百(bǎi) อ่านว่า ไป่ แปลว่า 100
发(fā) อ่านว่า ฟา แปลว่า ส่งออกไป (ในที่นี้หมายถึง ยิง)
中(zhòng) อ่านว่า จ้ง แปลว่า ตรงพอดี ถูกพอดี
หยั่งโหยวจี เป็นแม่ทัพที่โด่งดังแห่งรัฐฉู่ในสมัยชุนชิว ทั้งยังเป็นนักยิงธนูฝีมือฉกาจ จนมีนามกระเดื่องอยู่ในประวัติศาสตร์จีนผู้หนึ่ง
ครั้งหนึ่งอ๋องฉู่กงแห่งรัฐฉู่ ถูกลูกธนูของแม่ทัพเว่ยฉีแห่งรัฐจิ้นยิงทำร้ายจนได้รับบาดเจ็บที่ดวงตา เกิดความเคียดแค้นเป็นอันมาก จึงได้มอบลูกธนูให้หยั่งโหยวจี 2 ดอกเพื่อนำไปใช้แก้แค้นให้ตนเอง ผลที่สุดหยั่งโหยวจีใช้ลูกธนูไปเพียงดอกเดียวก็สามารถสังหารแม่ทัพเว่ยฉีได้ และคืนลูกธนูที่เหลืออีก 1 ดอกให้กับอ๋องรัฐฉู่
ทั้งนี้ ในรัชสมัยของอ๋องฉู่กง ยังมีนักแม่นธนูอีกผู้หนึ่ง นามว่า พานตั่ง ซึ่งสามารถยิงลูกธนูไปที่ใจกลางเป้าธนูมิเคยพลาด หยั่งโหยวจีกล่าวกับพานตั่งว่า "ฝีมือเช่นนี้ยังไม่นับเป็นอะไรได้ หากพอจะนับได้ว่ามีฝีมือ ท่านต้องอยู่ในระยะไกลกว่า 100 ก้าวแล้วสามารถยิงธนูทะลุใบหลิวอย่างแม่นยำไม่ผิดพลาด"
พานตั่งไม่เชื่อว่าจะมีผู้ทำได้ จึงได้จัดการทดสอบขึ้น โดยเขียนตัวเลข 1,2, 3 กำกับไว้ที่ใบหลิว 3 ใบ แล้วให้หยั่งโหยวจียิงธนู ผลปรากฏว่าหยั่งโหยวจีใช้ธนู 3 ดอกยิงออกไป ดอกแรกยิงทะลุใบหลิวหมายเลข 1 ดอกที่ 2 ยิงทะลุใบหลิวหมายเลข 2 ดอกที่ 3 ยิงทะลุใบหลิวหมายเลข 3 อย่างแม่นยำ ดังนั้นผู้คนจึงใช้คำว่า “ไป่ฟาไป่จ้ง” หรือการยิงออกไป 100 ครั้งก็ถูกเป้าหมายทุกครั้งไม่ผิดพลาด เพื่อยกย่องความสามารถของหยั่งโหยวจี
ไป่ฟาไป่จ้ง หรือยิง 100 ครั้ง ตรงเป้า 100 ครั้ง ปัจจุบันหมายถึงการยิงปืนที่แม่นยำไม่พลาดเป้า ทั้งยังใช้เปรียบเทียบกับการทำกิจการใดๆ ด้วยความมั่นใจและมีการเตรียมการอย่างดี จึงไม่เคยผิดพลาดหรือล้มเหลว
