ไชน่า เดลี/เอเจนซี- ชม 10 ภาพวาดสีน้ำมันชุดฉีเผา ผลงานศิลปินเซี่ยงไฮ้ “เฉิน อี้ว์หมิง” ผู้ที่ได้รับการยกย่องจากตะวันตก ในฐานะผู้ที่ใช้ทักษะวาดภาพแบบตะวันตกผสมผสานกับวัฒนธรรมตะวันออกได้อย่างลงตัวมากที่สุดคนหนึ่ง
เฉิน อี้ว์หมิง เป็นชาวเซี่ยงไฮ้โดยกำเนิด เกิดปี 1951 ก่อนจะข้ามน้ำข้ามทะเลไปเรียนและทำงานกับแกลอรีส์แฮมเมอร์ (Hammer galleries ) ในนครนิวยอร์ก สหรัฐอเมริกา กว่า 15 ปีมาแล้ว ผลงานภาพเขียนสีน้ำมันของเขา ส่วนใหญ่เป็นรูปฉีเผา (กี่เพ้า) และหญิงสาวจีน ที่แสดงถึงความอ่อนโยน สุขุม ในรูปแบบสมัยเก่า
อี้ว์หมิง เป็นน้องชายของเฉิน อี้ว์เฟย สุดยอดศิลปินภาพเขียนสีน้ำมันของวัฒนธรรมจีนร่วมสมัยผู้ล่วงลับไปแล้ว ด้วยผลงานรูปแบบใกล้เคียงกัน อี้ว์หมิงก็จัดเป็นศิลปินเอเชียศตวรรษที่ 20 ที่มีผลงานศิลปะร่วมสมัยด้วยเช่นกัน งานของเขาเป็นที่ชื่นชอบในหมู่นักสะสมทั้งชาวญี่ปุ่น แคนาดา อเมริกา แมกซิโก และชาวยุโรป แต่กลับไม่ได้รับกล่าวขวัญในจีน
ปีเตอร์ เดรค คณบดีสถาบันศิลปะแห่งนิวยอร์ค (New York Academy of Art) เคยกล่าวถึงงานของเขาไว้ว่า งานของอี้ว์หมิงมีความวิจิตรบรรจง งดงามและ “ลงตัวด้วยทักษะการเขียนรูปแบบตะวันที่ผสมผสานกับวัฒนธรรมตะวันออก”
ทั้งนี้ งานของเฉิน อี้ว์หมิง ถูกนำเข้าประมูลในบริษัทจัดการประมูลชั้นนำของโลกทั้ง ซัทเทบีส์ (Sotheby’s) และคริสตี้ส์ (CHRISTIE'S)
อนึ่ง “ฉีเผา” (旗袍) หรือที่คนไทยเรียกกันว่า “กี่เพ้า” เป็นเครื่องแต่งกายของสตรีจีนลักษณะเหมือนเสื้อยาว คลุมท่อนขา ขนาดพอดีตัว และมีตะเข็บผ่าด้านข้างเพื่อความสะดวกในการเดินก้าวขา
ตามประวัติ ฉีเผา มาจากคำว่า ฉี (旗 แปลว่า ธง) ผสมคำว่า เผา(袍 แปลว่า เสื้อ) ใช้เรียกเครื่องแต่งกายของหญิงแมนจู ในช่วงที่แมนจูเข้าปกครองจีนในราชวงศ์ชิง ซึ่งในตอนนั้นมีการแบ่งระดับชนชั้นทางสังคมขึ้นระหว่างชาวแมนจูและชาวฮั่น ต่อมา ในปี ค.ศ. 1636 มีการออกกฎหมายบังคับให้ทุกคนแต่งกายและตัดผมแบบแมนจู ทำให้มีการยกเลิกการแต่งกายแบบชาวฮั่น หรือที่เรียกว่า “ฮั่นฝู” (華服) ทิ้งไป
อย่างไรก็ดี ชุดฉีเผาในปัจจุบันได้รับการปรับปรุงจากแบบชุดฉีเผาที่ชาวเชี่ยงไฮ้สาวมใส่ในช่วงคริสต์ทศวรรษ 1920 เพื่อให้มีรูปทรงแนบกับสรีระ เน้นทรวดทรงของผู้สวมใส่ และเป็นแฟชั่นที่นิยมในสังคมคนชั้นสูงของจีนในช่วงปลายราชวงศ์ชิง จนถึงช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง