MGR Online/เอเจนซี - เกริ่นก่อนเปิดคอลัมน์เพลินภาพพู่กันจีน เพื่อนำเรื่องราวต่างๆ ทุกเรื่องที่พู่กันจีนพาไปถึงได้ ตั้งแต่วิธีวาดรูป ประวัติความเป็นมาของภาพเขียนที่ดังๆ บทกวีอันเกี่ยวข้อง กำลังภายใน เต๋า ประวัติศาสตร์ ปรัชญา และชีวิตผู้คนตั้งแต่อดีตจนปัจจุบัน
ในตอนแรก ขอนำความเป็นมาของอักษรจีน ที่มีความหมายถึง ภาพเขียน หรือจิตรกรรม ซึ่งโดยตัวอักษรเองนี้ ก็มีลักษณะที่สะท้อนถึงความหมายอยู่ในตัวเองเช่นกัน
ซินดี้ ฉาน คอลัมนิสต์จาก Epoch Times แสดงให้เห็นว่า อักขระภาษาจีน สำหรับคำว่าภาพวาดนั้น คือตัวอักษร 畫 (ฮว่า) เป็นกริยาที่หมายถึงการวาด หรือทาสีเพื่อกำหนดเขตแดนหรือการออกแบบวางแผน
ตัวอักษรนี้ ประกอบด้วย 2 ส่วน ด้านบนเป็นตัวอักษร 聿 (ยู่ว์) ซึ่งโดยลักษณะรูปอักขระ เลียนแบบ มือที่จับพู่กัน ด้านล่างเป็นตัวอักขระ 田 (เถียน) คือพื้นที่ และ 一 (อี่) อันหมายถึง หน่วยหนึ่ง
ความหมายดั้งเดิมของ 畫 (ฮว่า) นี้ เกี่ยวข้องกับการเขียนแบ่งเขต กำหนดแดน ซึ่งเป็นหนึ่งในกิจกรรมแรกๆ ของอารยธรรมมนุษย์
ตัวอย่างของคำศัพท์ที่มี 畫 รวมอยู่ อาทิ 畫畫 (ฮว่าฮว่า) และ 繪畫 (ฮุ่ยฮว่า) แปลว่า วาดรูป เช่นเดียวกับ 作畫 (จั้วฮว่า) คือการสร้างรูปภาพ, 畫家 (ฮว่าเจีย) จิตรกร, 計畫 (จี้ฮว่า) แผนการ
ภาพจิตรกรรมจีนแบบดั้งเดิม เรียกว่า 國畫 (กั๋วฮว่า) หรือ 中國畫 (จงกั๋วฮว่า)
สำนวนที่เกี่ยวกับการวาด นั้นมีอาทิ 畫蛇添足 (ฮว่าสือเที่ยนจู๋) แปลว่า "วาดงู เพิ่มเท้า" ซึ่งหมายถึง การทำอะไรที่เกินไป เมื่อทุกสิ่งลงตัวอยู่แล้ว ยังเปรียบถึง คนที่ทำเกินจน บิดเบือนเป้าหมายแท้จริง
"ในภาพเขียน มีบทกวี" (畫中有詩, 詩中有畫) เป็นอีกหนึ่งสำนวนเกี่ยวกับวาดภาพ ซึ่งแสดงความสัมพันธ์ในกันและกันของศิลปะเขียนภาพกับกวี ต่างเป็นสื่อนำสารที่แท้จริงไปยังผู้รับรู้ได้
