เอเยนซี - สืบเนื่องจากปัญหาโครงสร้างเศรษฐกิจและสังคมจีน ไม่ว่าความยากจน การอพยพเข้าเมือง นโยบายลูกคนเดียว ฯ ได้ส่งผลให้พ่อแม่ชาวจีนจำนวนไม่น้อยตัดสินใจทิ้งลูกตัวเองอย่างใจไม้ไส้ระกำ เด็กกำพร้าเหล่านี้บ้างก็เสียชีวิต บ้างก็รอดตายหวุดหวิด หากมีผู้ใจบุญนำไปเลี้ยงดู แต่โลกนี้ก็ยังไม่แล้งน้ำใจเสียทีเดียว เมื่อพ่อค้าขายหมูคนหนึ่งได้แปลงบ้านเก่า ๆ ของเขาเป็นสถานดูแลเด็กน้อยเหล่านื้
ในเขตชนบทไกลปืนเที่ยง อำเภอสือไถ แห่งเมืองอิงเต๋อ ทางตอนใต้มณฑลก่วงตง (กวางตุ้ง) ยังมีพ่อค้าขายหมูใจบุญนามเติ้ง เว่ยซิงและภรรยา ปรับบ้านของตัวเองเป็นสถานดูแลเด็กกำพร้าที่ถูกทอดทิ้ง โดยส่วนใหญ่แล้วพ่อแม่ของเด็กเหล่านี้เป็นแรงงานอพยพที่โยกย้ายตัวเองเข้าสู่แหล่งเศรษฐกิจเพื่อหางานทำ
เติ้ง เว่ยซิง ได้ริเริ่มดูแลเด็กกำพร้ามาตั้งแต่ปี 2524 รวมแล้วถึง 859 คน แม้ในเมืองอิงเต๋อเล็ก ๆ แห่งนี้เป็นเมืองที่เศรษฐกิจไม่ดี แต่เติ้งก็ไม่ได้ย่อท้อยังคงมุ่งมั่นเป็นร่มโพธิ์ร่มไทรให้เด็กกำพร้าต่อไป เขาจัดหาอาหารและที่พำนัก พร้อมส่งเสียให้เรียนจนจบมัธยมศึกษา เด็ก ๆ ทุกคนจึงเรียกเติ้งว่า “พ่อ”
