>>“ถ้าถามว่าเขาเหมือนผมตรงไหน ก็คงเป็นระบบวิธีคิดในแบบ systematic ซึ่งก็เหมาะกับการที่เขาเลือกเรียนด้านวิศวกรรม” ม.ล.อภิชิต วุฒิชัย เริ่มต้นพูดคุยกับเราแบบสบายๆ ภายในห้องรับแขกของบ้าน ขณะที่กำลังรอ ลุค-อภิวุฒิ วุฒิชัย ณ อยุธยา ลูกชายคนโต แต่งเนื้อแต่งตัวให้พร้อม
และแล้วหนุ่มลุคก็มาในชุดลำลอง เสื้อเชิ้ตกับกางเกงขาสั้น พร้อมยกน้ำมาเสิร์ฟแขกผู้มาเยือนด้วยตนเอง ก่อนจะนั่งลงบนโซฟา และเริ่มต้นบทสนทนากัน
“ตอนนี้ผมกำลังเรียนอยู่ชั้นปีที่ 2 คณะวิศวกรรมศาสตร์ สาขาอุตสาหการ สถาบันเทคโนโลยีนานาชาติสิรินธร มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์” เริ่มต้นด้วยการอัปเดตสถานะปัจจุบัน และขยายความต่อถึงเหตุผลที่เด็กหนุ่มเจ้าของชื่อเดียวกับ ลุค สกายวอล์กเกอร์ เลือกเรียนทางด้านนี้ “ผมชอบเรียนวิชาฟิสิกส์ แต่ก็ไม่ได้อยากจะเป็นวิศวกรเต็มตัว เลยคิดว่าเลือกเรียนทางด้านการบริหารงานวิศวะจะเข้าทางกว่า”
นอกเหนือไปจากการทุ่มเทให้การเรียนแล้ว ด้วยความที่ชอบเล่นกีฬาและเป็นนักกีฬาฟุตบอลมาตั้งแต่สมัยมัธยม เขาจึงสานต่อความรักที่มีต่อลูกหนังกลมๆ ด้วยการเป็นนักกีฬาให้กับคณะวิศวกรรมศาสตร์อย่างต่อเนื่อง
“ผมชอบเตะฟุตบอลมาตั้งแต่เด็กแล้วครับ เล่นมาตั้งแต่ ป.1 จนได้เป็นนักกีฬาโรงเรียนตั้งแต่ ป.5 เรื่อยมาจนจบชั้นมัธยมปลาย”
“นี่ก็น่าจะเป็นอีกเรื่องที่เขาเหมือนผม เพราะผมสอนเขาเล่นฟุตบอลมากับมือ เทนนิสก็เหมือนกัน” คุณพ่ออาร์ตเสริมในใจความให้ครบถ้วน
“เทนนิสก็เป็นกีฬาที่ผมรักมากครับ อย่างที่บอกว่าคุณพ่อเป็นคนสอน และผมก็ชอบตีเทนนิสกับคุณพ่อมาก แต่ตอนนี้ต้องทุ่มเวลาไปกับการเรียนและฟุตบอล ทำให้ไม่มีเวลาตีเทนนิสเลย ถ้าเป็นไปได้ก็อยากกลับมาเล่นอีกครั้ง”
อภิวุฒิคุ้นเคยกับตารางกิจกรรมที่แน่นมาแต่ไหนแต่ไร โดยเฉพาะ ช่วงที่ใกล้จะมีการแข่งขัน ในสมัยมัธยม เขาต้องมาซ้อมฟุตบอลตั้งแต่บ่าย 2-5 โมงเย็นตลอดช่วงปิดเทอม หรือหลังเลิกเรียนในช่วงบ่าย 3 โมงครึ่งจนถึง 6 โมงเย็น ส่วนปัจจุบันหลังเสร็จคลาสเรียน ลุคต้องรีบไปซ้อมฟุตบอลตั้งแต่ 6 โมงเย็นถึง 2 ทุ่ม หรือไม่อย่างนั้น ในบางวันก็ต้องรีบไปที่คณะตั้งแต่ 7 โมงเช้า แล้วซ้อมจนถึงเที่ยงเป็นประจำ
“การแข่งขันแมตช์ที่ผมประทับใจที่สุดเป็นการแข่งขันฟุตบอลประเพณีกับสาธิตจุฬาฯ ในปีสุดท้ายที่ผมเรียน ซึ่งวันนั้นคุณพ่อก็ไปดูด้วย ด้วยความที่จะได้เล่นเป็นครั้งสุดท้ายแล้ว ผมจึงมีความรู้สึกอยากชนะให้ได้ จึงเล่นดีเป็นพิเศษ และลูกที่รุ่นน้องเป็นคนยิงประตูได้ก็มาจากการที่ผมส่งบอลไปให้เขา เลยยังคงประทับใจมาถึงทุกวันนี้ว่าเราเป็นคนส่งบอลลูกนั้น” จากการแข่งขันเพียงปีละครั้งในสมัยมัธยม สู่การแข่งขันที่บ่อยขึ้นเป็นปีละ 3 รายการในช่วงนี้ ที่ลุคก็ยังคงมีความมุ่งมั่นในการคว้าชัยชนะตามวิสัยของนักกีฬาเหมือนเดิม ติดก็ตรงที่ยังไปไม่ถึงฝั่งฝันได้สักครา
“ส่วนมากทีมเราคว้ามาได้แค่รองแชมป์ แม้จะฝ่าด่านเข้ารอบลึกไปได้เสมอ แต่ก็ไปได้สูงสุดแค่นี้ อย่างปีที่แล้วทีมเราคว้ามาได้ถึง 3 รองแชมป์ด้วยกัน” ลุคเล่าพลางหัวเราะเบาๆ “ถ้าเป็นไปได้ผมก็อยากคว้าแชมป์ให้ได้ก่อนจะเรียนจบไปจากที่นี่”
แน่นอนว่าการเรียนวิศวะไม่ง่าย เช่นเดียวกับการเป็นนักกีฬาที่ต้องอาศัยความทุ่มเทไม่น้อย เราอยากรู้ว่าทั้งสองสิ่งนี้เสริมและส่งกันอย่างไร
“การเล่นกีฬาทำให้ผมมีสมาธิมากขึ้น เวลาผมตั้งใจจะอ่านหนังสือก็สามารถโฟกัสกับการอ่านหนังสืออย่างมีสมาธิได้มากกว่าคนอื่น หลังซ้อมกีฬาถ้าได้พักสักชั่วโมงสองชั่วโมง ก่อนเริ่มอ่านหนังสือ จะทำให้หัวแล่นและจำได้ดีมากขึ้นครับ”
หลังใช้ชีวิตครบรสทั้งเรียนและเล่นในรั้วมหาวิทยาลัยตลอด 5 วันต่อสัปดาห์ วันเสาร์และอาทิตย์เป็นวันที่ลุคได้กลับมาพักผ่อนที่บ้านในซอยพิชัยรณรงค์สงครามย่านใจกลางเมือง ใช้เวลาไปกับการกินข้าวและพูดคุยกับคุณพ่อ หรือในบางอาทิตย์ที่มีเวลามากหน่อย ทั้งครอบครัวก็จะไปใช้ชีวิตด้วยกันที่อาทิตย์ธารา บ้านพักตากอากาศส่วนตัวที่ปราจีนบุรี ที่เปิดเป็นที่พักสำหรับใครที่อยากพักผ่อนแบบชิดใกล้แม่น้ำบางปะกง
“คุณพ่อมักพาพวกเราไปพักผ่อนที่ปราจีนบุรี ฝึกให้ช่วยรับแขกไปในตัว เพราะผมคิดว่าหลังจากเรียนจบแล้วคงเข้ามาช่วยคุณพ่อบริหารงานที่นี่ ตอนนี้ผมก็เลยต้องคอยอยู่ใกล้ๆ คุณพ่อ อาศัยจังหวะครูพักลักจำว่าต้องดูแลแขกที่มาพักอย่างไร พูดคุยเทคแคร์เขาแบบไหน เพราะตอนนี้ผมยังพูดไม่ค่อยเก่ง เน้นขับเรือบริการแขกในแม่น้ำบางปะกงแทน”
“เขาขับเรือเป็นก่อนขับรถได้เสียอีก” คุณพ่อเอ่ยถึงความสามารถพิเศษของลูกชาย “ผมเองค่อยๆ เก็บหอมรอมริบจนสามารถซื้อเรือลำแรกได้ รู้ตัวอีกทีลุคก็ขับสปีดโบ๊ตในแม่น้ำได้แล้ว ดังนั้น การขับรถของเขาจึงเหมือนขับเรือ เขาขับรถเร็วเหมือนพ่อ คือซิ่งแบบไม่ได้ตั้งใจ เกิดมาเท้าหนัก เลยมีทิกเก็ตส่งมาที่บ้านเป็นประจำ มาละ รถพ่อลุคนั่นเอง” เล่าจบคุณพ่อก็หัวเราะให้กับวีรกรรมที่พอรับได้ของลูกชายคนโปรด
ว่าด้วยเรื่องรถเรื่องเรือ หนุ่มน้อยดีกรีวิศวกรคนนี้หลงใหลในพาหนะทั้งสองแบบเท่าๆ กัน และหลังจากขับเรือจนคล่องแล้ว ลุคยังคงไม่ทิ้งความฝันในการครอบครองรถยนต์ในดวงใจอย่าง BMW Series 3 ซึ่งในที่สุด เขาก็ได้เป็นเจ้าของรถคันนี้ โดยได้รับมอบจากคุณพ่อมาหมาดๆ ไม่ถึงปี และหน้าที่ของชายหนุ่มก็คือ การดูแลของรักของหวงคันนี้ให้ดีที่สุด และใช้ชีวิตให้สนุกครบเครื่องแบบนี้ เพื่อให้พลังงานทั้งหลายในตัวขับเคลื่อนเขาให้ก้าวไปสู่อนาคตอย่างมั่นคงและปลอดภัย
Lego - ของเล่นที่ประกอบความเป็นตัวตนของเขาขึ้นมาในทุกวันนี้ โดยเฉพาะ คอลเลกชันสุดหวงอย่าง สตาร์ วอร์ส
Dragon Ball’s Figure - นอกจากจะชอบอ่านการ์ตูนดราก้อนบอลแล้ว ลุคยังสะสมฟิกเกอร์ตัวละครที่เขารักหลายต่อหลายตัว
PS4 - การเล่นเกม FIFA ควบคู่กับการเตะฟุตบอลในชีวิตจริง คือความสุขของลุค
