คณะเราเดินทางออกจากเซินเจิ้นในตอนเช้า ไปยังเมืองซัวเถาซึ่งเป็นเมืองท่าใหญ่ชายทะเลอยู่ด้านตะวันออกเฉียงใต้และเป็นหนึ่งในเขตเศรษฐกิจพิเศษของมณฑลกว่างต่งหรือกวางตุ้ง ชื่อเมืองนี้ชาวไทยหลายคนคงคุ้นหูกันดี โดยเฉพาะกลุ่มจีนแต้จิ๋วหรือในภาษาจีนกลางเรียกเฉาโจว（潮州） ส่วนซัวเถาหรือในภาษาจีนกลางเรียกซั่นโถว（汕头）นั้น เป็นหนึ่งในถิ่นฐานของจีนแต้จิ๋ว ซึ่งพูดภาษาแต้จิ๋วกัน ทั้งนี้ ภาษาแต้จิ๋วเป็นภาษาที่แยกย่อยมาจากภาษาหมินใต้(ฮกเกี้ยนใต้)อีกทีหนึ่ง ( อ่านเรื่องประกอบ 'ภาษาถิ่นของจีน' ) คนไทยเชื้อสายจีนแต้จิ๋วซึ่งเป็นกลุ่มเชื้อสายจีนกลุ่มใหญ่สุดในเมืองไทยนั้น ส่วนใหญ่มีบรรพบุรุษหรือญาติพี่น้องในเมืองซัวเถา ดังนั้น กลุ่มคนไทยที่มาเที่ยวเมืองซัวเถา จึงมักเป็น ‘ทัวร์เยี่ยมญาติ’ ‘ทัวร์ไหว้พระไหว้บรรพบุรุษ’
ราว 4 ชั่วโมง เราก็เข้าสู่เขตเมืองซัวเถา มองไปตามสองข้างทางถนนเต็มไปด้วยเนินสุสาน สลับทุ่งนากว้างใหญ่เขียวขจี ชานเมืองรอบนอกของซัวเถา ยังเต็มไปด้วยชุมชนบ้านแบบเก่าโบราณ ดูแล้วชวนให้นึกถึงฉากบ้านเรือนชาวบ้านในหนังกำลังภายใน
ก่อนเข้าสู่ตัวเมืองซัวเถา เราได้แวะไหว้เทพเจ้าเฮี่ยงบู๋ซัว（玄武山-เสวียนอู่ซัน）ที่วัดหยวนซันซึ่งมีอายุเก่าแก่กว่า 800 ปี โดยมีความเชื่อศรัทธากันว่าเป็นเทพเจ้าอันทรงพลานิสงฆ์ด้านเมตตาคุณ คุ้มครอง และป้องกันภัยอันตรายนานา ส่งเสริมการค้าให้เจริญรุ่งเรือง ชาวไทยเชื้อสายจีนที่ทำธุรกิจใหญ่โตหลายท่าน มักมาไหว้สักการะเทพเจ้าแห่งเฮี่ยงบู๋ซัว และเป็นที่กล่าวขานกันว่า หลายท่านประสบความสำเร็จ และได้นำเงินทองกลับมาบริจาคให้แก่วัดมากมาย
หลังจากไหว้พระไหว้เจ้าเสร็จ ก็เดินทางเข้าสู่ตัวเมืองซัวเถา เราเริ่มเห็นเมืองซัวเถาที่เป็นย่านบ้านเรือนเก่าแก่ในรุ่นต่อมา เป็นตึกอพาร์ทเมนท์สีฝุ่นบรรยากาศเก่าดูคลาสิกไปอีกแบบ กระทั่งถึงตัวเมืองที่คณะเราพักค้างคืน ซึ่งเป็นย่านเมืองใหม่รุ่นล่าสุดของซัวเถา มีห้างสรรพสินค้าแบรนด์ต่างชาติอย่างวอลมาร์ท โรงแรมห้าดาว ตึกสูงระฟ้า ร้านค้าใหญ่ ไกด์พาคณะทัวร์ของเราไปลิ้มรสอาหารแต้จิ๋วในตอนเย็น สำหรับอาหารแต้จิ๋วซึ่งส่วนใหญ่มีรสชาติจืดนั้น มีจุดเด่นคือ ปรุงจากผลิตภัณฑ์จากน้ำ มีกุ้ง หอย ปู ปลานานาชนิด เป็นตัวชูโรง มีผักหลากหลายชนิด และมีอาหารประเภทของหวานมากมาย ตลอดจนชากังฟูที่ขึ้นชื่อ
ซัวเถายังมีแหล่งตลาดสินค้าราคาถูกให้ชอปฯกันได้อีก หลังจากกินอาหารเสร็จสรรพ เราก็ได้เดินเตร่ดูตลาดกลางคืนที่เป็นแหล่งสินค้าราคาถูก มีตั้งแต่สินค้าประเภทเสื้อผ้า กระเป๋า รองเท้า....ฯลฯ ร้านค้าที่นี่บอกราคาไม่กระฉูดเท่าที่ตลาดหลัวหูของเซินเจิ้น เพื่อนหลายคนยังได้แวะเข้าร้านขายแผ่นหนัง แผ่นเพลง หาซื้องิ้วแต้จิ๋วไปฝากอากงอาม่า เราก็ซื้อด้วยเรื่องสองเรื่อง เพราะได้ยินมาว่า งิ้วแต้จิ๋วเป็นศิลปะการแสดงงิ้วที่โดดเด่นมากสุดประเภทหนึ่งของประเทศจีน มีชื่อเสียงทั้งในและต่างประเทศ มีพัฒนาการมากว่า 500 ปี มีการนำจุดเด่นของศิลปะการแสดงงิ้วอื่นๆมาปรับใช้จนเกิดเป็นศิลปะการแสดงที่มีรูปแบบทางศิลปะเฉพาะตัว มีลีลาที่นุ่มนวลกว่างิ้วปักกิ่ง อีกทั้งคนจีนในไทย ก็มีบทบาทสำคัญในการพัฒนางิ้วแต้จิ๋วด้วย....
เราจบการท่องเที่ยวซัวเถาภายในเวลาเพียงชั่วครึ่งวันอย่างน่าเสียดาย พลาดไปชมทิวทัศน์ธรรมชาติอันขึ้นชื่อของเมือง ตามข้อมูลการท่องเที่ยวระบุว่า ซัวถัวมีแหล่งท่องเที่ยวอยู่ไม่น้อย โดยเฉพาะทิวทัศน์ธรรมชาติตามเขตอำเภอตำบลต่างๆของเมืองซัวเถา อาทิ เชี่ยสือแหล่งทิวทัศน์ธรรมชาติที่ขึ้นชื่อที่สุดของเมือง ด้วยมีท้องทะเลอันกว้างใหญ่ไพศาล หินรูปทรงประหลาด ถ้ำผา รีสอร์ทสำหรับพักผ่อนวันหยุดในซัวถัวก็มีอาทิ เป่ยซันวาน เหลียนฮวาเฟิงในเฉาหยาง เฉิงไห่ในถ่าซัน
นอกจากนี้ เกาะมา-ยวี่-เต่า （妈屿岛） ยังเป็นแหล่งประวัติศาสตร์ที่น่าสนใจ โดยมีศาลเจ้าแม่เทียนโฮ่ว（天后宫）หรือเจ้าแม่ทับทิม ผู้พิทักษ์คุ้มครองการเดินเรือที่สร้างขึ้นสมัยราชวงศ์ชิงและราชวงศ์หยวน ในยุคจักรพรรดินิยมปี 1860 อังกฤษได้ยึดเมืองซัวเถาเป็นเมืองท่าพาณิชย์และได้ตั้งด่านศุลกากรที่เกาะนี้ และที่เกาะมา-ยวี่นี่เอง เป็นแหล่งซื้อขายขนส่งแรงงานใหญ่ของพวกเจ้าลัทธิอาณานิคม ที่มีการทรมานทาสแรงงานจนล้มตายกันเป็นเบือ
นอกจากนี้ สำหรับคอศิลปะวัฒนธรรม หรือกลุ่มสืบรากเหง้า ยังอาจนั่งรถจากซัวเถาขึ้นเหนือออกไปราว 1 ชั่วโมง ก็จะถึงเมืองแต้จิ๋วหรือเฉาโจว（潮州）ซึ่งจัดเป็นเมืองเก่าแก่ที่มีชื่อเสียงด้านวัฒนธรรมประวัติศาสตร์เมืองหนึ่งของประเทศจีน ในปีค.ศ.1986 ได้มีการประกาศให้เมืองเฉาโจวเป็นเมืองวัฒนธรรมประวัติศาสตร์แห่งชาติ
ในข้อมูลแนะนำท่องเที่ยวเฉาโจวที่เราได้เปิดเข้าไปดู... บอกว่า เฉาโจวเป็นเมืองเก่าโบราณ มีสามขุนเขาใหญ่ได้แก่ จินซัน หูลูซัน ปี่เจี้ยซัน เคียงคู่ด้วยลำน้ำหานเจียง จนอาจสามารถเขียนภาพเมืองเก่าท่ามกลางขุนเขาตระหง่านและลำน้ำสวยได้ภาพหนึ่ง นอกจากทิวทัศน์ที่ชวนให้หลงใหลดังกล่าว เฉาโจวมีแหล่งโบราณสถานอันมีชื่อเสียงมากราวดาวดาษดื่นระยิบระยับในคืนฟ้าแจ่ม และยังมีสะพานจ้าวโจว สะพานลั่วหยาง สะพานลูโกว และสะพานกว่างจี้ ซึ่งอันหลังสุดเป็น 1 ใน 4 สะพานโบราณรุ่นเก่าแก่ที่สุดของประเทศจีนทีเดียว ดังนั้น บรรดาลูกหลานกตัญญูที่พาอากง-อาม่า อาป๊า-อาม้า ไปเช็งเม็ง เยี่ยมญาติซัวเถา ก็สามารถเลยไปเที่ยวชมแหล่งวัฒนธรรมประวัติศาสตร์เมืองเฉาโจวเป็นของแถมได้ความรู้อีกต่างหาก.
*สำหรับการเดินทางไปซัวเถา มีเที่ยวบินตรงกรุงเทพฯ-ซัวเถา ของไชน่า เซาท์เทิร์น แอร์ไลน์ครองเส้นทางอยู่เพียงเจ้าเดียว โดยมีเที่ยวบินวันจันทร์, วันพุทธ, วันศุกร์ และวันอาทิตย์ แต่สนนราคาตั๋วแพงราว 14,000 – 15,000 บาท
หากต้องการประหยัดค่าเดินทาง ก็อาจเลือกบินไปลงที่กว่างโจวหรือกวางเจา แวะเที่ยวกวางเจา จากนั้น ค่อยนั่งรถเข้าซัวเถา ซึ่งใช้เวลาราว 4 ชั่วโมง ซึ่งราคาตั๋วเที่ยวบินกรุงเทพฯ-กวางเจาจะถูกกว่าอยู่ที่ราว 9,000 กว่าบาท โดยมีสายการบิน ราว 4 -5 แห่ง ที่เปิดเที่ยวบินกรุงเทพฯ-กว่างเจา ได้แก่ การบินไทย, โอเรียน ไทย, เซาท์เทิร์น ไชน่า แอร์ไลน์ และสิงคโปร์ แอร์ไลน์ เป็นต้น
คลิกที่ไอคอน Multimedia ด้านบนเพื่อรับชม - ฟัง ภาพและเสียง
เพื่อความชัดเจนของภาพขอแนะนำให้เลือก Connection ที่150K
ราว 4 ชั่วโมง เราก็เข้าสู่เขตเมืองซัวเถา มองไปตามสองข้างทางถนนเต็มไปด้วยเนินสุสาน สลับทุ่งนากว้างใหญ่เขียวขจี ชานเมืองรอบนอกของซัวเถา ยังเต็มไปด้วยชุมชนบ้านแบบเก่าโบราณ ดูแล้วชวนให้นึกถึงฉากบ้านเรือนชาวบ้านในหนังกำลังภายใน
ก่อนเข้าสู่ตัวเมืองซัวเถา เราได้แวะไหว้เทพเจ้าเฮี่ยงบู๋ซัว（玄武山-เสวียนอู่ซัน）ที่วัดหยวนซันซึ่งมีอายุเก่าแก่กว่า 800 ปี โดยมีความเชื่อศรัทธากันว่าเป็นเทพเจ้าอันทรงพลานิสงฆ์ด้านเมตตาคุณ คุ้มครอง และป้องกันภัยอันตรายนานา ส่งเสริมการค้าให้เจริญรุ่งเรือง ชาวไทยเชื้อสายจีนที่ทำธุรกิจใหญ่โตหลายท่าน มักมาไหว้สักการะเทพเจ้าแห่งเฮี่ยงบู๋ซัว และเป็นที่กล่าวขานกันว่า หลายท่านประสบความสำเร็จ และได้นำเงินทองกลับมาบริจาคให้แก่วัดมากมาย
หลังจากไหว้พระไหว้เจ้าเสร็จ ก็เดินทางเข้าสู่ตัวเมืองซัวเถา เราเริ่มเห็นเมืองซัวเถาที่เป็นย่านบ้านเรือนเก่าแก่ในรุ่นต่อมา เป็นตึกอพาร์ทเมนท์สีฝุ่นบรรยากาศเก่าดูคลาสิกไปอีกแบบ กระทั่งถึงตัวเมืองที่คณะเราพักค้างคืน ซึ่งเป็นย่านเมืองใหม่รุ่นล่าสุดของซัวเถา มีห้างสรรพสินค้าแบรนด์ต่างชาติอย่างวอลมาร์ท โรงแรมห้าดาว ตึกสูงระฟ้า ร้านค้าใหญ่ ไกด์พาคณะทัวร์ของเราไปลิ้มรสอาหารแต้จิ๋วในตอนเย็น สำหรับอาหารแต้จิ๋วซึ่งส่วนใหญ่มีรสชาติจืดนั้น มีจุดเด่นคือ ปรุงจากผลิตภัณฑ์จากน้ำ มีกุ้ง หอย ปู ปลานานาชนิด เป็นตัวชูโรง มีผักหลากหลายชนิด และมีอาหารประเภทของหวานมากมาย ตลอดจนชากังฟูที่ขึ้นชื่อ
ซัวเถายังมีแหล่งตลาดสินค้าราคาถูกให้ชอปฯกันได้อีก หลังจากกินอาหารเสร็จสรรพ เราก็ได้เดินเตร่ดูตลาดกลางคืนที่เป็นแหล่งสินค้าราคาถูก มีตั้งแต่สินค้าประเภทเสื้อผ้า กระเป๋า รองเท้า....ฯลฯ ร้านค้าที่นี่บอกราคาไม่กระฉูดเท่าที่ตลาดหลัวหูของเซินเจิ้น เพื่อนหลายคนยังได้แวะเข้าร้านขายแผ่นหนัง แผ่นเพลง หาซื้องิ้วแต้จิ๋วไปฝากอากงอาม่า เราก็ซื้อด้วยเรื่องสองเรื่อง เพราะได้ยินมาว่า งิ้วแต้จิ๋วเป็นศิลปะการแสดงงิ้วที่โดดเด่นมากสุดประเภทหนึ่งของประเทศจีน มีชื่อเสียงทั้งในและต่างประเทศ มีพัฒนาการมากว่า 500 ปี มีการนำจุดเด่นของศิลปะการแสดงงิ้วอื่นๆมาปรับใช้จนเกิดเป็นศิลปะการแสดงที่มีรูปแบบทางศิลปะเฉพาะตัว มีลีลาที่นุ่มนวลกว่างิ้วปักกิ่ง อีกทั้งคนจีนในไทย ก็มีบทบาทสำคัญในการพัฒนางิ้วแต้จิ๋วด้วย....
เราจบการท่องเที่ยวซัวเถาภายในเวลาเพียงชั่วครึ่งวันอย่างน่าเสียดาย พลาดไปชมทิวทัศน์ธรรมชาติอันขึ้นชื่อของเมือง ตามข้อมูลการท่องเที่ยวระบุว่า ซัวถัวมีแหล่งท่องเที่ยวอยู่ไม่น้อย โดยเฉพาะทิวทัศน์ธรรมชาติตามเขตอำเภอตำบลต่างๆของเมืองซัวเถา อาทิ เชี่ยสือแหล่งทิวทัศน์ธรรมชาติที่ขึ้นชื่อที่สุดของเมือง ด้วยมีท้องทะเลอันกว้างใหญ่ไพศาล หินรูปทรงประหลาด ถ้ำผา รีสอร์ทสำหรับพักผ่อนวันหยุดในซัวถัวก็มีอาทิ เป่ยซันวาน เหลียนฮวาเฟิงในเฉาหยาง เฉิงไห่ในถ่าซัน
นอกจากนี้ เกาะมา-ยวี่-เต่า （妈屿岛） ยังเป็นแหล่งประวัติศาสตร์ที่น่าสนใจ โดยมีศาลเจ้าแม่เทียนโฮ่ว（天后宫）หรือเจ้าแม่ทับทิม ผู้พิทักษ์คุ้มครองการเดินเรือที่สร้างขึ้นสมัยราชวงศ์ชิงและราชวงศ์หยวน ในยุคจักรพรรดินิยมปี 1860 อังกฤษได้ยึดเมืองซัวเถาเป็นเมืองท่าพาณิชย์และได้ตั้งด่านศุลกากรที่เกาะนี้ และที่เกาะมา-ยวี่นี่เอง เป็นแหล่งซื้อขายขนส่งแรงงานใหญ่ของพวกเจ้าลัทธิอาณานิคม ที่มีการทรมานทาสแรงงานจนล้มตายกันเป็นเบือ
นอกจากนี้ สำหรับคอศิลปะวัฒนธรรม หรือกลุ่มสืบรากเหง้า ยังอาจนั่งรถจากซัวเถาขึ้นเหนือออกไปราว 1 ชั่วโมง ก็จะถึงเมืองแต้จิ๋วหรือเฉาโจว（潮州）ซึ่งจัดเป็นเมืองเก่าแก่ที่มีชื่อเสียงด้านวัฒนธรรมประวัติศาสตร์เมืองหนึ่งของประเทศจีน ในปีค.ศ.1986 ได้มีการประกาศให้เมืองเฉาโจวเป็นเมืองวัฒนธรรมประวัติศาสตร์แห่งชาติ
ในข้อมูลแนะนำท่องเที่ยวเฉาโจวที่เราได้เปิดเข้าไปดู... บอกว่า เฉาโจวเป็นเมืองเก่าโบราณ มีสามขุนเขาใหญ่ได้แก่ จินซัน หูลูซัน ปี่เจี้ยซัน เคียงคู่ด้วยลำน้ำหานเจียง จนอาจสามารถเขียนภาพเมืองเก่าท่ามกลางขุนเขาตระหง่านและลำน้ำสวยได้ภาพหนึ่ง นอกจากทิวทัศน์ที่ชวนให้หลงใหลดังกล่าว เฉาโจวมีแหล่งโบราณสถานอันมีชื่อเสียงมากราวดาวดาษดื่นระยิบระยับในคืนฟ้าแจ่ม และยังมีสะพานจ้าวโจว สะพานลั่วหยาง สะพานลูโกว และสะพานกว่างจี้ ซึ่งอันหลังสุดเป็น 1 ใน 4 สะพานโบราณรุ่นเก่าแก่ที่สุดของประเทศจีนทีเดียว ดังนั้น บรรดาลูกหลานกตัญญูที่พาอากง-อาม่า อาป๊า-อาม้า ไปเช็งเม็ง เยี่ยมญาติซัวเถา ก็สามารถเลยไปเที่ยวชมแหล่งวัฒนธรรมประวัติศาสตร์เมืองเฉาโจวเป็นของแถมได้ความรู้อีกต่างหาก.
*สำหรับการเดินทางไปซัวเถา มีเที่ยวบินตรงกรุงเทพฯ-ซัวเถา ของไชน่า เซาท์เทิร์น แอร์ไลน์ครองเส้นทางอยู่เพียงเจ้าเดียว โดยมีเที่ยวบินวันจันทร์, วันพุทธ, วันศุกร์ และวันอาทิตย์ แต่สนนราคาตั๋วแพงราว 14,000 – 15,000 บาท
หากต้องการประหยัดค่าเดินทาง ก็อาจเลือกบินไปลงที่กว่างโจวหรือกวางเจา แวะเที่ยวกวางเจา จากนั้น ค่อยนั่งรถเข้าซัวเถา ซึ่งใช้เวลาราว 4 ชั่วโมง ซึ่งราคาตั๋วเที่ยวบินกรุงเทพฯ-กวางเจาจะถูกกว่าอยู่ที่ราว 9,000 กว่าบาท โดยมีสายการบิน ราว 4 -5 แห่ง ที่เปิดเที่ยวบินกรุงเทพฯ-กว่างเจา ได้แก่ การบินไทย, โอเรียน ไทย, เซาท์เทิร์น ไชน่า แอร์ไลน์ และสิงคโปร์ แอร์ไลน์ เป็นต้น
คลิกที่ไอคอน Multimedia ด้านบนเพื่อรับชม - ฟัง ภาพและเสียง
เพื่อความชัดเจนของภาพขอแนะนำให้เลือก Connection ที่150K
