คอลัมน์ : เรื่องเล่าในเงาดิน โดย : องุ่น เกณิกา สุขเกษม
ถึงแม้ขณะนั้นฉันจะมีความสุขและค้นพบว่าการปั้นดินเป็นการพักผ่อนทางจิตใจที่ดีที่สุดสำหรับฉัน และยังเป็นการค้นพบกับความรู้สึกนึกคิดและบุคลิกภาพในอุดมคติของตนเองในงานดินปั้นเหล่านั้น
แต่ฉันเพียงชื่นชมและสร้างมันขึ้นอย่างมีความสุข ไม่เคยคิดถึงการก้าวออกมาทำงานปั้นเหล่านี้ให้เป็นอาชีพการงานอย่างจริงจังแม้แต่น้อยนิด
โดยเฉพาะอย่างยิ่งคำว่า 'ศิลปินองุ่น' นั้น ไม่เคยก่อเกิดขึ้นมาในความรู้สึกนึกคิดของฉันมาก่อนเลย..
เพื่อนใจนักปั้นดินของฉันในขณะนั้น ซึ่งมีภูมิลำเนาอยู่ทางเหนือ การเดินทางเข้ากรุงเทพในแต่ละครั้งของเขาหมายถึงการนำผลงานต่างๆ ลงมาจำหน่ายและนำออกจัดแสดง..
ในตอนค่ำหลังเลิกงานของบางวัน เมื่อกลับมาถึงห้องพัก ฉันเคยได้รับฟังข่าวดีจากเขาว่า
กลุ่มคนผู้เดินทางมาดูและซื้องานประติมากรรมดินเผารูปเด็กๆ และเณรของเขาถึงที่ห้องพักในตอนกลางวัน ได้พากันซื้องานประติมากรรมดินเผารูปหญิงสาวของฉันติดไม้ติดมือกลับไปด้วยกันหลายต่อหลายชิ้น และเขาได้ขายมันไปในราคาชิ้นละ 500 บาท
ฉันรู้สึกดีใจในคำบอกเล่านั้นๆ พร้อมกับอุทาน โอ..พี่ๆ ที่ชอบซื้องานรูปเด็กๆ และเณรๆ เหล่านั้น ยังอุตส่าห์ซื้องานรูปหญิงสาวโป๊เปลือยของฉันกันด้วยหรือนี่...
ส่วนการนำผลงานประติมากรรมดินเผารูปเด็กและเณรไปจำหน่ายนั้น เขามักนำไปฝากขายไว้กับร้านขายงานศิลปะประเภทภาพเขียนและเซรามิครวมทั้งรูปปั้นดินเผาของเขาที่ร้านของเพื่อนคนหนึ่งที่เปิดเป็นร้านเล็กๆ อยู่ที่ตลาดนัดสวนจตุจักร..
ฉันเป็นเพียงผู้ติดตามไปนั่งดูผู้คนซึ่งเดินกันขวักไขว่ที่ร้านแห่งนั้น ฉันเริ่มเห็นการนำงานไปฝากขาย และการจัดแต่งประดับประดาร้านด้วยงานศิลปะต่างๆ จากที่แห่งนั้น..
ส่วนการจัดแสดงงานฉันเริ่มเห็นการได้เข้าไปจัดแสดงผลงานประติมากรรมดินเผารูปเด็กและเณรของเขาตามโรงแรม ตามสถานที่ต่างๆ และห้างสรรพสินค้าเกษรพลาซ่าซึ่งเป็นห้างสรรพสินค้าชั้นนำในขณะนั้น
นอกจากการเปิดโอกาสให้ไปแสดงงานอย่างต่อเนื่องแล้ว ยามที่นิทรรศการแต่ละครั้งปิดแสดงแล้ว ทางห้างฯ ยังได้มอบพื้นที่อีกห้องหนึ่ง สำหรับการวางขายงานโดยเฉพาะอีกด้วย
เวลาเย็นหลังเลิกงาน ฉันมีความสุขที่ได้ไปเดินดูผลงานประติมากรรมดินเผารูปเด็กๆ และเณรของเขาที่ห้างฯ แห่งนั้น มอบพื้นที่ให้ด้วยเช่นกัน
การจัดแสดงผลงานของเขาแต่ละครั้ง ฉันมักตื่นตาตื่นใจกับการที่ได้เห็นภาพผลงานต่างๆ ที่ถูกแกะออกมาจากหีบห่อเพื่อจัดวาง ครั้งหนึ่งที่แกะงานออก ฉันพบรูปปั้นเด็กหญิงตัวน้อยน่ารักคนหนึ่งกำลังนั่งยองๆ กับพื้นและทุบไข่ไก่หลายต่อหลายฟอง เพื่อหาลูกไก่
โอ..นั่นมันคือเรื่องเล่าในวัยเด็กของฉัน..
ฉันมีหน้าที่เป็นผู้ช่วยหยิบโน่นจัดนี่ในการจัดวางผลงานต่างๆ ของเขา จนทุกอย่างสวยงามเข้าที่เข้าทาง จนท้ายที่สุดดึกดื่นมืดค่ำ คือการไปช่วยกันเลือกซื้อหาดอกไม้ต่างๆ ยังปากคลองตลาด เพื่อมาประดับประดาตกแต่งและเพิ่มความสดชื่นให้กับบรรยากาศและตัวชิ้นผลงานแต่ชะชิ้นของเขา..
หน้าที่สำคัญอีกอย่างหนึ่งของฉันนั้นคือการเก็บรวบรวมนามบัตรต่างๆ ที่เขาได้รับมาและคอยเป็นผู้ส่งการ์ดเชิญงานแสดง ไปยังเจ้าของนามบัตรต่างๆ เหล่านั้น
ในครั้งแรกของการแสดงงานที่ห้างเกษรพลาซ่าของเขา ฉันยังจำได้ดีว่า ตนเองมีหน้าที่เป็นผู้มอบพานดอกไม้ให้กับประธานผู้มาเปิดงานในครั้งนั้น คือ อาจารย์ถวัลย์ ดัชนี
ก่อนหน้านี้ท่านเป็นใคร อย่างไร.ฉันไม่เคยรู้จักมาก่อน แต่เมื่อมาได้พบในงาน และได้ยืนฟังคำกล่าวเปิดงานด้วยภาษากวีจากปากท่าน ฉันฟังด้วยใจที่ตะลึงและอิ่มเอม..
ฉันรักในบรรยากาศของการได้ไปนั่งเฝ้าผลงานที่จัดแสดง..
ตามปกติหากไม่มีความจำเป็นในการไปเลือกซื้อหาเครื่องสำอางแล้ว ฉันไม่มีนิสัยชอบไปเดินเที่ยวตามห้างสรรพสินค้าเท่าใดนัก
ฉันชอบที่จะขับรถออกไปเที่ยวเรื่อยเปื่อยยังชานเมืองมากกว่า...แต่การไปนั่งเฝ้างานแสดงประติมากรรมดินเผาตามสถานที่ต่างๆ รวมทั้งในห้างสรรพสินค้านั้น กลับเป็นสิ่งที่ฉันรัก เพราะมันมีอาณาเขตของการจัดวางผลงาน ได้มีส่วนร่วมตั้งแต่เริ่มจัดวาง และฉันรู้สึกเพลินใจเมื่อได้นั่งท่ามกลางประติมากรรมเหล่านั้น
เวลาที่มีผู้คนต่างๆ เดินเข้ามาชื่นชมผลงาน ฉันเพียงแค่ส่งยิ้มในระยะแรกที่พวกเขาเดินเข้ามา ไม่เคยไปเซ้าซี้หรือชี้ชวนใดๆ อันจะก่อเกิดเป็นความอึดอัดรำคาญใจให้แก่พวกเขาแม้เพียงน้อยนิด
แต่หากมีใครเหลียวหาใครสักคนเพื่อสอบถามและเพื่อนใจในขณะนั้นของฉันไม่อยู่ ละก็..ฉันมักจะกล่าวเล่าถึงงานต่างๆ เหล่านั้นตามที่ฉันรู้ได้อย่างคล่องแคล่วและเป็นมิตร...
ทั้งบรรยากาศของการนำงานไปฝากขายที่สวนจตุจักร และบรรยากาศของการแสดงผลงานประติมากรรมดินเผาของเขาในสถานที่ต่างๆ นั้น ทำให้ฉันรู้สึกประทับใจ ภาคภูมิใจและมองเห็นความน่ารักในอัธยาศัยไมตรีของบุคคลต่างๆ ผู้เข้ามาชื่นชมผลงาน ทั้งที่ในขณะนั้นๆ ยังไม่มีผลงานชิ้นใดๆ ของฉันที่นำไปแสดงด้วยเลย..
เพราะในความรู้สึก ณ ขณะนั้น ฉันยังมองงานดินปั้นรูปหญิงสาวของฉัน เป็นเพียงงานอดิเรกเท่านั้น
ถ่ายภาพโดย : นายดี และมณีดิน
รู้จัก... องุ่น เกณิกา สุขเกษม
จบการศึกษาจาก มหาวิทยาลัยสยาม เคยทำงานเป็นสาวแบงค์ นาน 7 ปี
ปี 2540 เป็นต้นมา หันมาจับเศษดินปั้นเป็นหญิงสาวมากจริต จนได้รับการยอมรับ และรู้จักในฐานะประติมากรหญิงผู้ไม่เคยผ่านการเรียนศิลปะจากรั้วสถาบันใด
ขณะนี้องุ่นใช้ชีวิตและทำงานประติมากรรม อยู่ท่ามกลางธรรมชาติอันร่มรื่นของบ้านริมแม่น้ำน้อย จ.สิงห์บุรี
เป็นชีวิตที่สมถะ เรียบง่าย สบายๆ แม้ไม่ได้สบายด้วยวัตถุ ดังที่เธอเคยให้สัมภาษณ์ ART EYE VIEW เมื่อหลายปีก่อนว่า
“สบายด้วยอากาศ ด้วยต้นไม้ และมีอิสระ ทุกวันนี้ทำงานปั้นดิน และเผาเองทุกชิ้น ส่วนชิ้นไหนที่เห็นเหมาะเห็นชอบ ก็จะนำไปหล่อที่โรงหล่อ
รู้สึกเป็นตัวของตัวเองมากเลย เวลาที่ทำงาน เพราะอะไรที่มันเป็นชีวิตเรา เป็นความรู้สึกนึกคิดของเรา พอได้ทำเป็นงานออกมาแล้วมีความสุข
ถ้าช่วงไหนไม่ได้ทำงานปั้น มันเหมือนชีวิตเราหมดคุณค่า และอัดอั้น เพราะเรามีความรู้สึกที่ต้องระบายออกมา”
ติดตาม คอลัมน์ : เรื่องเล่าในเงาดิน โดย : องุ่น เกณิกา สุขเกษม ได้ทุกอาทิตย์ ทาง ART EYE VIEW
ส่งข่าวสารงานศิลปะร่วมสมัย มาได้ที่ ข่าว ART EYE VIEW เซกชัน Celeb Online www.astvmanager.com และ M-Art eye view เซกชัน Lite ในหนังสือพิมพ์ ASTV ผู้จัดการสุดสัปดาห์ Email: thinksea@hotmail.com
และคลิกเป็น แฟนเพจ ได้ที่ http://www.facebook.com/arteyeviewnews
ถึงแม้ขณะนั้นฉันจะมีความสุขและค้นพบว่าการปั้นดินเป็นการพักผ่อนทางจิตใจที่ดีที่สุดสำหรับฉัน และยังเป็นการค้นพบกับความรู้สึกนึกคิดและบุคลิกภาพในอุดมคติของตนเองในงานดินปั้นเหล่านั้น
แต่ฉันเพียงชื่นชมและสร้างมันขึ้นอย่างมีความสุข ไม่เคยคิดถึงการก้าวออกมาทำงานปั้นเหล่านี้ให้เป็นอาชีพการงานอย่างจริงจังแม้แต่น้อยนิด
โดยเฉพาะอย่างยิ่งคำว่า 'ศิลปินองุ่น' นั้น ไม่เคยก่อเกิดขึ้นมาในความรู้สึกนึกคิดของฉันมาก่อนเลย..
เพื่อนใจนักปั้นดินของฉันในขณะนั้น ซึ่งมีภูมิลำเนาอยู่ทางเหนือ การเดินทางเข้ากรุงเทพในแต่ละครั้งของเขาหมายถึงการนำผลงานต่างๆ ลงมาจำหน่ายและนำออกจัดแสดง..
ในตอนค่ำหลังเลิกงานของบางวัน เมื่อกลับมาถึงห้องพัก ฉันเคยได้รับฟังข่าวดีจากเขาว่า
กลุ่มคนผู้เดินทางมาดูและซื้องานประติมากรรมดินเผารูปเด็กๆ และเณรของเขาถึงที่ห้องพักในตอนกลางวัน ได้พากันซื้องานประติมากรรมดินเผารูปหญิงสาวของฉันติดไม้ติดมือกลับไปด้วยกันหลายต่อหลายชิ้น และเขาได้ขายมันไปในราคาชิ้นละ 500 บาท
ฉันรู้สึกดีใจในคำบอกเล่านั้นๆ พร้อมกับอุทาน โอ..พี่ๆ ที่ชอบซื้องานรูปเด็กๆ และเณรๆ เหล่านั้น ยังอุตส่าห์ซื้องานรูปหญิงสาวโป๊เปลือยของฉันกันด้วยหรือนี่...
ส่วนการนำผลงานประติมากรรมดินเผารูปเด็กและเณรไปจำหน่ายนั้น เขามักนำไปฝากขายไว้กับร้านขายงานศิลปะประเภทภาพเขียนและเซรามิครวมทั้งรูปปั้นดินเผาของเขาที่ร้านของเพื่อนคนหนึ่งที่เปิดเป็นร้านเล็กๆ อยู่ที่ตลาดนัดสวนจตุจักร..
ฉันเป็นเพียงผู้ติดตามไปนั่งดูผู้คนซึ่งเดินกันขวักไขว่ที่ร้านแห่งนั้น ฉันเริ่มเห็นการนำงานไปฝากขาย และการจัดแต่งประดับประดาร้านด้วยงานศิลปะต่างๆ จากที่แห่งนั้น..
ส่วนการจัดแสดงงานฉันเริ่มเห็นการได้เข้าไปจัดแสดงผลงานประติมากรรมดินเผารูปเด็กและเณรของเขาตามโรงแรม ตามสถานที่ต่างๆ และห้างสรรพสินค้าเกษรพลาซ่าซึ่งเป็นห้างสรรพสินค้าชั้นนำในขณะนั้น
นอกจากการเปิดโอกาสให้ไปแสดงงานอย่างต่อเนื่องแล้ว ยามที่นิทรรศการแต่ละครั้งปิดแสดงแล้ว ทางห้างฯ ยังได้มอบพื้นที่อีกห้องหนึ่ง สำหรับการวางขายงานโดยเฉพาะอีกด้วย
เวลาเย็นหลังเลิกงาน ฉันมีความสุขที่ได้ไปเดินดูผลงานประติมากรรมดินเผารูปเด็กๆ และเณรของเขาที่ห้างฯ แห่งนั้น มอบพื้นที่ให้ด้วยเช่นกัน
การจัดแสดงผลงานของเขาแต่ละครั้ง ฉันมักตื่นตาตื่นใจกับการที่ได้เห็นภาพผลงานต่างๆ ที่ถูกแกะออกมาจากหีบห่อเพื่อจัดวาง ครั้งหนึ่งที่แกะงานออก ฉันพบรูปปั้นเด็กหญิงตัวน้อยน่ารักคนหนึ่งกำลังนั่งยองๆ กับพื้นและทุบไข่ไก่หลายต่อหลายฟอง เพื่อหาลูกไก่
โอ..นั่นมันคือเรื่องเล่าในวัยเด็กของฉัน..
ฉันมีหน้าที่เป็นผู้ช่วยหยิบโน่นจัดนี่ในการจัดวางผลงานต่างๆ ของเขา จนทุกอย่างสวยงามเข้าที่เข้าทาง จนท้ายที่สุดดึกดื่นมืดค่ำ คือการไปช่วยกันเลือกซื้อหาดอกไม้ต่างๆ ยังปากคลองตลาด เพื่อมาประดับประดาตกแต่งและเพิ่มความสดชื่นให้กับบรรยากาศและตัวชิ้นผลงานแต่ชะชิ้นของเขา..
หน้าที่สำคัญอีกอย่างหนึ่งของฉันนั้นคือการเก็บรวบรวมนามบัตรต่างๆ ที่เขาได้รับมาและคอยเป็นผู้ส่งการ์ดเชิญงานแสดง ไปยังเจ้าของนามบัตรต่างๆ เหล่านั้น
ในครั้งแรกของการแสดงงานที่ห้างเกษรพลาซ่าของเขา ฉันยังจำได้ดีว่า ตนเองมีหน้าที่เป็นผู้มอบพานดอกไม้ให้กับประธานผู้มาเปิดงานในครั้งนั้น คือ อาจารย์ถวัลย์ ดัชนี
ก่อนหน้านี้ท่านเป็นใคร อย่างไร.ฉันไม่เคยรู้จักมาก่อน แต่เมื่อมาได้พบในงาน และได้ยืนฟังคำกล่าวเปิดงานด้วยภาษากวีจากปากท่าน ฉันฟังด้วยใจที่ตะลึงและอิ่มเอม..
ฉันรักในบรรยากาศของการได้ไปนั่งเฝ้าผลงานที่จัดแสดง..
ตามปกติหากไม่มีความจำเป็นในการไปเลือกซื้อหาเครื่องสำอางแล้ว ฉันไม่มีนิสัยชอบไปเดินเที่ยวตามห้างสรรพสินค้าเท่าใดนัก
ฉันชอบที่จะขับรถออกไปเที่ยวเรื่อยเปื่อยยังชานเมืองมากกว่า...แต่การไปนั่งเฝ้างานแสดงประติมากรรมดินเผาตามสถานที่ต่างๆ รวมทั้งในห้างสรรพสินค้านั้น กลับเป็นสิ่งที่ฉันรัก เพราะมันมีอาณาเขตของการจัดวางผลงาน ได้มีส่วนร่วมตั้งแต่เริ่มจัดวาง และฉันรู้สึกเพลินใจเมื่อได้นั่งท่ามกลางประติมากรรมเหล่านั้น
เวลาที่มีผู้คนต่างๆ เดินเข้ามาชื่นชมผลงาน ฉันเพียงแค่ส่งยิ้มในระยะแรกที่พวกเขาเดินเข้ามา ไม่เคยไปเซ้าซี้หรือชี้ชวนใดๆ อันจะก่อเกิดเป็นความอึดอัดรำคาญใจให้แก่พวกเขาแม้เพียงน้อยนิด
แต่หากมีใครเหลียวหาใครสักคนเพื่อสอบถามและเพื่อนใจในขณะนั้นของฉันไม่อยู่ ละก็..ฉันมักจะกล่าวเล่าถึงงานต่างๆ เหล่านั้นตามที่ฉันรู้ได้อย่างคล่องแคล่วและเป็นมิตร...
ทั้งบรรยากาศของการนำงานไปฝากขายที่สวนจตุจักร และบรรยากาศของการแสดงผลงานประติมากรรมดินเผาของเขาในสถานที่ต่างๆ นั้น ทำให้ฉันรู้สึกประทับใจ ภาคภูมิใจและมองเห็นความน่ารักในอัธยาศัยไมตรีของบุคคลต่างๆ ผู้เข้ามาชื่นชมผลงาน ทั้งที่ในขณะนั้นๆ ยังไม่มีผลงานชิ้นใดๆ ของฉันที่นำไปแสดงด้วยเลย..
เพราะในความรู้สึก ณ ขณะนั้น ฉันยังมองงานดินปั้นรูปหญิงสาวของฉัน เป็นเพียงงานอดิเรกเท่านั้น
ถ่ายภาพโดย : นายดี และมณีดิน
รู้จัก... องุ่น เกณิกา สุขเกษม
จบการศึกษาจาก มหาวิทยาลัยสยาม เคยทำงานเป็นสาวแบงค์ นาน 7 ปี
ปี 2540 เป็นต้นมา หันมาจับเศษดินปั้นเป็นหญิงสาวมากจริต จนได้รับการยอมรับ และรู้จักในฐานะประติมากรหญิงผู้ไม่เคยผ่านการเรียนศิลปะจากรั้วสถาบันใด
ขณะนี้องุ่นใช้ชีวิตและทำงานประติมากรรม อยู่ท่ามกลางธรรมชาติอันร่มรื่นของบ้านริมแม่น้ำน้อย จ.สิงห์บุรี
เป็นชีวิตที่สมถะ เรียบง่าย สบายๆ แม้ไม่ได้สบายด้วยวัตถุ ดังที่เธอเคยให้สัมภาษณ์ ART EYE VIEW เมื่อหลายปีก่อนว่า
“สบายด้วยอากาศ ด้วยต้นไม้ และมีอิสระ ทุกวันนี้ทำงานปั้นดิน และเผาเองทุกชิ้น ส่วนชิ้นไหนที่เห็นเหมาะเห็นชอบ ก็จะนำไปหล่อที่โรงหล่อ
รู้สึกเป็นตัวของตัวเองมากเลย เวลาที่ทำงาน เพราะอะไรที่มันเป็นชีวิตเรา เป็นความรู้สึกนึกคิดของเรา พอได้ทำเป็นงานออกมาแล้วมีความสุข
ถ้าช่วงไหนไม่ได้ทำงานปั้น มันเหมือนชีวิตเราหมดคุณค่า และอัดอั้น เพราะเรามีความรู้สึกที่ต้องระบายออกมา”
ติดตาม คอลัมน์ : เรื่องเล่าในเงาดิน โดย : องุ่น เกณิกา สุขเกษม ได้ทุกอาทิตย์ ทาง ART EYE VIEW
ส่งข่าวสารงานศิลปะร่วมสมัย มาได้ที่ ข่าว ART EYE VIEW เซกชัน Celeb Online www.astvmanager.com และ M-Art eye view เซกชัน Lite ในหนังสือพิมพ์ ASTV ผู้จัดการสุดสัปดาห์ Email: thinksea@hotmail.com
และคลิกเป็น แฟนเพจ ได้ที่ http://www.facebook.com/arteyeviewnews
