี่ยเหรินเตอเชียง
หลบหลีกไปจาก กระบอกปืนของพรานผู้ล่า
我的双脚 没有了知觉
wo3 de shuang1 jiao3 mei2 you3 le zhi1 jue2
หวั่วเตอซวงเจี่ยว เหมยโหย่วเลอจือเจี๋ยว์
เท้าทั้งสองของฉัน ไร้แล้วซึ่งความรู้สึก
我的心情 下冰冷的雪
wo3 de xin1 qing2 xia4 bing1 leng3 de xue3
หวั่วเตอซินฉิง ซย่าปิงเหลิงเตอเสี่ยว์
หัวใจของฉัน มีเพียงหิมะเยือกเย็น
亲爱的母亲 挚爱的朋友
qin1 ai4 de mu3 qin1 zhi4 ai4 de peng2 you
ชิยไอ้เตอหมู่ชิน จื้อไอ้เตอเผิงโหย่ว
มารดาที่รัก มิตรสหายที่แท้
我会坚定 好好的活
wo3 hui4 jian1 ding4 hao3 hao3 de huo2
หวั่วฮุ่ยเจียนติ้ง เห่าเห่าเตอหัว
ฉันจะหยัดยืน มีชีวิตที่ดีต่อไป
沉默的大地 沉默的天空
chen2 mo4 de da4 di4 chen2 mo4 de tian1 kong1
เฉินมั่วเตอต้าตี้ เฉินมั่วเตอเทียนคง
ผืนดินที่สงบเงียบ ผืนฟ้าที่เงียบสงบ
红色的血 继续的流
hong2 se4 de xue4 ji4 xu4 de liu2
หงเซ่อเตอเซี่ยว์ จี้ซี่ว์เตอหลิว
เลือดสีแดง ยังคงไหลริน
*纵然带着永远的伤口
zong4 ran2 zai4 zhe yong3 yuan3 de shang1 kou3
จ้งหรานไต้เจอะหยงหย่วนเตอซังโข่ว
ถึงแม้ต้องอยู่กับบาดแผลที่ไม่มีวันหาย
至少我还拥有自由**
zhi4 shao3 wo3 hai2 yong1 you3 zi4 you2
จื้อเส่าหวั่วไหยงโหย่วจื้อโหยว
อย่างน้อยฉันยังมีเสรี
飞翔啊 飞在天空
fei1 xiang2 a1 fei1 zai4 tian1 kong1
เฟยเสียง อา เฟยไจ้เทียนคง
โบยบินเถิด บินไปบนท้องฟ้า
用力吹吧 无情的风
yong4 li4 chui1 ba wu2 qing2 de feng1
ย่งลี่ชุย อา อู๋ฉิงเตอเฟิง
พัดเป่าให้แรงเถิด ลมอันไร้ปราณี
我不会害怕 也无须懦弱
wo3 bu2 hui4 hai4 pa4 ye3 wu2 xu1 nuo4 ruo4
หวั่วปู๋ฮุ่ยไฮ่ผ้า เหยี่ยอู๋ซูนั่วรั่ว
ฉันไม่หวาดหวั่น และไม่อ่อนแอ
流浪的路 我自己走
liu2 lang4 de lu4 wo3 zi4 ji2 zou3
หลิวลั่งเตอลู่ หวั่วจื้อจี๋โจ่ว
บนทางรอนแรม ฉันเดินไปด้วยตัวเอง
那是种骄傲 阳光的洒脱
na4 shi4 zhong3 jiao1 ao4 yang2 guang1 de sa3 tuo1
น่าซื่อจ่งเจียวเอ้า หยังกวงเตอส่าทัว
นั่นคือความภาคภูมิหนึ่ง ปล่อยตัวตนท่ามกลางแสงแดด
白云从我脚下掠过
bai2 yun2 cong2 wo3 jiao3 xia4 lue4 guo4
ไป๋อวิ๋นฉงหวั่วเจี่ยวซยาเล่ว์กั้ว
เมฆขาวลอยผ่านใต้เท้าของฉันไป
干枯的身影 憔悴的面容
gan1 ku1 de shen1 ying3 qiao2 cui4 de mian4 rong2
กานคูเตอเซินอิ่ง เฉียวชุ่ยเตอเมี่ยนหรง
เงาร่างอันเหี่ยวเฉา ใบหน้าอันซีดเซียว
挥着翅膀 不再回头
hui1 zhe chi4 bang3 bu2 zai4 hui2 tou2
ฮุยเจอะชื่อปั่ง ปู๋ไจ้หุยโถว
โบกปีกบินต่อไป ไม่หันกลับมา
ซ้ำ *-** 2 รอบ
至少我还拥有自由 至少我还拥有自由
zhi4 shao3 wo3 hai2 yong1 you3 zi4 you2 zhi4 shao3 wo3 hai2 yong1 you3 zi4 you2
จื้อเส่าหวั่วไหยงโหย่วจื้อโหยว จื้อเส่าหวั่วไหยงโหย่วจื้อโหยว
อย่างน้อยฉันยังมีเสรี อย่างน้อยฉันยังมีเสรี