หากเชฟมืออาชีพพยายามเสาะแสวงหาวัตถุดิบในท้องถิ่นทั่วทุกภาคของเมืองไทย เพื่อมาปรุงอาหารรสเลิศให้ทุกคนได้รับประทานกันเช่นไร ก็ไม่ต่างจาก “ณิกษ์ อนุมานราชธน” หนุ่มนักบาร์เทนเดอร์ ที่เอาจริงเอาจังกับการออกเดินทาง เพื่อค้นหาวัตถุดิบจากท้องถิ่นทั่วทุกภูมิภาคของบ้านเรา หรือบางครั้งก็ไปไกลถึงต่างแดน แถมยังเจอเหตุการณ์เฉียดตายมามากมาย เพื่อเสาะแสวงหาพืชสมุนไพรจากธรรมชาติ มาพัฒนาเป็นเครื่องดื่มสุดฟิน อันเป็นซิกเนเจอร์ของ Asia Today
แรงบันดาลใจที่ทำให้ออกเดินทางเพื่อหาเครื่องดื่มซิกเนเจอร์ : เริ่มทำAsia Today มาได้ปีเศษแล้วครับ โดยมีแรงบันดาลใจจากการที่มีโอกาสได้ออกเดินทางท่องเที่ยวไปยังสถานที่ต่างๆ ทั่วทุกภูมิภาคของประเทศไทย เราเข้าไปตามหมู่บ้านต่างๆ มีโอกาสได้ลองชิมพืชสมุนไพรของชาวบ้านแล้วรู้สึกว่า รสชาติมันใช่เลย มันมีเสน่ห์อย่างบอกไม่ถูก ทุกอย่างยังไม่ผ่านการปรุงแต่งรส กลิ่น สี ตามที่ซื้อจากซูปเปอร์มาร์เก็ต ด้วยความมีเสน่ห์ของวัตถุดิบพืชท้องถิ่นของแต่ละที่นี้เอง จึงเป็นแรงบันดาลใจให้ผมออกเดินทางเพื่อค้นหาวัตถุดิบจากสถานที่ต่างๆ ด้วยตัวเอง เพื่อนำมาพัฒนาเป็นเครื่องดื่มให้ได้ลิ้มรสกัน
เวลาลงไปในแต่ละท้องถิ่นตามภูมิภาคต่างๆ ต้องทำอะไรบ้าง : ตลอดระยะเวลาที่ทำ Asia Today ผมออกเดินทางไปหลายที่มากครับ ทั้งในประเทศไทยและต่างประเทศ เพราะวัตถุดิบของแต่ละที่จะไม่เหมือนกัน เสน่ห์และความดิบของแต่ละที่ก็ไม่เหมือนกัน อย่างที่จังหวัดเชียงใหม่พืชของเขาจะเปลี่ยนไปตามฤดูกาลและสภาพอากาศ ซึ่งในฤดูหนาวพืชของเขาก็จะมีอีกรสชาติหนึ่ง โดยตัวผมเองต้องลงไปศึกษาด้วยตัวเอง ไปช่วยชาวบ้านปลูกพืช โดยเฉพาะ พืชออร์แกนิกที่รับประกันถึงความปลอดภัยได้ 100% และเราก็รับซื้อวัตถุดิบจากเกษตรกรผู้ปลูกโดยตรง ไม่ผ่านพ่อค้าคนกลาง นอกจากเราจะมั่นใจได้ถึงความปลอดภัยของวัตถุดิบ ที่เราเลือกนำมาปรุงเป็นค็อกเทลสูตรพิเศษแต่ละสูตรแล้ว เรายังได้เป็นส่วนหนึ่งในการช่วยเหลือเกษตรกรไทยอีกทางหนึ่งด้วยครับ
ประสบการณ์การเดินทางครั้งไหนที่จำไม่เคยลืม : ป่าที่ประเทศเนปาล เพราะผมเคยไปติดอยู่ที่หน้าผาในป่าเกือบเอาชีวิตไม่รอด ถ้าเกิดพลัดตกลงไปอาจเสียชีวิตได้ เพราะหน้าผาค่อนข้างสูงชัน ตอนนั้นที่ผมไปป่าที่เนปาลเพราะต้องการไปหาน้ำผึ้งป่า ซึ่งผมไปศึกษามาว่าน้ำผึ้งป่าที่เนปาลเป็นน้ำผึ้งรสชาติที่ละมุนที่สุดในโลกเลยก็ว่าได้ ผมจึงตัดสินใจเดินทางไปเสาะหา และด้วยความที่เราไม่มีอุปกรณ์และเครื่องมือในการปีนหน้าผา จึงทำให้เดินแล้วไปติดอยู่ที่หน้าผาสูงชันเป็นชั่วโมงเลย ตอนนั้นผมต้องพยายามตั้งสติและค่อยๆ ใช้มือและเท้า แตะโขดหินที่หน้าผาทีละนิด เพื่อที่จะพ้นตรงหน้าผาที่ติดอยู่ วินาทีนั้นใจผมเต้นระส่ำมากด้วยความกลัว มันจึงเป็นประสบการณ์ที่ผมจำไม่เคยลืมมาจนถึงทุกวันนี้
การเดินทางทุกครั้งให้บทเรียนอะไรกับชีวิต : ผมเป็นคนชอบเดินทางอยู่แล้ว และชื่นชอบการเดินทางแบบผจญภัย ไม่ชอบการท่องเที่ยวในสถานที่ที่มีความเจริญแล้ว เพราะผมรู้สึกถึงความปรุงแต่ง ความไม่เป็นธรรมชาติแฝงอยู่ ผมชอบไปยังท้องถิ่นทุรกันดารที่มีความเป็นธรรมชาติสูง เพราะอย่างน้อยผู้คนก็ไม่ได้ถูกความเจริญเข้ามาครอบงำจิตใจมาก ซึ่งการเดินทางทุกครั้งสำหรับผมมันสอนให้เรามีความเป็นมนุษย์มากขึ้น ทำให้เราได้เรียนรู้ธรรมชาติของแต่ละคน ธรรมชาติที่สอนให้เราเรียนรู้การใช้ชีวิตร่วมกันทั้งคน สัตว์ ป่าไม้ ผมไม่สามารถบอกทุกคนได้ว่า ธรรมชาติสอนให้เรารู้จักความเป็นมนุษย์ได้อย่างไร นอกจากทุกคนจะออกเดินทางเพื่อค้นหาความเป็นมนุษย์ด้วยตัวเอง
