รู้เรื่องเมืองจีน / หยังโจว เป็นเมืองสำคัญทางเหนือในมณฑลเจียงซู ห่างจากหนันจิง ซึ่งเป็นเมืองเอกของมณฑล ราว 100 กิโลเมตร ทางทิศตะวันออกติดกันเมืองไท่โจว ทางใต้มีแม่น้ำฉางเจียง(แยงซีเกียง) กั้นกับเมืองเจิ้นโจว ส่วนด้านตะวันตกใกล้กับหนันจิง มีเขตขึ้นตรง 3 แห่ง คือ กว่างหลิง เหวยหยัง หันเจียง และอีก 4 อำเภอ คือเป่าอิง เกาโหยว เจียงตู และอี้เจิง ทั่วเมืองมีอาณาบริเวณ 6,638 ตารางกิโลเมตร
ในอดีต บริเวณที่เป็นเมืองหยังโจวปัจจุบัน เคยใช้ชื่อว่าหันกั๋ว กว่างหลิง อู่กั๋ว เจียงตูกั๋ว และอีกหลายชื่อ จนมาในสมัยราชวงศ์หยวน จึงเปลี่ยนมาใช้ชื่อ ‘หยังโจว’ และใช้ต่อเนื่องมาจนถึงจีนยุคใหม่ ภายใต้การปกครองของพรรคคอมมิวนิสต์จีน
เมื่อ 2,500 ปีก่อน เมืองสวยงามแห่งนี้เผชิญหน้ากับความเปลี่ยนแปลงหลายครั้งหลายหน ทั้งรุ่งเรืองและตกต่ำ ซึ่งหยังโจวได้สัมผัสกับจุดสูงสุดเป็นครั้งแรก เมื่อ 5 ปีก่อนคริสตกาล ฟูไช เจ้าครองรัฐอู๋ เริ่มขุดคลองหันโกวเพื่อเป็นเส้นทางสัญจร หลังจากนั้น ในราชวงศ์สุยก็สานต่อด้วยการขยายคลองแห่งนี้ให้ใหญ่ขึ้น จนทำให้หยังโจวกลายเป็นศูนย์กลางการขนส่งทางน้ำ
ต่อมาในราชวงศ์ถัง ที่ความเจริญสูงสุดแผ่ปกคลุมไปทั่วแผ่นดินจีน หยังโจวก็ร่วมเฟื่องฟูไปด้วย จนมีคำกล่าวถึงเมืองแห่งการค้าในยุคนั้นว่า ‘หยังโจวที่ 1 อี้โจว(เมืองในซื่อชวน) ที่ 2 ’
ในยุคกลางของราชวงศ์ชิง นอกจากหยังโจวจะกลายเป็นศูนย์กลางการขนส่งทางน้ำแล้ว ยังเป็นศูนย์กลางธุรกิจค้าเกลือที่ใหญ่ที่สุดในประเทศอีกด้วย และเป็นเมืองขนาดใหญ่ 10 เมืองแรกที่มีผู้คนอาศัยกว่า 500,000 คน จากการสั่งสมความรุ่งเรืองทางประวัติศาสตร์ ทำให้ซากโบราณสถานและโบราณวัตถุในเขตเมืองเก่า บนเนื้อที่ 5.09 ตร.กม.ของหยังโจววันนี้ สะท้อนถึงภาพอดีตราชธานีที่เฟื่องฟูยุคหนึ่งของจีนโบราณได้อย่างสมบูรณ์
สภาพเศรษฐกิจของเมือง
สืบเนื่องจากการเป็นเมืองแห่งการค้า ทำให้หยังโจวเป็นเมืองที่เปิดเสรีมาตั้งแต่ครั้งอดีต ในสมัยราชวงศ์ถัง มีพ่อค้าต่างชาติถึงกว่า 10,000 คน ติดต่อไปมาหาสู่ ทั้งยังเป็นหนึ่งในสี่เมืองท่าที่มีการแลกเปลี่ยนทางวัฒนธรรมและเศรษฐกิจที่ใหญ่ที่สุดในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ด้วย ในปีค.ศ. 1988 ได้รับการอนุมัติจากรัฐบาลกลางให้เป็นเมืองที่ติดต่อค้าขายกับต่างประเทศได้ จนปัจจุบันเป็นพันธมิตรการค้ากับ 9 เมืองใน 7 ประเทศ
นอกจากนั้น กิจกรรมทางเศรษฐกิจของหยังโจวกับประเทศต่างๆ ยังได้เพิ่มความเข้มแข็งอย่างต่อเนื่อง จนกลายเป็นฐานการผลิตที่สำคัญให้กับเมอร์ซิเดส เบนซ์ จากเยอรมนี พรอคเตอร์แอนด์แกมเบิล จากสหรัฐฯ ฟิลิปป์จากเนเธอร์แลนด์ เป็นต้น ซึ่งปัจจุบันมีอุตสาหกรรมหลัก 6 ประเภทได้แก่ รถยนต์ เรือ สายเคเบิล เคมีภัณฑ์ ใยสังเคราะห์ และอาหาร
หยังโจวยังเป็นเมืองกสิกรรมที่อุดมสมบูรณ์ พืชหลักคือ ข้าว ข้าวสาลี ฝ้าย ผักกวางตุ้ง ข้าวโพด เป็นแหล่งผลิตฝ้ายที่มีคุณภาพดี ทั้งยังเป็นแหล่งผลิตผลิตภัณฑ์จากทะเลชั้นดีของประเทศ ไม่ว่าจะเป็นปลา กุ้ง ปู ตะพาบน้ำ ไข่มุก รากบัว รวมถึงไข่เป็ด รังไหม ซึ่งสร้างชื่อเสียงไปทั่วประเทศ
ในช่วงที่ผ่านมา เมืองหยังโจวยังมีการปรับโฉมหน้าในด้านอุตสาหกรรมเบา เครื่องจักร สิ่งทอ เคมีภัณฑ์ อาหาร อุปกรณ์ก่อสร้าง เวชภัณฑ์ อาหาร นอกจากนั้น สินค้าต่างๆ ที่ผลิตจากเมืองนี้ก็มีชื่อเสียงยอมรับกันในระดับแนวหน้า เช่น รถบัสขนาดใหญ่ รถจี๊บ อะไหล่รถยนต์ โทรศัพท์ ตู้คอนเทนเนอร์ สายเคเบิล
ภูมิทัศน์เหมาะกับการท่องเที่ยว
จากสภาพภูมิประเทศที่มีภูเขาโอบล้อม และแม่น้ำไหลผ่าน โดยเฉพาะทะเลสาบโซ่วซีหู ที่ปัจจุบันได้รับการยอมรับให้เป็นแหล่งท่องเที่ยวชั้นยอด รวมถึงคลองขุดหันโกว ที่มีมาตั้งแต่ยุคชุนชิว (770-221 ก่อนคริสตกาล) ประกอบกับสวนโบราณที่มีเอกลักษณ์ของชาวใต้ และโบราณสถานสำคัญมากมาย ทำให้เมืองหยังโจว เป็นแหล่งดึงดูดนักท่องเที่ยวมาตั้งแต่ครั้งโบราณ นอกเหนือไปจากการเป็นเมืองศูนย์กลางทางการค้าและคมนาคม
บุคคลสำคัญในอดีต ทั้ง หลีไป๋ ตู้ฝู่ ซูตงพอ กวีเอกในราชวงศ์ต่างๆ ล้วนแล้วแต่เคยได้มาเยือนดินแดนแห่งนี้ เช่นเดียวกับกษัตริย์หลายพระองค์ในประวัติศาสตร์ ก็เคยเสด็จเยือนเมืองแห่งบรรยากาศงดงามที่ชื่อหยังโจวนี้เช่นกัน
นอกจากเป็นแหล่งท่องเที่ยวสำคัญตั้งแต่ครั้งโบราณแล้ว หยังโจวยังเป็นแหล่งผลิตบุคคลสำคัญที่มีบทบาทในประวัติศาสตร์จีนอีกมากมาย ไม่ว่าจะเป็นจูจื้อชิง จางรั่วซี หวังลิ่ง ฉินกวน ซึ่งล้วนแล้วแต่เป็นกวี นักเขียนชื่อดังของจีนทั้งสิ้น รวมถึง หลี่ยง นักเขียนอักษรพู่กันจีน หรือกลุ่มนักวาดผู้โด่งดังที่เรียกขานกันว่า ‘ 8 ผู้ประหลาดแห่งหยังโจว’ (扬州八怪) หย่วนหยวน วั่งจง เหรินต้าชุน หวังเนี่ยนซุน หวังอิ่นจือ นักคิดนักปรัชญา ผู้มีอิทธิพลต่อความคิดของชาวจีน หรือแม้กระทั่งคณะงิ้วฮุยปัน ที่เป็นผู้วางรากฐานให้กับงิ้วปักกิ่ง(京剧)
ด้วยข้อได้เปรียบดังกล่าว รัฐบาลท้องถิ่นเมืองหยังโจว จึงเร่งยกระดับการท่องเที่ยวภายในเมืองให้มีความสมบูรณ์มากยิ่งขึ้น ทั้งเส้นทางประวัติศาสตร์ต่างๆ เช่น ทัวร์ในเส้นทางที่จักรพรรดิเฉียนหลงเคยเสด็จประพาส คลองฝีมือของบรรพบุรุษยุคโบราณ หรือกิจกรรมทัศนศึกษาสถานที่สำคัญทางศาสนาต่างๆ การตกแต่งสวนที่มีเอกลักษณ์ ไปจนถึงธรรมชาติที่ตราตรึงใจ รวมถึงการอำนวยความสะดวกแก่นักท่องเที่ยว ให้หยังโจวเป็นแหล่งท่องเที่ยว ชอปปิ้ง และพักผ่อนในที่เดียวกัน
ข้าวผัดหยังโจว ของดีลืมไม่ลง
ข้าวผัดหยังโจว(扬州炒饭) มีที่มาจากเมื่อครั้งราชวงศ์สุย กษัตริย์หยางซู่แห่งเมืองเยี่ยว์นิยมเสวยข้าวผัดไข่ที่เรียกว่า ‘ข้าวเกล็ดทอง’ และเมื่อกษัตริย์สุยหยังตี้ได้เสด็จมายังเมืองเจียงตู(ชื่อเดิมของหยังโจว ) ก็ได้นำสูตรอาหารนี้มาด้วย หลังจากนั้นพ่อครัวฝีมือดีก็ค่อยๆ พัฒนาอาหารจานนี้ขึ้นมา ตั้งแต่การคัดสรรวัตถุดิบ สีสันของอาหาร จนทำให้ข้าวผัดไข่จากเมืองหยังโจวเลื่องชื่อระบือไกลไปยังต่างแดน
แท้ที่จริงแล้ว ข้าวผัดหยังโจว ยังแตกสูตรออกไปอีกมากมาย ไม่ว่าจะเป็นข้าวผัดกับไข่ ข้าวผัดไข่กับกุ้งตัวเล็ก ข้าวผัดไข่กับแฮม ข้าวผัดไข่กับผักหั่นเป็นชิ้นเล็กๆ หรือแม้กระทั่งข้าวผัดไข่กับปลิงทะเล เนื้อกุ้งสด กุ้งแห้ง หน่อไม้ เห็ดหอม ต้นหอม แฮม ถั่วลันเตา กึ๋นเป็ด เนื้อไก่ แครอท รวม 12 ชนิด ก็ยังอยู่ในตระกูลข้าวผัดหยังโจว โดยเรียกชื่อว่า ‘ข้าวผัดหยังโจวทองห่อเงิน’ (金裹银扬州炒饭) .
เรียบเรียงจาก www.et-china.com, www.chinacsw.com
ในอดีต บริเวณที่เป็นเมืองหยังโจวปัจจุบัน เคยใช้ชื่อว่าหันกั๋ว กว่างหลิง อู่กั๋ว เจียงตูกั๋ว และอีกหลายชื่อ จนมาในสมัยราชวงศ์หยวน จึงเปลี่ยนมาใช้ชื่อ ‘หยังโจว’ และใช้ต่อเนื่องมาจนถึงจีนยุคใหม่ ภายใต้การปกครองของพรรคคอมมิวนิสต์จีน
เมื่อ 2,500 ปีก่อน เมืองสวยงามแห่งนี้เผชิญหน้ากับความเปลี่ยนแปลงหลายครั้งหลายหน ทั้งรุ่งเรืองและตกต่ำ ซึ่งหยังโจวได้สัมผัสกับจุดสูงสุดเป็นครั้งแรก เมื่อ 5 ปีก่อนคริสตกาล ฟูไช เจ้าครองรัฐอู๋ เริ่มขุดคลองหันโกวเพื่อเป็นเส้นทางสัญจร หลังจากนั้น ในราชวงศ์สุยก็สานต่อด้วยการขยายคลองแห่งนี้ให้ใหญ่ขึ้น จนทำให้หยังโจวกลายเป็นศูนย์กลางการขนส่งทางน้ำ
ต่อมาในราชวงศ์ถัง ที่ความเจริญสูงสุดแผ่ปกคลุมไปทั่วแผ่นดินจีน หยังโจวก็ร่วมเฟื่องฟูไปด้วย จนมีคำกล่าวถึงเมืองแห่งการค้าในยุคนั้นว่า ‘หยังโจวที่ 1 อี้โจว(เมืองในซื่อชวน) ที่ 2 ’
ในยุคกลางของราชวงศ์ชิง นอกจากหยังโจวจะกลายเป็นศูนย์กลางการขนส่งทางน้ำแล้ว ยังเป็นศูนย์กลางธุรกิจค้าเกลือที่ใหญ่ที่สุดในประเทศอีกด้วย และเป็นเมืองขนาดใหญ่ 10 เมืองแรกที่มีผู้คนอาศัยกว่า 500,000 คน จากการสั่งสมความรุ่งเรืองทางประวัติศาสตร์ ทำให้ซากโบราณสถานและโบราณวัตถุในเขตเมืองเก่า บนเนื้อที่ 5.09 ตร.กม.ของหยังโจววันนี้ สะท้อนถึงภาพอดีตราชธานีที่เฟื่องฟูยุคหนึ่งของจีนโบราณได้อย่างสมบูรณ์
สภาพเศรษฐกิจของเมือง
สืบเนื่องจากการเป็นเมืองแห่งการค้า ทำให้หยังโจวเป็นเมืองที่เปิดเสรีมาตั้งแต่ครั้งอดีต ในสมัยราชวงศ์ถัง มีพ่อค้าต่างชาติถึงกว่า 10,000 คน ติดต่อไปมาหาสู่ ทั้งยังเป็นหนึ่งในสี่เมืองท่าที่มีการแลกเปลี่ยนทางวัฒนธรรมและเศรษฐกิจที่ใหญ่ที่สุดในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ด้วย ในปีค.ศ. 1988 ได้รับการอนุมัติจากรัฐบาลกลางให้เป็นเมืองที่ติดต่อค้าขายกับต่างประเทศได้ จนปัจจุบันเป็นพันธมิตรการค้ากับ 9 เมืองใน 7 ประเทศ
นอกจากนั้น กิจกรรมทางเศรษฐกิจของหยังโจวกับประเทศต่างๆ ยังได้เพิ่มความเข้มแข็งอย่างต่อเนื่อง จนกลายเป็นฐานการผลิตที่สำคัญให้กับเมอร์ซิเดส เบนซ์ จากเยอรมนี พรอคเตอร์แอนด์แกมเบิล จากสหรัฐฯ ฟิลิปป์จากเนเธอร์แลนด์ เป็นต้น ซึ่งปัจจุบันมีอุตสาหกรรมหลัก 6 ประเภทได้แก่ รถยนต์ เรือ สายเคเบิล เคมีภัณฑ์ ใยสังเคราะห์ และอาหาร
หยังโจวยังเป็นเมืองกสิกรรมที่อุดมสมบูรณ์ พืชหลักคือ ข้าว ข้าวสาลี ฝ้าย ผักกวางตุ้ง ข้าวโพด เป็นแหล่งผลิตฝ้ายที่มีคุณภาพดี ทั้งยังเป็นแหล่งผลิตผลิตภัณฑ์จากทะเลชั้นดีของประเทศ ไม่ว่าจะเป็นปลา กุ้ง ปู ตะพาบน้ำ ไข่มุก รากบัว รวมถึงไข่เป็ด รังไหม ซึ่งสร้างชื่อเสียงไปทั่วประเทศ
ในช่วงที่ผ่านมา เมืองหยังโจวยังมีการปรับโฉมหน้าในด้านอุตสาหกรรมเบา เครื่องจักร สิ่งทอ เคมีภัณฑ์ อาหาร อุปกรณ์ก่อสร้าง เวชภัณฑ์ อาหาร นอกจากนั้น สินค้าต่างๆ ที่ผลิตจากเมืองนี้ก็มีชื่อเสียงยอมรับกันในระดับแนวหน้า เช่น รถบัสขนาดใหญ่ รถจี๊บ อะไหล่รถยนต์ โทรศัพท์ ตู้คอนเทนเนอร์ สายเคเบิล
ภูมิทัศน์เหมาะกับการท่องเที่ยว
จากสภาพภูมิประเทศที่มีภูเขาโอบล้อม และแม่น้ำไหลผ่าน โดยเฉพาะทะเลสาบโซ่วซีหู ที่ปัจจุบันได้รับการยอมรับให้เป็นแหล่งท่องเที่ยวชั้นยอด รวมถึงคลองขุดหันโกว ที่มีมาตั้งแต่ยุคชุนชิว (770-221 ก่อนคริสตกาล) ประกอบกับสวนโบราณที่มีเอกลักษณ์ของชาวใต้ และโบราณสถานสำคัญมากมาย ทำให้เมืองหยังโจว เป็นแหล่งดึงดูดนักท่องเที่ยวมาตั้งแต่ครั้งโบราณ นอกเหนือไปจากการเป็นเมืองศูนย์กลางทางการค้าและคมนาคม
บุคคลสำคัญในอดีต ทั้ง หลีไป๋ ตู้ฝู่ ซูตงพอ กวีเอกในราชวงศ์ต่างๆ ล้วนแล้วแต่เคยได้มาเยือนดินแดนแห่งนี้ เช่นเดียวกับกษัตริย์หลายพระองค์ในประวัติศาสตร์ ก็เคยเสด็จเยือนเมืองแห่งบรรยากาศงดงามที่ชื่อหยังโจวนี้เช่นกัน
นอกจากเป็นแหล่งท่องเที่ยวสำคัญตั้งแต่ครั้งโบราณแล้ว หยังโจวยังเป็นแหล่งผลิตบุคคลสำคัญที่มีบทบาทในประวัติศาสตร์จีนอีกมากมาย ไม่ว่าจะเป็นจูจื้อชิง จางรั่วซี หวังลิ่ง ฉินกวน ซึ่งล้วนแล้วแต่เป็นกวี นักเขียนชื่อดังของจีนทั้งสิ้น รวมถึง หลี่ยง นักเขียนอักษรพู่กันจีน หรือกลุ่มนักวาดผู้โด่งดังที่เรียกขานกันว่า ‘ 8 ผู้ประหลาดแห่งหยังโจว’ (扬州八怪) หย่วนหยวน วั่งจง เหรินต้าชุน หวังเนี่ยนซุน หวังอิ่นจือ นักคิดนักปรัชญา ผู้มีอิทธิพลต่อความคิดของชาวจีน หรือแม้กระทั่งคณะงิ้วฮุยปัน ที่เป็นผู้วางรากฐานให้กับงิ้วปักกิ่ง(京剧)
ด้วยข้อได้เปรียบดังกล่าว รัฐบาลท้องถิ่นเมืองหยังโจว จึงเร่งยกระดับการท่องเที่ยวภายในเมืองให้มีความสมบูรณ์มากยิ่งขึ้น ทั้งเส้นทางประวัติศาสตร์ต่างๆ เช่น ทัวร์ในเส้นทางที่จักรพรรดิเฉียนหลงเคยเสด็จประพาส คลองฝีมือของบรรพบุรุษยุคโบราณ หรือกิจกรรมทัศนศึกษาสถานที่สำคัญทางศาสนาต่างๆ การตกแต่งสวนที่มีเอกลักษณ์ ไปจนถึงธรรมชาติที่ตราตรึงใจ รวมถึงการอำนวยความสะดวกแก่นักท่องเที่ยว ให้หยังโจวเป็นแหล่งท่องเที่ยว ชอปปิ้ง และพักผ่อนในที่เดียวกัน
ข้าวผัดหยังโจว ของดีลืมไม่ลง
ข้าวผัดหยังโจว(扬州炒饭) มีที่มาจากเมื่อครั้งราชวงศ์สุย กษัตริย์หยางซู่แห่งเมืองเยี่ยว์นิยมเสวยข้าวผัดไข่ที่เรียกว่า ‘ข้าวเกล็ดทอง’ และเมื่อกษัตริย์สุยหยังตี้ได้เสด็จมายังเมืองเจียงตู(ชื่อเดิมของหยังโจว ) ก็ได้นำสูตรอาหารนี้มาด้วย หลังจากนั้นพ่อครัวฝีมือดีก็ค่อยๆ พัฒนาอาหารจานนี้ขึ้นมา ตั้งแต่การคัดสรรวัตถุดิบ สีสันของอาหาร จนทำให้ข้าวผัดไข่จากเมืองหยังโจวเลื่องชื่อระบือไกลไปยังต่างแดน
แท้ที่จริงแล้ว ข้าวผัดหยังโจว ยังแตกสูตรออกไปอีกมากมาย ไม่ว่าจะเป็นข้าวผัดกับไข่ ข้าวผัดไข่กับกุ้งตัวเล็ก ข้าวผัดไข่กับแฮม ข้าวผัดไข่กับผักหั่นเป็นชิ้นเล็กๆ หรือแม้กระทั่งข้าวผัดไข่กับปลิงทะเล เนื้อกุ้งสด กุ้งแห้ง หน่อไม้ เห็ดหอม ต้นหอม แฮม ถั่วลันเตา กึ๋นเป็ด เนื้อไก่ แครอท รวม 12 ชนิด ก็ยังอยู่ในตระกูลข้าวผัดหยังโจว โดยเรียกชื่อว่า ‘ข้าวผัดหยังโจวทองห่อเงิน’ (金裹银扬州炒饭) .
เรียบเรียงจาก www.et-china.com, www.chinacsw.com
