บุคคลผู้นี้เป็นคนธรรมดาที่ไม่ธรรมดา เขาเกิดที่มณฑลหูหนาน湖南Hú-nán ทางภาคใต้ของจีนเมื่อวันที่ ๒๖ ธันวาคม ค.ศ.๑๘๙๓ ในครอบครัวชาวนาอาศัยอยู่ในชนบทที่ค่อนข้างห่างไกลความเจริญ
ปฐมวัยของเด็กชายเหมาไม่มีโอกาสศึกษาเล่าเรียนมากนักเพราะเกิดในยุคปลายราชวงศ์ชิง清 Qing อันเป็นยุคที่จีนถูกชาติอื่นๆ รุมทึ้งปล้นชิงเชือดเฉือนดินแดนไปครอบครองอย่างสนุกสนาน
ชนชาติหม่านจู๋(แมนจู)满族Mǎn-zú เคยเป็นชนเผ่าเร่ร่อนได้ตั้งราชวงศ์ชิงขึ้นที่นอกด่านจีนและแผลงฤทธิ์ยกทัพข้ามกำแพงเมืองจีน-ว่านหลี่ฉางเฉิง万里长城Wàn-lǐ cháng-chéng เข้าปกครองแผ่นดินจีนตั้งแต่ ค.ศ.๑๖๔๔-๑๙๑๑ รวมเวลายาวนานถึง ๒๖๗ ปี กดหัวชาวจีนให้ยอมก้มหน้ารับกรรมต้องตกอยู่ในการปกครองของชาวหม่านจูเกินกว่าสองศตวรรษครึ่งถูกบังคับให้เรียกคำจีนว่า
ภาษาแมนดารินเขียนเป็นภาษาอังกฤษMandarinซึ่งเพี้ยนเสียงมาจากภาษาจีน满大人Mǎn dà rén
ปัจจุบันทางการจีนกำหนดให้เรียกภาษาจีนเป็น ผู่ทงฮว่า普通话Pǔ-tong huà หมายถึงภาษาจีนที่ใช้ปกติทั่วไปไม่ใช่ภาษาของท่านหม่านจู๋ผู้ยิ่งใหญ่แบบที่ใช้กันมานานนับศตวรรษ
ชาวจีนบางคนซึ่งไม่รู้ที่มาของคำว่าแมนดารินยังเรียกภาษาจีนเป็นภาษาแมนดารินถึงทุกวันนี้ น่าเศร้าใจไหมครับ
เหมาเจ๋อตงเดินเท้าจากชนบทเข้าไปเรียนหนังสือในเมืองโดยเป็นนักเรียนโค่งและเริ่มต้นการเรียนด้วยการปะทะคารมกับคุณครูที่ชอบวางท่าน่าหมั่นไส้โดยตะคอกถามว่าทำไมถึงคิดมาเรียนหนังสือเมื่ออายุปูนนี้ลองเขียนหนังสือดูหน่อยสิว่าเคยเรียนรู้อะไรมาบ้าง หนุ่มเหมาวัยจ๊าบจ้องมองครูขี้เบ่งนั้นด้วยท่าทางเอาเรื่องและพูดเสียงดังฟังชัดตอบไปทันทีว่า ไม่เคยเรียนรู้อะไรมาทั้งนั้นถ้ารู้แล้วจะมาเรียนทำไม
ครูเฒ่าเจอะคนจริงของจริงแบบนี้จึงยินยอมให้หนุ่มเหมาเข้าเรียนในฐานะนักเรียนโค่งและในเวลาไม่นานนัก ครูเฒ่าก็ยอมอ่อนข้อให้ลูกศิษย์โค่งคนนี้โดยดีเพราะหนุ่มเหมาเรียนแบบเอาจริงเอาจังโดยใช้เวลาศึกษาหาความรู้ด้วยตนเองเพิ่มเติมจากการอ่านหนังสือที่พอหาได้ในห้องสมุดบ้านนอกและเมื่อมีโอกาสมาพูดคุยแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกับครูเฒ่ายังทำให้คุณครูถึงกับยอมอ้าปากหวอที่ลูกศิษย์โค่งมีความคิดล้ำยุคไปไกลจนคุณครูยังคิดตามไม่ทัน
เส้นทางการสร้างตนและสร้างชาติจีนของเหมามีเรื่องน่ารู้อีกมากนัก เมื่อเขายุติชีวิตลงในวันที่ ๙ กันยายน ค.ศ.๑๙๗๖ หรือวันนี้เมื่อสี่สิบปี ก่อน เขาได้ฝากผลงานการพูดการเขียนที่สำคัญไว้มากมาย งานเขียนเล่มหนึ่งของเขา-ลุ่นฉือจิ่วจ้าน论持久战Lùn chí jiǔ zhàn เป็นการเขียนประสบการณ์ชีวิตจริงในสนามรบจริงซึ่งทำให้เขาผงาดขึ้นเป็นผู้นำสูงสุดคนแรกของจีนในระบอบการปกครองแบบคอมมิวนิสต์
ปฐมวัยของเด็กชายเหมาไม่มีโอกาสศึกษาเล่าเรียนมากนักเพราะเกิดในยุคปลายราชวงศ์ชิง清 Qing อันเป็นยุคที่จีนถูกชาติอื่นๆ รุมทึ้งปล้นชิงเชือดเฉือนดินแดนไปครอบครองอย่างสนุกสนาน
ชนชาติหม่านจู๋(แมนจู)满族Mǎn-zú เคยเป็นชนเผ่าเร่ร่อนได้ตั้งราชวงศ์ชิงขึ้นที่นอกด่านจีนและแผลงฤทธิ์ยกทัพข้ามกำแพงเมืองจีน-ว่านหลี่ฉางเฉิง万里长城Wàn-lǐ cháng-chéng เข้าปกครองแผ่นดินจีนตั้งแต่ ค.ศ.๑๖๔๔-๑๙๑๑ รวมเวลายาวนานถึง ๒๖๗ ปี กดหัวชาวจีนให้ยอมก้มหน้ารับกรรมต้องตกอยู่ในการปกครองของชาวหม่านจูเกินกว่าสองศตวรรษครึ่งถูกบังคับให้เรียกคำจีนว่า
ภาษาแมนดารินเขียนเป็นภาษาอังกฤษMandarinซึ่งเพี้ยนเสียงมาจากภาษาจีน满大人Mǎn dà rén
ปัจจุบันทางการจีนกำหนดให้เรียกภาษาจีนเป็น ผู่ทงฮว่า普通话Pǔ-tong huà หมายถึงภาษาจีนที่ใช้ปกติทั่วไปไม่ใช่ภาษาของท่านหม่านจู๋ผู้ยิ่งใหญ่แบบที่ใช้กันมานานนับศตวรรษ
ชาวจีนบางคนซึ่งไม่รู้ที่มาของคำว่าแมนดารินยังเรียกภาษาจีนเป็นภาษาแมนดารินถึงทุกวันนี้ น่าเศร้าใจไหมครับ
เหมาเจ๋อตงเดินเท้าจากชนบทเข้าไปเรียนหนังสือในเมืองโดยเป็นนักเรียนโค่งและเริ่มต้นการเรียนด้วยการปะทะคารมกับคุณครูที่ชอบวางท่าน่าหมั่นไส้โดยตะคอกถามว่าทำไมถึงคิดมาเรียนหนังสือเมื่ออายุปูนนี้ลองเขียนหนังสือดูหน่อยสิว่าเคยเรียนรู้อะไรมาบ้าง หนุ่มเหมาวัยจ๊าบจ้องมองครูขี้เบ่งนั้นด้วยท่าทางเอาเรื่องและพูดเสียงดังฟังชัดตอบไปทันทีว่า ไม่เคยเรียนรู้อะไรมาทั้งนั้นถ้ารู้แล้วจะมาเรียนทำไม
ครูเฒ่าเจอะคนจริงของจริงแบบนี้จึงยินยอมให้หนุ่มเหมาเข้าเรียนในฐานะนักเรียนโค่งและในเวลาไม่นานนัก ครูเฒ่าก็ยอมอ่อนข้อให้ลูกศิษย์โค่งคนนี้โดยดีเพราะหนุ่มเหมาเรียนแบบเอาจริงเอาจังโดยใช้เวลาศึกษาหาความรู้ด้วยตนเองเพิ่มเติมจากการอ่านหนังสือที่พอหาได้ในห้องสมุดบ้านนอกและเมื่อมีโอกาสมาพูดคุยแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกับครูเฒ่ายังทำให้คุณครูถึงกับยอมอ้าปากหวอที่ลูกศิษย์โค่งมีความคิดล้ำยุคไปไกลจนคุณครูยังคิดตามไม่ทัน
เส้นทางการสร้างตนและสร้างชาติจีนของเหมามีเรื่องน่ารู้อีกมากนัก เมื่อเขายุติชีวิตลงในวันที่ ๙ กันยายน ค.ศ.๑๙๗๖ หรือวันนี้เมื่อสี่สิบปี ก่อน เขาได้ฝากผลงานการพูดการเขียนที่สำคัญไว้มากมาย งานเขียนเล่มหนึ่งของเขา-ลุ่นฉือจิ่วจ้าน论持久战Lùn chí jiǔ zhàn เป็นการเขียนประสบการณ์ชีวิตจริงในสนามรบจริงซึ่งทำให้เขาผงาดขึ้นเป็นผู้นำสูงสุดคนแรกของจีนในระบอบการปกครองแบบคอมมิวนิสต์
