อาหารสามัญประจำบ้านของชาวจีนอย่างหนึ่งคือ..โจว 粥 zhou กวางตุ้งออกเสียง..จ๊ก เมืองไทยเรียกเพี้ยนเป็น..โจ๊ก
ลักษณะเด่นของโจ๊กคือข้าวที่ถูกต้มจนเละละเอียด อันเป็นอาหารที่เหมาะสำหรับคนสูงอายุหรือเด็กเล็กๆ ที่ยังไม่มีฟันแข็งแรงพอที่จะเคี้ยวข้าวสวยหรือข้าวต้มซึ่งยังเป็นเมล็ดได้สะดวก
โจ๊ก จึงเป็นอาหารที่นับว่าเหมาะสมตามสังขารของผู้เฒ่าผู้แก่
การที่ใครได้รับเกียรติให้เป็นประธานโจ๊ก ย่อมควรรู้สึกดีใจมากกว่าเสียใจและไม่ควรแสดงความน้อยเนื้อต่ำใจใดๆ ให้ผู้คนปลงสังเวช เพราะเห็นแล้วเขาก็จะบอกว่าอย่างนี้น่าจะเป็น “ เฒ่าทารก ”
ซึ่งบอกแต่ต้นแล้วว่า โจ๊กเป็นอาหารเหมาะสำหรับผู้เฒ่าและทารก
ฉะนั้นการทำอะไรๆ ให้คนมองว่าเป็นเฒ่าทารก ยิ่งเหมาะสมกับการกินโจ๊กกว่าผู้อื่น..แม่น บ่
อย่างไรก็ตาม การที่มีผู้ปรารถนาดีแสดงออกถึงความมีเยื่อใยในการส่งโจ๊กมาให้รับประทาน ย่อมสื่อความนัยว่ายังคิดถึงกันอยู่ ไม่ได้ตัดสวาทขาดไมตรีเสียเลยซะเมื่อไร อีกทั้งไม่ใช่โจ๊กธรรมดาอีกด้วย เป็นโจ๊กชามพิเศษอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน อย่างที่เรียกว่าประธานโจ๊ก..โจวจ่าง 粥长 zhou zhang นั่นไงครับ
อย่าดูถูกกันนะครับ เรื่องโจ๊กเรื่องขำกลิ้งสมัยนี้เป็นเรื่องจำเป็นอย่างยิ่ง
ท่านที่มีตำแหน่งเป็นประธานโจ๊ก จึงควรยิ้มรับตำแหน่งด้วยความเบิกบานถ้ามีอารมณ์ศิลปินสักหน่อยอาจจะร้องเพลงด้วยความครึ้มอกครึ้มใจส่งเสียงเสนาะๆ ว่า
“ วันใดขาดโจ๊กแล้วจะรู้สึก วันไหนสำนึกแม้วจะเสียใจ มีโจ๊กดีอยู่ในมือ แม้วกลับรื้อขึ้นหิ้งไป เมื่อวันสุดท้ายแม้วต้องคร่ำครวญ ”
เมื่อรู้จักปล่อยวางแล้วหันไปรับประทานโจ๊กที่เหมาะสมกับวัยอย่างนี้ ย่อมจะทำให้อยู่ดีมีสุข ส่งเสียงไพเราะเสนาะหูไปได้อีกนาน
ถ้าคิดไม่ตกลองเหลียวดูคนรุ่นราวคราวเดียวกันที่เคยผาดโผนโจนทะยานอยู่ในยุทธจักรอย่างอหังการ สูงอายุเข้าขั้นชราภาพแล้ว แทนที่จะอยู่บ้านเลี้ยงหลานเหลนให้เป็นสุขตามประสาเพื่อรักษารูปมวยที่เคยทำไว้สวยหรูดูดีมีสง่าน่าเกรงขาม
กลับไม่ใช้ความรู้และประสบการณ์ที่มีอยู่เพียบให้ถูกควรกับวิวัฒนาการของสังคมที่ก้าวหน้าไปอย่างรวดเร็ว ยังติดยึดกับยุทธวิธีการรบแบบโบร่ำโบราณอย่างการขี่นกกระจอกเทศรำขวดไวน์ส่งเสียงดังสนั่นหวั่นไหวไปหาญกล้าท้าแข่งกับผู้ที่ขี่ดาวเทียม ซึ่งมีพร้อมทั้งอาวุธยุทโธปกรณ์และเสบียงอาหารเชื้อเพลิงปิคนิค
ยิ่งการขี่นกกระจอกเทศออกมาเผชิญศึกในยุคที่กำลังเกิด bird flu ยิ่งแสดงว่าไม่รู้เรารู้เขาเสียเลยว่าสถานการณ์ไม่เป็นมงคลต่อพวกสัตว์ปีก นกกระจอกเทศจึงเล็ดรอดเพียงตัวสองตัว ซึ่งอาจจะถูกธนูเหลืองธนูแดงสอยร่วงหรือเปล่าก็ยังไม่รู้
ความจริง เหตุการณ์ต่างๆ ที่กำลังเกิดขึ้น ไม่ว่าจะเป็นภัยจากธรรมชาติ หรือ เรื่องน้ำมันแพง ตลอดถึงการก่อความไม่สงบในบางภูมิภาค ล้วนเป็นปัญหาสาหัสสากรรจ์เกินกว่าผู้ชราสังขารจะหอบซี่โครงบานคืบคลานไปแก้ไข
สูงอายุแล้วนั่งอยู่กับบ้าน กินโจ๊กให้อร่อยก็นับว่าดีแล้วละครับ
ฉะนั้น ใครเป็นประธานโจ๊ก ย่อมนับว่าเท่ระเบิดเถิดเทิงกว่าอีกหลายคน อย่างน้อยเมื่อเวลานัดเจอกันมาสังสรรค์รำลึกความหลัง ก็ยังได้รับเกียรติให้นั่งหัวโต๊ะในฐานะเป็นประธาน
เพียงแต่มีข้อควรระวังที่ต้องเตือนกันไว้ก่อน หากเป็นประธานนั่งหัวโต๊ะแล้วควรใช้มธุรสวาจาสุภาพสมควรกับตำแหน่งจะพูดจะจาต้องรักษากิริยามารยาทให้สง่าเรียบร้อยสมกับเป็นผู้หลักผู้ใหญ่ ไม่ใช่หัวหลักหัวตอ
เมื่อจะเอ่ยเอื้อนถ้อยคำใดๆ ให้ใช้ว่า “ ประธานพูด ” อย่าใช้ “ ประธานบอก” เพราะถ้าใช้คำหลังจะทำให้ประธานนั่งไม่สบายเท่าที่ควร
ที่เตือนมา เพราะอยากให้นั่งเป็นประธานอยู่บนหิ้งไปนานๆ ดีกว่าถูกยกลงหรือโยนลงจากหิ้งกลิ้งหัวคำมะลงมาเจ็บยิ่งกว่าเก่าเสียอีกนะครับจะบอกให้
ถ้ารู้จักลงด้วยตนเองเสียบ้างก็ยิ่งดี จะมีความสง่าผ่าเผยพูดคุยหัวเราะได้ไพเราะเสนาะหูมีผู้คนนับถือไม่สร่างซา ดีกว่าตกลงมาอย่างชอกช้ำจมวังน้ำเย็นตายเปล่าๆ
เพราะที่นี่มีอะไรแปลกๆ ให้หัวเราะจนน้ำตาไหลอยู่เรื่อยๆ เคยเห็นหรือเปล่า ขนาดเปาบุ้นจิ้นยังต้องมาขายผงซักฟอก ชายสี่ยังต้องขายหมี่เกี๊ยวอยู่ริมฟุตบาท นางงามระดับนางไซซี ยังต้องทำงานอาบ อบ นวด เป็นหมออยู่ดีๆ ยังต้องไปเป็นชาวไร่ชาวนา หน้าเด้งอยู่วันวานก็ต้องมาทำหน้าแล้ง ( น้ำ ) ..ฮือๆ
ลักษณะเด่นของโจ๊กคือข้าวที่ถูกต้มจนเละละเอียด อันเป็นอาหารที่เหมาะสำหรับคนสูงอายุหรือเด็กเล็กๆ ที่ยังไม่มีฟันแข็งแรงพอที่จะเคี้ยวข้าวสวยหรือข้าวต้มซึ่งยังเป็นเมล็ดได้สะดวก
โจ๊ก จึงเป็นอาหารที่นับว่าเหมาะสมตามสังขารของผู้เฒ่าผู้แก่
การที่ใครได้รับเกียรติให้เป็นประธานโจ๊ก ย่อมควรรู้สึกดีใจมากกว่าเสียใจและไม่ควรแสดงความน้อยเนื้อต่ำใจใดๆ ให้ผู้คนปลงสังเวช เพราะเห็นแล้วเขาก็จะบอกว่าอย่างนี้น่าจะเป็น “ เฒ่าทารก ”
ซึ่งบอกแต่ต้นแล้วว่า โจ๊กเป็นอาหารเหมาะสำหรับผู้เฒ่าและทารก
ฉะนั้นการทำอะไรๆ ให้คนมองว่าเป็นเฒ่าทารก ยิ่งเหมาะสมกับการกินโจ๊กกว่าผู้อื่น..แม่น บ่
อย่างไรก็ตาม การที่มีผู้ปรารถนาดีแสดงออกถึงความมีเยื่อใยในการส่งโจ๊กมาให้รับประทาน ย่อมสื่อความนัยว่ายังคิดถึงกันอยู่ ไม่ได้ตัดสวาทขาดไมตรีเสียเลยซะเมื่อไร อีกทั้งไม่ใช่โจ๊กธรรมดาอีกด้วย เป็นโจ๊กชามพิเศษอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน อย่างที่เรียกว่าประธานโจ๊ก..โจวจ่าง 粥长 zhou zhang นั่นไงครับ
อย่าดูถูกกันนะครับ เรื่องโจ๊กเรื่องขำกลิ้งสมัยนี้เป็นเรื่องจำเป็นอย่างยิ่ง
ท่านที่มีตำแหน่งเป็นประธานโจ๊ก จึงควรยิ้มรับตำแหน่งด้วยความเบิกบานถ้ามีอารมณ์ศิลปินสักหน่อยอาจจะร้องเพลงด้วยความครึ้มอกครึ้มใจส่งเสียงเสนาะๆ ว่า
“ วันใดขาดโจ๊กแล้วจะรู้สึก วันไหนสำนึกแม้วจะเสียใจ มีโจ๊กดีอยู่ในมือ แม้วกลับรื้อขึ้นหิ้งไป เมื่อวันสุดท้ายแม้วต้องคร่ำครวญ ”
เมื่อรู้จักปล่อยวางแล้วหันไปรับประทานโจ๊กที่เหมาะสมกับวัยอย่างนี้ ย่อมจะทำให้อยู่ดีมีสุข ส่งเสียงไพเราะเสนาะหูไปได้อีกนาน
ถ้าคิดไม่ตกลองเหลียวดูคนรุ่นราวคราวเดียวกันที่เคยผาดโผนโจนทะยานอยู่ในยุทธจักรอย่างอหังการ สูงอายุเข้าขั้นชราภาพแล้ว แทนที่จะอยู่บ้านเลี้ยงหลานเหลนให้เป็นสุขตามประสาเพื่อรักษารูปมวยที่เคยทำไว้สวยหรูดูดีมีสง่าน่าเกรงขาม
กลับไม่ใช้ความรู้และประสบการณ์ที่มีอยู่เพียบให้ถูกควรกับวิวัฒนาการของสังคมที่ก้าวหน้าไปอย่างรวดเร็ว ยังติดยึดกับยุทธวิธีการรบแบบโบร่ำโบราณอย่างการขี่นกกระจอกเทศรำขวดไวน์ส่งเสียงดังสนั่นหวั่นไหวไปหาญกล้าท้าแข่งกับผู้ที่ขี่ดาวเทียม ซึ่งมีพร้อมทั้งอาวุธยุทโธปกรณ์และเสบียงอาหารเชื้อเพลิงปิคนิค
ยิ่งการขี่นกกระจอกเทศออกมาเผชิญศึกในยุคที่กำลังเกิด bird flu ยิ่งแสดงว่าไม่รู้เรารู้เขาเสียเลยว่าสถานการณ์ไม่เป็นมงคลต่อพวกสัตว์ปีก นกกระจอกเทศจึงเล็ดรอดเพียงตัวสองตัว ซึ่งอาจจะถูกธนูเหลืองธนูแดงสอยร่วงหรือเปล่าก็ยังไม่รู้
ความจริง เหตุการณ์ต่างๆ ที่กำลังเกิดขึ้น ไม่ว่าจะเป็นภัยจากธรรมชาติ หรือ เรื่องน้ำมันแพง ตลอดถึงการก่อความไม่สงบในบางภูมิภาค ล้วนเป็นปัญหาสาหัสสากรรจ์เกินกว่าผู้ชราสังขารจะหอบซี่โครงบานคืบคลานไปแก้ไข
สูงอายุแล้วนั่งอยู่กับบ้าน กินโจ๊กให้อร่อยก็นับว่าดีแล้วละครับ
ฉะนั้น ใครเป็นประธานโจ๊ก ย่อมนับว่าเท่ระเบิดเถิดเทิงกว่าอีกหลายคน อย่างน้อยเมื่อเวลานัดเจอกันมาสังสรรค์รำลึกความหลัง ก็ยังได้รับเกียรติให้นั่งหัวโต๊ะในฐานะเป็นประธาน
เพียงแต่มีข้อควรระวังที่ต้องเตือนกันไว้ก่อน หากเป็นประธานนั่งหัวโต๊ะแล้วควรใช้มธุรสวาจาสุภาพสมควรกับตำแหน่งจะพูดจะจาต้องรักษากิริยามารยาทให้สง่าเรียบร้อยสมกับเป็นผู้หลักผู้ใหญ่ ไม่ใช่หัวหลักหัวตอ
เมื่อจะเอ่ยเอื้อนถ้อยคำใดๆ ให้ใช้ว่า “ ประธานพูด ” อย่าใช้ “ ประธานบอก” เพราะถ้าใช้คำหลังจะทำให้ประธานนั่งไม่สบายเท่าที่ควร
ที่เตือนมา เพราะอยากให้นั่งเป็นประธานอยู่บนหิ้งไปนานๆ ดีกว่าถูกยกลงหรือโยนลงจากหิ้งกลิ้งหัวคำมะลงมาเจ็บยิ่งกว่าเก่าเสียอีกนะครับจะบอกให้
ถ้ารู้จักลงด้วยตนเองเสียบ้างก็ยิ่งดี จะมีความสง่าผ่าเผยพูดคุยหัวเราะได้ไพเราะเสนาะหูมีผู้คนนับถือไม่สร่างซา ดีกว่าตกลงมาอย่างชอกช้ำจมวังน้ำเย็นตายเปล่าๆ
เพราะที่นี่มีอะไรแปลกๆ ให้หัวเราะจนน้ำตาไหลอยู่เรื่อยๆ เคยเห็นหรือเปล่า ขนาดเปาบุ้นจิ้นยังต้องมาขายผงซักฟอก ชายสี่ยังต้องขายหมี่เกี๊ยวอยู่ริมฟุตบาท นางงามระดับนางไซซี ยังต้องทำงานอาบ อบ นวด เป็นหมออยู่ดีๆ ยังต้องไปเป็นชาวไร่ชาวนา หน้าเด้งอยู่วันวานก็ต้องมาทำหน้าแล้ง ( น้ำ ) ..ฮือๆ