ชีวิตคนเมืองจีน / คำถาม (1) : เหรียญ 1 เฟิน น้ำหนัก 500 กรัม จะมีเงินอยู่กี่หยวน คำตอบ : 7 หยวน 6 เหมา (2) : เหรียญ 2 เฟิน น้ำหนัก 500 กรัมมีกี่หยวน คำตอบ : 9 หยวน 6 เหมา (3) : แล้วเหรียญ 5 เฟิน 500 กรัมหละ เป็นกี่หยวน คำตอบ : 15 หยวน 6 เหมา (หน่วยเงินของจีน 10 เฟินเท่ากับ 1 เหมา, 10 เหมาเท่ากับ 1 หยวน, 1 หยวน ประมาณ 5 บาท)
นี่เราไม่ได้กำลังเล่นเกมคณิตคิดเร็วกันอยู่ แต่เป็นบางส่วนของคำถามที่นักข่าวแห่งหนังสือพิมพ์ ‘กว่างโจวยื่อเป้า’ ได้เดินทางไปสัมภาษณ์ลุงโอว ผู้เฒ่าวัย 60 ปี ที่เมืองเจียงเหมิน ทางตอนใต้ของเมืองกว่างโจว (กวางเจา) ในมณฑลกวางตุ้ง ลุงโอวตอบคำถามพวกนี้ได้อย่างทันทีเพราะแกเป็นนักสะสมเหรียญกษาปณ์มากว่า 20 ปีแล้ว ที่ผ่านมาเศษเงินเฟินที่แกมีในครอบครองเคยมีมากที่สุดถึง 250,000 เหรียญ น้ำหนักรวมเกือบ 3 ตัน มูลค่าสูงถึง 50,000 หยวนทีเดียว
ลุงโอวเดิมเป็นชาวเมืองเฮ่อซัน(ใกล้เมืองเจียงเหมิน) เริ่มทำการค้ามาตั้งแต่ปี 1984 เคยทำมาแล้วตั้งแต่เปิดร้านอาหารและเปิดโรงงาน เนื่องจากจำนวนเศษเงินเฟินในตลาดเริ่มลดน้อยลงในช่วงปลายปีทศวรรษที่ 80 แกจึงเริ่มเก็บสะสมเศษเงินเฟินเหล่านี้ไว้ ฤดูร้อนปี 1993 เพื่อนคนหนึ่งแนะนำให้รู้จักกับนายธนาคารจากเจ้อเจียง ผู้ซึ่งมีเหรียญกษาปณ์ 1 เฟิน 2 เฟิน และ 5 เฟิน อยู่มากถึง 250,000 เหรียญ แกจึงรับซื้อไว้เพื่อรอราคาขึ้น โดยต้องจ้างรถบรรทุกไปขนมาจากธนาคารด้วยเงินถึง 5,000 หยวน
กาลเวลาผ่านไป เศษเงินก็เริ่มหาได้ยากขึ้น ผู้เฒ่าโอวเล่าว่า อัตราแลกเปลี่ยนที่นับว่าสดใสที่สุดอยู่ในช่วงปี 1997 – 1982 เหรียญกษาปณ์ที่ผลิตออกมาจากธนาคารมีค่าสูงขึ้น เหรียญ 1 เฟินสามารถขายได้ราคา 1 เหมา ราคาที่ดีที่สุดเคยขายได้ถึง 5 เหมา หรือสูงขึ้นถึง 50 เท่าตัว ลุงโอวถึงกับเอ่ยว่า “โอย...ฉันงี้ดีใจไปหลายวันเลย ไอ้เหรียญที่ลุงมีอยู่ก็มากเสียด้วย แต่ว่าคนอยากซื้อกลับมีไม่มาก”
ลุงแกก็เลยไปเสาะหาลูกค้าที่เป็นคนสะสมเหรียญกษาปณ์ซึ่งก็มีอยู่ไม่กี่คน รายหนึ่งเป็นข้าราชการเกษียณอายุแล้วในเมืองเจียงเหมิน เขามาแลกซื้อเศษเงินของแกกว่า 150 กิโลกรัมด้วยราคา 6,000 หยวน
หลังปีค.ศ. 2000 ลุงโอวเริ่มหมดหวัง เหรียญที่แกเก็บสะสมไว้ไม่มีทีท่าว่าจะทำเงินได้อย่างที่คาดไว้ แกจึงเปลี่ยนความคิดนำไปฝากที่ธนาคารแทน แต่จนแล้วจนรอดเหรียญเก่าที่เคยเป็นความหวังก็กลับกลายเป็นเหรียญเจ้ากรรม เพราะธนาคารไม่ยินดีรับฝากเศษเงินที่ต้องเสียเวลาเป็นวันๆในการนับ
ความจริงมันใช้เวลาไปเป็นเดือนๆมากกว่า หนแรกวันที่ 2 ธันวาคม ปี 2003 ลุงโอวนำเหรียญ 5 เฟินจำนวน 1,150 หยวนไปธนาคาร ผ่านไป 2 เดือน เศษเงินพวกนั้นก็ยังไม่เคลื่อนไหวไปไหนเพราะเจ้าหน้าที่ปฏิเสธที่จะนับมัน จนเมื่อต้นปีที่แล้วที่ทางธนาคารก็ยังไม่ส่งหลักฐานการฝากเงินของแกมาเสียที แกจึงไปฟ้องร้องกับเจ้าหน้าที่ระดับสูง จนสามารถฝากเศษเงินได้ในที่สุด
หนที่สอง แกนำเหรียญ 1 เฟินจำนวน 3,900 หยวนที่เหลือไปฝาก แต่ทางธนาคารรับฝากเหรียญ 1 เฟินได้เพียงวันละ 10 หยวน / วันเท่านั้น ลุงโอวขอต่อรองให้ฝากมากขึ้น ธนาคารจึงอนุญาตรับฝากได้ 50 หยวน / วัน ผลก็คือแกต้องใช้เวลาเป็นเดือนๆในการนำเงินเข้าธนาคารทุกวันจึงจะฝากได้หมด ท้ายที่สุด ทั้งสองฝ่ายจึงตกลงกันได้ที่จำนวนเงินฝาก 300 หยวน / วัน ซึ่งนำความลำบากใจมาให้พนักงานเป็นอย่างมาก
ลุงโอวเล่าว่า แกเคยจับเวลาพนักงานสาวคนหนึ่งนับเศษเงิน 1 เฟินของแกตั้งแต่ 9 โมง 10 นาที ถึง 10 โมง 36 นาที เพิ่งนับไปได้เพียง 35 หยวนเท่านั้น จนเธอต้องหาเส้นสายซึ่งได้เจ้าของซุปเปอร์มาร์เกตในเมืองเจียงเหมินมาช่วยแลกซื้อเศษเงินของลุงโอวไปแทน ช่วยลดภาระเธอไปได้ 1,200 หยวน
อย่างไรก็ตาม หลังจากฝากเศษเงินไปแล้วบางส่วน ลุงโอวบอกว่า แกยังมีเหรียญเฟินที่ต้อง ‘สะสาง’ ไปฝากธนาคารอยู่อีก 20 มัดมัดละ 50 หยวน ซึ่งต้องใช้เวลา 3 วันกว่าจะนับจนครบ. / ซินหัวเน็ต 11/03/05
