เกร็ดตำนานวันไหว้พระจันทร์
ซึ่งหากสืบย้อนดูหลักฐานทางประวัติศาสตร์จะพบว่า จีนเป็นชาติที่แสดงให้เห็นถึงแรงบันดาลใจที่ได้รับจากดวงจันทร์เสมอมา ในด้านวรรณกรรมจะพบบทเพลง กวี ลำนำ กาพย์ กลอนที่เกี่ยวกับดวงจันทร์มากมาย ดั่งเช่นที่ปรากฏในบทกวีโบราณของทั้ง หลี่ไป๋ ตู้ฝู่ ซูซื่อ (ซูตงโพ) รวมทั้ง หลี่ ชิงเจ้า กวีหญิงผู้โดดเด่นในสมัยราชวงศ์ซ่ง เจ้าของผลงานที่หยิบมาแนะนำในวันนี้
หลี่ ชิงเจ้า(李清照) ได้รับยกย่องว่าเป็นสตรียอดอัจฉริยะในยุคราชวงศ์ซ่ง เกิดที่ซานตงในครอบครัวขุนนาง ได้รับการศึกษาที่ดี มีความสามารถด้านวรรณกรรม เป็นศิษย์ของยอดกวีเอก ซูซื่อ (ซูตงโพ) ต่อมาสมรสกับ เจ้า หมิงเฉิง ผู้เชี่ยวชาญด้านวัสดุจารึกอักษรจีนโบราณ บุตรชายของอัครเสนาบดีสมัยจักรพรรดิซ่ง ฮุยจง ต่อมาการเมืองพลิกผันจากการบุกของทัพจิน นางและสามีต้องอพยพลงใต้มายังหังโจว แต่โชคร้ายที่สามีของนางป่วยเสียชีวิตหลังจากนั้นไม่นาน ความเดียวดายและยากลำบากทำให้ผลงานในยุคหลังของ หลี่ ชิงเจ้าล้วนแล้วแต่หม่นเศร้า โดยหนึ่งในผลงานเอกของเธอ คือ "《一剪梅·红藕香残玉簟秋》" อันมีเนื้อหาถึงความปวดร้าวจากการพรากจากบุคคลอันเป็นที่รัก
ซึ่งบทประพันธ์ดังกล่าวนี้เอง คือที่มาของ เนื้อเพลง "เย่ว์หม่านซีโหลว(月满西楼)" ซึ่งแปลตรงตัวว่า แสงจันทร์อาบทั่วหอตะวันตก ที่นำมาให้ฟังกันในวันนี้
ในส่วนของการนำลำนำมาทำเป็นบทเพลง ได้มีการใส่ทำนองและขับร้องในปี 1995 โดยศิลปินหญิงยุค 90s นาม อาน เหวิน(安雯)
红藕香残玉簟秋
hong2 ou2 xiang1 can2 yu4 dian4 qiu1
หงโอ่วเซียงฉาน อี้ว์เตี้ยนชิว
ฤดูสารท กรุ่นกลิ่นรากบัวแดงเหี่ยวเฉา เสื่อไผ่เรียบลื่นเย็น
轻解罗裳 独上兰舟
qing1 jie3 luo2 shang du2 shang4 lan3 zhou1
ชิงเจี่ยหลัวซัง ตู๋ซั่งหลันโจว
คลี่ชุดแพรบาง ล่องนาวาเพียงลำพัง
云中谁寄锦书来
yun2 zhong1 shei2 ji4 jin1 shu1 lai2
อวิ๋นจงเสยจี้ จินซูไหล
มีไหมผู้ใดส่งสารจากฟ้า ผ่านเมฆาลงมาถึง
雁字回时月满西楼
yan4 zi4 hui2 shi2 yue4 man3 xi1 lou2
เอี้ยนจื้อหุยสือ เย่ว์หม่านซีโหลว
ห่านป่าบินเรียงแถวกลับรวงรัง ยามแสงจันทราอาบทั่วหอตะวันตก
*花自飘零水自流
hua1 zi4 piao1 ling2 shui3 zi4 liu2
ฮวาจื้อเพียวหลิง สุ่ยจื้อหลิว
บุปผาปลิดปลิว ธารารี่ไหล
一种相思 两处闲愁
yi4 zhong3 xiang1 si1 liang3 chu4 xian2 chou2
อี้จ่งเซียงซือ เหลี่ยงชู่เสียนโฉว
หนึ่งความคะนึงหาระหว่างสองคนที่ห่างไกล
此情无计可消除
ci3 qing2 wu2 ji4 ke3 xiao1 chu2
ฉื่อฉิงอู๋จี้ เข่อเซียวฉู
ความหมองหม่นนี้ไร้หนทางเยียวยา
才下眉头 却上心头
cai2 xia4 mei2 tou2 que4 shang4 xin1 tou2
ไฉซย่าเหมยโถว เชวี่ยซั่งซินโถว
เลือนหายจากมุ่นคิ้ว ไปปรากฏ ณ กลางใจ
却上心头**
que4 shang4 xin1 tou2
เชวี่ยซั่งซินโถว
ปรากฏในดวงใจ
ซ้ำทั้งหมด 1 รอบ
ซ้ำ *-** 1 รอบ
อธิบายศัพท์
玉簟 (yu4 dian4 อี้ว์เตี้ยน) แปลว่า ไผ่ที่เรียบลื่นเหมือนผิวหยก
兰舟 (lan2 zhou1 หลันโจว) แปลว่า เรือ
锦书 (jin1 shu1 จินซู) แปลว่า จดหมายโบราณที่เขียนบนผ้า
雁字 (yan4 zi4 เอี้ยนจื้อ) แปลว่า ตัวอักษรจากห่านป่า โดยปกติฝูงห่านป่าจะบินเรียงแถว มองดูเหมือนตัวอักษร人(ren2)ในภาษาจีน จึงเชื่อกันว่าห่านป่าสามารถส่งสารได้
