“ลอเรนโซ แบร์เตลลี” วัย 37 ปี ลูกชายคนโตของ “มิวเซีย ปราดา” ดีไซเนอร์แฟชั่นชื่อดัง และ “ปาตริซิโอ แบร์เตลลี” นักอุตสาหกรรม พร้อมเข้ารับตำแหน่งประธานกรรมการบริหารของ Versace หลังจบดีลซื้อขายกับ Prada วันที่ 2 ธันวาคมที่ผ่านมา Prada ตกลงซื้อ Versace จาก บจก.คาปรี โฮลดิง ในสหรัฐอเมริกาเมื่อเดือนเมษายน ด้วยมูลค่าประมาณ 1.45 พันล้านดอลลาร์ ซึ่งเป็นการซื้อกิจการครั้งใหญ่ที่สุดในประวัติศาสตร์ 112 ปี ของกลุ่มบริษัท Prada เพื่อปูทางไปสู่การสร้างบริษัทสินค้าหรูสัญชาติอิตาลีขนาดใหญ่ขึ้น ซึ่งอาจมีศักยภาพในการแข่งขันกับกลุ่มบริษัทสินค้าหรูคู่แข่งระดับโลกต่อไป
ก่อนมาถึงจุดนี้ โลเรนโซ แบร์เตลลี เคยใฝ่ฝันอยากเป็นแพทย์ฉุกเฉิน เขาร่ำเรียนด้านปรัชญา และเคยเป็นนักแข่งรถแรลลี่ที่ประสบความสำเร็จ แต่เพราะแรงกดดันของพ่อและแม่ที่ประสบความสำเร็จ ทำให้เขาต้องเบนเข็มชีวิตเข้าสู่ธุรกิจแฟชั่นของครอบครัว เริ่มตั้งแต่ปี 2015 ที่เขาได้เข้าร่วมเป็นคณะกรรมการบริหารของบริษัทโฮลดิงที่ครอบครัวของเขาใช้ควบคุมแบรนด์ Prada ก่อนจะเริ่มปฏิบัติงานจริงในจุดอ่อนและถูกมองข้ามมากที่สุดของ Prada นั่นคือ ด้านดิจิทัล เพื่อไล่ตามคู่แข่งให้ทัน โดยเปลี่ยนมาเน้นการโฆษณาออนไลน์ ลงทุนในอีคอมเมิร์ซ และสร้างเว็บไซต์ต่างๆ กระทั่งทำให้หุ้นของ Prada ที่เคยฟุบไปก่อนหน้าค่อยๆ เริ่มฟื้นตัวเล็กน้อย จากกระแสความนิยมสินค้าหรูในจีน
ลอเรนโซ แบร์เตลลี เคยให้สัมภาษณ์ว่า ในวัยเด็กเขาเป็นคนนิ่งเงียบ และพยายามทำตัวให้ไม่เป็นที่สังเกตเท่าที่จะทำได้ “ในความทรงจำของผม ผมมักแต่งตัวแบบผู้หญิง เหมือนกับตุ๊กตา แต่เราทุกคนก็รู้ว่าความทรงจำนั้นมักหลอกลวง จนเมื่อผมได้เป็นพ่อของลูกสาว ผมจึงไปค้นดูเสื้อผ้าเก่าๆ ว่าผมเคยใส่เสื้อผ้าแบบไหน ก็พบว่าเสื้อผ้าเหล่านั้นเหมาะกับเด็กผู้หญิงมาก” ครอบครัวของเขายึดมั่นในเรื่องความยั่งยืนมาโดยตลอด จึงไม่ทิ้งสิ่งของที่ยังสามารถใช้งานได้ “แม่ของผมแต่งตัวให้ผมเหมือนลูกสาวที่แม่ไม่เคยมี แม่คงเสียใจที่ในบ้านมีแต่ผู้ชาย”
นอกจากภาษาอิตาลีที่เป็นภาษาแม่แล้ว ลอเรนโซยังพูดภาษาอังกฤษ และเยอรมันได้นิดหน่อย เนื่องจาก “เอเลนา มิคาเอลา บาซิเล” แฟนสาวของเขาเป็นชาวเยอรมันจากเมืองมิวนิก เธอพูดภาษาเยอรมันกับ “อาเธนา” ลูกสาววัยสองขวบ “ผมเลยพยายามพัฒนาภาษาเยอรมันของตัวเอง ผมอยากเข้าใจว่าแม่ลูกเขาพูดอะไรกัน”
ลอเรนโซ แบร์เตลลี กล่าวว่า “ผมเป็นคนชอบแข่งขัน ความท้าทายคือสิ่งที่ทำให้ผมรู้สึกตื่นเต้นเร้าใจ พูดง่ายๆ ก็คือ ผมอยากพัฒนารถยนต์ที่ดีที่สุดและเร็วที่สุดในโลกให้กับ Prada ความคิดแบบแข่งขันนี้เอง ที่ทำให้ผมประสบความสำเร็จในฐานะซีอีโอ”
ใจจริงเขายังอยากเข้าร่วมการแข่งขันแรลลี่ หนึ่งหรือสองรายการต่อฤดูกาลต่อไป “การขับรถด้วยความเร็ว 200 กม./ชม. กับการเป็นประธานการประชุมบริษัทที่ยาวนานหลายชั่วโมง ดูเหมือนจะเป็นโลกที่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง แต่ในความเป็นจริงแล้ว คุณสามารถเรียนรู้ได้จากทั้งสองอย่าง บางครั้งคุณต้องอดทน บางครั้งคุณต้องเหยียบคันเร่งให้สุด”
