บุก"เสิ่นหยาง" เมืองใหญ่ในอีสานเหนือ

เสิ่นหยาง （沈阳）คือ เมืองเอกขนาดใหญ่ที่สุดแห่งอีสานเหนือของจีน ทั้งยังเป็นศูนย์กลางการเมือง เศรษฐกิจ การคมนาคมของมณฑลเหลียวหนิง โดยเฉพาะอุตสาหกรรมหนักและการแปรรูปวัตถุดิบล้วนตั้งอยู่ในเสิ่นหยาง ซึ่งในปี 2006 เสิ่นหยางได้เป็นเจ้าภาพงานแสดงพฤกษานานาชาติ และนอกจากนี้ยังร่วมมือกับปักกิ่งเป็นหนึ่งในเจ้าภาพร่วมโอลิมปิกจัดการแข่งขันฟุตบอลสนามแข่งย่อยในมหกรรมโอลิมปิก 2008 อีกด้วย

เสิ่นหยางเป็นเมืองที่มีประวัติศาสตร์ยาวนานกว่า 2,000 ปี ตามตำนานเล่าว่าเมืองใหญ่ทางภาคอีสานแห่งนี้เคยเป็นเมืองหลวงมาก่อน ซึ่งต่อมาหัวหน้าเผ่าแมนจูได้ยกทัพเข้าตีปักกิ่ง โค่นล้มราชวงศ์หมิง สถาปนาเป็นราชวงศ์ชิงและย้ายเมืองหลวงจากเดิมเสิ่นหยางมาอยู่ที่กรุงปักกิ่งแทน

ปัจจุบันเมืองเก่าเสิ่นหยางยังคงมีร่องรอยของวัฒนธรรมโบราณหลงเหลืออยู่ โดยมีสถานที่เลื่องลือและมีชื่อเสียงได้แก่ พระราชวังเสิ่นหยาง ซึ่งที่นี้มีประวัติศาสตร์และสถาปัตยกรรมที่ควรค่าไม่น้อยไปกว่าพระราชวังต้องห้าม (กู้กง) ในปักกิ่ง

เมืองเสิ่นหยางอยู่ในเขตอบอุ่นกึ่งร้อนชื้น ฤดูกาลแบ่งออกเป็น 4 ฤดูอย่างชัดเจน ฤดูหนาวอากาศหนาวถึงหนาวจัดและแห้งแล้ง ส่วนฤดูร้อนอุณหภูมิสูง ฝนตกบ่อย (ข้อมูลปี 2005) และในฤดูใบไม้ร่วงและใบไม้ผลิค่อนข้างเย็นสบาย ดังนั้นช่วงเวลาที่เหมาะสมต่อการท่องเที่ยวในเสิ่นหยางจะอยู่ระหว่างเดือนเมษายน- ตุลาคม อุณหภูมิเฉลี่ยต่อปี 24.8 องศาเซลเซียส

สถานที่น่าสนใจในเสิ่นหยาง

 1. The Mukden Palace หรือ พระราชวังกู้กงเสิ่นหยาง (沈阳故宫) ในประเทศจีนพระราชวังที่ถือได้ว่ามีความสมบูรณ์ในการก่อสร้างและสถาปัตยกรรมที่สวยงามมีอยู่ด้วยกันสองแห่ง นั่นคือ พระราชวังต้องห้าม หรือ กู้กง ในมหานครปักกิ่ง และแห่งที่สอง คือพระราชวังกู้กงเสิ่นหยาง พระราชวังที่มีความสำคัญทางประวัติศาสตร์ไม่ยิ่งหย่อนไปกว่ากู้กงในปักกิ่ง ซึ่งก่อสร้างในปี 1625 และแล้วเสร็จในปี 1936 โดยถือเป็นพระราชวังแห่งแรกของราชวงศ์ชิง ซึ่งเป็นที่ประทับของนูเอ่อฮาจีผู้สถาปนาราชวงศ์ชิง และจักรพรรดิหวงไท่จี๋ ทั้งนี้พระราชวังได้รับการก่อสร้างให้คล้ายคลึงกับกู้กงในปักกิ่ง แต่อย่างไรก็ตามยังซ่อนไว้ซึ่งกลิ่นอายวัฒนธรรมของชาวแมนจู

2. 北陵公园 / 昭陵 อุทยานเป่ยหลิง หรือ จ้าวหลิง คือสุสานของกษัตริย์รุ่นที่สองของราชวงศ์ชิง “หวงไท่จี๋” ตั้งอยู่ที่ด้านเหนือสุดของเมืองเสินหยาง จึงเป็นที่มาของชื่อ “เป่ยหลิง” (เป่ยหมายถึงทิศเหนือ) ปัจจุบันได้พัฒนาขึ้นเป็นแหล่งท่องเที่ยวทางธรรมชาติอันสวยงามและมีชื่อเสียงแห่งหนึ่งในเสิ่นหยาง เป่ยหลิงสร้างขึ้นเมื่อปี ค.ศ. 1643 ภายในอุทยานประกอบด้วย ตำหนักโบราณหลายหลัง อาทิตำหนักหลงเอิน ตำหนักเป่าเฉิง นอกจากนี้ยังมีทิวทัศน์ต้นสน และทะเลสาบรายล้อมอย่างสวยงาม ตามแบบฉบับความเชื่อฮวงซุ้ยของชาวจีน



 3. 新乐遗址 / ซินเล่ออี๋จื่อ คือโบราณสถานที่ที่ตั้งอยู่ด้านตะวันตกของอุทยานเป่ยหลิง ในเขตหวงกู่ ในปี1973 นักโบราณคดีได้มีการค้นพบวัตถุโบราณหลายต่อหลายชิ้น ซึ่งต่อมาภายหลังพิสูจน์ได้ว่าเป็นของโบราณในยุคหินใหม่ มีอายุร่วม 7,000 ปี อาทิ อำพัน(อัญมณีที่เกิดจากสิ่งมีชีวิตและยางสนแข็งตัวกลายเป็นหิน) และ จิตรกรรมแกะสลักไม้ ปัจจุบันได้รับการเก็บรักษาที่พิพิธภัณฑ์ซินเล่ออี๋จื่อ
        
         ทั้งนี้จากการศึกษาของนักโบราณคดี พบว่าพื้นที่แห่งนี้เป็นหมู่บ้านที่รุ่งเรืองแห่งหนึ่งในสังคมระบบแม่เป็นใหญ่ มีอายุห่างจากปัจจุบันราว 7,200 ปี และนอกจากจะมีประวัติอันยาวนานแล้ว ยังเป็นอีกแห่งหนึ่งที่มีร่องรอยของวัฒนธรรมค่อนข้างสมบูรณ์

4. 太清宫 พระราชวังไท่ชิง / ไท่ชิงกง นักท่องเที่ยวที่มาเยือนพระราชวังแห่งนี้ จะได้พบกับศูนย์กลางของลัทธิเต๋าที่ใหญ่ที่สุดแห่งอีสานเหนือของจีน พระราชวังไท่ชิงก่อสร้างขึ้นเมื่อปีค.ศ. 1663 ในสมัยของจักรพรรดิคังซี เดิมทีในยุคนั้นใช้ชื่อว่า “ซันเจียวทั่ง” (三教堂) แต่ต่อมาได้มีการซ่อมแซมใหม่ในสมัยของเฉียนหลงฮ่องเต้ และได้มีการเปลี่ยนชื่อเสียใหม่เป็น “ไท่ชิงกง” (太清宫) 
         
5. 怪坡 (Strange Slope) เนินก้วยพอ อยู่ในเขตเมืองใหม่ ตำบลชิงสุ่ย เป็นเนินเขาที่มีความยาว 70 เมตร กว้าง 30 เมตร มีความพิเศษอยู่ที่เนินด้านตะวันตกสูงลาดเอียงมายังด้านตะวันออก รถยนตร์ทุกชนิดถ้าไม่ติดเครื่องไม่สามารถลงจากเนินนี้ได้ แต่ในทางกลับกันเวลาขึ้นสู่เนินเขาไม่ติดเครื่องเลย รถสามารถไหลลื่นขึ้นเนินได้อย่างง่ายดาย เป็นที่น่าแปลกประหลาดแก่นักท่องเที่ยวที่ได้พบเห็น นอกจากนี้ยังมีสถานที่ท่องเที่ยวบริเวณใกล้เคียงที่น่าสนใจคือ เนินเขาเสี่ยงซัน (响山) เล่ากันว่าหากใช้ก้อนหินเคาะลงไปบริเวณใดบริเวณหนึ่ง จะเกิดเสียงสะท้อนอย่างน่าพิศวง
        
         แวะพักช็อปปิ้ง/กินดื่มที่เสิ่นหยาง
        
         1. ถนนคนเดินไท่หยวนเจีย (太原街) แหล่งเศรษฐกิจที่สำคัญของเสิ่นหยาง บนถนนสายนี้จะประกอบไปด้วยร้านค้าที่นำเสนอสินค้าอย่างมากมายหลายอย่าง อาทิ เสื้อผ้า เครื่องประดับ สินค้าอิเล็กทรอนิกส์ หรือแม้กระทั่งภัตตาคารก็มีให้เห็น ซึ่งบรรดานักท่องเที่ยวที่มาเยือนเสิ่นหยาง สามารถเลือกซื้อของฝากได้อย่างจุใจ
        
         2. ตลาดอู่อ้าย（五爱市场）/ Wu' ai Market ศูนย์ค้าส่งและกระจายสินค้า ซึ่งเปิดทำการค้าตั้งแต่เช้ามืด และปิดร้านในช่วงบ่าย สินค้าที่จำหน่ายก็มีหลากหลายให้ได้เลือกซื้อ ตลาดอู่อ้ายแห่งนี้ถือว่าเป็นตลาดค้าส่งที่มีชื่อเสียงและเป็นแหล่งค้าส่งที่ใหญที่สุดในภูมิภาคตะวันออกเฉียงเหนือของจีน