เอเยนซี-จีนกำลังเจรจาเพื่อขยายเส้นทางรถไฟความเร็วสูง เชื่อมให้ 17 ประเทศ เพื่อแลกทรัพยากร และขยายเมืองไปทางภูมิภาคที่รกร้าง ผู้เชี่ยวชาญที่มีส่วนร่วมในโครงการรถไฟความเร็วสูงกล่าว เมื่อวันที่ 7 มี.ค.
หวัง เมิ่งฉู่ ศาสตราจารย์จากมหาวิทยาลัย ปักกิ่ง เจียวถง และเป็นสมาชิกของสถาบันวิศวกรรมศาสตร์แห่งชาติจีน กล่าวถึงประเทศเหล่านั้นว่า ส่วนใหญ่อยู่ทางเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ และเอเชียกลาง โดยจีน ได้เสนอสร้างรถไฟความเร็วสูงสามโครงการ ไปยังประเทศเหล่านั้น มีอาทิ เส้นทางเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ เชื่อมคุนหมิง หยุนหนัน สิงคโปร์ เวียดนาม ไทย พม่า และมาเลเซีย แต่ยังไม่แน่ชัดนักในการวางเส้นทาง
ส่วนเครือข่ายสายอื่นจะเริ่มจากมณฑลซินเจียง ผ่านไปยังประเทศในเอเชียกลาง อาทิ คาซัคสถาน อุซเบกิสถาน และเติร์กเมนิสถาน และหากเป็นไปได้อาจขยายยาวไปถึงเยอรมนี
สำหรับเส้นทางที่สาม อาจจะเริ่มจากมณฑลเฮยหลงเจียงในทางตะวันออกเฉียงเหนือและขึ้นไปถึงรัสเซีย โดยมีปลายทางอยู่ที่ ยุโรปตะวันตก
เส้นทางเหล่านี้ จะสร้างขึ้นโดยใช้มาตรฐานของรถไฟฟ้าความเร็วสูงจีน ซึ่งมีความเร็วสูงสุดอยู่ที่ 350 ก.ม.ต่อชั่วโมง โดยทางการจีนจะสร้างและจัดหาเทคโนโลยี เครื่องมืออุปกรณ์ จนถึงรถไฟความเร็วสูงให้ กับประเทศต่างๆ โดยแลกเปลี่ยนแทนการซื้อทรัพยากรธรรมชาติ เช่น พม่าตกลงเสนอแร่ลิเธียม แลกเปลี่ยนกับค่าก่อสร้างโครงการรถไฟฟ้าความเร็วสูง
นอกจากนั้นจีนกับรัสเซีย ก็ได้ตกลงสร้างรถไฟความเร็วสูงสายไซบีเรียแล้ว ส่วนกลุ่มประเทศทางเอเชียกลางและยุโรปตะวันออก ซึ่งปกติก็ได้จำหน่ายก๊าซธรรมชาติส่งผ่านท่อให้กับจีนอยู่แล้ว ก็จะได้ตกลงยอมรับส่วนชดเชยทางการเงิน ขณะที่ปากีสถานและอินเดียก็ได้มีการเจรจากับจีนไปแล้ว
อย่างไรก็ตาม การเจรจายังติดขัดปัญหาทางเทคนิคบางเรื่อง เช่น ในหลายๆ ประเทศยังลังเลเรื่องการปรับความกว้างของรางภายในประเทศตามระบบรถไฟความเร็วสูงที่ใช้ในจีนแผ่นดินใหญ่ ซึ่งคาดว่ากว่าจะตกลงกันได้อาจจะกินเวลาไปถึงปีพ.ศ.2568
หวัง ซึ่งเรียกข้อเสนอนี้ว่า "การทูตรถไฟ" กล่าวว่า โครงการรถไฟความเร็วสูงข้ามประเทศ มีขึ้นเพื่อสองวัตถุประสงค์ ข้อแรกคือ จีนต้องการพัฒนาภูมิภาคตะวันตก ซึ่งคาดว่าในอีกไม่กี่สิบปีข้างหน้า จะมีผู้อพยพจำนวนหลายร้อยล้านคน เคลื่อนย้ายศูนย์กลางธุรกิจและการผลิตไปยังที่ยังรกร้างและยากเข้าถึง อีกทั้งประสานสัมพันธ์และผลประโยชน์จากการค้าระหว่างกัน ข้อสอง จีนต้องการแลกเปลี่ยนกับทรัพยากรธรรมชาติกับประเทศเพื่อนบ้าน เพื่อการพัฒนาที่ยั่งยืนไปในตัว
