《佛与牛粪》
ครั้งหนึ่ง "ซูตงโพ(苏东坡)" ยอดนักกวีและนักปกครองในสมัยซ่งใต้เดินทางไปนั่งวิปัสนากับอาจารย์เซนฝออิ้น ณ วัดจินซาน โดยเมื่อเริ่มนั่งสมาธิไปได้สักพัก ซูตงโพ รู้สึกตลอดร่างปลอดโปร่งโล่งสบาย จึงหันไปถามอาจารย์เซนว่า "อาจารย์ ท่านว่าในยามนี้ ข้าดูเป็นอย่างไรบ้าง?"
อาจารย์เซนตอบว่า "เคร่งครึม สง่างามดุจดั่งพุทธะ" เมื่อซูตงโพได้ยินดังนั้นก็พอใจเป็นอันมาก
อาจารย์เซนฝออิ้นจึงถามกลับว่า "แล้วท่านเล่า เห็นว่าตัวอาตมาในยามนี้เป็นอย่างไร?"
ซูตงโพสบโอกาสที่จะล้อเลียนอาจารย์เซน จึงได้ตอบไปในทันทีว่า "คล้ายดั่งมูลวัวกองหนึ่ง"
มิคาด เมื่ออาจารย์เซนฝออิ้นได้ยินดังนั้นกลับแย้มยิ้มไม่ตอบโต้ ทำให้ซูตงโพได้ใจคิดว่าอาจารย์เซนจำนนต่อถ้อยคำหยอกล้อของตน แสดงว่าตนเหนือกว่าอาจารย์เซน จากนั้นเขาจึงนำเรื่องดังกล่าวไปป่าวประกาศให้ผู้อื่นฟังว่าตนสามารถเอาชนะอาจารย์เซนได้
เมื่อเหตุการณ์นี้ได้ยินถึงหูของน้องสาวของซูตงโพ ผู้เป็นน้องจึงเอ่ยถามว่า "ท่านพี่ ที่แท้ท่านเอาชนะอาจารย์เซนได้อย่างไร?"
ซูตงโพ จึงเล่าเรื่องราวโดยละเอียดให้น้องสาวฟังด้วยความลิงโลดใจอีกรอบหนึ่ง ซึ่งน้องสาวของซูตงโพคนนี้เป็นหญิงสาวที่เฉลียวฉลาดนัก เมื่อฟังเรื่องที่พี่ชายเล่าจบ จึงกล่าวแย้งออกมาว่า "ท่านพี่ ที่แท้คนแพ้คือท่าน เนื่องเพราะในใจท่านอาจารย์เซนมีพุทธะ จึงมองเห็นสรรพสิ่งล้วนคือพุทธะ ตรงกันข้าม ในใจท่านกลับเต็มไปด้วยมูลวัว ดังนั้นท่านจึงมองเห็นมูลวัวในตัวผู้อื่นอย่างไรเล่า"
เมื่อซูตงโพได้ฟังคำชี้แจงของน้องสาว จึงค่อยตระหนักว่า ที่แท้ตนเองยังห่างชั้นกับอาจารย์เซนฝออิ้นมากนัก
ที่มา : หนังสือ 《禅的故事精华版》, 慕云居 เรียบเรียง, สำนักพิมพ์ 地震出版社, 2006.12, ISBN 7-5028-2995-4
