“สาวงามไซซีรู้สึกเจ็บปวดที่หัวใจ จึงหน้านิ่วคิ้วขมวดใส่เพื่อนบ้าน หญิงอัปลักษณ์มาพบเห็นเข้า ก็ยังเห็นนางงดงามดั่งเทพธิดา เมื่อกลับถึงบ้านก็ลงมือตีอกชกตัวเอง ทำหน้าบูดบึ้งใส่เพื่อนบ้าน บรรดาชายเศรษฐีในละแวกบ้านพบเข้า ก็กุลีกุจอปิดประตูรั้วบ้านแน่นหนา และไม่กล้าย่างกรายออกมา เหล่าชายที่ยากไร้ก็ตื่นตระหนก รีบจูงเมียหอบลูกเผ่นหนีไปอย่างสุดฝีเท้า หญิงอัปลักษณ์เข้าใจไปว่าการทำอาการหน้านิ่วคิ้วขมวดเช่นนั้นทำให้เธองดงาม แต่หาเข้าใจไม่ว่าความงามของอาการบึ้งตึงนั้นมาจากไหน ช่างน่าสงสารเสียจริง! อาจารย์ของท่านกำลังจะประสบเคราะห์กรรม”
แปลเรียบเรียงตัดตอนจากหนังสือจวงจื่อ（庄子）
