วันวันติเย่ว์เลี่ยง คือบทเพลงอมตะ คงมีชาวจีนน้อยกว่าน้อยไม่รู้จักเพลงนี้ หลายคนล้วนคาดหวังว่าเบื้องหลังบทเพลงอันไพเราะคือเรื่องราวอันงดงามเรื่องหนึ่ง อาจเป็นค่ำคืนเดียวดาย ณ ที่ห่างไกลบ้านเกิด หรืออาจเป็นคนรักที่ต้องพรากจาก จนเกิดอารมณ์สะทกสะท้อนใจพาให้ หลี่ ไห่อิง ประพันธ์บทเพลงอันสละสลวยนี้ออกมา ไม่เพียงแต่คิด คำถามนี้เคยมีคนถามเขา ซึ่ง หลี่ ไห่อิง เพียงแต่หัวเราะ และอธิบายว่า อาเจียว(阿娇) ไม่ใช่ชื่อสาวคนรัก แต่เป็นคำที่ชาวเรือแถวกวางตุ้ง ใช้เรียกเด็กสาวทั่วไปโดยไม่ได้เจาะจง และจริงๆ แล้ว เพลงนี้ เขาแต่งขึ้นขณะพักอยู่บ้านที่กวางเจา โดยเขียนไปดูโทรทัศน์ไป ไม่ได้โรแมนติกอย่างที่ใครๆ คิด แถมสำทับดับฝันแฟนเพลงไปอีกว่า "จริงๆ แล้วผมไม่ได้เป็นคนรักบ้านเกิดขนาดนั้นด้วย"
ก่อนการอุบัติขึ้นของเพลง วันวันติเย่ว์เลี่ยง อาจกล่าวได้ว่าชื่อของ หลี่ ไห่อิง ไม่ได้เป็นที่รู้จักมากนัก แต่เป็นเพราะเพลงนี้ทำให้เขามีชื่อเสียงขึ้นมา ภาพลักษณ์ภายนอกของเขาไม่คล้ายศิลปิน แต่กลับเหมือนนักวิชาการ หรือนักธุรกิจ ทว่าความเป็นจริงเขาคือบุคคลผู้ทรงอิทธิพลในวงการเพลงแดนมังกรผู้หนึ่ง
หลี่ ไห่อิง เป็นตัวละครที่อยู่ในวงการเพลงมาตังแต่อายุ 16 ล้มลุกคลุกคลานมากว่า 20 ปี จนกระทั่งปี 1989 ที่เขามีอายุ 35 ปี จึงได้ประพันธ์เพลง วันวันติเย่ว์เลี่ยง ออกมา ทว่าในตอนแรกไม่มีค่ายเพลงไหนสนใจโดยติว่าทั้งเนื้อร้องและทำนองค่อนข้าง "บ้านนอก" มากไป จนกระทั่ง หลี่ว์ ฟัง ศิลปินนักร้องฮ่องกงหยิบเพลงนี้มาร้อง การณ์กลับกลายเป็นว่าได้รับความนิยมอย่างถล่มทลาย จนมีการทำเวอร์ชันเพลงจีนกลางออกมา นอนจากนี้ นักเปียโนชื่อดัง หลิว ซือคุน(刘诗昆) ยังนำเพลงนี้ไปดัดแปลงเป็นเพลงเปียโน ภายหลังมีนักร้องหลายต่อหลายคนนำเพลงมาร้องซ้ำ จน วันวันติเย่ว์เลี่ยง ขึ้นแท่นเป็นหนึ่งในบทเพลงยอดนิยมแห่งหน้าประวัติศาตร์เพลงจีนไปอย่างไร้ข้อกังขา
ฉบับกวางตุ้งร้องโดย หลี่ว์ ฟัง
ฉบับจีนกลาง ร้องโดย หลิว ฮวน
ฉบับจีนกลาง คัฟเวอร์โดย ไช่ ฉิน
*遥远的夜空
yao2 yuan3 de ye4 kong1
เหยาหย่วนติเยี่ยคง
นภาแห่งรัตติกาลอันกว้างไกล
有一个弯弯的月亮
you3 yi1 ge4 wan1 wan1 de yue4 liang
โหย่วอีเก้อวันวันติเย่ว์เลี่ยง
ประดับด้วยจันทร์เสี้ยวลอยเด่น
弯弯的月亮下面
wan1 wan1 de yue4 liang4 xia4 mian4
วันวันติเย่ว์เลี่ยงซย่าเมี่ยน
เบื้องล่างของจันทร์เสี้ยว
是那弯弯的小桥
shi4 na4 wan1 wan1 de xiao3 qiao2
ซื่อน่าวันวันติเสี่ยวเฉียว
คือสะพานโค้งหลังน้อย
小桥的旁边
xiao3 qiao2 de pang2 bian1
เสี่ยวเฉียวติผังเปียน
ด้านข้างสะพานน้อย
有一条弯弯的小船
you3 yi1 tiao2 wan1 wan1 de xiao3 chuan2
โหย่วอีเถียววันวันติเสี่ยวฉวน
ปรากฏเรือโค้งๆ ลำจ้อย
弯弯的小船悠悠
wan1 wan1 de xiao3 chuan2 you1 you1
วันวันติเสี่ยวฉวนโยวโยว
นำพาเรือโค้งลำจ้อยแกว่งไกว
是那童年的阿娇**
shi4 na4 tong2 nian2 de a1 jiao1
ซื่อน่าถงเหนียนติอาเจียว
คือสาวน้อยอ่อนเยาว์
阿娇摇着船
a1 jiao1 yao2 zhe chuan2
อาเจียวเหยาเจอะฉวน
สาวน้อยคัดพายเรือ
唱着那古老的歌谣
chang4 zhe na4 gu3 lao3 de ge yao2
ชั่งเจอะน่ากู่เหล่าติเกอเหยา
ขับขานเพลงพื้นบ้านเพลงเก่า
歌声随风飘
ge1 sheng1 sui2 feng1 piao1
เกอเซิงสุยเฟิงเพียว
เสียงเพลงล่องลอยตามกระแสลม
飘到我的脸上
yao2 dao4 wo3 de lian3 shang4
เพียวเต้าหวั่วติเหลี่ยนซั่ง
พัดมาสู่ใบหน้าของฉัน
脸上淌着泪
lian3 shang4 tang3 zhe lei4
เหลี่ยนซั่งถั่งเจอะเล่ย
ใบหน้าที่อาบไว้ด้วยน้ำตา
像那条弯弯的河水
xiang4 na4 tiao2 wan1 wan1 de he2 shui3
เซี่ยงน่าเถียววันวันติเหอสุ่ย
คล้ายดั่งสายน้ำไหลคดเคี้ยว
弯弯的河水流啊
wan1 wan1 de he2 shui3 liu2 a1
วันวันติเหอสุ่ยหลิวอา
โอ สายน้ำคดเคี้ยวรินไหล
流进我的心上
liu2 jin4 wo3 de xin1 sahng4
หลิวจิ้นหวั่วติซินซั่ง
เข้าไปสู่หัวใจของฉัน
我的心充满惆怅
wo3 de xin1 chong1 man3 chou2 chang4
หวั่วติซิชงหมั่นโฉวชั่ง
หัวใจของฉันสุดปวดปร่า
不为那弯弯的月亮
bu2 wei4 na4 wan1 wan1 de yue4 guang1
ปู้เว่ยน่าวันวันติเย่ว์เลี่ยง
มิใช่เพราะจันทราแหว่งเว้า
只为那今天的村庄
zhi3 wei4 na4 jin1 tian1 de chun1 zhuang1
จื่อเว่ยน่าจินเทียนติชุนจวง
เป็นเพียงเพราะชนบทแห่งนั้นในวันนี้
还唱着过去的歌谣
hai2 chang4 zhe guo4 qu4 de ge1 yao2
ไหชั่งเจอะกั้วชี่ว์ติเกอเหยา
ยังคงขับขานเพลงพื้นบ้านเพลงเก่า
啊 我故乡的月亮
a1 wo3 gu4 xiang1 de yue4 liang4
อา หวั่วกู้เซียงติเย่ว์เลี่ยง
โอ พระจันทร์แห่งบ้านเกิดของฉัน
你那弯弯的忧伤
ni3 na4 wan1 wan1 de you1 shang1
หนี่น่าวันวันติโยวซัง
ความรวดร้าวอันท่วมท้นของเธอ
穿透了我的胸膛
chuan1 tou4 le wo3 de xiong1 tang2
ชวนโท่วเลอหวั่วติซยงถัง
ซึมผ่านมาสู่ทรวงอกฉัน
ซ้ำ *-** 1 รอบ
