เป็นครั้งแรกที่ชุดหยกเย็บด้วยไหมทองคำของกษัตริย์แห่งรัฐฉู่แห่งยุคซีฮั่น รวมทั้งสมบัติแห่งชนชั้นปกครองแคว้นฉู่ 190 ชิ้น ได้เดินทางจากพิพิธภัณฑ์สีว์โจวมาปรากฏตัวที่พิพิธภัณฑ์แห่งชาติจีน ในกรุงปักกิ่ง ระหว่างวันที่ 20 มกราคม ถึงวันที่ 20 เมษายนปีนี้ ให้สาธารณชนได้เห็นอารยธรรมอันรุ่งโรจน์น่าทึ่งของแผ่นดินจีน ที่หยั่งรากมานานกว่า 2,000 ปีที่ผ่านมา
ย้อนหลังไปเมื่อ 201 ปีก่อนคริสตกาล หลิวปัง ผู้ก่อตั้งราชวงศ์ฮั่นมีชัยชนะเหนือฮั่นซิ่น อ๋องแห่งรัฐฉู่ แล้วสถาปนาหลิวเจียวซึ่งเป็นน้องชายขึ้นเป็นเจ้าปกครองรัฐ หรือที่คุ้นหูว่า “อ๋อง” แทน เมืองหลวงรัฐฉู่ ซึ่งปัจจุบันได้กลายเป็นบริเวณเมืองสีว์โจวแห่งมณฑลเจียงซู ผ่านการปกครองของอ๋องฉู่มาถึง 12 องค์ อันเป็นการยืนยันถึงการดำรงอยู่ถึงกว่า 190 ปีของรัฐฉู่
จวบจนทุกวันนี้ ได้มีการขุดพบหลุมฝังศพเจ้าครองรัฐฉู่แล้วถึง 7 แห่ง เหลืออีก 4 ที่ยังไม่พบ สิ่งที่น่าสังเกตสำหรับสุสานแห่งเจ้านครรัฐฉู่ก็คือ แม้จะมีขโมยเข้าปล้นสมบัติภายในสุสานหลายต่อหลายครั้ง แต่เนื่องจากสิ่งของที่ฝังรวมกับศพนั้นมีมากเหลือเกิน เมื่อถึงคราวนักโบราณคดีเข้าไปตรวจค้น ก็ยังคงมีโบราณวัตถุล้ำค่ามากมายรอพวกเขาอยู่
และตั้งแต่วันที่ 20 มกราคมเป็นต้นมา จนถึง 20 เมษายน สมบัติแห่งชนชั้นปกครองแคว้นฉู่ 190 ชิ้นก็ได้มาอวดโฉมที่พิพิธภัณฑ์แห่งชาติจีน ในกรุงปักกิ่งแล้ว
สมบัติชิ้นเอกแห่งรัฐฉู่ที่เป็นตัวแทนสะท้อนถึงความเฟื่องฟูในยุคนั้นได้เป็นอย่างดี คงหนีไม่พ้นชุดหยกที่เกิดขึ้นจากการร้อยรัดของแผ่นหยกด้วยเส้นด้ายทองคำ ความยาว 1.74 เมตร ซึ่งปัจจุบันเป็นชุดหยกที่ถือเป็นสมบัติสำคัญระดับชาติ เนื่องจากเมื่อสืบค้นไปแล้ว พบว่าเป็นชุดหยกในยุคโบราณที่เก่าแก่ที่สุดของจีนนั้น ทำขึ้นในช่วงเวลาไม่เกิน 154 ปีก่อนคริสตกาล หรือมีอายุไม่ต่ำกว่า 2,154 ปีแล้ว
นอกจากนั้น ชุดหยกชุดนี้ยังประกอบด้วยแผ่นหยกจำนวนมากที่สุด คือ 4,248 ชิ้น โดยปกติแล้วชุดหยกทั่วไปจะใช้หยกแผ่นประมาณ 2,000-3,000 แผ่น และเมื่อพิจารณาถึงหยกแต่ละชิ้น หยกชิ้นใหญ่ที่สุดมีความกว้างเพียง 10 ตร.ซม. และชิ้นเล็กที่สุดไม่ถึง 1 ตร.ซม. ทั้งยังเป็นหยกชั้นดีจากซินเจียง คือหยกขาวและหยกเขียวเหอเถียน ที่มีความวาวสูง มุมทั้ง 4 ของหยกแต่ละชิ้นที่ต้องร้อยด้วยเส้นด้ายทองมีการสอดรับมุมกันเป็นอย่างดี เช่นเดียวกับรูร้อยด้ายที่เท่ากัน
ผลงานที่มีการตกแต่งด้วยหยกอีกชิ้นหนึ่งที่โดดเด่นไม่แพ้กัน จนได้ชื่อว่า “สุดยอดโลงศพจีน” นั่นคือโลงศพไม้เคลือบสีฝังหยกแผ่น 2,095 ชิ้น ซึ่งหยกส่วนใหญ่เป็นหยกเขียวที่มาจากแม่น้ำหม่าน่าซือของซินเจียง ลักษณะของโลงแบ่งออกเป็น 2 ส่วน ได้แก่ ตัวโลงและฝาโลงประกอบกันขึ้นมา และมีโลงชั้นในและชั้นนอก ซึ่งด้านในนั้นก็ยังเป็นไม้เคลือบวาดลวดลาย รับรองศพของเจ้าครองรัฐฉู่ที่สวมใส่ชุดหยกนอนอยู่ และหากนับเอาชุดหยกนี้เป็นการห่อหุ้มชั้นที่ 1 แล้วก็เท่ากับร่างที่นอนอยู่ในโลงไม้แห่งนี้มีการห่อหุ้มถึง 3 ชั้น ซึ่งตรงกับกฎการฝังศพของระดับเจ้าผู้ครองแคว้น
ความเจริญของรัฐฉู่อย่างหนึ่ง ยังเห็นได้จากห้องน้ำและห้องอาบน้ำของชาวรัฐฉู่ที่ใกล้เคียงกับคนยุคปัจจุบันมาก โดยส้วมของชาวฉู่ในสมัยซีฮั่น หรือ 2,000 ปีที่แล้ว มีพนักพิงด้านหลังได้ และยังมีราวจับด้านข้างเพื่อช่วยพยุง ซึ่งอำนวยความสะดวกได้มาก
นอกจากนั้น ในห้องอาบน้ำยังพบว่ามีการใช้คนโทเงิน และร่องรอยของไม้ทุบก้านยาจีน ช้อนตวงทองเหลือง ซึ่งสันนิษฐานได้ว่า เมื่อ 2,000 ปีก่อน ห้องอาบน้ำของชนชั้นปกครองจีนมีการใช้สมุนไพรในการอาบน้ำเพื่อรักษาสุขภาพและความงามคล้ายคลึงกับที่นิยมแพร่หลายอยู่ในยุคปัจจุบัน
ความเฟื่องฟูของจีนโบราณที่ค่อยๆ เผยโฉมหน้าต่อโลก เป็นตัวยืนยันได้ถึงอารยธรรมที่รุ่งโรจน์แข็งแกร่งที่สืบเนื่องมาหลายพันปี อันเป็นใจกลางของการผนึกรวมประชาชนหลากหลายชนเผ่าจำนวนมหาศาลบนแผ่นดินใหญ่จวนจนปัจจุบัน.
เรียบเรียงจาก ซินหัวเน็ต ไชน่าเน็ต
ย้อนหลังไปเมื่อ 201 ปีก่อนคริสตกาล หลิวปัง ผู้ก่อตั้งราชวงศ์ฮั่นมีชัยชนะเหนือฮั่นซิ่น อ๋องแห่งรัฐฉู่ แล้วสถาปนาหลิวเจียวซึ่งเป็นน้องชายขึ้นเป็นเจ้าปกครองรัฐ หรือที่คุ้นหูว่า “อ๋อง” แทน เมืองหลวงรัฐฉู่ ซึ่งปัจจุบันได้กลายเป็นบริเวณเมืองสีว์โจวแห่งมณฑลเจียงซู ผ่านการปกครองของอ๋องฉู่มาถึง 12 องค์ อันเป็นการยืนยันถึงการดำรงอยู่ถึงกว่า 190 ปีของรัฐฉู่
จวบจนทุกวันนี้ ได้มีการขุดพบหลุมฝังศพเจ้าครองรัฐฉู่แล้วถึง 7 แห่ง เหลืออีก 4 ที่ยังไม่พบ สิ่งที่น่าสังเกตสำหรับสุสานแห่งเจ้านครรัฐฉู่ก็คือ แม้จะมีขโมยเข้าปล้นสมบัติภายในสุสานหลายต่อหลายครั้ง แต่เนื่องจากสิ่งของที่ฝังรวมกับศพนั้นมีมากเหลือเกิน เมื่อถึงคราวนักโบราณคดีเข้าไปตรวจค้น ก็ยังคงมีโบราณวัตถุล้ำค่ามากมายรอพวกเขาอยู่
และตั้งแต่วันที่ 20 มกราคมเป็นต้นมา จนถึง 20 เมษายน สมบัติแห่งชนชั้นปกครองแคว้นฉู่ 190 ชิ้นก็ได้มาอวดโฉมที่พิพิธภัณฑ์แห่งชาติจีน ในกรุงปักกิ่งแล้ว
สมบัติชิ้นเอกแห่งรัฐฉู่ที่เป็นตัวแทนสะท้อนถึงความเฟื่องฟูในยุคนั้นได้เป็นอย่างดี คงหนีไม่พ้นชุดหยกที่เกิดขึ้นจากการร้อยรัดของแผ่นหยกด้วยเส้นด้ายทองคำ ความยาว 1.74 เมตร ซึ่งปัจจุบันเป็นชุดหยกที่ถือเป็นสมบัติสำคัญระดับชาติ เนื่องจากเมื่อสืบค้นไปแล้ว พบว่าเป็นชุดหยกในยุคโบราณที่เก่าแก่ที่สุดของจีนนั้น ทำขึ้นในช่วงเวลาไม่เกิน 154 ปีก่อนคริสตกาล หรือมีอายุไม่ต่ำกว่า 2,154 ปีแล้ว
นอกจากนั้น ชุดหยกชุดนี้ยังประกอบด้วยแผ่นหยกจำนวนมากที่สุด คือ 4,248 ชิ้น โดยปกติแล้วชุดหยกทั่วไปจะใช้หยกแผ่นประมาณ 2,000-3,000 แผ่น และเมื่อพิจารณาถึงหยกแต่ละชิ้น หยกชิ้นใหญ่ที่สุดมีความกว้างเพียง 10 ตร.ซม. และชิ้นเล็กที่สุดไม่ถึง 1 ตร.ซม. ทั้งยังเป็นหยกชั้นดีจากซินเจียง คือหยกขาวและหยกเขียวเหอเถียน ที่มีความวาวสูง มุมทั้ง 4 ของหยกแต่ละชิ้นที่ต้องร้อยด้วยเส้นด้ายทองมีการสอดรับมุมกันเป็นอย่างดี เช่นเดียวกับรูร้อยด้ายที่เท่ากัน
ผลงานที่มีการตกแต่งด้วยหยกอีกชิ้นหนึ่งที่โดดเด่นไม่แพ้กัน จนได้ชื่อว่า “สุดยอดโลงศพจีน” นั่นคือโลงศพไม้เคลือบสีฝังหยกแผ่น 2,095 ชิ้น ซึ่งหยกส่วนใหญ่เป็นหยกเขียวที่มาจากแม่น้ำหม่าน่าซือของซินเจียง ลักษณะของโลงแบ่งออกเป็น 2 ส่วน ได้แก่ ตัวโลงและฝาโลงประกอบกันขึ้นมา และมีโลงชั้นในและชั้นนอก ซึ่งด้านในนั้นก็ยังเป็นไม้เคลือบวาดลวดลาย รับรองศพของเจ้าครองรัฐฉู่ที่สวมใส่ชุดหยกนอนอยู่ และหากนับเอาชุดหยกนี้เป็นการห่อหุ้มชั้นที่ 1 แล้วก็เท่ากับร่างที่นอนอยู่ในโลงไม้แห่งนี้มีการห่อหุ้มถึง 3 ชั้น ซึ่งตรงกับกฎการฝังศพของระดับเจ้าผู้ครองแคว้น
ความเจริญของรัฐฉู่อย่างหนึ่ง ยังเห็นได้จากห้องน้ำและห้องอาบน้ำของชาวรัฐฉู่ที่ใกล้เคียงกับคนยุคปัจจุบันมาก โดยส้วมของชาวฉู่ในสมัยซีฮั่น หรือ 2,000 ปีที่แล้ว มีพนักพิงด้านหลังได้ และยังมีราวจับด้านข้างเพื่อช่วยพยุง ซึ่งอำนวยความสะดวกได้มาก
นอกจากนั้น ในห้องอาบน้ำยังพบว่ามีการใช้คนโทเงิน และร่องรอยของไม้ทุบก้านยาจีน ช้อนตวงทองเหลือง ซึ่งสันนิษฐานได้ว่า เมื่อ 2,000 ปีก่อน ห้องอาบน้ำของชนชั้นปกครองจีนมีการใช้สมุนไพรในการอาบน้ำเพื่อรักษาสุขภาพและความงามคล้ายคลึงกับที่นิยมแพร่หลายอยู่ในยุคปัจจุบัน
ความเฟื่องฟูของจีนโบราณที่ค่อยๆ เผยโฉมหน้าต่อโลก เป็นตัวยืนยันได้ถึงอารยธรรมที่รุ่งโรจน์แข็งแกร่งที่สืบเนื่องมาหลายพันปี อันเป็นใจกลางของการผนึกรวมประชาชนหลากหลายชนเผ่าจำนวนมหาศาลบนแผ่นดินใหญ่จวนจนปัจจุบัน.
เรียบเรียงจาก ซินหัวเน็ต ไชน่าเน็ต
